Ντενεκεδούπολη (1983)

[MamaMyrto]

Η Τενεκεδούπολη (και οχι ΝΤΕνεκεδούπολη) ήταν παιδική ραδιοφωνική εκπομπή που αργότερα (το 182 νομιζω) κυκλοφόρησε και ηχογραφημένη...

το 1982 ενούσα

 

[MamaMyrto]

Ζητάω συγνώμη!!! Τώρα είδα το εξώφυλλο του δίσκου....ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ!

 

[Starbuck]

θυμάμαι την χαρακτηριστικά μελωδία της επωδού:

Τένεκεδούπολη είσαι ωραία τρανή


Τενεκεδούπολη σε αγαπάμε πολύ

Πράγματι το θυμάμαι να έρχεται και στο θέατρο σε περιοδία όμως δεν είχα πάει.. ούτε μπορώ να θυμηθώ εάν παιζόνταν στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση..

 

[Kambia]

Στην τηλεοραση παιζονταν σχετικα αργα το βραδυ. Τουλαχιστον για την ηλικια μου τοτε επρεπε ηδη να εχω κοιμηθει.

Νομιζω ομως οτι δεν παιχτηκαν ολα τα επεισοδια.

 

[Snoopitsa]

Τενεκεδούπολη

το 1982 ενούσα

Όντως το είχα σε..κασέτα και μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα πιτσιρικάκι στο τραγούδι που έλεγε "ντεκε....ντενεκεδούπολη"..μπερδευόταν το καημένο!!

 

[Arielis]

Αν και κάπως νέος για κάτι τέτοια, άκουγα ντενεκδεούπολή σχεδόν από τότε που γεννήθηκα! Έχω πάνω απο 17 χρόνια να ακούσω το δίσκο, ο οποίος σώζεται άθικτος (απορώ πως δεν κατέστρεψα το εξώφυλλο του δίσκου όταν ήμουν μικρός. Το OST του Jesus Christ Superstar, το είχα διαλύσει.... )

 

[Starbuck]

Αν και κάπως νέος για κάτι τέτοια, άκουγα ντενεκδεούπολή σχεδόν από τότε που γεννήθηκα! Έχω πάνω απο 17 χρόνια να ακούσω το δίσκο, ο οποίος σώζεται άθικτος (απορώ πως δεν κατέστρεψα το εξώφυλλο του δίσκου όταν ήμουν μικρός. Το OST του Jesus Christ Superstar, το είχα διαλύσει.... )

κι εγώ έχω αφήσει καταπληκτικές γραμμές με στυλό σε εξώφυλλα δίσκων βινυλίου.. : proud: ( δεν έχει proud;! )

 

[babaloo]

Εβλεπα νετνεκεδουπολη. Μου εχει μεινει στο μυαλο το τραγουδι,οπως προαναφερθηκε, αλλα και ο Μελενιος(αν δεν τα χω κανει σαλατα) νομιζω οτι ηταν το τριγωνικο ντενεκεδακι. Με εκνευριζε ,δεν ξερω γιατι,μαλλον γιατι ολη την ωρα φωναζε,γκρινιαζε...δεν ξερω.

 

[joe]

Βουτυρενιος λεγοταν. και οι κακοι ηταν οι καμιναδες και ο ''Καψαεριος'' οπως τον ελεγα τοτε...

 

[Captain Kal]

Εγώ πάντως την είχα δει και σε Θέατρο. Πολύ μπροστά από την εποχή του.

 

[Gryzor]

Να σου πω, πότε πήγες, μήπως συναντηθήκαμε;

 

[Captain Kal]

Να σου πω, πότε πήγες, μήπως συναντηθήκαμε;

Πρέπει να ήμουν τότε Δευτέρα - Τρίτη Δημοτικού, (76 - 77 ίσως και λίγο αργότερα) και το "θέατρο" σε ένα κατάστημα - αποθήκη στους Αγίους Αναργύρους. (Εάν θυμάμαι καλά μετά από τόσα χρόνια )

 

[Spartan_X]

Τη θυμάμαι τη τενεκεδούπολη να τη βλέπω στη ασπρόμαυρη TV μάς, αρχές δεκαετίας 80... Τι μου θυμήσατε τώρα ρε παιδία ... :sad:

 

[Kambia]

Καλα οσο ψαχνεις εδω στο φορουμ θα θυμασαι τα παλια

 

[Snoopitsa]

Η ντενεκεδούπολη υπήρχε σε κασέτες, ήταν η ιστορία μικρών φτωχών ντενεκεδακίων τα οποία ζούσαν στην Ντενεκεδούπολη και οι κακές πλούσιες καμινάδες ήθελαν να τα καταστρέψουν (ψιλοκομμουνιστικό μου κάνει)...Θυμάμαι μάλιστα στο τραγουδάκι που είχε στο τέλος που τραγουδούσαν όλα τα "ντενεκάκια" μαζί, ένα πολύ μικρό πιτσιρικάκι μπερδευόταν κι έλεγε "Ντεκε.....Ντενεκεδούπολη"!!Το θυμόσαστε???Παιζόταν και στην τηλεόραση ναι, το θυμάμαι πολύ καλά!! Στυλ "Φρουτοπία" ήταν.

 

[Gryzor]

Δεν ξέρω τί είχε και ήταν "στυλ Φρουτοπία" εκτός από το ότι ήταν παιδικό! Ένα (υπέροχο) θεατρικό ήταν βασικά... Όσο για το "ψιλοκομμουνιστικό", πρέπει να θυμάσαι ότι εκίνες ήταν εξόχως πολιτικοποιημένες εποχές, αν και το συγκεκριμένο είναι μοτίβο όλων των εποχών...

Μόλις χθες το βράδυ έλεγα στην κοπέλα μου, βλέποντας διαφημίσεις στο Alter για τα ΕΛΕΕΙΝΑ CD με παιδικά τραγούδια που βγάζουν τώρα, "εγώ πάντως στο παιδί μου φρουτοπία και τενεκεδούπολη θα παίζω"...

 

[Wally]

...που η ΕΡΤ μας αναγκαζει να τα βρισκουμε παρανομως για να τα δειξουμε στα παιδια μας μιας και 3 ολοκληρα κρατικα καναλια δεν εχουν μια σοβαρη παιδικη ζωνη που θα μπορουσε μαζι με τα φρεσκα να παρουσιαζει και τα δεκαδες παιδικα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του παρελθοντος...

 

[Gryzor]

...που η ΕΡΤ μας αναγκαζει να τα βρισκουμε παρανομως για να τα δειξουμε στα παιδια μας μιας και 3 ολοκληρα κρατικα καναλια δεν εχουν μια σοβαρη παιδικη ζωνη που θα μπορουσε μαζι με τα φρεσκα να παρουσιαζει και τα δεκαδες παιδικα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του παρελθοντος...

Αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ!!!! Βέβαια αναφερόμουνα στα soundtrack αλλά έχεις απόλυτο δίκιο. Και μόλις το είπα, χθες το βράδυ, με έπιασε ένα άγχος να τα κάνω backup σε άλλα δισκάκια...

 

[Sofologiotatos]

Έχω πάνω απο 17 χρόνια να ακούσω το δίσκο, ο οποίος σώζεται άθικτος (απορώ πως δεν κατέστρεψα το εξώφυλλο του δίσκου όταν ήμουν μικρός. Το OST του Jesus Christ Superstar, το είχα διαλύσει.... )

Απόλυτα λατρεμένο το Jesus Christ Superstar, το έχω κι εγώ σε LP. Έτσι και ήσουν παιδί μου, δεν θα την είχες βγάλει καθαρή...

Ντενεκεδούπολη λοιπόν... (κι όχι Τενεκεδούπολη βρε MamaMyrto, Starbuck και Spartan_X, προς τί ο «ευπρεπισμός»; 8)). Την είχα γνωρίσει αποκλειστικά μέσα από το LP, που ευτυχώς έχω κι εγώ άθικτο. Βέβαια, το εξώφυλλο δηλώνει σαφώς «ἀπό τό κουκλοθέατρο τῆς Εὐγενίας Φακίνου» (με το απαραίτητο πολυτονικό), αλλά εγώ ούτε κουκλοθέατρο είχα δει, ούτε τηλεοπτική εκπομπή, ούτε βιβλία. Μόνο τον αγαπημένο δίσκο βινυλίου. Στην παιδική μου ηλικία τον είχα χιλιοακούσει, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια δεν τον είχα αγγίξει καθόλου. Προχτές όμως μ' έπιασε μία νοσταλγική διάθεση, και κάθησα να το ξανακούσω: η συγκίνηση δεν περιγράφεται... Αφήστε που θυμόμουν σχεδόν κάθε στίχο και έπιασα τον εαυτό μου να προλέγει συνεχώς τα παρακάτω.

Είπα να καθήσω και να γράψω μερικά πράγματα για τον δίσκο:

Κατ' αρχάς η μουσική είναι του Γιάννη Μαρκόπουλου, του διάσημου Κρητικού συνθέτη που φέτος συμπλήρωσε τα 70 του χρόνια. Το ύφος του βασίζεται κατά πολύ στη λαϊκή και δημοτική μουσική, γι' αυτό και το δυνατό του σημείο είναι οι λαϊκοφανείς μελωδίες, οι οποίες υπερτερούν καί στη Ντενεκεδούπολη.

Οι στίχοι και τα κείμενα είναι της επίσης διάσημης συγγραφέως Ευγενίας Φακίνου, που τα έργα της προσανατολίζονται κυρίως στο παιδικό κοινό. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, η Φακίνου δημιούργησε το κουκλοθέατρο «Ντενεκεδούπολη» το 1976.

Οι υπόλοιποι συντελεστές είναι: στην αφήγηση η Νίκη Τριανταφυλλίδη, και στο τραγούδι η συγγραφέας (Ευγενία Φακίνου), ο Σωτήρης Χατζάκης, η Ρένα Καζάκου (αν θυμάμαι καλά, γνωστή από μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων), ο συνθέτης (Γιάννης Μαρκόπουλος), και η παιδική χορωδία της Σχολής Τυχοπούλου.

Καταγράφω και τους τίτλους των τραγουδιών:

1. Εισαγωγή (ορχηστρικό, με απλή και όμορφη μελωδία όπου κυριαρχεί η φλογέρα)

2. Αποθήκη (σόλο και χορωδία, «πού πας Μελένιε, πού πας;»)

3. Ελατήρια (με τσιμπητά ηχοχρώματα)

4. Καλαμάρης (τσάμικος! θυμίζει το «Εγέρασα μωρές παιδιά»)

5. Μελένιος (αν και μελαγχολικό, εκφράζει την αποφασιστικότητά του να ψάξει τη Ντενεκεδούπολη)

6. Ζουληχτής (φοβερός ο τραγουδιστής! από τα τραγούδια που λάτρευα)

7. Σκιάχτρο (ουφ... μικρός ανατρίχιαζα με τις τσιρίδες του. Το έπαθα και χτες :eeek: )

8. Σαρδελλας (σε στυλ «συρτάκι»)

9. Μηλίτσα (πολύ γλυκό, αν και παλιά έβρισκα αταίριαστη τη λέξη «παλικάρι» για κορίτσι)

10. Βουτυρένιος (με παιδική φωνή, σωστός ...βουτυρομπεμπές!)

11. Σοφός (ελαφρολαϊκό των '70s, το έβρισκα επιβλητικό)

12. Ο.Κ. Μπαμ-Μπαμ (το ...Αμερικανάκι της υπόθεσης)

13. Ντενεκεδούπολη (το πιο γνωστό ίσως τραγούδι του δίσκου, με παιδική χορωδία)*

14. Καταστροφή (επιβλητικό, στο αναγνωρίσιμο ύφος των σοβαρών τραγουδιών του Μαρκόπουλου)

15. Κακάο (ο κ. Μαρόν, με «αμερικάνικα» παιχνιδίσματα στην κιθάρα)

16. Κρασί (ο κ. Βερμιγιόν, βαλσάκι, γαλλικό ύφος)

17. Τσίχλα (ο κ. Εμερόλ, πόσο αδιαντροπος παρουσιάζεται!)

18. Το πλούσιο φυσερό (ο κ. Ουλτραμέρ, με τα πολλά «εγώ»)

19. Εϊ ντενεκεδάκια (σε δημοτικό στυλ, θυμίζει λίγο τον χορό του Ζαλόγγου)

20. Καμινάδες (στην αρχή αργό, μετά χιουμοριστικό εμβατήριο)

21. Ποιός να το 'κανε ποιός (κι αυτό σε δημοτικό στυλ, κάτι σε «Γιάννη μου το μαντήλι σου»)

22. Στη φωτιά (λυτρωτικό ύφος, με χορωδία, απόλυτα ταιριαστό για φινάλε)

* Εδώ είναι κι αυτό που γράφει παραπάνω η Snoopitsa, με το παιδάκι που μπερδεύεται. Προτίμησαν όμως να κρατήσουν αυτήν την ηχογράφηση. Άλλωστε τα παιδικά λαθάκια είναι γλυκά και αστεία.

 

[demis]

http://www.youtube.com/watch?v=sxVfTcf7DPE

Οι καμινάδες ήταν πάντοτε κακές. Και παραμένουν...