Χρόνια Πολλά. Σ'ευχαριστώ πολύ. Για πασχαλινή Αθήνα απ'τα παλιά ρίξε μια ματιά εδώ ---> http://bill-files.blogspot.gr/2013/05/1965.htmlfoutix είπε:Χρόνια πολλά prisma. Να είσαι καλά που μας δίνεις όλο αυτό το υλικό. Έχεις καμία φωτο από πασχαλιάτικη Αθήνα ή Ελλάδα;
Εκείνο το στρογγυλό κτίριο που ποτέ μου δε μπορώ να θυμηθώ τι ήταν, μοιάζει να ήταν στη θέση της βίλλας;ΦΖΠ1 είπε:Όχι ! Η πολυκατοικία (υπάρχει και σήμερα) με τα φυμέ τζάμια και τα άσπρα μπαλκόνια, όπου έμενε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος,είναι που βρίσκεται ακριβώς στη θέση της βίλας. Στην άλλη, "καφέ" πολυκατοικία του "Ρετιρέ", που βρίσκεται διαγωνίως απέναντι από την κάτω μεριά του Χίλτον, έμενε ο νεώτερος Κώστας Καραμανλής.
Και τώρα που ξαναπαρατηρώ τη φωτογραφία, στην πέτρινη κοίτη του Ιλισσού βρίσκεται γραμμένο το "Στέλλα Βιολάντη" (έργο του Ξενόπουλου, νομίζω), μαζί με κάτι ακόμα :what:
Πωπω τι μαθαίνει κανείς ... έλιωσα στο γέλιο με τα ''Ισπανικά σκαλιά''!!!Η ΑΘΗΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Δημοσίευση: 06/03/2014
Ένα κοπάδι πρόβατα κάτω από την Ακρόπολη. Η Αλεξάνδρας χωματόδρομος. Το Πολυτεχνείο χωρίς γκράφιτι. Σφουγγαράδες στην Αιόλου. Ένα και μοναδικό αυτοκίνητο διασχίζει την Πανεπιστημίου. Το τραμ κάνει στάση στην Γʼ Σεπτεμβρίου. Οι νερουλάδες γεμίζουν τις στάμνες τους στις άκρες των πεζοδρομίων. Ο Ιλισσός κυλά αγέρωχος μπροστά από το Καλλιμάρμαρο. Όλοι κάπου τις έχουμε δει, όλοι έχουμε σταματήσει ό,τι κάναμε για να τις χαζέψουμε –σε όρους Facebook, θα λέγαμε «όλοι τις έχουμε κάνει like». Στα σχόλια που τις ακολουθούν σχεδόν πάντα, έχουμε διαβάσει χαμογελώντας –ειρωνικά ή όχι– τόσο τις γκρίνιες για το πόσο ωραία ήταν η Αθήνα τότε και «πώς την καταντήσαμε», όσο και τη νοσταλγία του τύπου «εκείνες ήταν εποχές».
Το γιατί μας αρέσουν οι παλιές φωτογραφίες το έχουν αναλύσει ερευνητές και επιστήμονες κάθε τομέα (από τους ψυχολόγους του Cambridge μέχρι τους προγραμματιστές του Instagram) περισσότερο και καλύτερα από εμάς. Και μπορεί οι απόψεις να διίστανται για το κατά πόσο ήταν όντως «καλύτερα τότε» ή απλώς το μυαλό μας έχει την τάση να ωραιοποιεί το παρελθόν εξαλείφοντας τις άσχημες αναμνήσεις –όπως έλεγε εκείνη η έρευνα– σε ένα πράγμα, όμως, συμφωνούμε όλοι: Η καθησυχαστική αίσθηση χρονικής συνέχειας που αναδίδουν αυτές οι φωτογραφίες, η αυτόματη σκέψη ότι σε αυτούς τους δρόμους περπατάμε καθημερινά κι εμείς, ακόμα και η στιγμιαία εντύπωση ότι είμαστε κομμάτι της Ιστορίας αυτής της πόλης, είναι που μας κάνουν να χαμογελάμε στην οθόνη κάθε φορά που εμφανίζεται μια ασπρόμαυρη ή σέπια φωτογραφία της Ομόνοιας του ʽ50. Για όλους αυτούς τους λόγους, έχουμε κάνει bookmark τη σελίδα που λέγεται Η Αθήνα μέσα στον Χρόνο και μας... προμηθεύει καθημερινά, εδώ και δυόμισι χρόνια από τις 10 Αυγούστου του 2010, με ανεξάντλητο υλικό ιστοριών και αναμνήσεων. «Η σελίδα είναι αφιερωμένη με σεβασμό και αγάπη σε όλους τους ανθρώπους που κόπιασαν και ονειρεύτηκαν γιʼ αυτήν την πόλη» λέει η δημιουργός της, Δέσποινα Δρεπανιά, η οποία είχε την καλοσύνη να μας δανείσει μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες της, για να σας ταξιδέψουμε στον χρόνο. Απολαύστε τις:
Σφουγγαράς στη διασταύρωση των οδών Αιόλου 93 & Κρατίνου 1. Πίσω του διακρίνεται το Μέγαρο Μελά, κτισμένο το 1874 σε σχέδια του Έρνστ Τσίλερ.
Καρτ-ποστάλ του 1905-1910, που απεικονίζει την Αιόλου, στο σημείο που διασταυρώνεται με την Ευριπίδου. Το φωτογραφείο ανήκει στον γνωστό φωτογράφο της εποχής Πέτρο Μωραΐτη, και είναι ένα από τα τέσσερα που υπήρχαν τότε στην Αιόλου.
Πανεπιστημίου 4 & Κριεζώτου. Βρετανοί αλεξιπτωτιστές από το 5ο (Σκωτσέζικο) τάγμα αλεξιπτωτιστών, 2η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών, καλυπτόμενοι σε μια γωνιά του δρόμου, κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών (6 Δεκεμβρίου 1944). Φωτογραφία: Dmitri Kessel
Η Βασιλίσσης Σοφίας, τραβηγμένη από ψηλά, κάποια στιγμή την περίοδο 1922-1930. Αριστερά διακρίνεται το Μέγαρο Παπούδωφ, και πλάι του το Μέγαρο Συγγρού στην αρχική του μορφή, όπως ακριβώς το σχεδίασε ο Τσίλλερ. Δεξιά το παλατάκι και στο βάθος το Μέγαρο Πεσματζόγλου. Η φωτογραφία πρέπει να είναι από την εποχή που ανάμεσα στα άλλα φτιάχνονται και τα λουλουδάδικα. Αρχείο: Situasionist Kati
Το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το 1900. Το συγκρότημα του Πολυτεχνείου, όπως υφίσταται σήμερα, οικοδομήθηκε σε τρεις διαδοχικές φάσεις: Μεταξύ των ετών 1862-1876, ανεγέρθηκαν τα δύο κτίρια προς την οδό Πατησίων (της Σχολής Καλών Τεχνών και της Πρυτανείας) και το κεντρικό (της Αρχιτεκτονικής Σχολής), με κληροδοτήματα των ομογενών Νικολάου Στουρνάρη, Μιχαήλ και Ελένης Τοσίτσα, και συμπληρωματικά του Γεωργίου Αβέρωφ. Και τα τρία βασίστηκαν σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου (1811-1885).
Η Παλιά Βουλή, στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Κολοκοτρώνη, τη δεκαετία του ʼ30. Στο βάθος διακρίνεται το κτίριο της Εστίας, στην οδό Άνθιμου Γαζή. Φωτογραφία: National Geographic.
Το Πανόραμα «ΘΩΝ» και ο Ιλισσός, που περνούσε μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η γέφυρα του Ιλισσού κατασκευάστηκε το 1873 –μέχρι τότε, το Παναθηναϊκό Στάδιο δεν «συνδεόταν» με το κέντρο της πόλης. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1906. Το πανόραμα "ΘΩΝ" ανεγέρθηκε το 1895 και κατεδαφίστηκε το 1921. Φιλοξενούσε εικόνες από την Πολιορκία του Παρισιού του 1870, για ψυχαγωγικούς σκοπούς –αυτή η μορφή ψυχαγωγίας αργότερα αντικαταστάθηκε από την νεόκοπη τέχνη του κινηματογράφου.
Η Πλατεία Συντάγματος, το 1938. Η πλατεία Συντάγματος, της οποίας η πρώτη ονομασία μετά την απελευθέρωση το 1822 ήταν ''πλατεία Θουκυδίδου'', ήταν εκείνη την εποχή γνωστή ως ''Κήπος των Μουσών''. Όταν λειτούργησαν τα ανάκτορα, στο κτήριο που σήμερα στεγάζεται η Βουλή, συνυπήρχε η ονομασία ''Πλατεία των Ανακτόρων''. Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1844 η πλατεία μετονομάστηκε σε ''Πλατεία Συντάγματος'' προς τιμή του πρώτου Συντάγματος που παραχωρήθηκε από τον Όθωνα στους Έλληνες και σύμφωνα με αυτό οι Έλληνες απέκτησαν για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου. Πέραν των Γνωστών ονομασιών που αποδίδονται στην πλατεία υπάρχουν και κάποιες ανεπίσημες ονομασίες για τον ίδιο χώρο. Όπως π.χ., ''Πλατεία του Βάκχου'' αποκαλείται το κάτω τμήμα της Πλατείας Συντάγματος ενώ Ισπανική Σκάλα είναι η σκωπτική ονομασία που έδωσαν οι Δανοί περιηγητές στη μαρμάρινη σκάλα της πλατείας, παρομοιάζοντάς την με την ''Piazza di Spagna'' της Ρώμης.
Η θέα της Αθήνας από την Ακρόπολη προς τον Υμηττό. Αθήνα 1880. Φωτογραφία: Δημήτριος Κωνσταντίνου. Διακρίνονται μεταξύ άλλων: Το Ζάππειον, η Πύλη του Αδριανού, ο Ναός του Ολυμπίου Διός, τα πρώτα σπίτια στο Μετς, το Θέατρο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ [1873-1896], ο Λόφος του Αρδηττού, το Προτεσταντικό Νεκροταφείο, τα σπίτια στο Παγκράτι και το Παναθηναϊκό Στάδιο που είναι ακόμα σκεπασμένο από του καιρού τα χώματα.
Πηγή: www.in2life.gr
Wow! Το Majestic ακόμα σε καλή κατάσταση!!! Πόσες ώρες της ζωής μου το χάζεψα προσπαθώντας να φανταστώ πώς ήταν πριν γίνει κτίριο-φάντασμα ...prisma είπε:Έγχρωμες φωτογραφίες του χτες.
Προβολή συνημμένου 91011
Το τρόλλεϋ Κυψέλη-Παγκράτι, Αθήνα 1979.
(αρχείο prisma)
Πω πω τι μου θυμίζει αυτή η φωτό... πόσες φορές για να πάω στο Πολυτεχνείο (1975-1980) κατέβαινα από το λεωφορείο των Άνω Ιλισίων (Νο. 41 τότε) στον Ευαγγελισμό και το έπαιρνα με τα πόδια διότι ήταν πολύ γρηγορότερο από το να μείνω στο λεωφορείο με το φοβερό μποτιλιάρισμα που ήταν σχεδόν μόνιμη κατάσταση στη Βασ Σοφίας. Αν και από απόσταση θα ήταν πιο κοντά να έμπαινα Κολωνάκι από Μαρασλή και υπώρειες Λυκαβηττού, θα έπρεπε να ανεβοκατέβω ανηφοριές και σκάλες, οπότε συνήθως παρέμενα στη Βασ. Σοφίας κι έστριβα Κανάρη / Σόλωνος, δηλαδή έκανα ακριβώς την ίδια διαδρομή με το λεωφορείο, με το καυσαέριο από την κίνηση στη μούρη και τα μάτια κάτω για να αποφεύγω τις παγίδες από τις σπασμένες πλάκες των πεζοδρομίων (φαίνεται μια μπροστά από το θρασύτατο παρκαρισμένο ΙΧ). Ίσως δηλαδή να είμαι κι εγώ κάπου μέσα στη φωτό .prisma είπε:Κίνηση στη Λ. Βασ. Σοφίας, στα τέλη της δεκαετίας του '70.
Προβολή συνημμένου 101529
(αρχείο prisma)
Εννοείς αυτή τη φωτογραφία...ΦΖΠ1 είπε:Από όσα μας δείχνει η φωτογραφία της Βασιλίσσης Σοφίας, υπήρχε κτήριο στον περίβολο, στη σημερινή θέση της εισόδου της Βουλής, δηλ. στην προέκταση της Ακαδημίας !
Καμιά ιδέα για το τι μπορεί να ήταν αυτό το κτίριο και πότε εξαφανίστηκε;ΦΖΠ1 είπε:Από όσα μας δείχνει η φωτογραφία της Βασιλίσσης Σοφίας, υπήρχε κτήριο στον περίβολο, στη σημερινή θέση της εισόδου της Βουλής, δηλ. στην προέκταση της Ακαδημίας !