Κορυφαία "χυλόπιτα"

Starbuck, σε εκλιπαρώ, postαρε σε αυτό το thread. Περιμένω με μεγάλη αγωνία τα σχόλιά σου… :cool: :D

Όσο για τις δικές μου χυλόπιτες… χεχ…

Μία και καλή… Αξέχαστη, την είχε πετύχει καλά… Χαλάλι… :flower:
 
Arduinna είπε:
Το ωραίο της υπόθεσης ποιο είναι... Πριν κανα δυο χρόνια είδα τον νεαρό που μου είχε πάρει τότε τα μυαλά, σε ένα gay bar με το αγόρι του!

Α ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ! ΕΙΠΑ ΚΙ ΕΓΩ!
:rofl: :rofl: :rofl:

Α, ρε Arduinna, με εκανες και γελασα πρωινιατικα :award:

Οσο για χυλοπιτες, εχω φαει απειρες, αλλα καμια δεν ηταν τοσο εντυπωσιακη... ολες τρομερα χλιαρες :precry: οποτε Και αναξιες αναφορας σ'αυτο το υπεροχο thread #)

ΥΓ. Οποιος/α λεει οτι δεν εχει φαει χυλοπιτα, ψευδεται!!! Ή δεν θυμαται καλα ;)
 
Pooky είπε:
Θυμάμαι ακόμα την ατάκα που πέταξα σε μια κοπέλα στο σχολείο.

"Θες να τα φτιάξουμε; Έχω και διπλοκάσσετο για αντιγραφή παιχνιδιών του Spectrum. " :flower:
Προσκυνώ !!!
 
Μέσα στους χυλούς που έφαγα, έριξα και εγώ κανα-δύο. Θυμάμαι πρίν λίγα χρόνια, να κάθομαι στα Goodys μαζεί με τον αδελφό και ξάδελφο μου. Οπότε με πλησιάζει η πιο άσχημη γυναίκα που έχω δεί ποτε (πραγματικά άσχημη) και μου συστήνεται δίνοντας το χέρι της. Εγώ την κοίταζα σαν χάνος απο την έκπληξη μου, τελείως ανύμπορος να κάνω οτιδήποτε. Με ρώτησε αν θα της έλεγα το όνομα μου και εγώ ψέλλισα μόνο ένα όχι. Μετά έφυγε και έκατσε έξω ενώ εγώ προσπαθούσα να καταλάβω τι έγινε.

Το αστείο είναι οτι πέντε λεπτά αργότερα ήρθε η κουκλάρα φιλενάδα της. Φυσικά η παρέα μου, μου τα έπρηξε για να πάω να της ζητήσω συγνώμη, μπας και γνωρίζανε την πανέμορφη φίλη της...έλεος...
 
Γιωργο αν τις ελεγες οτι εχεις 2 σετ microdrives και Multiface128 θα επεφτε στα ποδια σου στο ατακα...
 
domniki είπε:
ΥΓ. Οποιος/α λεει οτι δεν εχει φαει χυλοπιτα, ψευδεται!!!
Δεν έχω λόγους να πω ψέμματα... :xm:

domniki είπε:
Ή δεν θυμαται καλα ;)
Πιθανόν, αλλά πιστεύω θα τη - τις θυμόμουνα (έστω και μια)...

Anyway... Το οτι δεν έχω φάει χυλόπιτα, δεν σημαίνει οτι κάποια στιγμή δεν καταπίεσα τα συναισθήματά μου, για κάποια που μου άρεσε, και της οποίας δεν της "τα'ριξα" ποτέ. Και εν τέλει, τείνω να συμφωνήσω με τον manos426f, στο οτι ναι μεν κάνεις μια προσπάθεια και τρως χυλόπιτα αλλά τρως και πολλά λαβράκια, πράγμα για το οποίο με βρίσκει σύμφωνο τώρα, αλλά τότε ο εγωισμός μου δε με άφηνε να κάνω την πρώτη κίνηση...
 
Έχω φάει κι εγώ... (αλλά δεν είχα την τακτική του manos426f, 1 στις 10 τουλάχιστον :cool: ).

Αλλά η παρακάτω ιστορία έχει πλάκα:

Ένα καλοκαίρι ήμουν στην Άρτα με έναν ξάδερφο και βγήκαμε ένα βράδυ. Πετύχαμε και έναν ντόπιο φίλο και γίναμε τρεις.

Πίναμε ένα ποτάκι σε μπαρ, όταν είδαμε τέσσερις πολύ όμορφες βλάχες να πίνουν τα ποτά τους. Τους ξεσήκωσα να τις κεράσουμε από ένα σφηνάκι και με υποστηρικτή τον ξάδερφό μου, παραγγείλαμε 7 σφηνάκια (3 εμείς + 4 οι κοπέλες). Μέχρι να ετοιμαστούν τα σφηνάκια, η μία πήγε τουαλέτα. Είπαμε να περιμένουμε να επιστρέψει, αλλά με το που βγήκε από τον τουαλέτα, οι φίλες της ήδη είχαν πάρει τα πράγματά τους και φεύγανε.

Άρα μείναμε με 7 σφηνάκια. Τσουγκρίσαμε και ήπιαμε από ένα, άρα μείναμε με 4. Αμέσως μετά, βλέπουμε άλλες δύο όμορφες κοπέλες στο μπαρ, και είπα να τις κεράσουμε. Ο Αρτινός έθεσε βέτο! Μα γιατί όχι; του λέγαμε, αλλά δεν εξηγούσε. Με τα πολλά, εξήγησε ότι ήξερε ότι ήταν λεσβίες (Αρτινές), και ότι παίζανε και χάντμπολ στην ομάδα της Άρτας. Ε, εγώ και ο ξάδερφός μου ακόμα περισσότερο θέλαμε να τις κεράσουμε...

Άλλωστε είχαμε 4 σφηνάκια και ήταν 2. Πήγαμε λοιπόν εγώ και αυτός με τα 4 σφηνάκια και τους τα προσφέραμε. Η μία ήταν μες στο χαμόγελο, η άλλη τσαντίστηκε. Αν θυμάμαι καλά τον διάλογο, είχε κάπως έτσι:

- Γειά σας, να σας κεράσουμε από ένα σφηνάκι;

- Όχι!

- Είναι γλυκά...

- Γι αυτό!

Οι απαντήσεις ήταν της τσαντισμένης (του "άντρα"), αλλά η άλλη κοπέλα της έκανε νεύματα να δεχτούν.

Τελικά τους τα αφήσαμε ευγενικά, πήραμε τα δικά μας και επιστρέψαμε στον κατακόκκινο Αρτινό φίλο μας.

Με τον ίδιο ξάδερφο, φάγαμε άλλη μια πίτα σε μαγαζί στη Χίο και η ιστορία ήταν πάλι αστεία.

Επέμενα εγώ πολύ να κεράσουμε δύο όμορφες κοπέλες, ενώ έθεσε αυτός βέτο, χωρίς να μου εξηγεί...

Τέλος πάντων, το έκανα, φάγαμε χυλόπιττα, και στο τέλος έσκυψα και της είπα κάτι καλό στο αυτί. Δεν του εξήγησα ποτέ τί της είπα, ούτε θα το γράψω εδώ. Όμως αυτός εκ των υστέρων μου εξήγησε γιατί δεν ήθελε αρχικά να τις κεράσουμε: είχε ξαναφάει χυλόπιττα από τις ίδιες...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Την κορυφαία χυλόπυτα την έφαγα όταν τα ζήτησα πρώτη φορά.Πήγαινα δευτέρα γυμνασίου και τα έριξα στην κούκλα της τάξης αλλά εντελώς τραγικά.Μικρός ήμουν,δεν ήξερα.Είχα πάει πρωί σενιαρισμένος την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου κρατώντας ένα τριαντάφυλλο που πήρα απο το κοντινό ανθοπωλείο.Μόλις χτύπησε το κουδούνι για διάλλειμα,της το έδωσα και έμεινα εντελώς βλάκας.Μου είπε σαφέστατα με έναν τόνο σοβαρότητας ''οχι'' και έγινα ο περίγελος της ημέρας!

Αργότερα,την επόμενη χρονιά,τα έφτιαξα με την κοπέλα της ζωής μου.Τα είχαμε μέχρι τον πρώτο χρόνο που ήμουν στην σχολή.Έπαιξε μια χοντράδα τότε και τέλος.Πριν απο 2 βδομάδες αρχίσαμε να ξαναμιλάμε και πάει προς το καλύτερο.

Υπήρξαν ενδιάμεσα πολλές χυλόπυτες αλλά και επιτυχίες.Είχα ρίξει και γω μπόλικες

Άλλη μια καλή που θυμάμαι,ήταν πέρσυ που είχα βγει με μια κοπέλα απο το ΤΕΙ και καταλάθως όπως λέγαμε κάτι ανέκδοντα(εκείνη ξεκίνησε,δεν φταίω εγώ) κάνω μια με το χέρι στο τραπέζι και αδιάζω όλη την μπύρα μου πάνω της!Ένιωσα σαν να ήταν όνειρο,δεν πίστευα ότι ήταν πραγματικό.Το συγνώμη πρέπει να το είπα πάνω απο 20 φορές.Μετά τη ρώτησα αν θέλει να την πάω σπίτι και μου είπε δυνατά "ΟΧΙ!Και μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο!".Όλος ο κόσμος στην καφετέρια με κοίταζε,ένιωσα πολύ βλάκας
 
Αχ, έχουμε βάλει πολλά κιλά από τις χυλόπιτες. :D

Αλλά τι να κάνεις , αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις. :D
 
pontium είπε:
Μικρός ήμουν,δεν ήξερα.
:rofl: δηλαδη τωρα μεγαλωσες??? αστε ρε Pontium, πεθανα στα γελια :D :D:D

Μονο μην ποσταρεις την ημερομηνια γεννησης σου :rofl: Παντως ευγε...η φαση με το τριανταφυλλο ηταν φοβερη #)
 
domniki είπε:
:rofl: δηλαδη τωρα μεγαλωσες??? αστε ρε Pontium, πεθανα στα γελια :D :D:D
Ε,δεν κουβαλάω το ίδιο μυαλό απο τότε,οπότε μπορώ να το πω και έτσι :tease:
 
οι ρετροχυλόπιτες που θυμάμαι να έχω λουστεί στην εφηβεία είναι όταν μετά το "φτιάξιμο" οι... ακράτητοι νεαροί ήθελαν να... "υπερβούν τα εσκαμμένα".

Συνειδητοποιημένη αρκετά και παρθένα εκ πεποιθήσεως τότε (α δεν θέλω γελάκια)

τους φρέναρα, εκείνοι τσινούσαν και χλαπ... την έτρωγα!
 
Vag είπε:
Με τον ίδιο ξάδερφο, φάγαμε άλλη μια πίτα σε μαγαζί στη Χίο και η ιστορία ήταν πάλι αστεία.Επέμενα εγώ πολύ να κεράσουμε δύο όμορφες κοπέλες, ενώ έθεσε αυτός βέτο, χωρίς να μου εξηγεί...

Τέλος πάντων, το έκανα, φάγαμε χυλόπιττα, και στο τέλος έσκυψα και της είπα κάτι καλό στο αυτί. Δεν του εξήγησα ποτέ τί της είπα, ούτε θα το γράψω εδώ. Όμως αυτός εκ των υστέρων μου εξήγησε γιατί δεν ήθελε αρχικά να τις κεράσουμε: είχε ξαναφάει χυλόπιττα από τις ίδιες...

Ααα...ωστε εσύ ήσουν λοιπόν που την έπεσες στην κοπέλα μου και στην φίλη της εεε?? #)

Πλάκα πλάκα Vag, μάλλον πρέπει να σταματήσεις να κάνεις καμάκι με τον ξάδερφό σου :D

Αυτό που θέλω να πω είναι οτί ταυτίζομαι απόλυτα με τον Μάνο. Στο Γυμνάσιο ήμουν ντροπαλός και δεν την έπεφτα συχνά σε κοπέλες παρά μόνο σε αυτές που ήξερα οτί με γουστάρανε. Το οτί δε τολμούσα και δεν έφαγα εκείνη την περίοδο "πίτες" δεν σημαίνει απολύτως τίποτα γιατί έχασα τόσες ευκαιρίες.

Το καλοκαίρι ΄που τελείωσα το Γυμνάσιο γνώρισα μια 18χρονη Σουηδέζα σε ένα καλοκαρινό club..Την χαλβάδιαζα όλο το βράδυ αλλα δεν τολμούσα να της μιλήσω..ωσπού ήρθε εκείνη και μου μίλησε και τα φτιάξαμε . Από τότε κάτι άλλαξε μέσα μου γιατί συνηδητοποίησα πόσο λάθος είναι να μην τολμάς..

Από τότε και τα επόμενα χρόνια αρχίσανε οι χυλόπιτες οι ξεγυρισμένες :cool: αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου γιατί τουλαχιστόν ήξερα οτι εγώ έκανα την προσπάθεια μου και εννοιωθα καλά με τον εαυτό μου. Το ratio πάντως ήταν περίπου 3/1 επιτυχία...not bad!

Άπό τις πιο αστείες χυλόπιτες που θυμάμαι (θα θυμηθώ και αλλες) ήταν στην Σάμο σε ένα καλοκαιρινό μαγαζί..Θυμάμαι ήταν μια παρέα με τουρίστριες κουκλάρες και χορεύανε ξυπόλυτες. Πάμε μαζί με 2 φίλους και αρχίσαμε να χορευουμε και εμείς κοντα και τις κοιτούσαμε με χαμόγελα..πλησιάζω εγώ την μία της γελάω, αυτή δυσανασχετεί λίγο και γυρίζει την πλάτη. την πιάνω από τον ώμο και της λέω την πρωτότυπη ατάκα "Hello, what is your name?" σκέφτομενος οτί θα μου πει το όνομα της και θα απαντήσω εγώ "you dance very beautifully ..τάδε" εε και μετά δεν μπορεί θα χαμογελάσει και θα πιάσουμε κουβέντα...

Με του που τελειώνω την πρόταση μου, γυρίζει αυτή και μου λέει με σπαστά ελληνικά "se parkalo FYGEEE!!" εγώ μένω κόκκαλο, και οι φίλοι μου να μην μπορούν να σταματήσουν να γελάνε..περιτό να πω οτί αυτή η ατάκα με ακολουθεί ακόμα και σήμερα...
 
Δεν σας την λέω, ούτε έχω σκοπό να προσβάλω κανέναν, αλλά η τακτική την πέφτω σε πολλές, οπότε όλο και κάποια θα μου κάτσει, κάτι σε τακτική σαβουρόγ.... μου κάνει. Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική του τύπου "είμαι με μια κοπέλα επειδή αυτή μου έκατσε" ή "από το να είμαι μόνος, καλύτερα με αυτή". Υποτίθεται ότι είμαι σε μια σχέση επειδή γουστάρω ή αγαπάω τον άλλο, όχι για να βολεύομαι μέχρι να βρω κάτι καλύτερο. Σε μια σχέση πρέπει να δίνεσαι ολοκληρωτικά, και ο/η σύντροφος σου να είναι ολόκληρος ο κόσμος, αλλίως μην κάνεις σχέση. Κάνε αρπακτή και ξηγήσου στον άλλο από την αρχή, είναι καλύτερα και για τους δύο έτσι.

Εγώ προτιμώ να είμαι μόνος, και είμαι μόνος αρκετό καιρό, παρά να είμαι με κάποια από ανάγκη. Αυτή είναι η γνώμη μου, και συγνώμη που βγήκα εκτός θέματος.
 
Πολύ σωστή τοποθέτηση kapamaru!

Απλά, συζητώντας το θέμα της χυλόπιτας, υποτίθεται πως στον άνθρωπο που πας να "τα ρίξεις", αυτός πληροί κάποιες προϋποθέσεις όπως εμφάνιση, χαρακτήρας κλπ, πράγμα το οποίο οδηγεί τις περισσότερες φορές σε μια περιποιημένη χυλόπιτα, οπότε δε νομίζω να τίθεται θέμα σαβούρας.

Δε νομίζω πως μιλάμε για καμάκι, που σκοπό έχει την ικανοποίηση καθαρά σαρκικής ανάγκης...

Άλλωστε μαζί με τις χυλόπιτες, μιλήσαμε για "λαβράκια" και όχι για "σπάρους"...

:)
 
Φίλε kapamaru,μου αρέσει η ιδεαλιστική άποψή σου,αλλά την πέρασα κι αυτήν την κατάσταση και μπορώ να πω ότι προτιμώ 1000 φορές την τακτική που περιέγραψα παραπάνω...

Βέβαια,αν είσαι με κάποια που σημαίνει κάτι για σένα,κρατάς τα γκέμια,κι αυτό το λέω διότι σέβομαι απεριόριστα τις επιλογές των γνωστών/φίλων που είναι χρόνια δεσμευμένοι/αρραβωνιασμένοι/παντρεμένοι,απλά εγώ δεν είμαι σε τέτοια φάση.Αλλά αυτό είναι εντελώς άλλο θέμα και ξεφεύγει από το χυλυπιτοthread...

Aυτό που θέλω να πω όμως είναι ότι σε καμία περίπτωση ο άνθρωπος που απλά την πέφτει,αντί να σκέφτεται όλο το βράδυ τι να κάνει ή/και να περιμένει την κοπέλα να κάνει κίνηση,εντάσσεται στην κατηγορία που ανέφερες.Απλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι αυτή είναι ο μανδύας της ατολμίας (και φυσικά ΔΕΝ μιλώ για σένα προσωπικά...!)

Ναι,μετά από μια καλή πίτα,η παρέα μου έκανε καζούρα με την πάρτη μου,αλλά όταν την επόμενη φορά εγώ έφευγα με μια κοπέλα,αυτοί κοιτάζανε ο ένας τον άλλο,χώρια που αρχίζανε μετά τα "έχει καμιά καλή φίλη να μας γνωρίσεις ;" Nαι ρε,έχει,αλλά την θέλω κι αυτήν για την πάρτη μου,αν τα καταφέρω,κακό είναι ;; :diablotin:

Όσο για το ratio πίτας/επιτυχίας δεν το έχω υπολογίσει αυστηρά όλα αυτά τα χρόνια για να πω την αλήθεια,αλλά ακόμα και 1/4 να είναι,καλό είναι...

(και ο καλύτερος λόγος για να την πέσεις σε 100 γυναίκες !!! :D )
 
Εσύ είσαι αθεόφοβος ρε. Εδώ στο νοσοκομείο είχες έρθει να με δεις και την έπεφτες στην νοσοκόμα. :D
 
Εγώ φταίω ρε που αγαπάω τις γυναίκες πολύ...; :D :D :D :D :D
 
Το θέμα είναι οτί εγώ κινδύνευα να φάω την ένεση μετά... :p
 
Πίσω
Μπλουζα