Να ευχηθώ με τη σειρά μου, καλή (νέα) αρχή!
Είναι ωραία να βρίσκεσαι ξανά σπίτι, και πιστέψτε το, δεν είναι για όλους το ίδιο αυτονόητο.
Ίσως στα πρώτα μου βήματα να ήμουν περισσότερο συναισθηματικός, και περισσότερο δεμένος με brand names και "ομάδες".
Βλέπετε, τότε, ήταν όλα "τακτοποιημένα" στη ζωή μου," γράφω στο τάδε forum, διαβάζω αυτό το περιοδικό, υποστηρίζω αυτή την ομάδα".
Οι επιλογές μου, με προσδιόριζαν, μου έδιναν ταυτότητα και ασφάλεια. Ένιωθα καλά και φυσικά διασκέδαζα!
Σήμερα όμως τα έχω αφήσει πίσω μου αυτά.
Θεωρώ ότι σε ένα forum η δύναμη του, είναι ο κόσμος του.
Δώσε μου τα άτομα, και εγώ σου ανοίγω αμέσως, παραδίπλα, δέκα retromaniax και δέκα iamretro στη στιγμή.
Δεν είναι ο χώρος, είναι ο κόσμος!
Όπου βρίσκεται αυτός ο κόσμος, αναγκαστικά το μέρος γίνεται... retromaniax.
Τίποτα δεν είναι δύσκολο για μια κοινότητα, που είναι αποφασισμένη να παρακάμψει τις όποιες δυσκολίες, και που θέλει να προχωρήσει μπροστά.
Έχω μάθει να είμαι συντηρητικός και ψυχρά ρεαλιστής, και ξέρω παιδιά που επένδυσαν χιλιάδες ώρες σε forums,δημοσιεύοντας αξιοζήλευτες εργασίες, ξοδεύοντας χρήματα, τρέχοντας σε projects, μόνο και μόνο. για να τα χάσουν όλα ξαφνικά, μετά από ένα ban, ή επειδή έπεσε μαύρο.
Συνεπώς, υπήρχε ένα λάθος στη συνθήκη - άγνοια κινδύνου. Το forum δεν ήταν ιδιωτικό blog!
Όμως, παρόλα αυτά, μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο, μπορεί να γίνει διασκεδαστικό, μπορεί να προσφέρει πράγματα σε όλους μας.
Δε ξέρω ποια θα είναι η απόφαση των admins, σχετικά με το κλείδωμα μιας ενότητας ( ή όχι), αλλά σκέφτομαι ότι σε περίπτωση κλειδώματος (π.χ του retrocomputing), μήπως θα μπορούσαν να μεταφερθούν, μεμονωμένα (και σε βάθος χρόνου), κάποιες αξιόλογες εργασίες (εφόσον το επιθυμούν και οι δημιουργοί), ώστε ξεκλείδωτες, να μπορούν να δεχτούν τις ευχαριστίες των μελλοντικών επισκεπτών, ανταμείβοντας τα παιδιά που μόχθησαν και ξόδεψαν. Σέβομαι με τρόπο απόλυτο τους ρομαντικούς που μόχθησαν και υποκλίνομαι στο έργο τους.
Σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως τελικής τροπής, θα ακολουθήσω.
Καλή (νέα) αρχή!
