Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

Μεγαλυτερη επιτυχια ειχε ενα χρονο αργοτερα η δευτερη διασκευη αιγυπτιακης κομεντι του ιδιου σκηνοθετη, Τόγκο Μιζράχι, Οταν ο συζυγος ταξιδευει (1938). Τα Καλουτακια επιστρεφουν σε μια σαφως ανδροκεντρικη εκδοχη του τι μπορει να συμβει «οταν ο συζυγος ταξιδευει»... ?

————————

Δυο λογια για τον Μιζραχι (φωτο κατω):

Togo Mizrahi was born in Egypt to a Jewish family of Italian descent in 1901. He’s viewed as one of the most important Jewish figures in the history of the Egyptian cinema and as one of the most influential. Togo acted under the pseudonym Ahmed al-Meshriqi. He worked with director Ahmad Badrkhan on establishing the first filmmakers’ syndicate in Egypt. He then revealed his true Jewish identity by making a series of movies where the main character is a Jewish Egyptian. The authorities accused him of cooperating with Zionist organizations in Palestine and he was exiled to Italy as he refused to travel to Israel.

F8DB6EF8-D4D4-48C4-B24E-EB9957754139.jpeg

E33E00D3-A71B-4A8B-8EC3-10A76B33E751.jpeg

2BFFF33C-4526-431A-B79F-F94C8CCBF119.jpeg
 
Πρόσφατα ειδα το "θαύμα στο Μιλάνο" , ιταλικό σινεμά του ντε Σίκα, με χιούμορ για την ζωή αστέγων σε μια παραγκούπολη του Μιλάνο, δίπλα στον πολίτισμο και στα όμορφα κτίρια! Αν δεν είχε το στοιχείο του παραμυθιού ειδικά στο β μέρος θα την λάτρευα !
 
1952: Ριτσαρντ Μπαρτον και Ολιβια ντε Χαβιλαντ (η οποια τον Ιουλιο κλεινει τα 103..) σε μεταφορα κλασικου μυθιστορηματος της Daphne du Maurier με τιτλο “My cousin Rachel.” Καταπληκτικη μουσικη και εξαιρετικη φωτογραφια, σε μια ταινια που, ενω επισκιαστηκε απο την αλλη μεταφορα-φαινομενο της du Maurier, Rebecca, ωστοσο δεν υπολειπεται σε τιποτα της πιο προσφατης εκδοχης (2017) με την Ρειτσελ Βαϊς:

https://youtu.be/pYCwV74j4Lk

ECA7DF86-387D-4916-BCB6-25F6AB4C5F29.jpeg

C3CD3B0C-DEBE-4B60-83C5-011B14183A9D.jpeg
 
1952: Ριτσαρντ Μπαρτον και Ολιβια ντε Χαβιλαντ (η οποια τον Ιουλιο κλεινει τα 103..) σε μεταφορα κλασικου μυθιστορηματος της Daphne du Maurier με τιτλο “My cousin Rachel.”
Λατρεμενο εργο. Το εχω δει τοσες φορες, που εχασα τον λογαριασμο.
 
Παιδια wait a minute, αυτή η ταινία έχει γυριστεί προσφάτως με την Ρέιτσελ Βάις άρα είναι ριμέικ της παλιάς και είναι μυστηρίου, σίγουρα το παλιό θα ναι καλύτερο αλλά εγώ έχω περιέργεια και για το καινούργιο, άσχετο αλλά είδα την Μαίρη Σέλλεϋ του 2017 και τρελάθηκα, εξαιρετική ταινία αν και καινούρια( ξαναζωντάνεψε το πολυαγαπημένο τοπίο)
 
Αξιζει οπωσδηποτε να την δεις, Αριαδνη. Η Weisz ειναι εξαιρετικη - οπως παντα - και δικαιως ο Mark Kermode γραφει οτι καταφερνει να βγει απο τη σκια της Haviland και να κανει το ρολο δικο της. Αλλα ο Sam Claflin ειναι πολυ αδυναμος και οποιος εχει δει την εκδοχη του 1952 με τον Burton πραγματικα θα αντιληφθει οτι η διαφορα ειναι μερα με τη νυχτα. It takes two to tango και η δυναμικη της σχεσης της Rachel με τον Philip ειναι αυτη που θα πρεπει να διατηρει «ζεστη» τη μεταφορα του μυθιστορηματος στην οθονη. Η Haviland και ο Burton ηταν αναλογων κυβικων ηθοποιοι, ο Claflin με την Weisz δυστυχως οχι.

Θα δω με ευχαριστηση την Σελλεϋ διοτι ειχα ξεχασει οτι ειχε βγει και δεν την προλαβα! Αν ομως δεν το εχετε δει, υπαρχει και η ανιση αλλα εξαιρετικα ενδιαφερουσα - κατα τοπους απολαυστικη - εκδοχη του ιδιου επεισοδιου στη Λιμνη της Γενευης απο τη ματια του εκκεντρικου Ken Russell, με τιτλο Gothic (1986) και πρωταγωνιστες τον αγαπημενο (και εξαφανισμενο) Gabriel Byrne ως λορδο Βυρωνα και τη συγχωρεμενη κορη της Vanessa Redgrave (και γυναικα του Liam Neeson), την εξαιρετικη Natasha Richardson.

6C8DA769-5332-43D9-A0EC-47ED1A2C03C2.png

255043E2-C6AA-4BC0-9112-59928A8A6763.jpeg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ασχολουμαστε με ταινιες του '80 και νεωτερες στο συγκεκριμενο θεμα. Εγω δεν ασχολουμαι γενικως, ουτως η αλλως.

Μιλαμε μονο για ταινιες και ηθοποιους του '40, '50, '60, οπως λεει και ο τιτλος.
 
Κι αλλη ελληνικη ταινια αντιγραφη απο ξενη:

Το αγορι που αγαπω - Love in the afternoon (1957)
 
Ο κατηφορος - La verite (1960)
 
Αρχικα το παρακατω σχολιο θελησα να το βαλω σε ξεχωριστο θεμα που θα ανοιγα στο φορουμ, αλλα τελικα δε νομιζω να παρει μεγαλη εκταση (μπορει και καθολου) οποτε μια χαρα θα το βολεψω εδω.

Μεσα απο τις αμετρητες παλιες ταινιες που εχω παρακολουθησει και θα συνεχισω μετα μανιας να παρακολουθω, εντοπισα καποιες ελληνικες που ουσιαστικα ειναι κλεμμενες απο ξενες.
Πρεπει να είναι  περισσοτερες απ οσες νομιζεις...ενδεικτικα να αναφερω δυο ταινιες του Κάπρα που αντεγραψε η Φίνος:

It Happened one Night---Η Αρχόντισα και ο Αλητης

Lady for a Day---H Θεία μου η χίπισσα

Ειδικα στη δευτερη περιπτωση, το ξεπατικωμα ειναι πολυ γερο:

Apple Annie is an indigent woman who has always written to her daughter in Spain that she is a member of New York's high society. With her daughter suddenly en route to America with her new fiancé and his father, a member of Spain's aristocracy, Annie must continue her pretense of wealth or the count will not give his blessing. She gets unexpected help from Dave the Dude, a well-known figure in underground circles who considers Annie his good luck charm

https://www.imdb.com/title/tt0024240/

https://www.imdb.com/title/tt0025316/
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πρεπει να είναι  περισσοτερες απ οσες νομιζεις...ενδεικτικα να αναφερω δυο ταινιες του Κάπρα που αντεγραψε η Φίνος.
Ξερω πως ειναι καμποσες, αλλα δεν ξερω ποιες ειναι ολες. Σε ευχαριστω που συμπληρωνεις τη λιστα.
 
Θα αξιζε να ανοιχθει ενα ξεχωριστο θεμα θεωρω...

Στέλλα --- The Loves of Carmen (1948)

Η Άγνωστος --- Madame X (1937)

Αστέρω --- Ramona (1928)

Χτυποκαρδια στο θρανιο --- Assenza ingiustificata [Αδικαιολογητη απουσια] (1939)

Το Δόλωμα --- L'épervier (1933)

Μοντέρνα Σταχτοπούτα - Beauty and the Boss (1932)

Η Αγάπη μας --- A Star Is Born (1937 & 1954)

Η Μαρία της Σιωπής --- Johnny Belinda (1948)

Χαμένη Ευτυχια --- Oι ομπρελες του Χερβουργου (1964)

Ερωτική Συμφωνια --- Stolen Life  (1939) [και φυσικα η εκδοχή του 1946 που ανεφερες)

Οι ουρανοι ειναι δικοι μας --- Scampolo, ein Kind der Straße 
 
Γιαννη, αμα ηξερα εξ αρχης οτι θα βαζατε ολες αυτες τις ταινιες, θα εκανα αυτο που σκεφτηκα απο την πρωτη στιγμη: Θα ανοιγα ξεχωριστο θεμα. Πιστεψα ομως, και ειναι λαθος μου, οτι το θεμα δεν θα ειχε ανταποκριση.
 
Bambi δες επειγόντως το κόκκινο νύχι ταινία διαμάντι του 44' με Σέρλοκ ! Ένα χωριό κοντά στο Κεμπέκ του Καναδά όπου γίνονται περιέργειες δολοφονίες και οι κάτοικοι της αποδίδουν στο μεταφυσικό σε κάποιο τέρας μυθικό που κατοικεί στους βάλτους της περιοχής και σκοτώνει μαρτυρικά ανθρώπους και ζώα. Ο Σέρλοκ μπαίνει στο παιχνίδι όταν μια πλούσια λαίδη σκοτώνεται με τον ίδιο τρόπο στο λαιμό δηλ.καποιος της έχει κόψει τις αρτηρίες.Οτι και να πω για την ταινία θα ναι λιγο, μυστήριο για γέρους λύτες πολύ καλοδουλεμένο  σαν πλοκή με μπόλικη δράση.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έχω εθιστεί στις παλιές ταινίες του Σέρλοκ Χολμς κάθε βράδυ βλέπω και από μια, εξαιρετικές όλες και πανέξυπνες, με γυναίκες αράχνες, έξυπνους εγκληματίες και ευρηματικό σενάριο.
 
Αριαδνη μου, τις εχω δει ολες τις ταινιες της σειρας εδω και πολλα χρονια και ανα διαστηματα τις ξαναβλεπω γιατι τις λατρευω κι εγω. Αλλωστε, ειναι γνωστο οτι τρελαινομαι για ταινιες μυστηριου. Αν μαλιστα ειναι και ασπρομαυρες, τοτε δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο να δω.

Πιο αγαπημενη μου ταινια απο ολη τη σειρα με τον Basil Rathbone στον ρολο του θρυλικου ντετεκτιβ, ειναι το The spider woman (1943). Το φιναλε στο λουνα παρκ ειναι απο τα ωραιοτερα που ειδα ποτε.
 
Αριαδνη μου, τις εχω δει ολες τις ταινιες της σειρας εδω και πολλα χρονια και ανα διαστηματα τις ξαναβλεπω γιατι τις λατρευω κι εγω. Αλλωστε, ειναι γνωστο οτι τρελαινομαι για ταινιες μυστηριου. Αν μαλιστα ειναι και ασπρομαυρες, τοτε δεν υπαρχει τιποτα καλυτερο να δω.

Πιο αγαπημενη μου ταινια απο ολη τη σειρα με τον Basil Rathbone στον ρολο του θρυλικου ντετεκτιβ, ειναι το The spider woman (1943). Το φιναλε στο λουνα παρκ ειναι απο τα ωραιοτερα που ειδα ποτε.
Θησαυρός πραγματικός οι ταινίες αυτές και δεν μπορώ να φανταστώ και άλλον Σέρλοκ Χολμς κουτί του έκατσε ο ρόλος , ούτε φυσικά μπορώ να φανταστώ και άλλον δόκτωρ Γουάτσον /τους συγκρίνω με τον σύγχρονο Σέρλοκ Χολμς την σειρά και δεν ξέρω γιατί την θεωρούσα μέχρι σήμερα καλή σειρά??????  Δεν είχα δει αυτήν την τελειότητα δυστυχώς!ναι την γυναίκα αράχνη την έχω δει , με την κυριολεκτική έννοια γυναίκα αράχνη ΧΑ ΧΑ όχι με μεταφορική χροιά αφού σκότωνε με αραχνες.
 
O καθηγητής moriarti μισητός αντίπαλος του Χολμς ερμηνεύεται από δύο τρεις διαφορετικούς ηθοποιούς το θεωρώ φάουλ λίγο, για μένα φυσιογνωμικά μου ταιριάζει πολύ με τις μεταγενέστερες ταινίες βλέπε.η γυναίκα με τα πράσινα! Το σκυλί των Μπάσκερβιλ με το μεταφυσικό του θέμα, πραγματικό διαμάντι, ταινία υπόδειγμα μυστηρίου αστυνομικου για μετέπειτα ταινίες. Και ναι αυτό το καταραμένο σκυλί θα το δούμε στην ταινία. Ο Θορ ελπίζω να δει τα γραφόμενα γιατί γνωρίζω πως λατρεύει Σέρλοκ , Θορ έχεις δει αυτές τις παλιές ταινίες; Σχολίασε , πλιζ
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έχω δει μερικές. Γενικά είχαν καλή ατμόσφαιρα και ο Ραθμπόουν είναι εξαιρετικός Σέρλοκ Χολμς. Ο Μπρους πάλι δεν μου ταιριάζει για Γουάτσον, αλλά εδώ δένει με το κλίμα των ταινιών. Για τις εναλλαγές των ηθοποιών στον ρόλο του Μοριάρτι μάλλον θα ευθύνεται το ότι καθώς ο Μοριάρτι δεν ήταν σταθερός χαρακτήρας στη σειρά έπαιρναν όποιον είχαν διαθέσιμο (από την άλλη βέβαια ο Λεστράντ ερμηνεύεται από τον ίδιο ηθοποιό)
 
Thor εξαιτίας της ερμηνείας του ηθοποιού λάτρεψα Σέρλοκ ενώ πρώτα μου ήτανε ελαφρώς αδιάφορος! Και φυσικά από την πολύ καλή σκηνοθεσία που απηχεί ολοσωστα την ατμόσφαιρα της εποχής και το στίγμα της
 
Πίσω
Μπλουζα