Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Σημερα 28 Σεπτεμβριου ειναι τα γενεθλια της αγαπημενης μου Brigitte Bardot.

Συμφωνα με την αυτοβιογραφια της γεννηθηκε το 1934, αρα η γατουλα εγινε 76!

Της ευχομαι να φτασει και να περασει τα 100...

Χρονια Πολλα, Μπε - Μπε!

Brigitte+Bardot,+actress.jpg


http://www.youtube.com/watch?v=4XPfKTJzfLU
 
Θελετε ταινια με τον Μαρλον Μπραντο, με τον Ντην, με την Μονροε, με την Τζοαν Κροφωρντ, με τον Κραντ, νεα ταινια εννοω γινεται, ο Τζωρτζ Λουκας , ο πετυχημένος σκηνοθέτης υπόσχεται να αναστησει πολλούς από τους μακαριτες του Χολιγουντ και να τους βαλει ξανα να παιξουν με την βοηθεια της τεχνολογίας, το ρετρό αποκτά χρωμα συγχρονο! αν και δεν ξερω πως μπορει να γινει, ο σκηνοθετης ηδη πληρωνει μια περιουσια για να αποκτησει τα δικαιωματα των αγαπημένων σταρ!! clemence, bambinella, wally, retrofan και όλοι οι ρετροφιλοι, ελπιζω να χαρειται!! ειναι ευχαριστη ειδηση αρκει να γινει αν και την σκεφτομαι με καποια δυσπιστια!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγω θα ελεγα οτι ειναι καλυτερο να αφηνουμε τους νεκρους στην ησυχια τους.

Αλλωστε δεν θα ηθελα με τιποτα να εβλεπα ολους αυτους τους αγαπημενους μου ηθοποιους σε συγχρονες ταινιες γιατι θα απογοητευομουν οικτρα. Ενας πολυ σημαντικος λογος για τον οποιον τους αγαπησα ειναι το ρετρο και το ασπρομαυρο και ετσι θελω να παραμεινουν.

Ανεξαρτητως βεβαια ολων αυτων, σε ευχαριστουμε πολυ αριαδνη για την πληροφορια που μοιραστηκες μαζι μας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
7BridesHeader.jpg

7 νύφες για 7 αδέρφια – Μιούζικαλ του 1954 με εκπληκτικές χορογραφίες, πολλά τραγούδια και όμορφη φωτογραφία. Δεν θυμάμαι πόσο μικρή ήμουν όταν το είδα, μου εντυπώθηκε όμως ως μία πραγματικά χαρούμενη ανάμνηση. Για οικονομία χώρου και χρόνου σας παραπέμπω στο αντίστοιχο link

Επίσης θα προσθέσω το Βιολιστή στη στέγη με τον αξεπέραστο Τοπόλ (1971). Μην μου πείτε ότι δεν έχετε σιγοτραγουδήσει έστω και μία φορά το "If I were a rich man" ....

topol.jpg

Τέλος θα αναφέρω την Jenifer Jones. Εξωτική ομορφιά να πω, εξαίρετη ηθοποιός που δεν έτυχε της ανάλογης αναγνώρισης να πω, ας μιλήσουν οι ειδικοί διότι εγώ μία απλή και ταπεινή σινεφίλ είμαι με ισχνές μάλιστα γνώσεις. Θα σας θυμίσω μόνο δύο της ταινίες επειδή είναι οι αγαπημένες μου: Duel in the sun (1946) – Μονομαχία στον ήλιο (νομίζω) ελληνιστί. Μαζί με Τζόζεφ Κότεν και Γκρέγκορυ Πεκ και Love is a many splendored thing (1955) – Έκσταση και Πάθος ελληνιστί. Μουσική α π ί θ α ν η




jones1.jpg

Εδώ στο ρόλο της τσιγγάνας στο Duel in the sun

jones2.jpg

Εδώ στο Love is a many splendored thing στο ρόλο της μιγάδας γιατρού
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο Βιολιστης στη στεγη ειναι ενα μιουζικαλ που ξεφευγει αρκετα απο τα χολλυγουντιανα οπως τα εχουμε συνηθισει. Ο Τοπολ ειναι απλως μοναδικος στο ρολο του στοργικου πατερα που ματαια προσπαθει να φανει σκληρος. Και φυσικα ερμηνευει το πασιγνωστο If I were a richman με τον δικο του ξεχωριστο και πληθωρικο τροπο.

Για τη Τζενιφερ Τζοουνς τι να πω; Αρκει να την κοιταξει κανεις για να του κοψει την ανασα. Εχω δει μερικες απο τις ταινιες που γραφεις αλλα εμενα με συγκλονισε στο Ruby Gentry οπου πρωταγωνιστουσε διπλα στον Τσαρλς Ιστον. Ιδιαιτερα στην τελευταια σκηνη οπου ο αγαπημενος της βρισκει τον θανατο απο τον θρησκοληπτο αδελφο της, ανατριχιαζω παντα οταν τη βλεπω.
 
bambinella 100 είπε:
Εγω θα ελεγα οτι ειναι καλυτερο να αφηνουμε τους νεκρους στην ησυχια τους.Αλλωστε δεν θα ηθελα με τιποτα να εβλεπα ολους αυτους τους αγαπημενους μου ηθοποιους σε συγχρονες ταινιες γιατι θα απογοητευομουν οικτρα. Ενας πολυ σημαντικος λογος για τον οποιον τους αγαπησα ειναι το ρετρο και το ασπρομαυρο και ετσι θελω να παραμεινουν.

Ανεξαρτητως βεβαια ολων αυτων, σε ευχαριστουμε πολυ αριαδνη για την πληροφορια που μοιραστηκες μαζι μας.
εχεις δικιο, αλλα οψωμεν, μηπως το αποτελεσμα τον δικαιωσει, τι να πω...αν και δυσκολο..
 
αριαδνη είπε:
εχεις δικιο, αλλα οψωμεν, μηπως το αποτελεσμα τον δικαιωσει, τι να πω...αν και δυσκολο..
πάντως σε διαφημίσεις παίζουν εδώ και καιρό ... http://www.nytimes.com/2007/06/06/technology/06iht-ad.6023746.html?_r=1

μου θυμήσατε και το πορτραίτο της τζέννυ ... http://www.imdb.com/title/tt0040705/

γιατί ποτέ να μην τα δείχνουν τα παλιά καλά έργα? :sealed:
 
Το περιοδικο informer , δινει ταινειες πολυ καλές απο αυτές τις δεκαετιες, στην σειρά ντιβες του κινηματογράφου, ταινιες με τον Γκαρι Κουπερ, την Τζοαν Κρωφορντ και όλα τα μεγάλα ονοματα που λατρεψαμε.., δεν ξερω πότε κυκλοφορει στην επαρχια, μου ειπαν οτι ειναι μηνιαιο..
 
Clemence, Το πορτραιτο της Τζεννυ, το ειχε προβαλει ενα κρατικο καναλι πριν απο ενα - δυο χρονια. Ισως να ηταν και η Κινηματογραφικη Λεσχη.

Μοναδικη ταινια!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
bambinella 100 είπε:
Clemence, Το πορτραιτο της Τζεννυ, το ειχε προβαλει ενα κρατικο καναλι πριν απο ενα - δυο χρονια. Ισως να ηταν και η Κινηματογραφικη Λεσχη.Μοναδικη ταινια!!
thnx bambinella mia, μεγάλωσα με κανάλια που έδειχναν συχνά - πυκνά υπέροχες παλιές ταινίες και τότε είχα και τον χρόνο και τη διάθεση να βλέπω ... τώρα υπάρχει μια απίστευτη ξεραϊλα στο τηλεοπτικό τοπίο, μα και δεν διαθέτω πια και χρόνο και κουράγια για να ξενυχτάω περιμένοντας το αξιόλογο στις 4 τα χαράματα ...
 
στην μπαμπι μας αξιζει να χαμογελά πάντα, και τι την κανει να χαμογελά, τι άλλο; οι καλες ταινιες, την Πεμπτη η ερτ εχει τον βουβο πόθο ταινια του 1946, καλογυρισμένο αμερικανικο θριλερ με μια νεαρη μουγκη κοπέλα που εργαζεται ως υπηρετρια μιας πλουσιας κυριας..τωρα αν δεν την βαλει, στο προγραμμα την εχει..
 
Σε ευχαριστω πολυ, αριαδνη, για την ενημερωση και τα γλυκα σου λογια.

Θα τη δω οπωσδηποτε την ταινια!
 
Πως θα σας φαινοταν αν υστερα απο μερικα χρονια εγγαμου βιου, ανακαλυπτατε οτι ο γαμος σας ειναι ακυρος και φυσικα ειναι σαν να μην παντρευτηκατε ποτε;

Σ' αυτο το ερωτημα καλουνται να απαντησουν τα πεντε ζευγαρια της ρομαντικης κωμωδιας We' re not Married - 1952, σε σκηνοθεσια Edmund Goulding.

Μια εξοχη ταινια που επιχειρει να δωσει αληθοφανη απαντηση και λυση σε ενα ακανθωδες θεμα που σηκωνει πολλη σκεψη και συζητηση και που μπορει να βγαλει στην επιφανεια καταστασεις και προβληματα που δεν ειχαν βγει ποτε αλλοτε.

Ενας εφημεριος ανακαλυπτει οτι δυομισυ χρονια νωριτερα ειχε παντρεψει πεντε ζευγαρια πριν απο την ημερομηνια που ξεκινουσε η αδεια του για την τελεση του γαμηλιου Μυστηριου. Με φρικη τους ανακοινωνει εγγραφως οτι ο γαμος τους ειναι ακυρος και η περιπετεια αρχιζει!

Το πρωτο ζευγαρι, Ginger Rogers - Fred Allen, ειναι ενα απο τα αγαπημενα ζευγαρια της Αμερικης, μια που καθε πρωι παρουσιαζουν μαζι μια πολυ επιτυχημενη ραδιοφωνικη εκπομπη. Ο κοσμος τους θεωρει απολυτα ταιριασμενους, ενω στον ραδιοφωνικο σταθμο ξεσπουν ομηρικοι καυγαδες εκτος μικροφωνου. Στο σπιτι παλι δε μαλωνουν ποτε γιατι πολυ απλα δεν μιλανε μεταξυ τους!

Το δευτερο ζευγαρι, Marilyn Monroe - David Wayne, εχει αρκετα προβληματα γιατι η συζυγος και νεα μητερα λειπει συνεχως λογω καλλιστειακων υποχρεωσεων και της προσφατης εκλογης της ως Mrs Mississippi. Οταν ο συζυγος παραλαμβανει το εγγραφο που ανακοινωνει την ακυροτητα του γαμου, συνειδητοποιει με χαρα οτι εξισου ακυρος ειναι και ο τιτλος της γυναικας του!

Το τριτο ζευγαρι, Eve Arden - Paul Douglas, εχει χασει καθε ενθουσιασμο και παθος και ο συζυγος εχει ηδη αρχισει να ονειρευεται αλλες....οποτε τα νεα για τον γαμο του, του ερχονται κουτι!

Το τεταρτο ζευγαρι, Zsa Zsa Gabor - Louis Galhern, ειναι ηδη ετοιμο να χωρισει, καθως η κατα πολυ νεοτερη συζυγος παγιδευει τον πολυεκατομμυριουχο αντρα της με σκοπο να παρει τη μιση του περιουσια μετα το διαζυγιο. Πως ομως θα γινει αυτο οταν δεν υπαρχει γαμος;

Το πεμπτο ζευγαρι, Mitzi Gaynor - Eddie Bracken, ειναι ετοιμο να χωριστει για ενα αρκετα μεγαλο διαστημα αφου ο συζυγος θα κανει τη θητεια του στο Ναυτικο. Η ξαφνικη εγκυμοσυνη της γυναικας μαζι με την ανυπαρξια του γαμου τους θα ειναι μεγαλο προβλημα για αυτους, καθως ο συζυγος φοβαται πως αν του συμβει τιποτα, το παιδι τους θα γεννηθει νοθο.

Στο τελος ολα τα ζευγαρια ξαναπαντρευονται, εκτος απο ενα!

 
παιδια την εχει η νετ την ταινια- και την Δευτερα το νοτοριους στις 4, απο την νετ πάλι..

η ταινια φανταστικη, για τον βουβό πόνο μιλάω, η ''γυριστρη σκάλα'' όπως μου την είπε η Μπαμπι..

ενας σκοτεινός δολοφονος που σκοτωνει ανθρωπους με αναπηριες ή ατέλειες..τελειο φιλμ, δεν το περιμενα, φιλμ-νουαρ, εκεινος ο καθρεπτης, ποσο με ανατριχιασε, πολυ ωραιο δωρο απο την Νετ και επονται και άλλα..μακάρι..

τον δολοφονο δεν τον βρηκα, στο τελος που αποκαλυπτηκε, τι να πω, δεν το περιμενα..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
retrofan είπε:
QueenofHearts το Sarabande for Dead Lovers υπάρχει και στο you tube (αν και η ποιότητα δεν είναι η καλύτερη). Άρτια ταινία, εποχής χωρίς να είναι πέπλουμ, με υπόθεση, χαρακτήρες, συναίσθημα, ένταση, ιστορική ακρίβεια, ατμόσφαιρα και επιβλητικά σκηνικά και κοστούμια.

Συμφωνώ 1000% μαζί σου για το πόσο κατάφερναν να περνούν τον έρωτα (την ερωτική επιθυμία για να είμαι πιο ακριβής), χωρίς το "3 έργα σεξ, η αίθουσα κλιματίζεται" :P .

Και για του λόγου το αληθές, ιδού μια ταινία που μπροστά της χάρισμά σας το "9 1/2 εβδομάδες" και το "Βασικό Ένστικτο" μαζί.

"Υπόθεση Νοτόριους":bow2:

http://www.youtube.com/watch?v=0ikko4UU0dg&feature=related

Χίτσκοκ στα καλύτερά του. Ασπρόμαυρη και αθάνατη.

Ο πράκτορας της CIA Ντέβλιν (Κάρι Γκραντ) έχει ως αποστολή να πείσει την κόρη του καταδικασμένου ως συνεργάτη των Γερμανών Αμερικανού καθηγητή να τους βοηθήσει να ξεσκεπάσουν τους συνεργάτες του πατέρα της.

Βρίσκει την όμορφη, απελπισμένη και ψεύτικα άσωτη Αλίσια (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) και αυτή τον ακολουθεί, εν μέρει για το καλό της πατρίδας (η ταινία είναι του 1946 και ο πόλεμος κατά των Γερμανών εξαιρετικά πρόσφατος), εν μέρει γιατί αρχίζει να τον ερωτεύεται.

Πηγαίνουν στο Μπουένος Άιρες και το ρομάντζο ανθίζει. Τελειώνει όμως απότομα όταν πρώτα ο Ντέβλιν και μετά η Αλίσια πληροφορούνται ότι η αποστολή της είναι να έχει από κοντά τον πλούσιο Άλεξ Σεμπάστιαν, ύποπτο για ναζιστικές συμπάθειες και από χρόνια ερωτευμένο μαζί της. Και τι καλύτερο να τον έχει από κοντά από το να αποδεχτεί την πρόταση γάμου που της κάνει;

Και η ιστορία συνεχίζεται με μια πραγματικά "θανάσιμη" πεθερά, κατασκοπευτικά παιχνίδια, μια αργή δηλητηρίαση, έναν έρωτα να σιγοκαίει ανάμεσα σε παρεξηγήσεις και το συγκλονιστικό φινάλε όπου το κατέβασμα μιας σκάλας μοιάζει να διαρκεί αιώνες.

Για χρόνια η ταινία κατείχε το ρεκόρ γκίνες του μακρύτερου φιλιού στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Χίτσκοκ βρήκε ένα κόλπο να ξεγελάσει τους περιορισμούς από την Επιτροπή Ελέγχου σχετικά με τη διάρκεια των φιλιών στις ταινίες. Το "φιλί με διακοπές". Δηλαδή το ζευγάρι συναντιέται, μιλάει, φιλιέται, μια κουβέντα ακόμα, ξανά φιλί, άλλη μια λέξη, ξανά φιλί κ.ο.κ. Αποτέλεσμα; Και στη σκηνή του μεγάλου φιλιού αλλά και σ'όλη την ταινία, ο ερωτισμός ανάμεσα στους πρωταγωνιστές χτυπάει κόκκινο.

Και μια λεπτομέρεια ελληνικού ενδιαφέροντος. Στην ταινία παίζει και ο Αλέξης Μινωτής. Μαζί με την Παξινού είχαν φύγει στην Αμερική λίγο πριν τον πόλεμο και γύρισαν κάποια στιγμή αρχές της δεκαετίας του 50΄. Η Παξινού έφτασε μέχρι τα Όσκαρ με το "για ποιον χτυπά η καμπάνα", ο Μινωτής περιορίστηκε ν' ανοίγει τα μπουκάλια στην έπαυλη του Άλεξ Σεμπάστιαν :darkglasses: . Παίζει τον μπάτλερ.
Βλέποντας την μετα απο 15 χρόνια , καταλαβα γιατι λατρεψα αυτην την ταινία και την θεωρω την κορυφαια του Χιτσκοκ

αν και ειναι κατασκοπευτικη στην ουσια της και οχι ψυχολογικο θριλερ σαν αυτά που μας συνηθιζε ο μεγάλος σκηνοθετης!

μια σπίθα χρειαζεται για να πάρει φωτια η μεγάλη οθόνη, μια σπίθα μονο αναμεσα σε Γκραντ και Μπεργκμαν δηλ. ανάμεσα στον Ντεβ ( οπως τον αποκαλει χαιδευτικά) και στην Αλισια..που τετοιες ταινιες σημερα και ναι συμφωνω με τον φιλτατο V.I smirnov, δεν υπαρχει τιποτα το ποταπό σε αυτες τις ταινιες, τα βλέμματα τα λένε όλα και η γλωσσα του σωματος κατορθωνει να σε αγγιζει γιατι ακριβως υπάρχει συναισθημα , υπαρχει εκφραση και προσωπικοτητα..η ταινια εχει προσωπικοτητα και οχι πρόκληση για την πρόκληση..η προκληση ειναι τοσο ακατεργαστη στην ουσια της που σε αφηνει μονος να την ανακαλυψεις, ψηλαφιτά όπως ακριβώς γεννιουνται τα ερωτικα συναισθηματα αναμεσα σε ανθρωπους που ο χρονος τους εχει πονέσει!!

Η λαμψη της Μπεργκμαν τα σιγοκαιει όλα όπως το τσιγαρο που κάνει, σιγά, σιγά οπως και το ποτό που πίνει , κατορθωνει και επισκιαζει τα πάντα γυρω της σαν αστερι βεληνεκούς που ηταν, η αμφισβητηση της σαν πληγωμενο ζωο και σαν γυναικα που δεν αγαπήθηκε ποτε ζητα να μαθει , να ανιχνευση αν την αγαπά ο κρυφος αστυνομικος σε καθηλωνει μπροστα στην οθόνη..εισαι μαζι μου ερωτευμενος τον ρωτα, μονο οταν παιρνει θετικη απάντηση συνερχεται απο τα υπνωτικά, το δηλητηριο, τον πατερα που δεν της αφησε πολλες αναμνησεις, τους ανθρωπους που θα την παρατηρησουν κατω, την συμβιωση με εναν ανδρα που δεν αγαπά, η αναγκη παντα του ανθρωπου να αγαπιεται, οταν αυτο συμβει και τα δυσκολοτερα νικιουνται!

( που τετοιες σταρ σήμερα, σταρ με όλη την εννοια)! αλλωστε κανει μεγαλες θυσιες για τον ανδρα που αγαπά..

για το τελος τι να πω , τα ειπε ολα η ρετροφαν..αλλα νομιζα πάντα πως η Αλισια ηταν ασωτη, αλλητισσα την λενε οι αλλοι αστυνομικοι και χαρακτηρας που δεν αλλαζει..συγνωμη παραφρονηση..μαλλον αυτο ηθελε οι αλλοι να νομιζουν για εκεινη να αμυνθει μην τυχον ξαναπληγωθεί και δνε ειναι λιγο να σε πληγωνει ο ιδιος σου ο πατερας..δεν ξερεις μετα σε τι να πιστεψεις ως αλήθεια! μια ταινια που θα μεγαλωσει και αλλες γεννιες..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αριάδνη κι εγώ την ξαναείδα! Πρέπει να 'ναι η τρίτη φορά, αλλά πάντα ανακαλύπτει κανείς κάποιο καινούριο στοιχείο, πολύ ενδιαφέρον!
 
sunset89 είπε:
Αριάδνη κι εγώ την ξαναείδα! Πρέπει να 'ναι η τρίτη φορά, αλλά πάντα ανακαλύπτει κανείς κάποιο καινούριο στοιχείο, πολύ ενδιαφέρον!
η ερτ σημερα μας εκανε ενα μεγαλο δωρο να ειναι καλά και περιμενουμε συνεχεια οσον αφορα τον κλασσικο, ξενο κινηματογραφο!
 
Αν σας ενδιαφέρει, η Βουλή (το κανάλι της δηλαδή - εννοείται :P ), την Τετάρτη στις 10, έχει το "Μυστικό του 7ου δωματίου", ταινία του 1947, νουάρ πάντα! :)
 
Στο Νοτοριους υπαρχει ενα απο τα πιο ερωτικα φιλια στην κινηματογραφικη ιστορια. Σε ολη τη διαρκεια της σκηνης, βλεπουμε μονο τα προσωπα του Γκραντ και της Μπεργκμαν, που ενω περπατουν αγκαλιασμενοι στο δωματιο, φιλιουνται, σταματουν, ξαναφιλιουνται και παει λεγοντας.

Με τον τροπο αυτο ο Χιτσκοκ, ξεπερασε το εμποδιο της λογοκρισιας που επετρεπε συγκεκριμενη χρονικη διαρκεια σε καθε φιλι. Ετσι αντι να βαλει τους ηθοποιους να ανταλλαξουν ενα πολυ παρατεταμενο φιλι, οπως αρχικα ηθελε, τους εβαλε να δινουν πολλα, αλλα μικρης διαρκειας το καθενα!

Sunset, μας ενδιαφερει και μαλιστα πολυ το Μυστικο του 7ου δωματιου! Ενας τετοιος τιτλος σε συνδυασμο με το ετος γυρισματος, μου μυριζει οτι το φιλμ αυτο θα εχει πολυ ενδιαφερον. Σε ευχαριστουμε!!!
 
sunset89 είπε:
Αν σας ενδιαφέρει, η Βουλή (το κανάλι της δηλαδή - εννοείται :P ), την Τετάρτη στις 10, έχει το "Μυστικό του 7ου δωματίου", ταινία του 1947, νουάρ πάντα! :)
κοριτσια πρεπει να ειναι θριλερ, μια νεα κοπέλα αποφασιζει να παντρευτει τον καλο της φιλο, πριν το γαμο, ταξιδευει στο Μεξικό, οπου γνωριζει εναν γοητευτικό και μυστηριωδη αντρα! τον ερωτευεται κεραυνοβολα και τον παντρευται χωρις να υποψιαζεται τα σκοτεινα του μυστικα! πως σας φαινεται..
 
Πίσω
Μπλουζα