Κορυφαία "χυλόπιτα"

[domniki]

Εγώ σε μία πριν κλείσουν τα σχολεία: -Θες να τα φτιάξουμε?? (περίπου)Η λεγάμενη: Δεν μπορώ τώρα, έλα το Σεπτέμβριο!!

Ο κολλητός μου που ήταν δίπλα: ΧΑΧΑΧΑΧΑ μετεξεταστέο σε άφησε????

Μου έχει μείνει αυτό!!!!

Παλι καλα που δεν σου ειπε να πας και με τον κηδεμονα σου...κουραγιο, δεν προκειται να ξαναγινουμε ποτε ξανα μαθητες

 

[Karnov]

κουραγιο, δεν προκειται να ξαναγινουμε ποτε ξανα μαθητες

Ευτυχώς.

Μακάρι να μπορούσαμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας , να μην γίνονταν ποτέ μαθητές , στα τρισάθλια ιδρύματα που αυτοαποκαλούνται "Ελληνικά Σχολεία".

Προσωπικά , αν περνούσε από το χέρι μου , θα υποστήριζα με 1000 το να μπορεί να δίνει όποιος θέλει εισαγωγικές για πανεπιστήμια , με τα ίδια -κοινά- θέματα , χωρίς να απαιτείται να έχει απολυτήριο Λυκείου.

Και εκεί θα γινόταν η σύγκριση , πόσοι απόφοιτοι των εν λόγω ιδρυμάτων θα έμπαιναν και πόσοι από το χώρο της "παραπαιδείας".

Ο μόνος λόγος για τον οποίο ανέχτηκα το χάλι του σχολείου τόσα χρόνια , ήταν για να μπορέσω να μπω σε πανεπιστήμιο.

 

[Stanfromgreece]

Μπορεί να σχολεία σαν κτήρια να είναι απαράδεκτα... μπορεί πολλοί καθηγητές να είναι εκτός τόπου και χρόνου...όμως τις σχολικές μου αναμνήσεις δεν τις αλλάζω με τίποτα! Παρέες,παιχνίδια, οι πρώτοι έρωτες... δεν είναι και λίγο πράγμα!

Για να μην πούμε για τις χυλόπιτες...που έπεσαν εκεί!

Μία φορά μου έκανε χαλάστρα ένας καθηγητής μου... έψαχνα να βρώ ευκαιρία... να μιλήσω σε μία κοπέλα που μου άρεσε... αργησα αρκετά...και έτσι έφτασε η τελευταία μέρα πριν τις καλοκαιρινές διακοπές! Φεύγοντας της λέω...προς τα πού πας? Μου λέει μια κατεύθυνση...και της απαντάω...και εγώ προς τα εκεί πάω...με θέλεις παρέα? Αμέ μου απαντάει... (να η ευκαιρία σκέφτηκα!)...αμ δε... με το που βγαίνουμε από την πόρτα του σχολείου... περνάει απ'έξω ένας καθηγητής μας με το αυτοκίνητό του με την γυναίκα του και το παιδί του... γυρνάει και της λέει ''Β.... στον ίδιο δρόμο δεν μένουμε? έλα να σε πάμε εμείς σπίτι!'' αμέσως συμφώνησε...και γυρνάει και μου λέει... δεν πειράζει Σταμάτη...μία άλλη φορά! και έμεινα... μπουκάλα... πάει αυτή...

 

[Wally]

Ωπα παρτε το αλλιως. Ξαναδιαβαστε το τιτλο του thread...

 

[Karnov]

οι πρώτοι έρωτες... δεν είναι και λίγο πράγμα!Για να μην πούμε για τις χυλόπιτες...που έπεσαν εκεί!

Οι πρώτοι έρωτες και κατακτήσεις είναι όντως κάτι μοναδικό , που αποκλείεται να επαναληφθεί στη ζωή. Ειδικά αν μπορεί κάποιος να τα χαρεί και όλα αυτά.

Εγώ δεν μπόρεσα. Από τη μία στην εφηβική ηλικία ήμουν ωραίο παιδί , που άρεσε στα κορίτσια , πρόσεχα την εμφάνισή μου και είχα λέγειν και θράσσος αν και ήμουν λίγο τεμπέλης και αναίσθητος.

Από την άλλη ήμουν διαβητικός από τα 13 και τότε κυριαρχούσε η άποψη να το κρύβουμε αυτό και να μην το αποκαλύπτουμε σε φίλους και συμμαθητές.

Οπότε σε πολλά από τα κορίτσια που άρεσα και μου πρότειναν να βρεθούμε Σάββατα & Κυριακές απόγευμα είπα ΟΧΙ , επειδή πριν τις 8-9 που έκανα ινσουλίνη και έτρωγα βραδυνό απέφευγα να βγώ έξω με παρέα. Οι μικρές εκείνη την εποχή όμως έβγαιναν βολτούλα κατά τις 5 ...

Οι χυλόπιτες που έριξα για να μην αποκαλύψω το "μυστικό" μου με πονάνε ακόμη. Αυτές που έφαγα αργότερα δεν μπορούσαν να με λυπήσουν ούτε στο 1% των πρώτων ...

 

[Stanfromgreece]

Α ρε Karnov... τί τράβηξες και εσύ... Αυτό το πράγμα που έπρεπε σώνει και καλά μερικά πράγματα να μην τα λέμε δεν το κατάλαβα ποτέ! Στην αρχή και εγώ έκρυβα το ότι δεν ζουσε ο πατέρας μου,γιατί φοβόμουν την αντίδραση των άλλων...όμως αργότερα άρχισα να το λέω και πραγματικά είδα ότι δεν υπήρξε κάποια διαφορά στην συμπεριφορά των παιδιών απέναντί μου... Είμαι σίγουρος πως αν το είχες πεί,θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα...αλλά δεν φταίς εσύ... οι αντιλήψεις εκείνης της εποχής φταίνε! (Τουλάχιστον από τα αγόρια... πρέπει να έχεις το ρεκόρ σε χυλόπιτες που έριξες εσύ! )

 

[domniki]

Και ακομα περιμενω να διαβασω για την κορυφαια χυλοπιτα που εριξε η juanita (εκεινη με το γηπεδο λεω juanita...)... lease: κανε λιγο το χειλακι μας να γελασει

 

[Turrican]

!!!!!!!

 

[Juanita]

Λες με τον τύπο από το περιοδικό της Κάντυ;;;

 

[pooky(1)]

@Karnov:

Δυστυχώς φίλε η εποχή μας τότε δεν συγχωρούσε τη παραμικρή διαφορετικότητα. Εγώ για τα γυαλιά που φορούσα είχα μπει στο περιθώριο, όπως και όλοι σχεδόν που φορούσαν τότε γυαλιά. Τι να πει κανείς. Φυσικά εγώ ήμουν αναίσθητος σε βαθμό βοϊδολογισμού, ασχολιόμουν με υπολογιστές (και αυτό τότε διαφορετικότητα ήταν και μάλιστα αφορμή για να γίνεις ο περίγελος του "σχολείου" ) και δεν με ένοιαζε ο κόσμος να χάλαγε.

Τώρα στα 39 και πάλι με υπολογιστές ασχολούμαι και πάλι δεν με νοιάζει ο κόσμος να χαλάσει. Μη σκας και μη μετανοιώνεις για τίποτε. Και όπως είπαν και κάποιοι καλοί φίλοι:

Ζαμάν φου.

Και σε όποιον αρέσουμε.

Όσο για τις χυλόπιτες σας πάω ρε κόντρα. Τόσες που έχω μαζέψει, τάνκερ θα ήθελα να τις μεταφέρω όχι απλά φορτηγό.........

 

[Zippo]

εγώ νομίζω οτι τώρα είναι λίγο χειρότερα. Πλέον άμα δεν ακολουθείς κάποια κοινωνική νεανική τάση (emo, κάγκουρας, γκοθάς, κ.α.) δεν ανοίκεις πουθενά. Τότε μπορει να έπαιζε μεγαλύτερη αλητεία αλλα τα πράγματα ήταν κάπως πιο χαλαρά.

 

[pooky(1)]

Μη το λες. Σήμερα παίζει μεγαλύτερη αλητεία. Απλά τότε ο "αλήτης" ήταν ο κακός μηχανόβιος που είχε μείνει 100 φορές στην ίδια τάξη, σήμερα ο "αλήτης" είναι το ματσωμένο κακομαθημένο που δεν σέβεται τίποτε και πατάει στα λεφτά του μπαμπά.

Φυσικά ο αλήτης του τότε είναι ο warrior του σήμερα, ενώ ο "κακός" του σήμερα θα είναι ο άφραγκος - τελειωμένος του αύριο............

 

[Karnov]

Μη το λες. Σήμερα παίζει μεγαλύτερη αλητεία. Απλά τότε ο "αλήτης" ήταν ο κακός μηχανόβιος που είχε μείνει 100 φορές στην ίδια τάξη, σήμερα ο "αλήτης" είναι το ματσωμένο κακομαθημένο που δεν σέβεται τίποτε και πατάει στα λεφτά του μπαμπά.

Γυμνάσιο πήγαινα σε ένα Γυμνάσιο του Μενιδίου. Εκεί υπήρχαν πραγματικοί αλήτες. Όχι δηλαδή μηχανόβιοι ή μαλλιάδες που τους αποκαλούσαν κάποιες θείτσες αλήτες, αλλά άτομα του υποκόσμου.

Εξηγώ , για να μην παρεξηγηθώ. Κάποιοι από τους "συμμαθητές" μου σε εκείνο το σχολείο είναι σήμερα φυλακή , άλλος για φόνο , άλλος για κλοπές, άλλος για εμπόριο ναρκωτικών και νομίζω ότι παίζει και ένας βιαστής , ενώ 1-2 αν δεν κάνω λάθος είναι στο τάφο, σκοτώθηκαν σε συμπλοκές κακοποιών.

Αυτοί νομίζω ότι δεν ονομάζονταν καταχρηστικά αλήτες. Ήταν πραγματικοί αλήτες. Στο ίδιο σχολείο ακόμη , όταν πήγαινα Β' Γυμνασίου , ήταν στην Α' Γυμνασίου τύπος γύρω στο 1.90 και 100+ κιλά , ο οποίος είχε πάρει ... αναβολή από το στρατό για τη ... φοίτησή του , στην Α' Γυμνασίου. Όταν έφυγα από το Γυμνάσιο παρέμενε στην Α' Γυμνασίου.

 

[domniki]

Λες με τον τύπο από το περιοδικό της Κάντυ;;;

Nαι, Ναι, Ναι Αντε να γελασει λιγο το χειλακι μας...ξερω και μια απιθανη της Queen...αλλα δεν την εχει γραψει ακομα....αντε Queen μου...θα πεσει πολυ γελιο

 

[QueenofHearts]

Χμμμ... καλά! Άντε να τα πω κι αυτά τα ρεζίλια

Ξεκινώ λέγοντας (και ελπίζω να μην το πάρει κανείς προσωπικά) πως δεν μ'αρέσουν οι Bon Jovi. Καθόλου μα καθόλου. Το μαλλί του Jon έχει υποστεί πολλές αλλαγές, η μουσική καμία. Για την ακρίβεια πιστεύω πως τραγουδούν τα ίδια 2 τραγούδια επί τόσα χρόνια και τόσα album,ένα ζωηρό-πιασάρικο και μια αηδία μπαλάντα με ότι σαχλορομαντική αηδία μπορούν να χορέσουν σε μερικούς στίχους κι αν δεν χωρέσουν δε πειράζει, είναι έτοιμο υλικό για το επόμενο album. Οκ, είναι fun να χορέψεις κανένα σε ρετροφάση αλλά that's it. Μέχρι εκεί!

Δυστυχώς σε κάποια φάση της ζωής μου είχα έναν κολλητό φίλο που του άρεσαν τρελά. Αυτός ο κολλητός φίλος λοιπόν κάποια στιγμή ήθελε να γίνουμε κάτι παραπάνω από κολλητοί φίλοι, αλλά εγώ (κλασσικά) δεν είχα πάρει χαμπάρι. Ήμασταν σπίτι μου λοιπόν, στο δωμάτιό μου, και αυτός προσπαθούσε να φτιάξει ατμόσφαιρα μπας και πιάσω το υπονοούμενο. Πάει λοιπόν και βάζει στο cd player μου (είχε την άνεση) cd που είχε φτιάξει υποτίθεται ειδικά για να αλλάξει την ατμόσφαιρα. Ξεκινάει με μπαλάντα (μπλιαααχ) Bon Jovi και παράλληλα μου τραγουδούσε κιόλας. Με "έκδηλη" τη χαρά του διπλού αυτού χτυπήματος (ήταν παααρα πολύ φάλτσος) και παντελώς ανίδεη για τις προθέσεις, σηκώνομαι και του λέω "εγώ φταίω, που σου έμαθα τους Pink Floyd. Παγάκια να βάλω στο νερό;". Απ'ότι μου είπε μετά ήταν λες και του άδειασα ένα κουβά νερό στο κεφάλι.

 

[Juanita]

Αύγουστος του '88 (ή '87:xm: )

Αλληλογραφώ με Κάντυ φανς από το περιοδικό ένας εκ των οποίων τύχαινε να ήταν και ψιλογείτονας...

Κανονίζουμε λοιπόν να συναντηθούμε για καφέ κάπου στο Γαλάτσι (μακριά από αδιάκριτα βλέμματα ) όπου εγώ περίμενα να μιλήσουμε για την Κάντυ μας και αυτός να ρίξει γκόμενα...

Άλλα γι' άλλα, δλδ... :wait2:

Αφού είδε και απόειδε μου πέταξε και το κουφό πως δε μοιάζει με τους υπόλοιπους άντρες και θα μου αποκαθιστούσε τη χαμένη μου τιμή8) (αν συνέβαινε κάτι τέτοιο... )...

Το "ξενέρωσα" ήταν λείαν επιεικής χαρακτηρισμός για το πως ένοιωσα...

Ήθελα να την κάνω με ελαφρά, αλλά δε μου έβγαινε το πώς...

Φεύγουμε από την καφετέρεια με την υπόσχεση να κανονίσουμε να πάμε γήπεδο...

Κανά δυό μέρες μετά με παίρνει τηλ. για να αγοράσει εισιτήρια. Ευγενέστατα του απάντησα πως δε θα μπορούσα να πάω λόγω... δε θυμάμαι: κρυολογήματος, δε με άφηναν οι γονείς μου, δεν είχα χρήματα...

κάτι... :go:

Ο αγώνας γινόταν Τετάρτη και αφού είχα προμηθευτεί από το Σύλλογο που ανήκα το χρυσό Χαρτάκι, έφτασα εν πλήρει εξαρτήσει στο ΟΑΚΑ: :cheers: καπελάκι, κασκολάκι, καλτσούλες, μανσετούλες όλα του Θρύλου...

Πάω η Χριστιανή να καθήσω στη θεσούλα μου (πάνω διάζωμα, σχεδόν δίπλα στο ρολόι) και ποιόν βλέπω να κάθεται δύο θέσεις παραπάνω;;;;; :zip:

Αναπάντητο ερώτημα.. Έξυπνοι είστε...

Αναρωτήθηκα γιατί σε 75,000 κόσμο βρήκα να πέσω πάνω του...

Και μετά σου λένε πως δεν είναι μικρός ο κόσμος...

Κανα δύο βδομάδες μετά, στη Μανίνα είχε δημοσιευτεί γράμμα του με το πόσο σκληρές και άδικες είμαστε εμείς οι γυναίκες με τα καλά παιδιά...

 

[QueenofHearts]

Juanita έγραψες!! Μα καλά τι περίμενε? Να βγείτε ραντεβού και για άφτερ να πάτε εκκλησία για το γάμο? Λολολ...

 

[Juanita]

Juanita έγραψες!! Μα καλά τι περίμενε? Να βγείτε ραντεβού και για άφτερ να πάτε εκκλησία για το γάμο? Λολολ...

Είμαι μοιραία γυναίκα... πως να το κάνουμε...

 

[domniki]

@juanita και Queenofhearts

Τι να πρωτοσχολιασω απ'αυτες τις καταπληκτικες χυλοπιτες...

@Queen: μα πώς ειναι δυνατον να ειναι φιλος σου και να μην ξερει οτι δεν σου αρεσουν οι Bon Jovi, ή αλλιως ποσο ασχετος ηταν ο τυπος :wait2: Α, ισως μετα απ'αυτο να εμαθε οτι δεν γυριζει ο Ηλιος γυρω απο τη γη, αλλα συμβαινει το αντιθετο

@juanita: καλα δεν καταλαβε ο τυπος οτι δεν ενδιαφεροσουν? Μα ποσο δυσκολο μπορει να ειναι αυτο? Αλλα τουλαχιστον θα αποκαθιστουσε την τιμη σου Μηπως σου ειχε πιασει το χερι? Ααααα, τοτε θα επρεπε τουλαχιστον να σε παντρευτει την επομενη μερα! Στα θεματα τιμης πρεπει να ειμαστε ατεγκτοι!

Juanita έγραψες!! Μα καλά τι περίμενε? Να βγείτε ραντεβού και για άφτερ να πάτε εκκλησία για το γάμο? Λολολ...

Eιπαμε Queen: μια φορα θα βγειτε για καφε......και το επομενο ραντεβου θα ειναι στην εκκλησια!!! E, ΠΟΤΕ!

 

[QueenofHearts]

@Queen: μα πώς ειναι δυνατον να ειναι φιλος σου και να μην ξερει οτι δεν σου αρεσουν οι Bon Jovi, ή αλλιως ποσο ασχετος ηταν ο τυπος :wait2: Α, ισως μετα απ'αυτο να εμαθε οτι δεν γυριζει ο Ηλιος γυρω απο τη γη, αλλα συμβαινει το αντιθετο

Eιπαμε Queen: μια φορα θα βγειτε για καφε......και το επομενο ραντεβου θα ειναι στην εκκλησια!!! E, ΠΟΤΕ!

Τότε ήταν ακόμα αρχή, ήξερε πως δεν μου άρεσαν, απλά δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο-πολύ-δεν-μου-άρεσαν-και-ολες-οι-μπαλάντες-τους-είναι-φτηνιάρες. :eeek: Σε όλα τα χρόνια της "φιλίας" μας, προσπαθούσε να με πείσει πως άξιζαν. Μουαχαχα! Ενώ αν είχε βάλει το Remember Tomorrow δε θα είχαμε τόσα θέματα! Ο Bon Jovi Φταιει!

Καβάλα παν στην εκκλησιά, Καβάλα θα τον έστελνα κι εγώ (την πόλη)...