QueenofHearts το Sarabande for Dead Lovers υπάρχει και στο you tube (αν και η ποιότητα δεν είναι η καλύτερη). Άρτια ταινία, εποχής χωρίς να είναι πέπλουμ, με υπόθεση, χαρακτήρες, συναίσθημα, ένταση, ιστορική ακρίβεια, ατμόσφαιρα και επιβλητικά σκηνικά και κοστούμια.
Συμφωνώ 1000% μαζί σου για το πόσο κατάφερναν να περνούν τον έρωτα (την ερωτική επιθυμία για να είμαι πιο ακριβής), χωρίς το "3 έργα σεξ, η αίθουσα κλιματίζεται"
.
Και για του λόγου το αληθές, ιδού μια ταινία που μπροστά της χάρισμά σας το "9 1/2 εβδομάδες" και το "Βασικό Ένστικτο" μαζί.
"Υπόθεση Νοτόριους"
http://www.youtube.com/watch?v=0ikko4UU0dg&feature=related
Χίτσκοκ στα καλύτερά του. Ασπρόμαυρη και αθάνατη.
Ο πράκτορας της CIA Ντέβλιν (Κάρι Γκραντ) έχει ως αποστολή να πείσει την κόρη του καταδικασμένου ως συνεργάτη των Γερμανών Αμερικανού καθηγητή να τους βοηθήσει να ξεσκεπάσουν τους συνεργάτες του πατέρα της.
Βρίσκει την όμορφη, απελπισμένη και ψεύτικα άσωτη Αλίσια (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) και αυτή τον ακολουθεί, εν μέρει για το καλό της πατρίδας (η ταινία είναι του 1946 και ο πόλεμος κατά των Γερμανών εξαιρετικά πρόσφατος), εν μέρει γιατί αρχίζει να τον ερωτεύεται.
Πηγαίνουν στο Μπουένος Άιρες και το ρομάντζο ανθίζει. Τελειώνει όμως απότομα όταν πρώτα ο Ντέβλιν και μετά η Αλίσια πληροφορούνται ότι η αποστολή της είναι να έχει από κοντά τον πλούσιο Άλεξ Σεμπάστιαν, ύποπτο για ναζιστικές συμπάθειες και από χρόνια ερωτευμένο μαζί της. Και τι καλύτερο να τον έχει από κοντά από το να αποδεχτεί την πρόταση γάμου που της κάνει;
Και η ιστορία συνεχίζεται με μια πραγματικά "θανάσιμη" πεθερά, κατασκοπευτικά παιχνίδια, μια αργή δηλητηρίαση, έναν έρωτα να σιγοκαίει ανάμεσα σε παρεξηγήσεις και το συγκλονιστικό φινάλε όπου το κατέβασμα μιας σκάλας μοιάζει να διαρκεί αιώνες.
Για χρόνια η ταινία κατείχε το ρεκόρ γκίνες του μακρύτερου φιλιού στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Χίτσκοκ βρήκε ένα κόλπο να ξεγελάσει τους περιορισμούς από την Επιτροπή Ελέγχου σχετικά με τη διάρκεια των φιλιών στις ταινίες. Το "φιλί με διακοπές". Δηλαδή το ζευγάρι συναντιέται, μιλάει, φιλιέται, μια κουβέντα ακόμα, ξανά φιλί, άλλη μια λέξη, ξανά φιλί κ.ο.κ. Αποτέλεσμα; Και στη σκηνή του μεγάλου φιλιού αλλά και σ'όλη την ταινία, ο ερωτισμός ανάμεσα στους πρωταγωνιστές χτυπάει κόκκινο.
Και μια λεπτομέρεια ελληνικού ενδιαφέροντος. Στην ταινία παίζει και ο Αλέξης Μινωτής. Μαζί με την Παξινού είχαν φύγει στην Αμερική λίγο πριν τον πόλεμο και γύρισαν κάποια στιγμή αρχές της δεκαετίας του 50΄. Η Παξινού έφτασε μέχρι τα Όσκαρ με το "για ποιον χτυπά η καμπάνα", ο Μινωτής περιορίστηκε ν' ανοίγει τα μπουκάλια στην έπαυλη του Άλεξ Σεμπάστιαν
. Παίζει τον μπάτλερ.