Σκαλίζοντας στα βάθη του μυαλού μου, θυμήθηκα διαλόγους αλήστου μνήμης μεταξύ εμού (και του ιδίου) και γνωστού (εκείνη την εποχή) εισαγωγέα/αντιπροσώπου PC Games, εδραζόμενου στη Μπόταση, ο οποίος σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση που είχα βρίσκεται κάπου στη Βραζιλία, γλεντώντας με τα λεφτά που έκλεψε, δυστυχώς, από τους υπαλλήλους του πουλώντας τους "μετοχές" της εταιρίας.
Κ. - Γιατί ρε έθαψες το King's Quest VII; Περιμένα να πουλήσω πολλά αλλά όταν είδα το review που έλεγες ότι ακόμη προσπαθείς να ξεκολλήσεις τον εμετό από την οθόνη, σκατά θα πουλήσω.
Εγώ - Ε τι να κάνω; Να εκθειάσω την αηδιαστική "Τόλμη και Γοητεία" επειδή μόνο και μόνο είχε ωραία γραφικά;
Κ. - Έλα τώρα, υπερβολικός. Και ήθελα να κάνω ολόκληρη καμπάνια για το παιχνιδάκι ρε γαμώτο και τώρα μου τη χάλασες. Τι μπορούμε να κάνουμε; Καμιά αναίρεση;
Εγώ - Με το δικό μου όνομα; Ξεχασέ το! Το game ήταν είναι και θα παραμείνει μπούρδα.
Κ. - Μα είναι της Roberta Williams!
Εγώ - Τώρα για καλό μου το λες αυτό; Ένας λόγος παραπάνω να το "θάψω"!
Κ. - Και περιμένουμε κάτι καλούς τίτλους της Microprose. Μήπως θες να τους δώσω αλλού αποκλειστικά;
Εγώ - Και δυσκολεύτηκα πολύ ξέρεις να τους βρω από άλλα "κανάλια", ο Thomas εδώ δίπλα είναι! Μήπως εσύ προτιμάς να κυρήξω "πόλεμο" γενικότερα στη Sierra;
Κ. - ...καμμία απάντηση...
Το αποτέλεσμα ήταν να φύγω από το μαγαζί με μια σακούλα τίτλους για το σπίτι!