Μίκυ Μάους [ το κόμικ ]

[Rinus Cesar]

Αγαπητέ Rinus, οφείλω να πω οτι, όχι μόνο εδώ αλλά και σε άλλα threads, η μνήμη σου με ψιλοτρομάζει!

Για να σε ... τρομάξω κι άλλο, ας αναφερθώ σε μερικές, ακόμη, λατρεμένες ιστορίες από τα Μίκυ Μάους :

- Ο άρχοντας του βυθού, με Ντόναλντ Ντακ, Σκρουτζ, ανιψάκια και, σε μικρή αλλά "καθοριστική" εμφάνιση η Νταίζη !!! Συμπρωταγωνιστούν ένας καθηγητής ωκεανολογίας που ανακάλυψε μια μαγική περικεφαλαία, η οποία τού δίνει τη δυνατότητα να ... ζει στο βυθό της θάλασσας [

], και ... ένα σωρό πλάσματα του βυθού : ξιφίες, σφυροκέφαλοι καρχαρίες, ιππόκαμποι, καλαμάρια .... Σε αυτήν την ιστορία ο Ντόναλντ είναι ψαφροντουφεκάς !!! Ο γερο Σκρουτζ, προκειμένου να του σβήσει το χρέος του, τον στέλνει να του ψαρέψει καραβίδες στο ακρωτήριο Κατσαρόλ, όπου, όμως, τα κύματα της θάλασσας είναι πάντα αγριεμένα και μανιασμένα !!! Εκεί ο Ντόναλντ ανακαλύπτει μια περικεφαλαία, η οποία .... η συνέχεια επί των σελίδων του περιοδικού !!! Ξεκαρδιστικό καρεδάκι : Στην αρχή της ιστορίας, όπου ο Ντοναλντ, στην αυλή του σπιτιού του, ψήνει στη σχάρα τα ψάρια που έπιασε με το ψαροντούφεκο, κάνοντας τα ανιψάκια να τους τρέχουν τα σάλια !!! Κι εκείνη τη στιγμή ... να ΄σου κι ο γερο-Σκρουτζ, κρατώντας ένα πιάτο και με τη γλώσσα απέξω να λέει : "δεν θα αρνηθείτε ένα πιάτο φαϊ σε έναν φτωχό γέρο ???" ??? και η απάντηση του νευριασμένου Ντόναλντ : "Γρουμφ, δεν τόλμησα να τελειώσω τη φράση μου και ... νάτος ο τράκας" !!!

- Το κράνος της εξουσίας : Σε αυτήν την ιστορία, ο Σκρουτζ και τα υπόλοιπα παπιά ταξίδεψαν σε έναν μακρινό πλανήτη, στον οποίο έκαναν τον γερο-Σκρουτζ βασιλιά !!! Όμως ... αντί για στέμα του φόρεσαν το εξής : Ένα κράνος το οποίο είχε δύο σιδερένια χέρια ... έτοιμα για χαστούκια !!! Όταν, δηλαδή, ο γερο-Σκρουτζ θα πήγαινε να θεσπίσει κάποιον νόμο, που θα ήταν άδικος ή σκληρός για τον λαό του μικρού πλανήτη, τότε .... τα χέρια του κράνους θα ενεργοποιούνταν και ... θα τάραζαν τον γερο-Σκρουτζ στα χαστούκια !!! Ο γερο-Σκρουτζ στην αρχή δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία κι έτσι, αφού ανέλαβε τα καθήκοντά του, πήγε να νομοθετήσει !!! ΄Ελα, όμως, που, ως γνωστόν, έχει την απληστία και την πονηριά στο αίμα του και, συνεπώς, οι νόμοι, που επιχείρησε να θεσπίσει, θα ήταν ιδιαίτερα επαχθείς για τους κατοίκους του πλανήτη !!! Έτσι, με το που πήρε πένα και χαρτί για να γράψει τους πρώτους νόμους .... κλάπα - κλούπα, κλάπα - κλούπα, τα χέρια πάνω απ' το κράνος τον τάραξαν στα χαστούκια !!! Πάει, μετά, να θεσπίσει άλλο νόμο .... κλάπα-κλούπα, κλάπα - κλούπα, να κι άλλα χαστούκια !!!Έτσι, αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Ντόναλντ, που, ως γνωστόν, η ψυχή του είναι πιο απονήρευτη από του θείου του !!! Και μιας κι έχουμε εκλογές ... επίκαιρη ιστορία, δεν νομίζετε ????

- Και για το τέλος ... η νο 1 αγαπημένη μου ιστορία από Μίκυ Μάους : Ο σαμποτέρ των Άνδεων, με Ντόναλντ Ντακ και Σκρουτζ, ενώ έχει κι έναν μικρό ρόλο και ο Τζον Ρομπάξ !!! Σε αυτήν την ιστορία ο Ντόναλντ έπιασε δουλειά σε ένα συνεργείο διάνοιξης δρόμων του Σκρουτζ, το οποίο έφτιαχνε έναν δρόμο στις Άνδεις !!!Όμως, από τότε που πάτησε ο Ντόναλντ το πόδι του στο συνεργείο, γινόντουσαν συνέχεια σαμποτάζ : Κάποιος χαλούσε τις μπουλντόζες και τους εκσκαφείς !!! Ο Σκρουτζ υποπτεύεται τον Ρομπάξ, του οποίου η εταιρία είχε αναλάβει να φτιάξει τον υπόλοιπο δρόμο στην ίδια περιοχή των Άνδεων !!! Αυτήν την ιστορία [δεν θα τη διηγηθώ όλη] .... ναιιι, το ομολογώ, πολύ την έχω ζηλέψει, θα ήθελα να την έχω γράψει εγώ !!! Έχει πλοκή, σασπένς, ανατροπές και ... ένα σπάνιο φυτο των Άνδεων : Το Ντενάβους Ραπίντους, το οποίο ανθίζει κάθε 100 χρόνια - βγάζοντας έναν εντυπωσιακό ανθό - και μετά ... πεθαίνει αμέσως !!! Αυτήν την ιστορία σάς την προτείνω .... "με 100.000" !!! Το πιο ξεκαρδιστικό καρέ : Ο μηχανικός του Σκρουτζ, που έχει την εποπτεία των εργασιών, είναι βραδύγλωσσος !!! Στο καρεδακι βλέπουμε να τον έχει πάρει τηλέφωνο ο Σκρουτζ, για να μάθει τα αλλεπάλληλα σαμποτάζ στις μπουλντόζες κλπ και ... τού εξηγεί την κατάσταση τραυλίζοντας, κάνοντας τον Σκρουτζ να τρελαίνεται, σκεπτόμενος το ... πόσο θα φτάσει ο λογαριασμός του τηλεφώνου !!! "Δεν μπορείς να μιλάς χωρίς να τραυλίζεις' ??? λέει θυμωμένος ο γερο-Σκρουτζ !!! "Δ - δ - δ -εν μπ - μπ - μπορώ, απ - απ από μ-μι -μικκ-ρο π-π-παιδί τρ-τρ-τρ-τραυλίζω" !!! "Συμφοράαααα !!! Αυτό το τηλεφώνημα θα μού στοιχίσει μια περιουσία" !!!!

 

[DINO]

Εαν δεν έχεις τα τεύχη δίπλα σου και απλά τα θυμάσαι όλα αυτά, τότε σου βγάζω το καπέλο!

 

[spyros_s]

Hταν σε ενα Σουπερ Μικυ την περιοδο που αναφερεις,αν σε νοιαζει τοσο να ανεβασω εξωφυλλο.  

edit:Σούπερ Μίκυ # 8

ω ναι!!!! Αυτό ήταν...ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!! Τι μου θύμησες τώρα...παίζει να το έχω διαβάσει και 500 φορές αυτό ως παιδάκι!!!!Ευχαριστώ!

 

[Rinus Cesar]

Εαν δεν έχεις τα τεύχη δίπλα σου και απλά τα θυμάσαι όλα αυτά, τότε σου βγάζω το καπέλο!

Τα τεύχη του Μίκυ Μάους είναι, εδώ και πολλάααα χρόνια [από το 1992 κι εφεξής], στοιβαγμένα σε ένα χαρτοκιβώτιο Νουνού και ... "αναπαύονται" σε ένα μικρό καμαράκι στο νησάκι της καταγωγής μου !!! Το νησάκι μου ανήκει στην "άγονη γραμμή των Κυκλάδων" και εκεί στα 80ς τα μόνα στέκια που μάς "παρείχε" ήταν ένα μικρό καφενείο - εστιατόριο [εκεί μαζευόμασταν όλοι, και μικροί και μεγάλοι] και μια πολύ μικρή ντισκοτέκ, όπου, επί 4-5 συναπτά καλοκαίρια, ακούγαμε τις ίδιες 4-5 μοναδικές κασέτες που είχε στη δισκοθήκη της !!! Οπότε, εκτός από μπάνιο, κολύμπι, ψάρεμα κλπ, πώς θα περνούσαν οι μέρες του καλοκαιριού εκεί ??? Μα ... με διάβασμα !!! Κάθε καλοκαίρι ΄παίρναμε μαζί μας "προμήθειες" :άφθονα Μικυ Μάους, Σεραφίνο, Τιραμόλες κλπ, Εικόνες, Ταχυδρόμους κλπ, παιδική λογοτεχνία ... ό,τι βρίσκαμε μπροστά μας !!! Έτσι π.χ. το "Καπλάνι της βιτρίνας' το διάβασα περί τις 3 φορές σε ένα καλοκαίρι !!! Το ίδιο και τις ιστορίες από τα τεύχη του Μίκυ Μάους που παίρναμε μαζί μας : Κάθε καλοκαίρι ... από 5 με 10 φορές την καθεμιά !!! Ο Ντόναλντ, ο Μίκυ, ο Σκρουτζ και οι λοιποί ήταν, στην κυριολεξία, πολύτιμη συντροφιά μας στις διακοπές στο μικρό και απλό νησάκι των Κυκλάδων !!! Και ..... αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που εκείνα τα καλοκαίρια δεν τα αλλάζω με τίποτα .....

Hταν σε ενα Σουπερ Μικυ την περιοδο που αναφερεις,αν σε νοιαζει τοσο να ανεβασω εξωφυλλο.  

edit:Σούπερ Μίκυ # 8

Πω πωωωω ... Θέμης ο Μάγκας rulessssssss ...

 

[kingtiger077]

Τι συγκίνηση να ακούω τέτοιες ιστορίες...Μήπως να μαθαίναμε και το νησάκι για να κάνουμε μια μυστική επίσκεψη το καλοκαιράκι σ'αυτό το μικρό καμαράκι; :wink:

 

[LemonAnd]

Παρόμοια ιστορία με του Rinus Cesar. Ατελείωτες μεσημεριανές καλοκαιρινές ώρες στο χωριό, μέσα στην καλοκαιρινή κάψα, με μόνη συντροφιά τα τζιτζίκια και τα «Μίκυ Μάους». Πολλά από αυτά τα χιλιοδιαβασμένα τεύχη, υπάρχουν ακόμα εδώ και πολλά χρόνια εκεί και τα ξεφυλλίζω με κάθε (από τις δυστιχώς λίγες πλέον )ευκαιρία.

 

[ratatouille]

Φοβερά αυτά τα περιοδικά! Θυμάμαι τα αγόραζα φανατικά κάθε Παρασκευή για 2 ή 3 χρόνια!

Ο πατέρας μου, όταν ήταν μικρός (2 χρονών) είχε πάρει τα 2 ή 3 πρώτα τεύχη... Μάλλον μουχλιάζουν σε καμιά χωματερή τώρα (βλ. ΜΑΜΑ)...

Τουλάχιστον έχω την παρηγοριά ότι πήρα το επετειακό τεύχος των 40 χρόνων... Πριν κάποια χρόνια σταμάτησα να τα αγοράζω γιατί ερχόταν η κρίση και αυτά ακρίβυναν, ενώ είχα κιόλας μεγαλώσει...

 

[Ευπαλίνος]

Στα Μικυ Μαους της δεκ. 60 και αρχων δεκ.70 υπηρχε ο θεσμος του Μικυ κλαμπ και τα τευχη δημοσιευαν βαθμους που εκοβες και κολλουσες στο δελτιο συλλογης βαθμων. Στελνοντας το δελτιο συμπληρωμενο επαιρνες δωρο διαφορα διπλωματα του Μικυ κλαμπ. Ειχα συγκεντρωσει πολλους βαθμους που τους εχω κρατημενους ακομη ολους, αλλα δεν εγινα ποτε μελος του κλαμπ και δεν απεστειλα ποτε αυτους τους βαθμους. Ενα μερος αυτων των βαθμων που κρατω ακομη φαινεται στην παρακατω φωτογραφια.

 

[DeadOrganPlayer]

Εδώ και καιρό προσπαθώ να θυμηθώ μία ιστορία που είχα διαβάσει σε ένα μεγάλο Μίκυ ή Σούπερ Μίκυ αν θυμάμαι καλά στη δεκαετία του 80 αλλά δε τα έχω καταφέρει ακόμα. Αν κάποιο από τα έμπειρα μέλη μπορεί να με βοηθήσει θα το εκτιμούσα δεόντως... Αυτό που θυμάμαι από την ιστορία είναι ότι η Μάτζικα είχε ρίξει ένα μαγικό κέρμα στο θησαυροφυλάκιο του Σκρούτζ στο οποίο σιγά σιγά άρχισαν να δημιουργούνται μικρά κύματα στη θάλασσα των κερμάτων που σιγά σιγά εξελίχτηκαν σε θεόρατα που πήγαν να τον πνίξουν. Ένα χαρακτηριστικό καρέ που θυμάμαι ήταν με ένα τεράστιο κύμα κερμάτων που είχα σηκωθεί μέχρι τη κορυφή του θησαυροφυλακίου...ήταν πραγματικά χαρακτηριστικό... η ιστορία μπορεί να είχε αναδημοσιευτεί και παλιότερα (ή αργότερα), εγώ πάντως τη θυμάμαι εκείνη τη περίοδο.

 

[Aardvark]

Ηταν το Το Ωκεάνειο Θησαυροφυλάκιο! απο τις αγαπημενες μου στα 80ς,την θυμομουν ελαχιστα μεχρι προσφατα που την ξανανακαλυψα.


Οποιο απο τα παρακατω βρεις την εχει.

 

Μίκυ (Μεγάλο) 188 (1983)

Μίκυ (Μεγάλο) 299 (1992) Κόμιξ 113 (1997)

 

[DeadOrganPlayer]

Σε ευχαριστώ πολύ, όντως στο Μεγάλο Μίκυ 188 την είχα διαβάσει (το θυμήθηκα με το που είδα το εξώφυλλο). Από τις πολύ αγαπημένες ιστορίες. Καιρός να ανατρέξω στο πατάρι

 

[Rheinmetall]

Κι εγώ έχω τρέλλα με τα Μίκυ Μάους. Ακόμα και τώρα στα 37 μου βλέπω καμιά φορά ωραία όνειρα στον ύπνο μου, ότι ανακάλυψα λέει σε ένα περίπτερο παλιά ξεχασμένα τευχη Μίκυ Μάους, ή Κλασικών... Στην πραγματικότητα μου είχε συμβεί πολλές φορές. Θυμάμαι πήγαινε η μαμά μου με το αυτοκίνητο να ψωνίσει από το κρεοπωλείο στην πλατεία της Βάρκιζας και με άφηνε εμένα να κάνω βόλτες στα γύρω περίπτερα. Κι εκεί το τί έβρισκα δεν περιγράφεται: πολύτιμα παλιά Μίκυ Μάους προηγούμενων ετών της σειράς 800. Και τα έπαιρνα όλα όσα μπορούσα, με το χαρτζηλίκι που είχα και τα πήγαινα σπίτι ως τρόπαιο. Επίσης σε ένα περίπτερο στη Μυτιλήνη βρήκα τότε στα 80ς το τεύχος 51 των Κλασικών, που είναι ακόμα και σήμερα ό,τι παλιότερο έχω από τη σειρά.

Το πρώτο περιοδικό που διάβασα ποτέ πρέπει να ήταν το τεύχος 62 των Κλασικών που είχε εξώφυλλο τον Μίκυ με στολή του σκι. Είχε τις εξής ιστορίες "Υπερηχητική Γαλοπούλα", "ο Ήλιος του Μεσονυκτίου", "το Άλμπουμ των Αναμνήσεων" και "το Μυστικό της Χοντορίκα", που είναι και η πιο αγαπημένη μου ιστορία γενικώς. Τότε δεν ήξερα από Μπαρκς, Ιταλούς, Άγγλους-Γάλλους, Πορτογάλους. Για μένα ήταν το ίδιο το τεύχος από το οποίο πήγαζαν οι ιστορίες. Για παράδειγμα ήταν το τεύχος 62 μια αυθύπαρκτη οντότητα και το λάτρευα...

Το πρώτο τεύχος του Μίκυ Μάους το διάβασα κάπου μέσα στο 1983, νούμερο 920κάτι που είχε την ιστορία σε δύο μέρη "Ο διαγωνισμός φιλαργυρίας". Ίσως να ήταν και το προηγούμενο τεύχος που είχε την ιστορία "Το Επικίνδυνο Πέρασμα". Πάντως σίγουρα ένα από τα δύο.

Σήμερα τα Μίκυ Μάους και τα Κλασικά δυστυχώς δεν βλέπονται. Μετά την φοβερή εκείνη φουρνιά των Ιταλών καλλιτεχνών το χάος. Δεν διαβάζονται πια. Πλέον βλέπεις αδρά περιγράμματα, επιρροές από άλλα έντυπα και "κινηματογραφική" αισθητική. Αυτά εμένα δεν μου αρέσουν, τα θεωρώ πολύ δεύτερα. Από τους νέους σκιτσογράφους μόνο τη Λάρα Μολινάρι ξεχωρίζω. Αυτή ναι, μπορεί επάξια να διαδεχθει τους Scarpa, Cavazzano, Gato, Boletano, G.B. Carpi και τους άλλους μεγάλους. Οι υπόλοιποι καινούργιοι είναι εκτός κλίματος.

 

[DINO]

Από τα εξώφυλλα που δε βλέπεις συχνά:

 

[Aardvark]

Kαι αυτο ειναι το τελευταιο τευχος Μικυ Μαους μετα απο +-45 χρονια,με θυμαμαι να παιρνω το ενισχυμενο 1000στο καπου στα μεσα 80ς και να υπολογιζω με πραξεις ποτε θα βγει το 2000 μετα απο 20 χρονια,τελικα σταματησε στο 2640.

Μπορω να γραψω πολλα αλλα End of an Era απλα.

Κυκλοφορει αυριο.

​

 

[zouzou]

Κι εδώ τελειώνουν πολλά...

 

[Wally]

Φροντισμενο τευχος αν και στη διπλη τιμη. Ισως (λεω ισως) αν ολα τα τευχη ηταν σαν αυτο, να τραβαγε λιγο παραπανω.

 

[DINO]

Τέλος εποχής, όπως είπε και ο συνάδελφος κομικσοφιλος, Μυρμηγκοφάγος...

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΚΥ, ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ; ΟΕΟ;;;

 

[georgeikos]

και εχει μεσα ιστοριες μονο με τον σκρουτζ και τον μαυρο πητ...οπως και να εχει ειναι συγκινητικο...Μεγαλωσα αποτομα

 

[LANTZOΪ]

[h=1]Τίτλοι τέλους για το Μίκυ Μάους μετά από 47 χρόνια- Αυτό είναι το τελευταίο τεύχοςο τελευταίο της τεύχος εξέδωσε η ελληνική έκδοση του Μίκυ Μάους, η οποία μετά από 47 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας βάζει «λουκέτο» λόγω οικονομικών προβλημάτων, προκαλώντας θλίψη σε εκατομμύρια αναγνώστες του διάσημου περιοδικού στην Ελλάδα.[/h]Το τελευταίο τεύχους του δημοφιλούς περιοδικού το οποίο κυκλοφόρησε την Παρασκευή, έχει τον τίτλο «Σκρουτζ: Το μυστήριο του Ρομπολαστέξ» και στην υπόθεση του, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ αγοράζει ένα παλιό εργοστάσιο της Λιμνούπολης, την Βιομηχανουργική, και ανακοινώνει ότι στις εγκαταστάσεις της θα παρασκευαστεί το νέο, επαναστατικό προϊόν Ρομπολαστέξ, με φιλοδοξία να κατακτήσει τις αγορές σε ολόκληρο τον κόσμο και να καταστρέψει οικονομικά τον Ρόμπαξ.

Το τελευταίο τεύχος του Μίκυ Μάους

​

Η ανακοίνωση της εταιρείας Τερζόπουλος:

Σήμερα Παρασκευή κυκλοφόρησε στη χώρα μας το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Μίκυ Μάους, μετά από 47 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας. Η εταιρία Τερζόπουλος που το εξέδιδε αναφέρει ότι η διακοπή κυκλοφορίας του περιοδικού επιβλήθηκε από τα πράγματα, καθώς «η οικονομική κρίση επέφερε πολλές δυσάρεστες αλλαγές στην ελληνική οικογένεια.» Τονίζει ότι προσπάθησε να βρει λύσεις που θα ανακούφιζαν τα οικονομικά του περιοδικού, οι οποίες όμως δεν ευοδώθηκαν ενώ καταλήγει σημειώνοντας ότι ελπίζει να έχει και πάλι την ευκαιρία να συνεργαστεί με την Ντίσνει, «πάνω σε βάσεις που να ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα». Το δελτίο Τύπου της εταιρίας για το τέλος του Μίκυ Μάους: «Αυτή την Παρασκευή κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του Μίκυ Μάους. Παρ' όλο που ήταν μια δύσκολη απόφαση μετά από 47 χρόνια έκδοσης του περιοδικού, ήταν μια πράξη επιβεβλημένη από τα πράγματα. Η οικονομική κρίση επέφερε πολλές δυσάρεστες αλλαγές στην ελληνική οικογένεια με τα γνωστά επακόλουθα. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων και περιοδικών δεν άφησε ανεπηρέαστο το Μίκυ Μάους και τα άλλα περιοδικά Ντίσνεϋ. Η μείωση της κυκλοφορίας του επέφερε αύξηση του βασικού κόστους έκδοσης. Μία λύση θα ήταν να αυξήσουμε την τιμή πώλησης αλλά αυτό θα επιδείνωνε την κατάσταση. Γι' αυτό τον λόγο προσπαθήσαμε να βρούμε άλλες λύσεις που θα ανακούφιζαν τα οικονομικά του περιοδικού. Δυστυχώς δεν υπήρξε ικανοποιητική λύση. Δεν μπορούμε να αναφερθούμε περισσότερα πάνω σε αυτό το θέμα επειδή το απαγορεύει η εμπιστευτικότητα των διαπραγματεύσεων. Αυτό που καταφέραμε είναι να δημιουργήσουμε περιοδικά που άντεξαν στον χρόνο. Αποδείξαμε πως οι ελληνικές εκδόσεις μπορούν να συναγωνιστούν τις ξένες και ποιοτικά να είναι υπέρτερες. Προλαμβάνοντας τις επιθυμίες και τις αναζητήσεις των αναγνωστών δημιουργήσαμε περιοδικά, όπως το Κόμιξ, μοναδικό παγκοσμίως στον χώρο του Ντίσνεϋ. Οσφραίνοντας τις τάσεις κι επιθυμίες του κοινού ξεκινήσαμε να κάνουμε αλλαγές και τώρα. Δυστυχώς μόνον ψήγματα αυτής της αλλαγής μπορέσαμε να εφαρμόσουμε η οποία όμως έγινε αισθητή από τον πυρήνα των αναγνωστών μας.Ο χρόνος μας όμως είχε τελειώσει. Ελπίζω να μας δοθεί πάλι η ευκαιρία να συνεργαστούμε με την Ντίσνεϋ πάνω σε βάσεις που να ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα και να προσφέρουμε στους αναγνώστες αυτό που γνωρίσουμε να κάνουμε σωστά. Καλά περιοδικά και βιβλία

Πηγή: iefimerida.gr

​

 

[kingtiger077]

​Δελτίο τύπου που απεστάλη στα καταστήματα πώλησης βιβλίων και περιοδικών από τη Νέα Ακτίνα

 


Αυτή την Παρασκευή κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του Μίκυ Μάους. Παρ' όλο που ήταν μια δύσκολη απόφαση μετά από 47 χρόνια έκδοσης του περιοδικού, ήταν μια πράξη επιβεβλημένη από τα πράγματα. Η οικονομική κρίση επέφερε πολλές δυσάρεστες αλλαγές στην ελληνική οικογένεια με τα γνωστά επακόλουθα. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων και περιοδικών δεν άφησε ανεπηρέαστο το Μίκυ Μάους και τα άλλα περιοδικά Ντίσνεϋ.

Η μείωση της κυκλοφορίας του επέφερε αύξηση του βασικού κόστους έκδοσης. Μία λύση θα ήταν να αυξήσουμε την τιμή πώλησης αλλά αυτό θα επιδείνωνε την κατάσταση. Γι' αυτό τον λόγο προσπαθήσαμε να βρούμε άλλες λύσεις που θα ανακούφιζαν τα οικονομικά του περιοδικού. Δυστυχώς δεν υπήρξε ικανοποιητική λύση. Δεν μπορούμε να αναφερθούμε περισσότερα πάνω σε αυτό το θέμα επειδή το απαγορεύει η εμπιστευτικότητα των διαπραγματεύσεων.

Αυτό που καταφέραμε είναι να δημιουργήσουμε περιοδικά που άντεξαν στον χρόνο. Αποδείξαμε πως οι ελληνικές εκδόσεις μπορούν να συναγωνιστούν τις ξένες και ποιοτικά να είναι υπέρτερες. Προλαμβάνοντας τις επιθυμίες και τις αναζητήσεις των αναγνωστών δημιουργήσαμε περιοδικά, όπως το Κόμιξ, μοναδικό παγκοσμίως στον χώρο του Ντίσνεϋ. Οσφραίνοντας τις τάσεις κι επιθυμίες του κοινού ξεκινήσαμε να κάνουμε αλλαγές και τώρα.Δυστυχώς μόνον ψήγματα αυτής της αλλαγής μπορέσαμε να εφαρμόσουμε η οποία όμως έγινε αισθητή από τον πυρήνα των αναγνωστών μας.Ο χρόνος μας όμως είχε τελειώσει.

Ελπίζω να μας δοθεί πάλι η ευκαιρία να συνεργαστούμε με την Ντίσνεϋ πάνω σε βάσεις που να ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα και να προσφέρουμε στους αναγνώστες αυτό που γνωρίσουμε να κάνουμε σωστά. Καλά περιοδικά και βιβλία.

 

 


​Φαίνονται οι ομοιότητες με την πιο πάνω ανακοίνωση!