Να η ευκαιρία (1977 ΕΡΤ)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας bernard.c
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ είπε:
H πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού ήτανε με τη φωνή του Δάκη το 1979 με τίτλο "Τώρα θα μείνω" που περιλαμβάνεται στον ομότιτλο δίσκο του...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ευχαριστούμε ! Πολύ χρήσιμο, δεν το είχα ακούσει ποτέ με το Δάκη !
 
ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ είπε:
H πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού ήτανε με τη φωνή του Δάκη το 1979 με τίτλο "Τώρα θα μείνω" που περιλαμβάνεται στον ομότιτλο δίσκο του...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Μια σπάνια παρουσίαση της πρώτης εκτέλεσης από το Δάκη και τον Κατσαρό με το σαξόφωνο στα καντούνια της Κέρκυρας το 1986.

 
Θυμάμαι την εκπομπή σαν να ήταν χτες. Ήμουν τριών χρονών, ΔΕΝ είχαμε τηλεόραση στο σπίτι, και κάθε Τρίτη απόγευμα (δε δέχομαι αμφισβήτηση για την ημέρα προβολής!) η μητέρα μου ανέβαζε στο σπίτι μας μία 14άρα ασπρόμαυρη τηλεόραση του παππού μου, από αυτές με τη λυχνία και τα 4 κουμπιά για τα κανάλια, που ήθελε κάνα δεκάλεπτο να ανάψει και όταν την έκλεινες έμενε στο κέντρο της οθόνης μια φωτεινή κουκίδα μέχρι να χαθεί κι αυτή μετά από 2 λεπτά περίπου...
 
Να η ευκαιρια λοιπον να παρακολουθησομε δυο αποσπασματα, απο το προγραμμα της πρωτης εποχης εκει στις αρχες του 80.

για να αφουγκρασθουμε το κλιμα του προγραμματος.

σε δυο αξιοπρεπεις ερμηνειες ,οταν σε αυτα τα προγραμματα συμμετεσχον νεοι καλλιτεχνες ,οχι περιστασιακοι επιβητορες-εκδιδομενες, φωνασκοντες τραγουδωντας και ολιγοφρενεις για δημοσια διασκεδαστικη διαπομπευσι μεσαιωνικου τυπου.

 
Δεν υπάρχει κάποιο στιγμιότυπο με τον Αδαμαντίδη ή τον Κλωναρίδη ρε παιδιά; Έφαγα το youtube αλλά τίποτε.... :(
 
Ο πατέρας μου το έβλεπε, αλλά πιο πολύ από ενδιαφέρον για το τμήμα "Στίχοι" (έγραφε κι εκείνος).

Όταν λοιπόν εμφανιζόταν κάποιος υποψήφιος στιχουργός μπροστά στο Λευτέρη Παπαδόπουλο (και αργότερα στο Δημήτρη Ιατρόπουλο), ένα διακριτικότατο "ΣΚΑΣΜΟΟΟΣ" μας έκανε να μη βγάζουμε "κιχ" την ώρα της απαγγελίας και του μετέπειτα σχολιασμού..

Χαρακτηριστική ήταν και η ενθάρρυνσή του στους φερέλπιδες αλλά κάτω του μετρίου υποψήφιους τραγουδιστές :

"Έτσι έκλαιγε ο διάολος τη μάνα του !"...
 
Απο την Ραδιοτηλεόραση του Ιανουαρίου του 1978:

img669.jpg

img695.jpg
 
679.jpg
679.jpg
 
Ένα αφιέρωμα στην εκπομπή, μέσα από τη στήλη μου...http://www.musiccorner.gr/aspromavra-ki-egchroma-na-i-efkeria-132704/
 
Εξαιρετικος οπως παντα!
 
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ροζίτας Σώκου "Ο αιώνας της Ροζίτας", όπου μιλά για το "Νά η ευκαιρία"

Εγώ δεν είχα την τηλεόραση σε εκτίμηση, και μάλιστα απέκτησα τηλεόραση μετά το 1981. Κι όμως, ο περισσότερος κόσμος με ξέρει από την τηλεόραση.

Μια ωραία καλοκαιρινή μέρα, βρισκόμουν στην Ιθάκη, για το Φεστιβάλ Θεάτρου. Πήρα λοιπόν ένα τηλεφώνημα από το Ντεν Πετρόπουλο. Ήθελε να μου προτείνει να λάβω μέρος ως μέλος της επιτροπής σε μια καινούργια εκπομπή, που θα την έλεγαν Νά η ευκαιρία (προσαρμογή του αγγλικού τίτλου Opportunity knocks. Θα έρχονταν συμμετέχοντες που θα τραγουδούσαν, θα έπαιζαν μουσικά όργανα αλλά και θα χόρευαν, θα μας έδειχναν τις πρώτες ταινίες τους και θα έπαιζαν θέατρο...
Εμείς απλώς θα τους λέγαμε μιά γνώμη. Αν άξιζε να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους ή τις σπουδές τους γιά ν' ασχοληθούν με την καλλιτεχνία.
Η πρώτη μου απάντηση ήταν αρνητική:
"Όχι, δε θέλω να φέρνετε ψώνια για να τα κοροϊδεύουμε και να γελάμε εις βάρος τους όπως έκανε ο Οικονομίδης..."
"Ησύχασε! Θα είναι όλοι διαλεγμένοι ένας-ένας. Τους τραγουδιστές μάλιστα θα τους διαλέγει ο Κατσαρός! Και στην επιτροπή θα είναι ο Γρηγορίου, που ξέρεις πόσο σοβαρός άνθρωπος είναι..."
Ομολογώ ότι τα ονόματα αυτά με καθησύχασαν - και δίκιο είχα.

Όταν επέστρεψα στην Αθήνα, άρχισαν και τα πρώτα γυρίσματα. Οι αιτήσεις πολλές, πάρα πολλές. Τσουβάλια τα γράμματα. Απ' αυτά η γραμματέας έπιανε καμιά πενηνταριά, δοκίμαζε τα τηλέφωνά τους και καλούσε τους επίδοξους συμμετέχοντες για προκαταρκτική εξέταση και, ειδικά για τους τραγουδιστές, εάν γίνονταν δεκτοί, ακολουθούσε πρόβα με τον Κατσαρό και την ορχήστρα.

Εγώ δεν είχα ιδέαν από τραγούδι τότε, όπως δεν έχω ούτε σήμερα. Άλλωστε εμένα με είχαν καλέσει ως ειδική στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Ταχύτατα όμως ανακάλυψα πως ταινίες δε θα είχαμε, κι αυτό για τεχνικούς λόγους προβολής. Και ανακάλυψα μιάν αλήθεια που επιβεβαιώνεται όσο περνούν τα χρόνια, από τα σημερινά ελεεινά τηλεπαιχνίδια: όλοι οι νέοι ήθελαν να γίνουν τραγουδιστές. Τραγουδιστές και ηθοποιοί. Ηθοποιοί ελάχιστοι. Χορευτές... έ, κάτι γινόταν, ιδίως στον τομέα παραδοσιακών ελληνικών χορών. Αλλά οι τραγουδιστές κέρδιζαν, κατά κράτος.

Τι θα έκανα λοιπόν εκεί, αναρωτιόμουν, αφού δεν ήμουν σε θέση ούτε καν να καταλάβω αν ο υποψήφιος ήταν φάλτσος ή όχι, αν η φωνή του ή το στυλ του έμοιαζε με κάποιου άλλου, αφού έτσι κι αλλοιώς τον οποιονδήποτε "άλλον" δεν τον είχα ακούσει ποτέ μου; Πολλές φορές, στην απελπισία μου, έλυνα σταυρόλεξα για να διασκεδάσω την ανία. Τώρα θα μου πείτε, αφού δεν σκάμπαζα από τραγούδι, τι έκανα εκεί; Κάθε φορά έλεγα στον υποψήφιο: "Εγώ σε βαθμολογώ για τη σκηνική σου παρουσία. Αν δηλαδή σε έβλεπα σε ένα κέντρο, θα άφηνα τη μπριζόλα μου να κρυώσει για να σε ακούω;"

Όλα αυτά που λένε περί δήθεν αυστηρότητας είναι παραμύθια τούμπανα. Οι συμμετέχοντες έρχονταν ύστερα από εξαντλητικές πρόβες με τον Κατσαρό που τους πρότεινε ακόμα και τι τραγούδι κατά τη γνώμη του τους ταίριαζε καλύτερα και, αν υποθέσουμε πως το δέκα ήταν το άριστα, κανένας δεν ήταν κάτω από το οκτώ. Το να βάλεις λοιπόν κακό βαθμό θα ήταν σα να λές πως ο Κατσαρός δεν είχε διαλέξει σωστά. Αυτό μας έλειπε!

Και πράγματι, όπως μου είχε υποσχεθεί ο παραγωγός, τους συμμετέχοντες δεν τους εξευτελίζαμε, όπως γινόταν ως τότε. Δεν τους εκθέταμε. Δείχναμε μόνον το τελευταίο βίντεο, όταν όλα ήταν όσο τελειότερα γινόταν και είχαν ξεπεράσει κάθε είδους τρακ. Για να προσφέρουμε στον κόσμο μια ωραία βραδυά.

Επίσης δεν δεχόμασταν μικρά παιδιά. Μόνον από 18 ετών και πάνω. Όχι σαν το σημερινό αίσχος του Τζούνιορ Γιουροβίζιον με τα μακιγιαρισμένα μωρά που λιγώνουν δήθεν αισθησιακά τα κακόμοιρα ματάκια τους καθώς λικνίζονται "προκλητικά". Αλλά, θα πείτε, γιατί όχι, σήμερα που έχει πιά αποκαλυφθεί πως η παιδοφιλία, η χειρότερη μαζί με τα ναρκωτικά μάστιγα του αιώνα μας, ζεί και βασιλεύει. Προσωπικά, αν δικό μου παιδί παρουσιαζόταν για μελλοντικό super idol, θα ήθελα να του βάλουν μηδέν. Γιατί πώς στέλνεις κάποιον στον κόσμο της νύχτας; Με τι αίσθηση ευθύνης; Μόνο σε περίπτωση τεράστιου ταλέντου θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάτι τέτοιο.

Αλλά η μισή Ελλάδα ήθελε να βγεί στα μπουζούκια. Κι όχι μόνον οι νέοι. Έκανα ό,τι μπορούσα για να μη δίνω ψεύτικες ελπίδες, αλλά να ενθαρρύνω μόνον τους ελάχιστους που θεωρούσα ότι πραγματικά ξεχωρίζουν - από πολλές απόψεις.

Γιατί γνωρίζω, λόγω της δουλειάς μου, ότι για να στείλεις ένα νέο στη ζούγκλα της νύχτας δεν αρκεί να έχει ταλέντο, αλλά και ισχυρό χαρακτήρα. Στο "Νά η ευκαιρία" βραβεύσαμε κάποια στιγμή ένα παιδί που αμέσως βρήκε δουλειά σε μαγαζί, και μάλιστα ανάμεσα στα πρώτα ονόματα. Την άλλη μέρα, ήρθε κλαίγοντας και μας είπε ότι η φίρμα του μαγαζιού είπε "ή αυτός ή εγώ" και απαίτησε να τον διώξουν. Για να επιβιώσει σ'αυτούς τους χώρους πρέπει επίσης να έχει θησαυρούς διπλωματίας και στρατηγικής, για να μπορεί να κατευθύνει σωστά την καριέρα του. Να κάνει κατάλληλες επιλογές για την κάθε εποχή, και άλλα πολλά. Σπάνιοι είναι αυτοί που μπόρεσαν να φθάσουν στην κορυφή χωρίς να διαθέτουν αξιόλογο μυαλό. Χωρίς ταλέντο γίνεται, αλλά οι μεγάλες καριέρες κρύβουν μια σιδερένια θέληση.

Η αποφασιστικότητα φαίνεται με το καλημέρα. Αμέσως μπορούσα να καταλάβω ποιόν είχα μπροστά μου. Όποιος έχει κάνει 43 χρόνια δημοσιογραφία με μιά ειδίκευση στα πορτραίτα ανθρώπων, μαθαίνει να παρατηρεί πολύ μικρές λεπτομέρειες. Ο άνθρωπος τελικά είναι σαν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Όλα καταγράφονται. Και μόλις δεις κάποιον, πριν αρχίσει η λογική διεργασία, το μυαλό σου αυτόματα λειτουργεί και, σαν ηλεκτρονικός υπολογιστής, σου δίνει σε ένα μικρό "χαρτάκι" τα αποτελέσματα για το ποιος είναι αυτός.

Η πρώτη εκπομπή μεταδόθηκε την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 1977. Εκείνη την εποχή τα κανάλια δεν πετούσαν μιάν εκπομπή αν δεν είχε μεγάλη ακροαματικότητα από την πρώτη μέρα. Ήταν υπομονετικά. Το Νά η ευκαιρία χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο για να "πιάσει".

Εν τω μεταξύ όμως, άλλαζε συνεχώς ο άνθρωπος που θα έκρινε το χορό. Ο ένας έδειχνε πολύ... θηλυπρεπής (τότε αυτό έπαιζε ρόλο!), η άλλη ήταν πολύ άγρια... Αρχικά ήταν η Τατιάνα Μαμάκη. Ώσπου το επίμαχο θέμα διευθετήθηκε όταν ήρθε στην παρέα μας η Σάσα Ντάριο. Που ήταν - και είναι! - το πιό χρυσό, το πιό ευγενικό, το πιό γλυκό κορίτσι του κόσμου. Τη λατρέψαμε όλοι, κι αυτή έκανε πολλά για να είναι πολύ όμορφη η ατμόσφαιρα στα παρασκήνια.

Για να πούμε όμως του στραβού το δίκιο, εγώ ξύπνησα μόνο από τη μέρα που προστέθηκε στην επιτροπή ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Στην αρχή μάς έκανε τον άγριο, ύστερα όμως τα βρήκαμε, και η ακροαματικότητα της εκπομπής ανέβηκε χάρη στους καβγάδες που στήναμε οι δυό μας. Ο κόσμος αυτούς τους καβγάδες τους γλεντούσε τόσο πολύ ώστε μιά μέρα μας κάλεσαν να κάνουμε μιάν άλλη, άσχετη εκπομπή, στην οποία είμαστε μόνον οι δυό μας και μαλλώναμε... Ο Λευτέρης λοιπόν ξύπνησε το ενδιαφέρον μου, με έκανε να παρατήσω τα σταυρόλεξα και να πάρω πιό ενεργό μέρος στη συζήτηση.
Μου έλεγε ο Παπαδόπουλος:
«Εσύ δεν ξέρεις τις γειτονιές όπου ένας γέρος πεθαίνει φτωχός πάνω σε ένα παγκάκι!»
«Να πάρουμε ένα χάρτη και να μου πεις να σημειώσω ποιες γειτονιές είναι αρκετά λαϊκές ώστε να μπορώ να καμαρώνω ότι τις επισκέφθηκα»
Κι ύστερα με ρωτούσε:
«Δηλαδή δε σε συγκινούν οι φτωχοί άνθρωποι;»
Κι εγώ του απαντούσα ότι κλαίω μόνο όταν στερεύει ένα ποτάμι.

Στα παρασκήνια, είχαμε όλοι γίνει στενοί φίλοι. Μέχρι που βγαίναμε μαζί τα βράδυα. Πότε για να δούμε το Μαρίνο, τότε στη Μέδουσα, και πότε για να χειροκροτήσουμε τη σκηνοθεσία της Ράγιας Μουζενίδου, της γυναίκας του Λευτέρη, την οποία "ανακάλυψα" και θαύμασα ειλικρινά σε ένα έργο του οποίου δε θυμάμαι πιά τον τίτλο του, αλλά που μας αποκάλυψε για πρώτη φορά μιάν άλλη απίθανη ταλεντάρα, την Έλντα Πανοπούλου.

Το Νά η Ευκαιρία δεν είχε καλό τέλος. Όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ, το 1981, άρχισαν να κουνιούνται τα θεμέλια της. Δύο μέλη της επιτροπής ήταν γνωστοί δεξιοί, και εγώ έγραφα σε δεξιά εφημερίδα. Άντε να τους εξηγήσεις ότι έχω μεσάνυχτα από πολιτική και μόνον η τέχνη μ' ενδιαφέρει - αυτά τότε δεν περνούσαν. Έμαθα πως έγινε πρόταση στο Λευτεράκη και στον Γρηγορίου να συνεχίσουν με άλλη παρέα αλλά αυτοί, σαν αληθινοί κύριοι, αρνήθηκαν: "Ή όλοι μαζί ή τίποτε!" εδήλωσαν. Και τελικά, το 1983, μετά από έξι χρόνια επιτυχίας, η εκπομπή κόπηκε.

Έκτοτε, κάθε προσπάθεια να ζωντανέψει ξανά το Νά η ευκαιρία σε ιδιωτικό κανάλι, απέτυχε. Η πρώτη προσπάθεια ήταν το 1989 στο Μέγκα. Έπειτα, στις αρχές του 1997 το Κανάλι 5 επιχείρησε να αναβιώσει την επιτυχία του Νά η ευκαιρία συγκεντρώνοντας τον Κατσαρό, τη Σάσα κι εμένα, μαζί με καινούργιους συνεργάτες, σε μιά εβδομαδιαία εκπομπή παρουσίασης ταλέντων με τίτλο «Ονειρα στο φως», η οποία όμως δεν κράτησε πολύ. Έ, ξέρετε! Το ξαναζεσταμένο φαγητό... Κι ο κόσμος έχει πιά αλλάξει. Οι τηλεθεατές έχουν γίνει ορκισμένοι ηδονοβλεψίες.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Σημείωση: Ο πρώτος που είχαν σκεφτεί για κριτικό χορού ήταν ο Γιάννης Φλερύ.
 
AEON είπε:
Αναλυτική συνέντευξη της σπουδαίας Σάσα Ντάριο στη Lifo:

www.lifo.gr

Σάσα Ντάριο: «Με αγάπησαν. Αυτό δεν είναι τύχη;» | LiFO

Η θρυλική πρώτη χορεύτρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και μετέπειτα κριτικός του «Να η ευκαιρία» σε μια αναδρομή της συναρπαστικής ζωής της.
www.lifo.gr www.lifo.gr
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Πόση θετική αύρα και ενέργεια βγάζει αυτός ο άνθρωπος!!! Γλυκύτατη, ευγενέστατη, ΚΥΡΙΑ! Γεννήθηκα στου Γκύζη και θυμάμαι 1-2 φορές την είχαμε ανταμώσει με τη μητέρα μου στην πλατεία (θυμάμαι της μιλούσε και αρκετός κόσμος- τότε στα early 80s έτσι και έβλπες στο δρόμο κάποιον/α που έβλεπες τόσο συχνά στην τηλεόραση, δεν υπήρχε περίτπωση να μη σταματήσεις να τον κοιτάξεις ή και να του μιλήσεις). Το ενδιαφέρον είναι ότι πως όταν μετά τα 10 μου μετακομίσαμε στους Αμπελόκηπους, 2 στενά κάτω από το καινούριο μας σπίτι (και πιο συγκεκριμένα στην οδό Λάμψα) ήταν η σχολή χορού της! Με κάποιον τρόπο πάντα ήταν πολύ κοντά μου η κυρία Ντάριο, αν και ποτέ δεν γνωριστήκαμε
 
Μεγάλο (σε διάρκεια και ιστορική αξία) απόσπασμα από την τελική φάση του ένατου κύκλου της εκπομπής όπου εμφανίζονται: η Ρένα Καπιτσαλά, οι κριτές της εκπομπής (Ροζίτα Σώκου, Σάσα Ντάριο, Γιώργος Κατσαρός, Γρηγόρης Γρηγορίου) οι διακριθέντες (μεταξύ των οποίων και ο Θέμης Αδαμαντίδης) και καλεσμένοι της εκπομπής που απονέμουν τα βραβεία (Λάκης Χαλκιάς, Τάκης Μουσαφίρης, Δήμητρα Γαλάνη, Σταμάτης Κόκοτας). Να σημειωθεί ότι ειδικά τον Θέμη Αδαμαντίδη που βρισκόταν στη Σουηδία εκπροσώπησε ο πατέρας του ο οποίος παρέλαβε και το συμβόλαιο συνεργασίας με την εταιρεία Columbia.

 
Τη δεκαετία του 1990 έγιναν δύο φιλόδοξες προσπάθειες αναβίωσης της δημοφιλούς εκπομπής από τη συχνότητα του μεγάλου καναλιού οι οποίες δυστυχώς δεν κατάφεραν να προσελκύσουν νέους καλλιτέχνες.
 
retrobabyboy είπε:
Τη δεκαετία του 1990 έγιναν δύο φιλόδοξες προσπάθειες αναβίωσης της δημοφιλούς εκπομπής από τη συχνότητα του μεγάλου καναλιού οι οποίες δυστυχώς δεν κατάφεραν να προσελκύσουν νέους καλλιτέχνες.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ισχύει και μου κάνει τρομερή εντύπωση, διότι στα 90ς υπήρχε ακόμα ακμάζουσα δισκογραφία. Σήμερα μου κάνει τρομερή εντύπωση το γεγονός πως ενώ αυτό που ονομάζαμε δισκογραφία σχεδόν δεν υπάρχει, και παράλληλα υπάρχουν τόσοι "ηλεκτρονικοί" τρόποι και μέσα να διαδώσει κάποιος καλλιτέχνης τη δουλειά του, εντούτοις προγράμματα τύπου "The Voice" π.χ. εξακολουθούν και κατακλύζονται από υποψηφίους. Τώρα το τί ακριβώς κυνηγάνε όλοι αυτοί σήμερα, ο "Θεός και η ψυχή τους"....
 
thanos75 είπε:
Ισχύει και μου κάνει τρομερή εντύπωση, διότι στα 90ς υπήρχε ακόμα ακμάζουσα δισκογραφία. Σήμερα μου κάνει τρομερή εντύπωση το γεγονός πως ενώ αυτό που ονομάζαμε δισκογραφία σχεδόν δεν υπάρχει, και παράλληλα υπάρχουν τόσοι "ηλεκτρονικοί" τρόποι και μέσα να διαδώσει κάποιος καλλιτέχνης τη δουλειά του, εντούτοις προγράμματα τύπου "The Voice" π.χ. εξακολουθούν και κατακλύζονται από υποψηφίους. Τώρα το τί ακριβώς κυνηγάνε όλοι αυτοί σήμερα, ο "Θεός και η ψυχή τους"....
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Η δημόσια ραδιοτηλεόραση θα έπρεπε να επανεντάξει την ιστορική εκπομπή στο πρόγραμμά της αλλά δυστυχώς η σημερινή διοίκησή της έχει άλλα σχέδια στο μυαλό της.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα