Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

80s_born_and_bred είπε:
Για να επανελθουμε στη θεματικη πάντως οι ταινιες των 60s ειχαν πολλες αναφορες στα ναρκωτικα - βλ. λ.χ. Easy Rider (1969), η οποια παντως δεν μου φανηκε και τοσο σπουδαια.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Προσωπικα, οι ταινιες μετα τον κωδικα Hays που καταργηθηκε το 1968, δεν με αφορουν.
 
Ως ενα βαθμο συμφωνω bambinella αν και καλυτερη κινηματογραφικη περιοδος απ´ολες (με αισθητικη αποψη και χωρις το συντηρητικό υποβαθρο του Hays) θεωρω οτι ηταν ο μεσοπολεμος στην Ευρωπη. Παντως και ο Hays ειχε αρχισει να τρωει τα ψωμια του απο τη δεκ. του 50 και ειδικα μετα το «Μερικοί το προτιμουν καυτο», αλλωστε τοτε αρχιζαν να χειραφετουνται οι γυναικες και οι μειονοτητες, οι σεξουαλικες ελευθεριες αρχισαν να κατοχυρωνονται κλπ. και εξυπνοι σκηνοθέτες οπως ο Χιτσκοκ ειχαν βρει πολλους τροπους να παρακάμπτουν τον κωδικα.
 
80s_born_and_bred είπε:
Ως ενα βαθμο συμφωνω bambinella αν και καλυτερη κινηματογραφικη περιοδος απ´ολες (με αισθητικη αποψη και χωρις το συντηρητικό υποβαθρο του Hays) θεωρω οτι ηταν ο μεσοπολεμος στην Ευρωπη. Παντως και ο Hays ειχε αρχισει να τρωει τα ψωμια του απο τη δεκ. του 50 και ειδικα μετα το «Μερικοί το προτιμουν καυτο», αλλωστε τοτε αρχιζαν να χειραφετουνται οι γυναικες και οι μειονοτητες, οι σεξουαλικες ελευθεριες αρχισαν να κατοχυρωνονται κλπ. και εξυπνοι σκηνοθέτες οπως ο Χιτσκοκ ειχαν βρει πολλους τροπους να παρακάμπτουν τον κωδικα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Eξυπναδα ειναι πανω απο ολα να μπορεις να κανεις ταινιες που δε στηριζονται στο σεξ και στη βια. Δηλωνω φανατικοτατη υποστηρικτρια του κωδικα. Ειδαμε σημεια και τερατα απο την ωρα που καταργηθηκε.
 
Κι εμενα με απωθει ο υπερβολικος ρεαλισμος. Απο την αλλη πλευρα, πιστευεις οτι τα στανταρντς του κωδικα Hays πρεπει να εφαρμοσθουν και στο θεατρο; Πχ το «Λεωφορειον ο ποθος» επρεπε να τροποποιηθει σε πολλα σημεια ως ταινια (προς αγανάκτηση του Καζαν) ενω το θεατρικο δεν ειχε λογοκριθει.
 
Ναι, και στο θεατρο ειδικα οταν θιγονται εντονα τα χρηστα ηθη, αλλα κυριως στο σινεμα λογω του οτι ειναι πιο λαϊκο μεσο ψυχαγωγιας.
 
Αυτή την στιγμή έχει ή ερτ το west side story το κατάλαβε κανείς; Πρώτη φορά ακούω γι αυτόν τον κώδικα παιδιά!! Τον ψάχνω αυτήν την στιγμή να μάθω περισσότερα.
Για τον Φρουντ το ξέρω και γω πως έδινε και στους ασθενείς του κόκα για να τους θεραπεύσει ωραίος γιατρός , τους έκανε ναρκομανείς.
 
Αριαδνη, χαρη σε αυτον τον κωδικα αποφυγαμε πολλα εκτροπα και ενας Θεος ξερει μονο τι αισχη μπορει να βλεπαμε στις ταινιες του Χολυγουντ.
Απο την αλλη πλευρα παλι, μπορει τα πραγματα ακομα και χωρις αυτον να μην ηταν τοσο ασχημα. Αυτο το λεω γιατι στις περισσοτερες ευρωπαϊκες χωρες που δεν υπηρχε αντιστοιχος κωδικας δεν ειδαμε και πολλα ακραια. Ουτε καν ο Μπεργκμαν στις ταινιες που εκανε στη Σουηδια δεν προκαλεσε. Ακομα και στη γαλλικη νουβελ βαγκ τα πραγματα κρατηθηκαν σε καποιο σχετικως αξιοπρεπες επιπεδο, αν και οχι παντα. Και για να μην παμε μακρια, το ιδιο αξιοπρεπες επιπεδο κρατηθηκε στην Ελλαδα του '50 και του '60. Στη συντριπτικη πλειονοτητα, τουλαχιστον. Ηταν αλλες εποχες τοτε, πιο σεμνες και πιο συντηρητικες που νομιζω θα απετρεπαν καταστασεις σαν αυτες που βλεπουμε στις σημερινες ταινιες. Οπωσδηποτε ομως, πολυ καλα επραξαν οι Αμερικανοι και θεσπισαν τον κωδικα γιατι ποτε δεν μπορουμε να ξερουμε τι ακριβως θα συνεβαινε αν δεν υπηρχε.
Και ετσι σημερα μπορουμε και απολαμβανουμε ολα αυτα τα ασπρομαυρα και εγχρωμα αριστουργηματα χωρις φοβο μην τυχον δουμε η ακουσουμε διαφορα εκτροπα. Ακομα και μικρα παιδια μπορουν να παρακολουθησουν ταινιες του '40 και του '50 χωρις καμια ανησυχια απο την πλευρα μας γιατι εναι ταινιες χωρις βια, χωρις αιμα, χωρις σεξ και χωρις βωμολοχιες.
Μακαρι να μην ειχε καταργηθει ποτε ο Hays, αλλα στην εποχη που ζουμε αυτο φανταζει τελειως ουτοπικο.
 
Τώρα αντιλαμβάνομαι γιατί ταινίες όπως το sweet movie ή το σάλο ανήκουν στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο! Στην Ευρωπη δεν πολυισχυε ο κώδικας να υποθεσω
 
Eιχε και η Αγγλια το bbfc (British Board of Film Classification) και ηταν και εκει πολυ αυστηρα τα πραγματα, οχι ομως τοσο οσο στην Αμερικη οπου δεν κοβονταν απλως σκηνες. Κοβονταν ταινιες.
 
H Αγγλια ναι , ή Ιταλια, ή Γαλλια , ή Γερμανικά και τα βαλκανια δεν νομίζω ! ιταλικο ήτανε και ο θάνατος στην βενετια που δείχνει έναν πενηνταπενταρι ερωτευμένον με ένα 13 αγορακι ντυμένο ναυτακι και όλοι μιλάνε για υψηλής ποιότητας σινεμά!
 
Ναι, δείχνονται ανήκουστα αίσχη από τότε που καταργήθηκε ο κώδικας Hays! Αφού, να φανταστείτε, υπάρχουν ταινίες που δείχνουν ζευγάρια από διαφορετικές ράτσες - άσπροι με μαύρες ή, ακόμη πιο φρικτό, μαύροι με τις δικές μας τις άσπρες γυναίκες! Σόδομα και Γόμορρα! (κανόνας 6)

Για να ξέρουμε για τι μιλάμε, να ο κώδικας

Resolved, That those things which are included in the following list shall not appear in pictures produced by the members of this Association, irrespective of the manner in which they are treated:
  1. Pointed profanity – by either title or lip – this includes the words "God", "Lord", "Jesus", "Christ" (unless they be used reverently in connection with proper religious ceremonies), "hell", "damn", "Gawd", and every other profane and vulgar expression however it may be spelled;
  2. Any licentious or suggestive nudity – in fact or in silhouette; and any lecherous or licentious notice thereof by other characters in the picture;
  3. The illegal traffic in drugs;
  4. Any inference of sex perversion;
  5. White slavery;
  6. Miscegenation (sex relationships between the white and black races);
  7. Sex hygiene and venereal diseases;
  8. Scenes of actual childbirth – in fact or in silhouette;
  9. Children's sex organs;
  10. Ridicule of the clergy;
  11. Willful offense to any nation, race or creed;
σημειώστε ότι αυτά απαγορεύονταν τελείως, ακόμη κι αν η ταινία τα καταδίκαζε ( irrespective of the manner in which they are treated). Φυσικά όταν ταινίες παραβίαζαν τον κώδικα μιλώντας π.χ. εναντίον των Γιαπωνέζων (επί Β' Παγκοσμίου πολέμου), κομμουνιστών κλπ - κανόνας 11 - οι λογοκριτές του Χόλλυγουντ δεν είχαν πρόβλημα. Εννοούσαν OUR nation, OUR race, OUR creed.

Ο κώδικας συνέχιζε με μια ακόμη μεγαλύτερη γελοία λίστα με πράγματα που δεν απαγορεύονταν αλλά "And be it further resolved, That special care be exercised in the manner in which the following subjects are treated, to the end that vulgarity and suggestiveness may be eliminated and that good taste may be emphasized".

Προσέξατε ότι σκηνές σφαγών και ακραίας βίας δεν απαγορεύονταν? Οπότε το να δείχνουν π.χ. στρατιώτες να ξεκοιλιάζουν εχθρούς και γυναικόπαιδα ήταν σύμφωνο με τους κανόνες αλλά ουαί κι αλλίμονο αν πάνω στο σφάξιμο σκιζόταν κάποιο ρούχο και φαινόταν κάτι που δεν έπρεπε να φανεί.

Αλλά καλές μου φίλες, καλά κάνετε και δεν θέλετε να βλέπετε τέτοιες ταινίες. Η κατάργηση του κώδικα επιτρέπει να γυρίζονται αλλά δεν σας υποχρεώνει να τις βλέπετε.

Η ύπαρξή του όμως θα εμπόδιζε πολλές από τις μεγαλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου να γυριστούν διότι παραβιάζουν τους κανόνες αυτούς κι έτσι θα εμπόδιζε εμένα να τις δω. Ο "Θάνατος στη Βενετία" για παράδειγμα ήταν εξαιρετική ταινία που την είδα πολλές φορές (και βασίζεται σε μία νουβέλλα του Thomas Mann (βραβείο Nobel 1929) - στην πυρά και ο Mann? ). Βέβαια γυρίστηκε το 1971 όταν ο κώδικας είχε εγκαταλειφθεί πια, αλλά δεν θα μπορούσε να γυριστεί στην υποκριτική Αμερική. Και σκεφτείτε πόσα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, από αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, έργα του Σαίξπηρ, το "Δεκαήμερο" του Βοκκάκιου (που έγινε υπέροχη ταινία από τον Παζολίνι, όπως και τα "Canterbury Tales" και οι"Χίλιες και μία νύχτες", ακόμη και η Βίβλος, παραβιάζουν τους κανόνες και άρα δεν θα μπορούσαν να γίνουν ταινίες.

Οπότε πολύ χαίρομαι που καταργήθηκε ο κώδικας και που στην Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πρώτη φορά το ακούω. Το έψαξα πρόχειρα στο διαδίκτυο.
Γενικά διαφωνώ με κάθε μορφή λογοκρισίας. Αυτό βέβαια δεν περιοριζόταν στην Αμερική στο δε θα παιχτεί μια ταινία. Άνθρωποι εκδιώχθηκαν, καταστράφηκαν οικονομικά κι εξαφανίστηκαν καλλιτεχνικά. Ασφαλώς δε θα μπορούσα ποτέ να συμφωνήσω με τέτοιες λογικές.
Αλλά και η ουσία του κώδικα με βρίσκει αντίθετη εντελώς:

1. Καμία ταινία δεν πρέπει να υποβιβάζει τα ηθικά κριτήρια αυτών που την βλέπουν. Δεν πρέπει να προκαλείται η συμπάθεια του κοινού προς την πλευρά των εγκληματιών, «κακών», ή «αμαρτωλών».

Δεν πιστεύω ούτε στον απόλυτα καλό ούτε στον απόλυτα κακό άνθρωπο. Κι απο πάντα με γοήτευαν οι "κακοί" που είχαν τις σωστές δικαιολογίες..

2. Θα πρέπει να επιδεικνύονται τα σωστά πρότυπα ζωής.

Πάρα πολύ γενική απαγόρευση, εικάζω έτσι δοσμένη για να χωρέσει οτιδήποτε δε μας γουστάρει

3. Δεν πρέπει να γελοιοποιούνται οι νόμοι, ούτε να δημιουργείται η αίσθηση ότι είναι καλό να παραβιάζονται.

Κάποιοι νόμοι δε χρειάζεται να γελοιοποιηθούν γιατί είναι γελοίοι απο μόνοι τους. ( Ένας πρόχειρος που μου έρχεται είναι η διαδικασία αναγνώρισης προϋπηρεσίας στους δασκάλους των ιδιωτικών σχολείων)

Ειδικά:
1. Απαγορεύεται το γυμνό.

Τι εντελώς; και σε ανύπαντρους και σε παντρεμένους; Ε, αυτό καταντά αντεθνικό!

2. Απαγορεύεται η γελοιοποίηση της θρησκείας και οι εκπρόσωποι της εκκλησίας δεν πρέπει να παρουσιάζονται ως κωμικοί ή κακοί χαρακτήρες.

Δυστυχώς κάποιοι εκπρόσωποι της εκκλησίας είναι κακοί χαρακτήρες. Τι να γίνει;

3. Απαγορεύεται η προβολή χρήσης ναρκωτικών ή κατανάλωσης αλκοόλ, εκτός κι αν το απαιτούσε το σενάριο για «συγκεκριμένο χαρακτηρισμό».

Το τσιγάρο πάλι το πήγαιναν παπόρι..

4. Μέθοδοι εγκλήματος δεν πρέπει να παρουσιάζονται.

Καθόλου; και πως θα βρεις το δολοφόνο;

5. Απαγορεύεται η αναφορά σε «σεξουαλικές ανωμαλίες» (όπως η ομοφυλοφιλία).

Επίσης μπορούμε να ισχυριστούμε πως δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι πουθενά στον κόσμο κι έζησαν αυτοί καλά

6. Απαγορεύονται διάφορες λέξεις και φράσεις που θεωρούνται προσβλητικές.

Επίσης γενικότητα. Υποθέτω έτσι διατυπωμένο να προλαβαίνει και τον "κομμουνιστικό κίνδυνο"

7. Σκηνές φόνων θα πρέπει να γυρίζονται έτσι ώστε να μην ενθαρρύνουν την μίμηση τους στην πραγματική ζωή.

Αυτός εδώ ο κανόνας είναι ισχυρότατος δείκτης πως ο συντάκτης των κανόνων θεωρεί τους θεατάς ηλίθιους.

8. Απαγορεύεται η απεικόνιση ή η περιγραφή γάμων μεταξύ διαφορετικών φυλών.

Δε θα σχολιάσω κάτι, δεν υπάρχει τίποτα να σχολιαστεί.

9. «Σκηνές πάθους» και «λάγνα φιλιά» πρέπει να αποφεύγονται.

Επίσης σχετικό και γενικότητα

10. Η σημαία των Η.Π.Α. πρέπει να χρησιμοποιείται με σεβασμό.

Τον έχουν το σεβασμό στη σημαία οι ΗΠΑ. Μόνο στη δική τους βέβαια αλλά και πάλι..

11. Κανένα κινηματογραφικό έργο δεν πρέπει να υπαινίσσεται ότι οι περιστασιακές σεξουαλικές σχέσεις είναι κοινή ή αποδεκτή πρακτική.

Αυτό πάλι είναι σαν το θάνατο. Κάνεις δεν το θέλει αλλά μάλλον συμβαίνει. Και λέω μάλλον διότι εγώ δεν έχω πεθάνει ποτέ μου.

Η άποψη μου είναι πως τέτοιες απαγορεύσεις έκαναν μάλλον κακό παρά καλό. Κι αυτό διότι η απαγόρευση φέρνει τη στέρηση. Παν μέτρον.
Αν δεν υπήρχαν τέτοιοι περιορισμοί πιθανότατα να μην ακολουθούσε το άθλιο γυμνοξέσπασμα του '70-'80. Η απαγόρευση είναι αυτή που κάνει τα πράγματα να φαίνονται γοητευτικά.
Τέλος, η λογοκρισία στερεί ένα βασικό δικαίωμα του ανθρώπου, το δικαίωμα της γνώμης και της έκφρασης. Βασικότατο στοιχείο ελευθερίας. Κι όπως έλεγε κι ένας άλλος Αμερικανός:
"Όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια". Β.Φ.
 
Elephadas έχουμε δει απιστευτα ομαδικα όργια , ερωτικές πρακτικές τουλάχιστον αηδιαστικες και κατακριτέες δες sweet movie, βία απίστευτη ( πρόσφατα το σινεμά μας έδειξε μία ταινία, το χορεύοντας με την πραγματικότητα αν θυμάμαι καλα τον τίτλο και έφυγε κόσμος λόγω της βιαιότητας των σκηνων στην αρχή της ταινιας) , όλα αυτά δεν τα λες και φυσιολογικά! Εκτός και αν στην Νέα πραγματικότητα στην οποία ζούμε είναι και εγώ έχω μείνει πίσω. Εγώ πάντως δεν θα πάρω τέτοιον σινεμά καλύτερα τα χριστούγεννα των μαπετ και στο σπιτάκι μου.
 
Αριάδνη θα μου επιτρέψεις να σου πω οτι αυτά είναι εξαιρέσεις κι όχι το μέσο όρο. Επίσης ο κινηματογράφος δεν είναι υποχρεωτικός. Αν θες πας. Πιστεύω οτι υπάρχουν ταινίες για όλα τα γούστα.
Το ζήτημα που προκύπτει είναι γιατί ως σύνολο ο κινηματογράφος ο παλιός δείχνει πιο ποιοτικός και πιο γοητευτικός. Προσωπικά δεν πιστεύω πως είναι λόγω των απαγορεύσεων. Νομίζω είναι δύο οι λόγοι. Ο πρώτος πως οι κοινωνίες ήταν πιο αισιόδοξες αφού υπήρχαν άλματα ανάπτυξης που φαινόντουσαν πρακτικά στις ζωές των ανθρώπων παράλληλα με ανατροπές παγιωμένων καταστάσεων και συνεχώς αυξανόμενα δικαιώματα για όλες τις κοινωνικές ομάδες. Ο κόσμος είχε ελπίδα πως το αύριο ξημερώνει καλύτερο.
Δεύτερον γιατί οι δημιουργοί είχαν πιο αγνά κίνητρα από τους σημερινούς κι ήταν περισσότερο *"ερασιτέχνες". Ιδίως στον κινηματογράφο.

* Με το ερασιτέχνες δεν εννοώ κακοί επαγγελματίες. Εννοώ περισσότερο καλλιτέχνες και λιγότερο πρακτικοί, αναλογία που σήμερα έχει αντιστραφεί.
 
Ότι οι δημιουργοί το 50' και το 60'ήταν περισσότερο καλλιτέχνες και δεν τα κάνανε όλα για το χρήμα και την πρόσκαιρη δόξα είναι το μόνο σίγουρο. Και ότι είχανε ένα όραμα και βλέπανε με αγάπη τον άνθρωπο και τον ανυψωνανε ακόμα πιο βέβαιο γι αυτό έχουμε ταινίες όπως το it s a wonderful life!Πλέον δυστυχώς δεν είναι εξαιρέσεις οι περίεργες ταινίες με βία και περίεργες σκηνές σεξ τείνουν να γίνουν καθεστως
 
Σκηνες σφαγων και ακραιας βιας φυσικα και απαγορευονταν. Ακομα και οι φονοι τις περισσοτερες φορες γινονταν εκτος καμερας η με τετοιο τροπο ωστε να μην αηδιαζουν τον θεατη. Ολα αυτα μεχρι που μπηκε το '60 γιατι απο εκει και περα ο κωδικας επνεε τα λοισθια και μετρουσε λιγα χρονια μονο μεχρι την οριστικη του καταργηση.
Οσον αφορα αυτα που απαγορευε ο κωδικας, φυσικα και υπηρχαν μεσα στη ζωη. Και εγκλημα και βια και μοιχεια και ομοφυλοφιλια και ο,τι θες. Αρχη του κωδικα ηταν οτι ολα αυτα που απαγορευε δεν επρεπε να προβαλλονται γιατι οταν κατι προβαλλεται συνεχως απο τα μεσα μαζικης ψυχαγωγιας τοτε ειναι σαν να θεωρειται αποδεκτο και ακομα και αν δε θεωρειται εξ' αρχης, σιγα σιγα και λογω πλυσης εγκεφαλου προς τις μαζες, θα γινει. Γνωμη μου ειναι οτι το κακο δεν πρεπει να περιθαλπεται ουτε να μας το τριβουν στη μουρη σαν κατι φυσιολογικο, καθημερινο, ωραιο και συνηθισμενο.
Οι διαφορες μου με Ελεφαντα και karapiperim ειναι χαωδεις και δεν υπαρχει περιπτωση να βρεθει ακρη, ειμαι τελειως βεβαιη για αυτο.
Οσον αφορα τους κωδικες ομως, αυτοι συνεχιζουν να υπαρχουν στην εποχη μας, στο αλλο ακρο αυτη τη φορα, καταπατωντας καθε μορφη ελευθεριας του λογου και το πιο αστειο απο ολα ειναι οτι θεσπιστηκαν απο τους δηθεν υπερμαχους της ελευθεριας αυτης.
Καλως ηρθατε στη χουντα της Νεας Ταξης Πραγματων που σημερα δε σου κοβει απλως την ταινια, αλλα διαγραφει σχολια, βιντεο, λογαριασμους απο τα μεσα κοινωνικης δικτυωσης και στελνει στη φυλακη οποιον τολμησει να αρθρωσει λογο αντιθετο προς την Αγια Πολιτικη Ορθοτητα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Συγνώμη ή ταινία που έφυγαν άνθρωποι από το σινεμά ήταν ο χορός της πραγματικότητας όχι το χορεύοντας με την πραγματικότητα έκανα λαθος! Αλήθεια τι δείχνει πια; Ήρεμα ρωταω!Έφυγαν ακόμα και άνθρωποι που βλέπουν τέτοιες ταινίες σκεφτείτε δηλ.νιωθω πως πια ο κωδικας έχει αντιστραφεί λίγο αν δεν έχει ή ταινία μπόλικο σεξ και ακραία βία δεν πρέπει να προβαλεται
 
αριαδνη είπε:
(1) Elephadas έχουμε δει απιστευτα ομαδικα όργια , ερωτικές πρακτικές τουλάχιστον αηδιαστικες και κατακριτέες δες sweet movie,..., (2) όλα αυτά δεν τα λες και φυσιολογικά! ...(3) Εγώ πάντως δεν θα πάρω τέτοιον σινεμά καλύτερα τα χριστούγεννα των μαπετ και στο σπιτάκι μου.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

(1) Μα γιατί πήγατε να τα δειτε αφού δεν σας αρέσουν (και δικαίωμά σας φυσικά)? Δεν σας υποχρέωσε κανείς. Εκεί είναι που χάνουμε τη συνεννόηση. Αφήστε να υπάρχουν αυτά τα έργα που σας ενοχλούν για όσους δεν τους ενοχλούν. Καλά, δεν εννοώ ότι εσύ ή η bambi δεν θα με αφήνατε, αλλά ο κώδικας Hays δεν θα άφηνε καν να γυριστούν.

Όσο για το sweet movie, ναι, καιρός να το ξαναδώ (κάπου το έχω σε ένα CD-R) διότι το είχα δει το 1970τόσο και δεν θυμάμαι πολλά (εκτός από τη βάρκα με τη μουσούδα του Μαρξ, αλλά αυτό είναι γιατί έχω το δίσκο με τη μουσική του Χατζιδάκι) αλλά δεν θυμάμαι τίποτε ιδιαίτερα σοκαριστικό. Το είχα βρει μάλλον βαρετό, προτιμώ άλλες ταινίες του Μακαβέγιεφ εκείνης της περιόδου (π.χ. το Montenegro. Όπως βαρετό μου φάνηκε και το Σαλό του Παζολίνι (που το ανέφερες πιο πριν, νομίζω), που το είδα σε βίντεο μεγάλος (το άρχισα αλλά δεν το τελείωσα όχι γιατί με ενόχλησαν οι σκηνές αλλά διότι αφού είδα ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι από την αρχή της ταινίας δεν είχα το παραμικρό ενδιαφέρον στο τι γινόταν παρακάτω). Σημειωτέον ότι ο Παζολίνι είναι από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες, έγω δει πολλές ταινίες του και από αρκετές φορές την κάθε μία. Όπως και ο Φασμπίντερ μου άρεσε, αλλά όταν πήγα να δω "Τα πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ" σκυλοβαρέθηκα και έφυγα από τη μέση. (Δεν θα σου άρεσε, με το θέμα που είχε).

(2) Το τι είναι φυσιολογικό και το τι όχι είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά άσχετη. Ποιος είπε ότι οι ταινίες (και η τέχνη γενικότερα) επιτρέπεται να ασχολείται μόνο με αυτό που θεωρείται (από κάποια αυτοδιορισμένη ομάδα) φυσιολογικό?

(3) Και δεν βρίσκω τίποτε το μεμπτό σ' αυτή σου την απόφαση.
 
bambinella 100 είπε:
Αρχη του κωδικα ηταν οτι ολα αυτα που απαγορευε δεν επρεπε να προβαλλονται γιατι οταν κατι προβαλλεται συνεχως απο τα μεσα μαζικης ψυχαγωγιας τοτε ειναι σαν να θεωρειται αποδεκτο και ακομα και αν δε θεωρειται εξ' αρχης, σιγα σιγα και λογω πλυσης εγκεφαλου προς τις μαζες, θα γινει. Γνωμη μου ειναι οτι το κακο δεν πρεπει να περιθαλπεται ουτε να μας το τριβουν στη μουρη σαν κατι φυσιολογικο, καθημερινο, ωραιο και συνηθισμενο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...


Εδώ είναι που διαφωνούμε. Η τέχνη απο τα αρχαία χρόνια έπιανε τις σύνθετες ή και αποκλίνουσες περιπτώσεις. Σχεδόν κανένα κλασικό έργο τέχνης δεν ασχολείται με το μέσο άνθρωπο διότι ο μέσος άνθρωπος δεν παρουσιάζει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Η Μήδεια δεν ήταν πρότυπο καλοσύνης, ούτε η μέση Ελληνίδα νοικοκυρά. Είναι πολλά τα παραδείγματα δε θα σταθώ εκεί.
Αυτό που κάνει τη διαφορά στο θεατή είναι το ταλέντο του καλλιτέχνη κι όχι η ιδέα ή το περιεχόμενο σκέτα. Κλασικά αριστουργήματα έχουν μεταφερθεί στο σινεμά αίσχος κι έχουμε δει μέτρια σενάρια να γίνονται κλασικές ταινίες.
Ξαναλέω το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι πως έχουμε πολλούς διεκπεραιωτές και λίγους καλλιτέχνες.
Άλλωστε κάθε τι που θεωρείται "σοκαριστικό" το κάνουν τόσο σούπα που εύκολα ξεπερνιέται. Αυτό δηλαδή που η Μπαμπινέλλα πιστεύει οτι γίνεται κανονικότητα εγώ πιστεύω πως οι θεατές το βαριούνται πανεύκολα.
Τέλος, ποτέ δεν πίστεψα οτι οι άνθρωποι κάνουμε ότι βλέπουμε στο σινεμά. Αν ήταν έτσι, τη δεκαετία του '50 δε θα την ακολουθούσε η δεκαετία του '60.
Γενικά όσο κι αν γοητεύει σαν ιδέα δεν πιστεύω οτι η τέχνη έχει ή πρόκειται ποτέ να αποκτήσει τέτοια δύναμη. Στην καλύτερη της μέρα θα μας παρηγορήσει, και μέχρι εκεί.
 
Και στο σινεμα κανουμε ο,τι βλεπουμε και στην τηλεοραση ακομα περισσοτερο. Η πλυση εγκεφαλου ειναι επιστημη οπως και η χειραγωγηση των μαζων. Και θα βλεπαμε πολυ χειροτερα πραγματα οχι το '60, αλλα απο το '40 και το '50 αν δεν υπηρχε ο κωδικας.
Κατα την εποχη λοιπον που κυριαρχουσε ο Hays και πολλα αστυνομικα εργα υπηρχαν και νουαρ και μυστηριου, ακομα και τρομου για τα τοτε δεδομενα. Το θεμα ειναι ομως πως παρουσιαζονταν ολα αυτα. Με τροπο που δε σοκαρε και δεν προκαλουσε.
Και πολυ ενδιαφεροντα εργα ηταν και με πολυ ενδιαφεροντες χαρακτηρες επισης. Και ευτυχως που ηταν ετσι και μπορουν να τα δουνε ακομα και παιδακια και συνεχιζουν αυτα τα εργα να αγαπιουνται φανατικα μεχρι σημερα απο τους λατρεις του κλασικου ανα την υφηλιο.
Ενα θεμα οσο σοκαριστικο και να ειναι, μπορεις να το αποδωσεις με παρα πολλους τροπους.
Προσωπικα προτιμω τον ηπιο τροπο, ενω καποιοι αλλοι τον ωμο ρεαλισμο και την προκληση. Δικαιωμα σας, αλλα αν ηταν ετσι ολες οι ταινιες, εμεις που δεν αντεχουμε φυσει και θεσει αυτα τα πραγματα, δεν θα μπορουσαμε να βρουμε εργο να δουμε.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα