Οι Τρεις Ντετέκτιβ

@metalcandyman
Ήθελα να σ’ ευχαριστήσω που ανέβασες το συγκεκριμένο θέμα και επίσης να ευχαριστήσω και τη Λώρα που το ανέστησε ξανά μέσα στο καλοκαίρι και το είδα κι εγώ. Αν και σαν παιδί λάτρευα να διαβάζω οτιδήποτε είχε να κάνει με περιπέτειες και μυστήριο, ομολογώ ότι αυτή τη σειρά δεν τη γνώριζα καν! Είχα κάνει διατριβή στα άπαντα της Blyton, από τα δεκαπέντε μου άρχισα και την θεία Agatha (πως λέμε άρχισα το τσιγάρο...) αλλά αυτοί οι τρεις μου ήταν παντελώς άγνωστοι. Οι λόγοι ήταν δυο, ο πρώτος γιατί στο σπίτι δεν αγοράζαμε παιδική λογοτεχνία :eek: (το οποίο είναι τελείως παράλογο όταν έχεις γονείς εκπαιδευτικούς αλλά δεν είναι της παρούσης να το εξηγήσω), μόνο αν ερχόταν ως δώρο, και ο δεύτερος, γιατί η μοναδική και μόνιμη πηγή μου για παιδικά βιβλία που ήταν η βιβλιοθήκη της πόλης δεν είχε φέρει ποτέ τη συγκεκριμένη σειρά.

Εδώ και δυο εβδομάδες άρχισα να ψάχνω και να αποκτώ τα βιβλία, κατά προτίμηση την πρώτη σειρά του Ψυχογιού και κάποια του Ι. Φλώρου και όσα δεν βρίσκω στην παλιά τους μορφή αποφάσισα να τα διαβάζω σε pdf στα αγγλικά. Επίσης είπα να ακολουθήσω την κανονική σειρά όπως την έχεις παραθέσει. Χθες τελείωσα το πρώτο, τον Πύργο της Φρίκης και μπορώ να πω ότι έχω ενθουσιαστεί! Κατ’ αρχήν ο ρόλος του Χίτσκοκ, αν και μικρός, ταιριάζει μια χαρά ως αφορμή της σειράς και ο πρόλογός του βρίσκεται σε συνοχή με την υπόλοιπη ιστορία.
Το ίδιο το βιβλίο το βρήκα καλογραμμένο, με λογική έκταση και πολύ περιγραφικό ώστε ο αναγνώστης να έχει όσο το δυνατόν πιο πλήρη εικόνα τόσο των χώρων όσο και των χαρακτήρων και κυρίως με κλιμακούμενη ένταση. Ειδικά για το τελευταίο, παρατήρησα ότι ενώ μέχρι τη μέση του βιβλίου η υπόθεση διαβάζεται με ενδιαφέρον και απλώς δεν κουράζει, από την ώρα που ο Jupiter χτυπάει το πόδι του αρχίζει μια σειρά γεγονότων όπου αναγκάζουν τον μικρό αναγνώστη να κάνει συνεχώς διάφορες εικασίες για το τι μπορεί να συμβαίνει για να τις αναιρέσει αμέσως μετά από μερικές σελίδες, φτάνοντας στο τελευταίο κεφάλαιο εντυπωσιασμένος από την εξέλιξη και το τέλος της ιστορίας. Εκεί νομίζω ότι έγκειται και η επιτυχία του βιβλίου.

Τον Τραυλό Παπαγάλο που είναι το επόμενο της σειράς δεν το έχω βρει σε παλιά έκδοση (έχω κι εγώ τα κολλήματά μου) οπότε θα το διαβάσω στα αγγλικά. Α, και μια μικρή παρατήρηση σχετικά με τα δύο κείμενα. Στο γραφείο δεν έπαιρνα το βιβλίο μαζί, εννοείται, αλλά στα διαλείμματα της δουλειάς διάβαζα τη συνέχεια από το pdf – ελπίζω να μην το μάθει ο διευθυντής μου αυτό :whistle: – και διαπίστωσα ότι το ελληνικό κείμενο είναι ελαφρώς πιο φλύαρο από το αγγλικό, κυρίως ως προς τις περιγραφές ανθρώπων. Δεν ξέρω αν την ίδια τακτική ακολουθούν και τα βιβλία του Φλώρου, θα το δω στην ώρα του, ωστόσο δε θα έλεγα ότι είναι κάτι αρνητικό, το αντίθετο μάλιστα.

Πάντως ανυπομονώ να διαβάσω σιγά σιγά και τα υπόλοιπα για να μπορέσω να ανταλλάξω απόψεις μαζί σας. Και κλείνω εδώ γιατί πάλι σεντόνι έγραψα….
Μπραβο Bajar πολυ χαιρομαι γιαυτο γιατι και γω για πολοστη φορα απο αρχες δεκαετιας του 90 μεχρι και σημερα ξαναδιαβαζω τα βιβλια και γραφω την αποψη μου για καθε ενα απο αυτα.Ανυπομωνω να διαβασεις και αλλα και να κανουμε μουχαμπετι:headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude:
 
Το μυστηριο του φιδιου που τραγουδαει για μενα ειναι ενα απο τα καλυτερα βιβλια της M.V.Carey και απο τα καλα βιβλια της σειρας γενικοτερα.Καταρχην εχουμε το παραφυσικο που ειναι το αγαπημενο θεμα της M.V.Carey σχεδον σε ολα τα βιβλια της ομως αυτη την φορα εχουμε κανονικη εξηγηση και λυση του μυστηριου στο τελος της ιστοριας και οχι οπως εγινε για παραδειγμα στο βιβλιο Τhe Mystery Of The Flaming Footprints που δεν εξηγει καν πως δημιουργηθηκαν οι πατημασιες.Κατα τα αλλα εχουμε την πρωτη εμφανιση της Αλι τζειμσον που δεινει νεα πνοη με τον χαρακτηρα της και την ιδιοσυγκρασια της αλλα και τον καθηγητη μπαριστερ που βοηθαει τους τρεις ντεντεκτιβ με της γνωσης του σε θεματα παραφυσικου αν και στην αρχη υπηρχε αλλη εντυπωση για εκεινον.Πολυ καλο βιβλιο και ιστορια που το μονο που δεν μαρεσει ειναι η αλλαγη συμπεριφορας που δεινει ο εκαστοτε συγγαραφεας στον αρχηγο ρευνολντς και εκει που αλλοι τον εχουν να βοηθαει και να θαυμαζει τους τρεις ντεντεκτιβ για το μυαλο τους και της ικανοτητες τους και την βοηθεια τους προς την αστυνομια αλλοι οπως σε αυτο το βιβλιο για παραδειγμα μας εμφανιζουν εναν κακομουτσουνο και γκρινιαρη αρχηγο ρευνολντς που το μονο που δεν θελει ειναι να εχει μεσα στα ποδια του τους τρεις ντεντεκτιβ.Το ξαναλεω ομως το βιβλιο ειναι απο τα καλυτερα της M.V.Carey.

Βαθμολογια: 9

Το βιβλιο αυτο ειναι κλασσικο παραδειγμα της εκφρασης ποτε μην κρινεις ενα βιβλιο απο το εξωφυλλο του γιατι για να πω την αληθεια οταν ειδα το εξωφυλλο και τον τιτλο του βιβλιου οταν το ειχα αγορασει δεν ειχα και της καλυτερες σκεψεις για την ιστορια του ομως τελικα επεσα πολυ εξω και χαιρομαι παρα πολυ γιαυτο.Oτι γουσταρα απο παλαιοτερα βιβλια γραμμενα απο τον Robert Arthur υπαρχει και εδω.Εχουμε καταρχην ενα πολυ καλο μυστηριο που απο την πολυ αρχη που πανε να παρουν οι τρεις με τον θειο του τζουπιτερ τα πραγματα μας βαζει απευθειας μεσα στην ιστορια και στο μυστηριο με την φιγουρα ντυμενη στα μαυρα που βλεπει ο τζουπιτερ να σκαρφαλωνει στο σπιτι.Απο κει και περα εχουμε την εμφανιση του Nορις του αχαμνου σε μεγαλυτερο ρολο απο αλλα βιβλια και μαλιστα υπαρχει και περιγραφη του σπιτιου του και της οικογενειας του αλλα και πολλες καταστασεις γενικοτερα που μπλεκουν οι τρεις ντεντεκτιβ.Το μυστηριο επισης πολυ καλο και μπορει εδω να μην υπαρχουν οι αγαπημενοι μου γριφοι οπως σε τραυλο παπαγαλο με τα μηνυματα των παπαγαλων η γραπτοι γριφοι οπως του ρολογιου που ουρλιαζει κλπ αλλα και εδω το μυστηριο με τους αριθμημενους ιδιους πινακες αλλα και τα λογια του ζωγραφου οταν παραληρουσε ειναι εξαιρετικο.Πολυ καλο και το τελος της ιστοριας με την ανατροπη των δεδομενων η καλυτερα με την διπλη ανατροπη.Το μονο πραγμα που κολουσε απιστευτα στην ιστορια και πολυ κακος δεν το προσθεσε ο William Arden ειναι ο ουγκανε ο διασημος κλεφτης εργων τεχνης γιατι δεν γινετε ρε φιλε να υπαρχει ιστορια με πινακες,ζωγραφους και εργα τεχνης και να μην υπαρχει ο ουγκανε.Τραγικη παραλειψη που κοβει εναν βαθμο απο την βαφμολογια μου γιατι αν υπηρχε και ο ουγκανε το 10ρη ηταν σιγουρο.

Υ.Γ: Κατι αλλο που δεν μαρεσε καθολου ειναι η ελληνικη μεταφραση και δεν μιλαω για το βιβλιο γενικοτερα αλλα κυριως για τον προλογο του χιτσκοκ.Για καποιο λογο ο συγγραφεας αποφασισε να αλαξει την συμπεριφορα του χιτσκοκ στον προλογο του βιβλιου αυτου και εκει που καθε φορα μας συστηνει τους τρεις ντεντεκτιβ,σταζι μελι γιαυτους της ικανοτητες τους κλπ στον προλογο του συγκεκριμενου βιβλιου στην ξενογλωσση εκδοση του η συμπεριφορα του ειναι ακριβως οπως του πυργου της φρικης στο προλογο εκεινου του βιβλιου σαν δηλαδη να μην ηθελε να μπλεξει ποτε με τους τρεις ντεντεκτιβ και πως οσο να ναι ειναι και καπως βασανο ολο αυτο.Ε στην ελληνικη μεταφραση ο προλογος δεν ειναι αυτος της ξενογλωσσης εκδοσης αλλα ειναι κλασσικα ενας ακομα αδιαφορος προλογος.Τραγικο θα το χαρακτηριζα ολο αυτο και πολυ κριμα που δεν το μετεφρασαν οπως επρεπε.

Βαθμολογια: 9

Το μυστικο της λιμνης φαντασμα ειναι αλλο ενα εξαιρετικο βιβλιο του William Arden που μπορει να μην εχει την τρελη υποθεση και το μυστηριο αλλων βιβλιων ομως δεν λειπουν και απο εδω πολλα απο τα χαρακτηριστικα που αγαπησαμε στους τρεις ντεντεκτιβ.Καταρχην η ιστορια και εδω ξεκιναει με ενα μπαουλο οπως ειχε γινει και στο μυστηριο του κρανιου που μιλουσε ομως εδω αξιζει και με το παραπανω η ιστορια της λιμνης φαντασμα σε σχεση με το κρανιο που μιλουσε.Οι τρεις ντεντεκτιβ στην ιστορια αυτη καλουνται να βρουνε εναν θησαυρο που ο πολυς κοσμος δεν πιστευει πως υπηρχε καν και τελικα καταληγουν να κινδυνευουν απο παγιδες που τους στηνουν οι εχθροι τους στην ιστορια.Φοβερη περιγραφη των τοπιων απο τον William Arden οπως και μεγαλη αναφορα στο κρυσφηγετο των τριων οταν αλλοι συγγραφεις οπως η Μ.V.Carey κανουν λες και δεν υπαρχει.Πολυ καλο επισης το τελος της ιστοριας με ανατροπες και κλασσικα οπως γινετε στα περισσοτερα βιβλια των τριων του Arden μεχρι και την τελευταια στιγμη ποτε δεν ειναι ο εγκεφαλος της υποθεσης απο την πλευρα των κακων αυτος που ειναι ο ποιο προφανης.Πραγματικα πολυ καλο βιβλιο και μαλιστα εχει και συναισθηματικη αξια για μενα γιατι ηταν το πρωτο που διαβασα απο τους τρεις ντεντεκτιβ τελος της δεκαετιας του 80 και αρχες της δεκαετιαςε του 90 και μαλιστα απο της εκδοσεις ιωαννης φλωρος που το εφεραν πρωτη φορα στην ελλαδα καθως το ειχα δανειστει απο την βιβλιοθηκη.Απο τοτε απορουσα για το βιβλιο αυτο και τι ηταν αυτο που ειχα διαβασει αφου ο ψυχογιος αργησε πολυ να το κυκλοφορησει και παντα το ειχα απορια που χαθηκε αυτο το βιβλιο οταν φυσικα δεν ειχαμε ιντερνετ ωστε να μαθουμε πληροφοριες και ημασταν στα σκοταδια.

Βαθμολογια: 9
 
Ειναι καποια βιβλια των τριων ντεντεκτιβ και καποιες ιστοριες που διαβαζοντας τα πιτσιρικας μπορει να σχηματισεις διαφορετικη εντυπωση με το αν τα διαβασεις πολλα χρονια μετα μεγαλυτερος σε ηλικεια.Το συγκεκριμενο βιβλιο λοιπον οποτε και αν το διαβασεις γνωμη δεν προκειται να αλαξεις γιατι μιλαμε για ενα απο τα πιο μετρια και γλυκαναλατα βιβλια της σειρας ασχετα αν στα ματια μου πιτσιρικας που το διαβασα ο τιτλος του με προιδεαζε για αλλα πραγματα.Η ιστορια του βιβλιου στην αρχη εχει πολλα καλα οπως ειναι η περιπετεια των τριων σε αλλο μερος εκτος του ροκυ μπιτς αλλα και που σε αυτη την ιστορια οι κονραντ και χανς εχουν μεγαλυτερο ρολο σε σχεση με αλλα βιβλια και μαθαινουμε και για συγγενικο τους προσωπο την ξαδερφη τους Αννα.Επισης εχουμε μυστηριους χαρακτηρες που σιγουρα κατι κρυβουν και γενικοτερα ωραιες περγραφες απο το ουρανιο χωριο και την τοποθεσια εκει.Περα ομως απο ολα αυτα σχεδον απο την αρχη καταλαβαινουμε πως κατι τρεχει με την ξαδερφη Αννα τα στοιχεια που μας δεινει η Carey ειναι πολλα για να το παρουμε χαμπαρι τι παιζει με αυτην αλλα και μυστηριο περα απο τα οποια μυστικα κρυβουν οι χαρακτηρες δεν υπαρχει.Σαν να μην εφταναν ολα αυτα εχουμε στην ιστορια αυτη και παλι κατι το παραφυσικο η καλυτερα κατι που δεν ειναι μεσα στο φασμα της λογικης και δεν φτανει που εμφανιζεται ο μεγαλοποδαρος η οτι ειναι αυτο το πλασμα τελως παντων στο τελος της ιστοριας αλλα δεν εχουμε και την παραμικρη εξηγηση και μενουμε παλι στο σκοταδι.Αν για παραδειγμα το τερας ηταν καποιος με στολη και η ιστορια ηταν καπως διαφορετικη πιστευω πως θα ηταν πολυ καλυτερη.Πολυ μετριο βιβλιο πραγματικα και μακαρι να μην υπαρξει ανθρωπος που θα ξεκινηση την σειρα των τριων ντεντεκτιβ με αυτο το βιβλιο γιατι η εντυπωση που θα σχηματισει δεν θα ειναι αυτη που πρεπει.

Βαθμολογια: 6
 
Το βιβλιο αυτο οπως και το μυστικο της λιμνης φαντασμα που εγραψα σε post πιο πανω εχει συναισθηματικη αξια για μενα γιατι εμαθα την σειρα οι τρεις ντεντεκτιβ αρχικα με την λιμνη φαντασμα και αμεσως μετα με τον στοιχειωμενο καθρεφτη αφου αυτα τα βιβλια ειχε η δημοσια βιβλιοθηκη της πολης του νομου που μενω αρχες της δεκαετιας του 90.Φυσικα μπηκα στην σειρα και με καλες ιστοριες αλλα κυριως μπηκα σωστα γιατι τα βιβλια ηταν απο της εκδοσεις ιωαννης φλωρος και οχι τα αθλια του ψυχογιου και μιλαω κυριως για το μυστηριο του στοιχειωμενου καθρεφτη που απο το ονομα του κιολας ξεκιναει στραβα γιατι ο original τιτλος δεν ειναι το μυστηριο του στοιχειωμενου καθρεφτη αλλα το Μυστικο του στοιχειωμενοι καθρεφτη και ακομα και στο εξωφυλλο αντι να βαλουν ενα εξωφυλλο απο αυτα της δεκαετιας του 80 βαλανε στην ουσια του 1991 που καμια σχεση δεν εχει με την ιστορια η γυναικα που φαινεται στον καθρεφτη.Επισης η εκδοση του ιωαννη φλωρου με προκαλουσε δεος οταν διαβαζα το βιβλιο και εβλεπα την εκπληκτικη σκοτεινη εικονογραφηση που ειχε το βιβλιο και που ηταν πατεντα ελληνικη και οχι η κλασσικη εικονογραφηση του Hearne και του Adragna για το συγκεκριμενο βιβλιο.Πραγματικα σε εβαζε μεσα στην ιστορια η φοβερη εικονογραφηση του βιβλιου αυτου.Το τραγικο της υποθεσης ομως ειναι πως στην εκδοση του ψυχογιου λειπει ολοκληρο κεφαλαιο κα μαλιστα πολυ σημαντικο κεφαλαιο της ιστοριας ομως για να μην πολυλογω αν θελει καποιος να διαβασει γιαυτο το θεμα ας διαβασει πιο πανω στην σελιδα αυτη που το αναλυω περισσοτερο.

Στα της ιστοριας τωρα το βιβλιο ειναι απο τα καλα της σειρας και της Μ.V.Carey γενικοτερα κλασσικα με θεμα το παραφυσικο σημα κατατεθεν της Carey οπως και η επινοηση καποιας χωρας που πραγματικα δεν υπαρχει με την χωρα αυτη στο βιβλιο αυτο να ειναι το ρουφινο .Οι τρεις ντεντεκτιβ αναλαμβανουν μια υποθεση ενος στοιχειωμενου καθρεφτη που ανηκε σε εναν μεγαλο μαγο που και καλα εξαφανιστηκε καθως μπηκε μεσα στον καθρεφτη και περασε σε εναν αλλο κοσμο και τον καθρεφτη αυτο στην νεοτερη εποχη τον εβαλε στο σπιτι του και παλι καποιος μαγος που το κολπο της εξαφανισης ηταν ειδικοτητα του.Φυσικα οι τρεις ντεντεκτιβ θα μπλεξουν και σε αλλες περιπετειες οπως μια απαγωγη μια παραλιγο δολοφονια οπως και με διαφορες κυβερνητικες και προεδρικες λοβιτουρες για τον ελεγχο της χωρας του ρουφινο με κρυφα στοιχεια που μπορουσαν να καψουν εναν απο τους υποψηφιους για την κυβερνηση της χωρας.Καλο βιβλιο πραγματικα απο τα καλυτερα της σειρας αλλα για πρωτη φορα εως τωρα θα βαλω δυο βαθμολογιες μια για τον ψυχογιο και μια για τον φλωρο καθως οπως ειπα της εχω διαβασει και της δυο και πραγματικα δεν μιλαμε ακριβως για την ιδια εμπειρια.

Βαθμολογια εκδοσεων ιωαννη φλωρου: 9
Βαθμολογια εκδοσεων ψυχογιου: 7
 
Οπως εχω γραψει πολλες φορες τα βιβλια των τριων ντεντεκτιβ που κυκλοφορησαν απο της εκδοσεις ιαωννης φλωρος και κυριως τα σκληροδετα ειναι μια κλαση ανωτερα απο τα βιβλια του ψυχογιου.Με φοβερη εικονογραφηση ειτε ελληνικης προελευσης οπως για παραδειγμα στο μυστηριο του κολασμενου σκιαχτρου με την φοβερη σκοτεινη εικονογραφηση (δεν υπηρχε εικονογραφηση στο original βιβλιο) ειτε την εικονογραφηση του βιβλιου που γιαυτο γραφω αυτο το post που χρησιμοποιησαν την εικονογραφηση του Jack Hearne.Δεν ειναι ομως μονο η εικονογραφηση αλλα ειναι και η μεταφραση του κειμενου και γενικοτερα εχουν ενα υφος που κολαει περισσοτερο στην εποχη εκεινη αλλα και στην ομιλια των ηρωων των βιβλιων και ολων των χαρακτηρων γενικοτερα.Ετσι λοιπον αφου σταματησαν οι εκδοσεις ιωαννης φλωρος να κυκλοφορουν τα βιβλια των τριων ντεντεκτιβ μετα απο 10 μολις βιβλια την σειρα πηρε ο ψυχογιος και κυκλοφορησε και αυτος τα αντιστοιχα βιβλια με μια διαφορα ομως η οποια ειναι πως δεν κυκλοφορησε ποτε τα βιβλια το μυστηριο του κολασμενου σκιαχτρου και του γριφου του πεθαμενου με το γιατι να παραμενει μεγαλυτερο μυστηριο απο τα μυστηρια που ερευνανε οι τρεις ντεντεκτιβ.Πραγματικα δεν εχει λογικη το γιατι εγινε αυτο και μακαρι καποτε να μαθουμε το τι παιχτηκε.Το θεμα ομως ειναι πως και τα δυο αυτα βιβλια ειναι απο τα κορυφαια της σειρας με πρωτο στην σειρα τον γριφο του πεθαμενου.

Το μυστηριο του γριφου του πεθαμενου ειναι ενα βιβλιο που το εγραψε ο William Arden ο κορυφαιος συγγραφεας των τριων ντεντεκτιβ μετα τον Robert Arthur και μιλαμε για ενα φοβερο βιβλιο απο τα κορυφαια της σειρας και πολυ κοντα στα στανταρντς του Robert Arthur.Η ιστορια εχει ως εξης ο εκκεντρικος ντινγκο τοουν ο οποιος μισουσε σχεδον τα παντα αφου απεβιωσε αντι να αφησει την περιουσια του στην νυφη του νελη και στον εγγονο του μπιλλυ αφηνει ενα γραμμα που θα εμπαινε στην εφημεριδα να το δουνε ολοι το οποιο γραμμα εχει 6 γριφους που οποιος τους λυσει βημα βημα θα καταφερει να βρει την κρυμμενη περιουσια του και να την παρει χωρις να νοιαζεται για την νυφη του και τον εγγονο του.Αφου λοιπον γινετε χαμος και ολο το ροκυ μπιτς ψαχνει τον θησαυρο προσπαθωντας να λυσει τους γριφους οι Νελη μαζι με τον μπιλλυ και τον αραβωνιαστικο της ροτζερ καλλοου προσλαμβανουν τους τρεις ντεντεκτιβ να λυσουν τους γριφους και να βρουνε την κρυμμενη περιουσια του ντινγκο τοουν.

Οπως εγραψα και πιο πανω το βιβλιο πραγματικα ειναι ολα τα λεφτα γιατι πολυ απλα εχει τα παντα.Εχει ενα εξαιρετικο μυστηριο με πολυ καλοφτιαγμενους και ψαγμενους γριφους που απο την αρχη κιολας ερχονται στα χερια των τριων οπως και ολοκληρου του ροκυ μπιτς φυσικα.Εχει πολλους και ενδιαφεροντες χαρακτηρες περαν της οικογενειας τοουν καθως υπαρχουν και αλλοι συγγενοις που θελουν να βαλουν στο χερι τον θησαυρο αλλα και ο εχθρος των τριων ο νορις ο αχαμνος που καταφερνει να λυσει και αυτος αρκετα κομματια του γριφου και να εχει σημαντικη παρουσια στην ιστορια.Επισης υπαρχουν πολλες στιγμες που οι τρεις κινδυνευουν να παθουν κακο απο διαφορες παγιδες που τους στηνουν οι εχθροι τους.Επισης ο Arden δεν παει μακρια απο το ροκυ μπιτς καθως μεσα στην πολη λαμβανει χωρα η ιστορια και εξαιρετικη παρουσια του μικρου εγγονου του τοουν μπιλλυ που δινει ενα αλλο χρωμα στην ιστορια.Φυσικα πολυ καλο και το τελος της ιστοριας με της ανατροπες που εχει.

Οπως ειπα το βιβλιο ειναι διπλα διπλα με τα βιβλια του Robert Arthur εχει τα παντα και πραγματικα οποιος ειναι λατρης των τριων ντεντεκτιβ και δεν το εχει ας ψαξει μηπως και μπορεσει να το βρει γιατι πλεον ειναι δυσευρετο ωστε να το εχει στην συλλογη του γιατι πραγματικα ειναι Must have.

Βαθμολογια: 10
 
Το μυστηριο του αορατου σκυλου ειναι ενα απο τα βιβλια των τριων ντεντεκτιβ που πραγματικα δεν αφηνει τον αναγνωστη να ξεκολλησει απο της σελιδες του γιατι συνεχως γινονται διαφορα γεγονοτα και το ενδιαφερον παραμενει αμειωτο.Στην ιστορια αυτη λοιπον εχουμε τους τρεις ντεντεκτιβ να πηγαινουν να επισκεφτουν τον φεντον πρεντις εναν ευκαταστατατο ηλικιωμενο που ζει σε ενα διαμερισμα μιας οικοδομης η καλητερα μια συνοικιας με διαμερισματα που στην μεση εχουν και μια πισινα για να τον βοηθησουν με ενα προβλημα που τον εχει τρελανει και φοβησει ταυτοχρωνα το οποιο ειναι πως οταν λειπει και επιστρεφει στο διαμερισμα του βρισκει τα πραγματα του να εχουν μετακινηθει αλλα και καποιες στιγμες της μερας αντιλαμβανεται κιολας μια παρουσια σαν φαντασμα να κυκλοφορει μεσα στο σπιτι και να του δημιουργειται η αισθηση πως δεν ειναι μονος και πως καποιος συνεχως τον παρακολουθει.Ετσι λοιπον οι τρεις ντεντεκτιβ πεφτουν με τα μουτρα στην υποθεση και αφου γρηγορα καταφερνουν να λυσουν το αρχικο προβλημα του κυριου πρεντις δεν ξερουν πως στην ουσια ειναι απλα και μονο στην αρχη του μυστηριου.

Το μυστηριο του αορατου σκυλου ειναι ενα ακομα βιβλιο της M.V.Carey και σιγουρα ειναι απο τα κορυφαια της οπως και γενικοτερα ενα απο τα καλυτερα βιβλια της σειρας.Το μυστηριο που αρχικα φαινεται απλο και οι τρεις βρισκουν την λυση απο την αρχη σχεδον της ιστοριας δεν ειναι τελικα τοσο απλο γιατι θα τα βαλουν με εναν διαρηκτη που εχει κλεψει το αγαλμα του κρυσταλλινου σκυλου των καρπαθιων που προοριζοταν για τον κυριο πρεντις με τον κλεφτη να ζηταει λυτρα για να το επιστρεψει,με το φαντασμα ενος παπα που εμφανιζεται στην εκκλησια,με την σκια που παρακολουθει τον κυριο πρεντις και εμφανιζεται στο διαμερισμα του αλλα και με τους περιεργους γειτονες που κατοικουν στα υπολοιπα διαμερισματα οπως για παραδειγμα την κουτσομπολα και περιεργη ιδιοκτητρια των διαμερισματων κυρια μπορτζ,τον περιεργο απο καθε αποψη σοννυ ελμκουιστ τον γατανθρωπο οπως τον ονομαζουν γιατι εχει και γενικοτερα φροντιζει της γατες Αλεξ χασελ αλλα και τον μανιωδη καπνιστη Μερφι.Η περιγραφη της τοποθεσιας των διαμερισματων της εκκλησιας των χαρακτηρων και του χριστουγεννιατικου κλιματος ειναι φανταστικη απο πλευρας της Carey και φυσικα δεν λειπει και το αγαπημενο της στοιχειο το παραφυσικο και στην ιστορια αυτη συνανταμε και παλι τον καθηγητη μπαριστερ που πανε οι τρεις να ζητησουν την βοηθεια του για θεματα παραφυσικου και τον συναντησαμε πρωτη φορα στο μυστηριο του φιδιου που τραγουδαει.Περα απο ολα αυτα εξαιρετικο και το τελος του βιβλιου που μεχρι να μαθουμε τον κακο της υποθεσης δεν παει το μυαλο μας σε αυτον και γιαυτο εχει φροντισει η Carey που δεν μας δεινει και τα στοιχεια στο πιατο για να τον ανακαλυψουμε αν και μας πεταει μερικα ψιχουλα καπου καπου.Φοβερο βιβλιο πραγματικα που δεν πρεπει να λειπει απο καμια συλλογη με βιβλια των τριων ντεντεκτιβ.

Βαθμολογια: 9
 
Στο μυστηριο του επικινδυνου ορυχειου αφου οι τρεις ντεντεκτιβ τρωνε την κρυαδα της Αλι τζειμσον που κανει και παλι ντου στο στρατηγειο τους αφου εχει ανακαλυψει καποιες απο της κρυφες εισοδους και ακουει οσα λενε στη συνεχεια καταληγουν να κανουν διακοπες και παραλληλα να δουλευουν στα χωραφια με τα ελατα του θειου της Αλι χαρισον οσμπορν στην ειδυλλιακη περιοχη διδυμες λιμνες με το επικινδυνο κλειστο ορυχειο και τον περιεργο και μυστηριωδη παμπλουτο γειτονα τους θεργουντ.

To βιβλιο αυτο και η ιστορια του γενικοτερα ποτε δεν με ξετρελανε δεν ειχε αυτο που θα με κανει κλικ να γουσταρω και να βαλω το βιβλιο αυτο μεσα στα αγαπημενα μου.Το μυστηριο του επικυνδυνου ορυχειου ειναι το εκτο βιβλιο της σειρας απο την M.V.Carey και περιεργως ξεφευγει απο τα δεδομενα της και το παραφυσικο που εχουν ολα τα βιβλια της και καταληγει σε ενα πιο γηινο και φυσιολογικο θεμα.Το μυστηριο σε γενικες γραμμες ξεκιναει καλα με την ανακαλυψη του νεκρου ανδρα μεσα στο ορυχειο οπως φυσικα και με την προσθηκη και παλι της Αλι τζειμσον που ειναι απο τους πιο ενδιαφεροντες χαρακτηρες αλλα απο κει και μετα δεν υπαρχει κατι που θα εκπληξει τον αναγνωστη ειδικα απο την στιγμη που μαθαινουμε για την ληστεια των 250 χιλιαδων δολλαριων μιλαμε κανει μπαμ πως θα κυλισει η ιστορια απο κει και περα.Το πιο ενδιαφερον που υπαρχει στο βιβλιο αυτο ειναι το τελος του και το ποιος ειναι τελικα ο θεργουντ που ακομα και σε αυτο μπορει να παει το μυαλο καποιου σαν πιθανοτητα αρκετες σελιδες πριν το τελος του βιβλιου.Ορυχειο με νεκρο ανδρα μεσα,ληστεια σε τραπεζα και εγκληματιες ειναι πολυ νορμαλ πραγματα για την Carey και ενα μυστηριο της πλακας γενικοτερα κυριως οταν το προηγουμενο της βιβλιο ειναι το εκλπληκτικο μυστηριο του αορατου σκυλου.

Βαθμολογια: 7
 
25.Το Μυστηριο του ξωτικου που χορευει.

ΥΓ: Μετα την αναβαθμιση εχει αλαξη η εμφανιση του Spoiler και μπορει να φαινεται σαν κενη σελιδα για καποιον που δεν θα δει καλα.Οποιος θελει να δει το spoiler απλα ας πατησει κατω απο τον τιτλο του βιβλιου και θα εμφανιστει.



Αλλο ενα βιβλιο του William Arden που μετα τον Robert Arthur ειναι ο αγαπημενος μου συγγραφεας οπως εχω γραψει και απο την αρχη της ιστοριας δεν μπορει να παει καν το μυαλο μας στην περιπετεια που θα μπλεξουν οι τρεις ντεντεκτιβ την στιγμη που η υποθεση τους ειναι απλα να βρουνε την χαμενη κουκλα ενος μικρου κοριτσιου.Απο την κουκλα και μετα ομως θα μπλεξουν με εναν ληστη που στην αρχη δεν καταλαβαινουν τι ακριβως ψαχνει και κλεβει αυτα τα πραγματα που κλεβει αλλα θα ρθουνε και αντιμετωποι με το φοβερο και τρομερο ξωτικο που χορευει και που πεταει φλογες απο τα χερια του.Μεχρι και σε πιθανο θερμο επεισοδιο κινας-αμερικης για χαρη του σπανιου αγαλματος του ξωτικου που χορευει παραλιγο θα μπλεξουν οι τρεις αλλα θα θαυμασουν και απο κοντα μια εκπληκτικη σπανια συλλογη με ιστορικα αντικειμενα ενος μεγαλου επιχειρηματια.

Η ιστορια και το βιβλιο γενικοτερα ειναι ακριβως οπως πρεπει να ειναι χωρις φανφαρες και χωρις περιττα γεγονοτα και περιττες λεπτομερειες εξαλου το βιβλιο αυτο στην original ξενογλωσση εκδοση του ειναι το μικροτερο βιβλιο της σειρας με μολις 141 σελιδες οποτε οπως εγραψα δεν υπαρχει τιποτα περιττο και ολα ειναι οπως πρεπει να ειναι.Η περιπετεια των τριων ειναι πολυ καλη οπως και η ιστορια οπως και η εμφανιση του ξωτικου που χορευει για τους τρομοκρατησει και οχι μονο μια φορα αλλα περισσοτερες.Το τελος του βιβλιου επισης πολυ καλο που μας κραταει σε αγωνια μεχρι τοτε για το ποιος μπορει να ειναι ο εγκεφαλος αν και πριν το τελος μπορει να παει το μυαλο μας και το μονο πραγμα που μπορουσε να το κανει καπως διαφορετικο o Arden ειναι κανα δυο ομοιοτητες που εχει με προηγουμενο βιβλιο του με το Μυστηριο της λιμνης φαντασμα.Φυσικα αυτο δεν μειωνει καθολου την εξαιρετικη ιστορια του βιβλιου αυτου γιατι πραγματικα απο τα κορυφαια της original σειρας και απο τα καλυτερα του William Arden γενικοτερα.

Βαθμολογια: 9

 
26.Το Μυστηριο του ακεφαλου αλογου.

ΥΓ: Πατηστε στο κενο για να εμφανιστει το κειμενο.



Δεν ξερω γιατι αλλα πιτσιρικας αυτο το βιβλιο με εβγαζε μια βαρεμαρα κατι το κουραστικο ασε που ειχα ξενερωσει αφανταστα παρα πολυ γιατι οταν ειχα δει το εξωφυλλο φανταζομουνα φαντασματα με ακεφαλα αλογα η καποιον καβαλαρη τερας με ακεφαλο αλογο και γενικα διαφορους τετοιους συνδιασμους ομως τελικα καμια σχεση δεν ειχε το εξωφυλλο με ολα αυτα που εγω φανταζομουν.Οι τρεις ντεντεκτιβ λοιπον μπλεκουν σε μια ιστορια ενος σπανιου και ανυπολογιστης αξιας χαμενου και καπου καλα κρυμμενου σπαθιου που πρεπει να το βρουνε για να βοηθησουν τους φιλους τους να σωσουν το ραντσο τους και να μην τους το παρει τελικα ο πατερας του νορις του αχαμνου η κοκλιρ νορις που εχει αγορασει οτι αλλο υπαρχει διπλα στο ραντσο των φιλων των τριων ντεντεκτιβ γιατι εβαλε στο μυαλο του να γινει μεγαλος ραντσερο.

Το βιβλιο ειναι γραμμενο απο τον William Arden και λογικο να μην εχει φαντασματα τερατα και παραφυσικα κατι που ηταν δεδομενο αν το ειχε γραψει η M.V.Carey βεβαιως βεβαιως και ο λογος που ειπα στην αρχη πως με βγαζει μια κουραση και βαρεμαρα ειναι ολα αυτα τα ιστορικα στοιχεια που υπαρχουν μεσα στην ιστορια τα οποια πραγματικα τα θεωρω παρα πολλα και δεν εχουν και ολα καποια χρησιμοτητα περα απο καποια στοιχεια που οντως βοηθανε τους τρεις ντεντεκτιβ.Κατα τα αλλα η ιστορια ειναι καλη υπαρχουν συνωμοσιες,υπαρχει ο νορις ο αχαμνος η νεμεσις των τριων,υπαρχει μια ομαλη και κατανοητη ροη στην ιστορια απο την αρχη μεχρι το τελος που εξηγει τα παντα χωρις να αφηνει κενα και γενικα το βιβλιο γενικοτερα ειναι απο τα κορυφαια της σειρας.Φυσικα ομως για μενα δεν ειναι ολα θετικα αλλα υπαρχουν και καποια αρνητικα οχι παρα πολλα αλλα τουλαχιστων εγω θα τα ηθελα καπως διαφορετικα.Για παραδειγμα ενα ειναι τα πολλα ιστορικα γεγονοτα που αναφερονται στο βιβλιο και θα μπορουσαν να ειναι πιο λιγα οπως εγραψα και πιο πανω και το αλλο ειναι πως στην ιστορια αυτη ο πρωταγωνιστης απο την αρχη μεχρι το τελος ειναι ο τζουπιτερ και οι αλλοι δυο ντεντεκτιβ ειναι πραγματικα σαν κομπαρσοι και αν δεν υπηρχαν κανεις δεν θα το ειχε προσεξει.Φυσικα αυτο δεν ειναι κατι νεο ετσι ειναι δομημενα τα βιβλια των τριων ντεντεκτιβ γενικοτερα απλα εδω φαινεται περισσοτερο.Επισης κατι αλλο που θα μπορουσε να ειναι διαφορετικο ειναι πως θα μπορουσε να υπαρχει περισσοτερο μυστηριο καποιοι γριφοι κλπ γιατι στην ουσια για να λυσουν το μυστηριο οι τρεις αυτο που τους βοηθησε ηταν τα καιρικα φαινομενα και λιγοτερο οι ικανοτητες τους.

Τελως παντων επειδη πολυ μιρλα επεσε χαχαχαχαχαχαχαχαχα τελειωνοντας να πω πως ολα αυτα που περιγραφω καποιος αλλος μπορει να μην τα σκεφτει καν οποτε δεν σημαινει πως επειδη τα βλεπω εγω ετσι το βιβλιο ειναι κακο καθε αλλο το βιβλιο ειναι εξαιρετικο και απο τα καλυτερα της σειρας και το επιβεβαιωνει και ο βαθμος που θα του βαλω παρακατω για το ποσο μαρεσε σαν βιβλιο και ιστορια.

Βαθμολογια: 9

 
27.The Mystery of The Magic Circle

ΥΓ: Πατηστε στο κενο για να εμφανιστει το κειμενο.




Oι τρεις ντεντεκτιβ για το χαρτζιλικι τους αλλα και για της γνωσεις που μπορουνε να παρουνε πιανουν part time δουλεια στην εκδοτικη Amigos Press που την δουλευει ο ψιλο χαφτας Beefy Tremayne αλλα στην ουσια το κουμαντο ειναι ο σπαστικος και γκρινιαρης θειος του.Μια μερα φτανουν στα χερια της εκδοτικης τα καυτα απομνημονευματα της σταρ του χολιγουντ Madeline Bainbridge η οποια μεσουρανουσε πριν αρκετα χρονια ωστε να κλεισουν συμφωνια και να εκδοθουν κατοπιν μεγαλης χρηματικης αμοιβης ενω οι φημες για την Madeline Bainbridge που εχει χαθει απο τα φωτα της δημοσιοτητας εδω και πολλα χρονια δεινουν και περνουν για τελετες μαυρης μαγειας πως ειναι μαγισσα και γενικα πως ασχολειται με διαφορα τετοια πραγματα.Ξαφνικα μια φωτια κανει σταχτη και μπουρμπερη την Amigos Press με κινδυνο της ζωης των τριων ντεντεκτιβ και ταυτοχρωνα απο το διπλανο τηλεοπτικο στουντιο καποιοι κλεβουν της κοπιες απο της ταινιες της Madeline Bainbridge που θα προβαλλονταν για πρωτη φορα στην τηλεοραση.Ετσι λοιπον οι τρεις ντεντεκτιβ αναλαμβανουν να βρουνε την ακρη για ολα τα παραπανω.

Οπως τυχον θα μαντεψατε μολις διαβασατε για μαγισσες κλπ το βιβλιο το εχει γραψει η Μ.V.Carey και προσωπικα δεν μπορω να πω πως ειναι και απο τα αγαπημενα μου η πως ειναι το ιδιο δυνατο σαν βιβλιο με προηγουμενα της σειρας η και της Carey γενικοτερα.Η φωτια και η περιπετεια των τριων που ακομα λιγο θα εχαναν την ζωη τους ειναι πολυ καλη αρχη για την ιστορια οπως και μια περιπετεια που εχει στη συνεχεια ο πιτερ που και αυτος κοντευει να χασει την ζωη του σε μια μαντρα αυτοκινητων αλλα στην ουσια η ιστορια πασχει απο της μεγαλες προσδοκιες που δεινει στον αναγνωστη ολο αυτο με της μαγισσες τα βοτανα το μυστηριο γυρω απο την Μadeline και γενικοτερα ολο αυτο για την συναξη των μαγισσων κλπ.Αν το πραγμα πηγαινε περισσοτερο και πιο βαθια στο παραφυσικο με καποια λογικη εξηγηση στο τελος της ιστοριας φυσικα το βιβλιο θα ηταν πολυ καλυτερο.Περα απο αυτα αξιζει η αναγνωση του και να το εχει καποιος στην συλλογη του φυσικα γιατι οπως και να χει αγαπαμε τρεις ντεντεκτιβ και εχουμε διαβασει πολυ χειροτερες ιστοριες απο αυτη.

Bαθμολογια: 8

 
Ωχ, έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Ακόμη στη μούμια είμαι. Αλλά μέχρι στιγμής ότι έχω διαβάσει είναι συναρπαστικό!

(Βασίλη, εννοείται ότι δε διαβάζω τα spoilers πριν διαβάσω το βιβλίο, απλώς επικροτώ και υποστηρίζω όλη τη δουλειά που έχεις κάνει :clap: )
 
Ωχ, έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Ακόμη στη μούμια είμαι. Αλλά μέχρι στιγμής ότι έχω διαβάσει είναι συναρπαστικό!

(Βασίλη, εννοείται ότι δε διαβάζω τα spoilers πριν διαβάσω το βιβλίο, απλώς επικροτώ και υποστηρίζω όλη τη δουλειά που έχεις κάνει :clap: )
Mα αυτο ειναι και το σωστο να μην τα διαβαζεις δηλαδη.Οταν ομως τελειωνεις καποιο βιβλιο Bajar μου τοτε μπορεις να διαβασεις το αντιστοιχο spoiler και να γραψεις και συ της δεικες σου σκεψεις για το βιβλιο γιατι μπορει να εχουμε διαφορετικη αποψη και να προκυψει ενδιαφερουσα συζητηση :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude:
 
Mα αυτο ειναι και το σωστο να μην τα διαβαζεις δηλαδη.Οταν ομως τελειωνεις καποιο βιβλιο Bajar μου τοτε μπορεις να διαβασεις το αντιστοιχο spoiler και να γραψεις και συ της δεικες σου σκεψεις για το βιβλιο γιατι μπορει να εχουμε διαφορετικη αποψη και να προκυψει ενδιαφερουσα συζητηση :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude: :headbangdude:
Μετά βίας κρατιέμαι να μην τα διαβάσω, είναι πολύ δελεαστικά τα άτιμα :D . Θα πω και τις σκέψεις μου προσεχώς αλλά αναρωτιέμαι με το φτωχό μου το μυαλό, δεν φοβάσαι μήπως απ' τη συζήτηση προκύψουν κι άλλα spoilers;
Προς το παρόν πάντως, και τελειώνοντας επιτέλους τη μούμια, έχω καταλήξει ότι όσο διάνοια κι αν είναι ο Jupe, συμπαθώ περισσότερο τους άλλους δυο, ειδικά τον Pete (μη σου πω ότι τον συμπονώ κιόλας). Ίσως γιατί γενικά μ' εκνευρίζουν οι υπερόπτες, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες. Δε σε ρωτώ αν θα αλλάξει κάτι στο χαρακτήρα του στην πορεία, θέλω να το ανακαλύψω μόνη μου.
 
Eχεις δικειο για τα spoilers οποτε οταν θα πεις την γνωμη σου για καποιο βιβλιο πχ καντο οπως εγω γραψε τον τιτλο πχ και απο κατω αυτα που θες σε spoiler.Ενταξει αν απαντησω και γω μπορει και γω να τα βαλω σε spoiler και να γεμισουμε spoilers αλλα δεν υπαρχει προβλημα τους υπολοιπους που δεν τα εχουν διαβασει και μπορει να θελουν να τα διαβασουν προστατευουμε.Τωρα για τον τζουπιτερ υπεροπτη δε θα τον πω απλα ετσι φαινεται σε καποιες στιγμες χωρις ομως να το κανει απο κακια και να το παιζει ξυπνιος.Τωρα οσο για τον πιτερ αυτος στην ουσια ειναι καλοκαγαθος γιγαντας αν μπορω να τον πω ετσι οποτε γινετε και ποιο συμπαθητικος στον αναγνωστη και ειναι λογικο αυτο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Τελειώνοντας τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς -όπως την έχει παραθέσει ο metalcandyman - ομολογώ ότι δεν περίμενα να ενθουσιαστώ τόσο πολύ στα 29 μου (δε θέλω σχόλια) από μια παιδική-νεανική σειρά λογοτεχνίας. Ήδη έκανα μια μικρή αναφορά για τον Πύργο της Φρίκης, που ουσιαστικά ήταν η εισαγωγή στη σειρά και η γνωριμία με τους χαρακτήρες, αλλά παράλληλα παίρνουμε και μια ιδέα για τις ικανότητες των τριών να εξιχνιάσουν ένα μυστήριο, επίσης όμως, όπως έχει αναφέρει και η Λώρα, παίρνουμε και μια γεύση από την Καλιφόρνια των 60s και τον αμερικάνικο τρόπο ζωής. Ειδικά για το τελευταίο, πιστεύω πως αν διάβαζα τα βιβλία ως παιδί, σίγουρα θα με ενδιέφερε περισσότερο η εξέλιξη της ιστορίας και λιγότερο κάποια συμπληρωματικά στοιχεία στην αφήγηση. Αντίθετα τώρα πιάνω τον εαυτό μου κάποιες φορές να κοντοστέκεται σε κάποιες φράσεις ή περιγραφές που αντικατοπτρίζουν την αμερικάνικη κοινωνία και αυτόματα να κάνω σύγκριση με τη δική μας εκείνης της εποχής (διαστροφή του επαγγέλματος, δεν το αναλύω περαιτέρω).
Στα δύο βιβλία τώρα. Ακολουθώ την πρόταση του metal να προστατεύσουμε τους νέους αναγνώστες από "αποκαλύψεις" κι έτσι η γνώμη μπαίνει σε spoiler.


Θα έλεγα ότι η δεύτερη ιστορία ως προς τη δομή της είναι αυτό που πραγματικά περίμενα να διαβάσω μετά το πρώτο βιβλίο. Γιατί, για να είμαι ειλικρινής, ο Πύργος είχε ενδιαφέρον ως πλοκή αλλά ούτε ανατριχίλες μου προκάλεσε ούτε με κράτησε σε τρομερή αγωνία. Ναι μεν η αφήγηση και οι περιγραφές είναι όλα καλογραμμένα αλλά στο τέλος συνειδητοποίησα ότι αυτό το στοιχείο της απροσδόκητης εξέλιξης που σε κάνει να καταβροχθίζεις το κείμενο για να φτάσεις στη λύση του μυστηρίου ήταν κάπως αδύναμο. Δικαιολογημένα ωστόσο, αφού πρόκειται για μια εισαγωγή στη σειρά, τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω.
Ο τραυλός παπαγάλος απ' την άλλη είχε απ' όλα. Ξεκινά από την επίσημη πια ανάθεση από τον Χίτσκοκ στους τρεις νέους μιας φαινομενικά απλής υπόθεσης, την κλοπή ενός παπαγάλου που μιλά, και εξελίσσεται σε μια συναρπαστική περιπέτεια που περιλαμβάνει από παράνομους μετανάστες μέχρι επαγγελματίες κλέφτες έργων τέχνης κι από απίθανους γρίφους στηριζόμενους σε λογοτεχνικά βιβλία μέχρι απαγωγές περισσότερων παπαγάλων και τρελές καταδιώξεις με φορτηγά και πολυτελή αυτοκίνητα. Μια και το διάβασα στα αγγλικά έχω ακόμη περιέργεια να μάθω πώς μεταφράστηκαν οι υπόλοιποι γρίφοι στα ελληνικά, ειδικά του Shakespeare αφού η "τραυλή" φράση πρόδιδε και κάτι που στη γλώσσα μας δεν αποδίδεται το ίδιο.
Κατά τ' άλλα μου έκανε εντύπωση η ζωηρή περιγραφή της ζωής των Μεξικανών μεταναστών και η προσπάθειά τους να ενταχτούν με όποιο τρόπο στην αμερικάνικη κοινωνία καθώς και η νύξη για την παράνομη διαμονή στη χώρα μέσα από τον χαρακτήρα του Silver. Φυσικά ενθουσιαζόμουν με κάθε αναφορά σε τεχνολογία της εποχής, υπάρχουσα ή ερασιτεχνική (πχ. το τηλέφωνο μέσα στη Rolls Royce, το ηχείο που συνδέθηκε στο τηλέφωνο του στρατηγείου για να υπάρχει ένα είδος ανοικτής ακρόασης κλπ.) όπως επίσης και με την περιγραφή των διάφορων μοντέλων αυτοκινήτων του τότε.
Αγαπημένη σκηνή αγωνίας εκείνη στο νεκροταφείο με την πυκνή ομίχλη απ' τη μια και τον Huganay απ' την άλλη να καταστρέφουν την προσπάθεια των παιδιών να βρουν τον κρυμμένο "θησαυρό".
Συμπερασματικά θα έλεγα ότι από το βιβλίο δε λείπει τίποτα. Η πλοκή είναι αριστοτεχνικά δεμένη, τα γεγονότα συμπληρώνουν το ένα το άλλο και η λύση στο τέλος δίνει μεγάλη ικανοποίηση στον αναγνώστη καθώς είναι αφενός δίκαιη αφετέρου αφήνει στοιχεία για μια εξίσου ενδιαφέρουσα συνέχεια. Αν έπρεπε να βαθμολογήσω θα έβαζα ασυζητητί 10.


Αν και ο Τραυλός Παπαγάλος είναι αυτός που έχει το πιο φανατικό κοινό, απ' ότι έχω καταλάβει λόγω των γρίφων, η Μούμια που Ψιθυρίζει με ενθουσίασε εξίσου, ίσως και λίγο περισσότερο. Κι εδώ η υπόθεση που καλούνται να ερευνήσουν οι τρεις ντετέκτιβ ξεκινά απλά, για την ακρίβεια ξεκινούν με μια άλλη υπόθεση και πολύ σύντομα καταπιάνονται με κάτι σοβαρότερο.
Γιατί μου άρεσε περισσότερο; αφενός γιατί ο συγγραφέας έκανε αναφορά σε έναν αρχαίο πολιτισμό, κάτι που τουλάχιστον χρειάζεται μια σχετική μελέτη για να μη μεταφέρει λάθος στοιχεία στους μικρούς αναγνώστες και ο ίδιος θεωρηθεί άκυρος. Αφετέρου γιατί έχει εμπλέξει διαφόρων ειδών ειδικότητες και τύπους, από αρχαιολόγους και γλωσσολόγους, μέχρι κηπουρούς, μάγους και εμπόρους χαλιών και που επίσης παρουσιάζει και στοιχεία άλλων πολιτισμών. Μου άρεσε που η υπόθεση δεν παραμένει στα στενά όρια του Rocky Beach και του Hollywood αλλά βλέπουμε και λίγο από το κέντρο του Los Angeles, ίσως όχι την πιο φωτεινή πλευρά του, αλλά παίρνουμε μια ιδέα από τη μεγαλούπολη και τον κόσμο της.
Επίσης η πλοκή μου θύμισε κάτι από το στυλ της Christie. Διαφορετικά γεγονότα, άλλα στο παρελθόν κι άλλα κατά την εξέλιξη της ιστορίας, φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους μέχρι να έρθει το τέλος και όλα να δέσουν έτσι όπως πρέπει. Και λέω για την Christie γιατί και σε εκείνης τα έργα μέχρι να φτάσει ο αναγνώστης στο τελευταίο κεφάλαιο άλλες υποθέσεις έχει κάνει για τη λύση του μυστηρίου κι αλλιώς καταλήγει η ιστορία. Κι έτσι θα έπρεπε να είναι μια καλή ιστορία μυστηρίου δηλαδή.
Για τους χαρακτήρες δεν έχω να πω κάτι καθώς η εξέλιξη που ενδόμυχα περιμένω από τον Pete και τον Bob (ειδικά από τον πρώτο) ως προς τη λήψη σοβαρών πρωτοβουλιών μάλλον θα αργήσει να έρθει (ή δε θα έρθει) αλλά και πάλι όπως είναι, μια χαρά συμβάλλουν στην πλοκή. Για τον Norris όμως θα πω, γιατί όσο κι αν ο χαρακτήρας του είναι κυριολεκτικά για λύπηση, η παρουσία του είναι σημαντική στην εξέλιξη της ιστορίας καθώς χάρη σ' αυτόν αποδεικνύεται πόσο ικανοί μπορούν να είναι οι άλλοι τρεις. Χρειάζονται κι αυτά.
Κι εννοείται ότι πάλι χάρηκα με την αναφορά σε διάφορες τεχνολογίες, κάποιες μάλιστα πολύ οικείες μου, όπως τα φορητά μπομπινόφωνα, τη συσκευή αποθορυβοποίησης ήχου (έφαγα όλο το ίντερνετ για να βρω μια της εποχής εκείνης), τα walkie -talkie κλπ.
Αγαπημένη σκηνή: η μεταφορά του Jupe με την κάσα της μούμιας στο σπίτι του αγοραστή. Η περιγραφή της διαδρομής, οι απεγνωσμένες προσπάθειες για επικοινωνία με τους άλλους όταν τους χωρίζει η διέλευση του τραίνου, οι εναλλαγές των σκέψεών του στο απόλυτο σκοτάδι παράλληλα με τους εξωτερικούς θορύβους, όλα ήταν τόσο παραστατικά δοσμένα που με απορρόφησαν τόσο πολύ,ώστε όταν έκανε την πρώτη στάση το φορτηγό, πραγματικά ένοιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι!
Βαθμολογία: 10 (γιατί δεν έχει παραπάνω).
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πολυ μαρεσαν Bajar μου οι περιγραφες σου γιατι περιγραφεις πραγματα που ακομα και γω που εχω διαβασει πεντακοσιες φορες το καθε βιβλιο και ειμαι οπαδος των τριων ντεντεκτιβ εδω και 30 σχεδον χρονια δεν τα εχω σκεφτει οπως για παραδειγμα αυτο που ειπες πως μας δειχνουν τον τροπο ζωης της αμερικης στην δεκαετια του 60 κλπ και πραγματικα τωρα το συνειδητοποιω αυτο.Οχι το γεγονος αυτο αλλα το οτι εγω ποτε δεν εδωσα σημασια σαυτο το θεμα ποιο πολυ αλλες λεπτομερεις με ενδιεφεραν και πιστευω πως ολο αυτο στο εβγαλαν τα βιβλια επειδη τα διαβασες στα αγγλικα με τα original κειμενα και οχι με της οτι να ναι σε πολλες περιπτωσεις ελληνικες μεταφρασεις.Περιμενω πως και πως περιγραφη και απο τα επομενα βιβλια που θα διαβασεις που δεν ειναι τοσο γνωστα πχ οπως τα τρια πρωτα της σειρας που τα εχουν διαβασει σχεδον οι παντες που ασχοληθηκαν εστω και περιστασιακα με την σειρα αυτη.

Καθε φορα μετα την πρωτη που διαβασα αυτο το βιβλιο ενοιωθα λες και κανω αγγαρια και επιανα τον εαυτο μου να πηδαω ολοκληρες σειρες μονο και μονο για να περνανε οι σελιδες και να τελειωσει.Ενταξει για να μην ειμαι αδικος το βιβλιο δεν ειναι κακο εχουμε διαβασει και χειροτερα της σειρας ομως δεν ειναι αυτο που περιμενα οπως και η ιστορια δεν εχει αυτο το κατι που θα κανει κλικ στον αναγνωστη που εχει συνηθισει παλαιοτερα σε φοβερα μυστηρια και υποθεσεις των τριων.Η υποθεση του βιβλιου εχει να κανει με την καταλαθος απαγωγη του τζουπιτερ καθως τον εχουν μπερδεψει με τον γιο ενος ηγετη μιας χωρας με τον οποιο μοιαζουν σαν δυο σταγονες νερο για να μπορεσουν να τον ανατρεψουν απο την εξουσια και να κυριαρχησουν οι λευκοι εναντι των μαυρων και σε γενικες γραμμες αυτο ειναι το ζουμι της ιστοριας.Στα καλα του βιβλιου αυτου ειναι η εμφανιση του γουορθινγκτον με την Rolls Royce την στιγμη που απουσιαζε απο πολλα βιβλια πριν απο αυτο οπως και οι περισσοτερες αναφορες αλλα και περιγραφες του στρατηγειου των τριων κατι που συνθιζει ο William Arden σε σχεση με την M.V.Carey για παραδειγμα που ειναι λες και εχει αλεργια με το στρατηγειο των τριων και δεν το αναφερει σοβαρα σχεδον ποτε.Περα απο αυτα δεν υπαρχει κατι αλλο ιδιαιτερο για το βιβλιο αυτο με κορυφαια σκηνη μονο την απαγωγη του τζουπιτερ και τα οσα ακολουθησαν.Δυστηχως μετα της τρομακτικες καταστασεις απο παλαιοτερες υποθεσεις των τριων αλλα και φοβερες ιστοριες με γριφους και χιλια δυο αλλα μια απλη απαγωγη φαινεται ο φτωχος συγγενης σε σχεση προηγουμενες υποθεσεις.Οχι κακο βιβλιο αλλα πολυ μετριο κατα την γνωμη μου.

Βαθμολογια: 7
 
Πολυ μαρεσαν Bajar μου οι περιγραφες σου γιατι περιγραφεις πραγματα που ακομα και γω που εχω διαβασει πεντακοσιες φορες το καθε βιβλιο και ειμαι οπαδος των τριων ντεντεκτιβ εδω και 30 σχεδον χρονια δεν τα εχω σκεφτει οπως για παραδειγμα αυτο που ειπες πως μας δειχνουν τον τροπο ζωης της αμερικης στην δεκαετια του 60 κλπ και πραγματικα τωρα το συνειδητοποιω αυτο.Οχι το γεγονος αυτο αλλα το οτι εγω ποτε δεν εδωσα σημασια σαυτο το θεμα ποιο πολυ αλλες λεπτομερεις με ενδιεφεραν και πιστευω πως ολο αυτο στο εβγαλαν τα βιβλια επειδη τα διαβασες στα αγγλικα με τα original κειμενα και οχι με της οτι να ναι σε πολλες περιπτωσεις ελληνικες μεταφρασεις.Περιμενω πως και πως περιγραφη και απο τα επομενα βιβλια που θα διαβασεις που δεν ειναι τοσο γνωστα πχ οπως τα τρια πρωτα της σειρας που τα εχουν διαβασει σχεδον οι παντες που ασχοληθηκαν εστω και περιστασιακα με την σειρα αυτη.
Μόνο τον Παπαγάλο έχω διαβάσει εξ ολοκλήρου στα αγγλικά. Τα άλλα δυο τα έχω σε ελληνικά (Ψυχογιός vintage) απλώς κάποιες φορές διάβαζα τη συνέχεια από το αγγλικό κείμενο στον υπολογιστή του γραφείου (στα διαλείμματα εννοείται). Δε θα έλεγα ότι οι ελληνικές μεταφράσεις είναι ότι να 'ναι. Το αντίθετο μάλιστα, τουλάχιστον σ' αυτά τα δύο που έχω διαβάσει, τον Πύργο και τη Μούμια. Δεν ξέρω βέβαια αν ο Ψυχογιός σε επόμενες εκδόσεις κράτησε τον ίδιο μεταφραστή. Πάντως και τα δύο κείμενα (αγγλικό -ελληνικό) τα ίδια συναισθήματα μου προκάλεσαν πάνω -κάτω. Όσο για τις λεπτομέρειες που εντόπισα, μπορεί να φταίει και το πρωτότυπο κείμενο, μπορεί να φταίω κι εγώ που ασυναίσθητα υπεραναλύω τα βιβλία που μ' αρέσουν, τι να πω;
Μπορώ να ζητήσω μια χάρη; επειδή μ' έχει φάει η περιέργεια για την ελληνική μετάφραση των γρίφων, είναι δυνατόν όποτε το θυμηθείς και μπορέσεις (κι αν θες βέβαια) να μου τους στείλεις;
 
Μόνο τον Παπαγάλο έχω διαβάσει εξ ολοκλήρου στα αγγλικά. Τα άλλα δυο τα έχω σε ελληνικά (Ψυχογιός vintage) απλώς κάποιες φορές διάβαζα τη συνέχεια από το αγγλικό κείμενο στον υπολογιστή του γραφείου (στα διαλείμματα εννοείται). Δε θα έλεγα ότι οι ελληνικές μεταφράσεις είναι ότι να 'ναι. Το αντίθετο μάλιστα, τουλάχιστον σ' αυτά τα δύο που έχω διαβάσει, τον Πύργο και τη Μούμια. Δεν ξέρω βέβαια αν ο Ψυχογιός σε επόμενες εκδόσεις κράτησε τον ίδιο μεταφραστή. Πάντως και τα δύο κείμενα (αγγλικό -ελληνικό) τα ίδια συναισθήματα μου προκάλεσαν πάνω -κάτω. Όσο για τις λεπτομέρειες που εντόπισα, μπορεί να φταίει και το πρωτότυπο κείμενο, μπορεί να φταίω κι εγώ που ασυναίσθητα υπεραναλύω τα βιβλία που μ' αρέσουν, τι να πω;
Μπορώ να ζητήσω μια χάρη; επειδή μ' έχει φάει η περιέργεια για την ελληνική μετάφραση των γρίφων, είναι δυνατόν όποτε το θυμηθείς και μπορέσεις (κι αν θες βέβαια) να μου τους στείλεις;
Δεν ηταν ο ιδιος μεταφραστης σε ολα τα βιβλια αλλα υπηρχαν και αλλοι και αυτο που λεω για την οτι να ναι μεταφραση δεν εννοω για ολο το βιβλιο δεν θα τους φαμε και το ψωμι τους αλλα μιλαω για συγκεκριμενα πραγματα οπως για παραδειγμα ονοματα χαρακτηρων οπως του νορις του αχαμνου που αλλου τον διαβαζουμε αχμαν νορις και σε αλλο κοκλιρ νορις.Αλλο παραδειγμα ειναι η αλυσιδα απο αυτι σε αυτη που αργοτερα την διαβασαμε φαντασμα καλει φαντασμα και γενικα υπαρχουν πολλα τετοια παραδειγματα.

Για τους γριφους θελεις λογικα το μηνυμα του καθε παπαγαλου γιαυτο και γω εβγαλα φωτογραφιες συγκεκριμενες σελιδες του βιβλιου που τα εχει ολα μαζεμενα και της ποσταρω στο παρακατω spoiler.

IMG_5073.JPG

IMG_5074.JPG
 
Για τους γριφους θελεις λογικα το μηνυμα του καθε παπαγαλου γιαυτο και γω εβγαλα φωτογραφιες συγκεκριμενες σελιδες του βιβλιου που τα εχει ολα μαζεμενα και της ποσταρω στο παρακατω spoiler.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που μπήκες στον κόπο νυχτιάτικα να τα φωτογραφίσεις. Ναι, υπάρχει διαφορά στη μετάφραση, τέτοια μάλιστα που αν διάβαζα το ελληνικό δε θα πήγαινε καν το μυαλό μου σ' αυτό που πραγματικά εννοεί ο Μπίλι Σαίξπηρ. Κι έχεις δίκιο για τους μεταφραστές. Καθένας έχει το δικό του στυλ κι έτσι όσοι διαβάζουν μια ολόκληρη σειρά βιβλίων κάπου στην πορεία παθαίνουν μια σύγχιση με όλες αυτές τις αλλαγές. Συμβαίνει και στους καλύτερους οίκους...
Από το ΣΚ έχει πάρει ήδη σειρά το Πράσινο Φάντασμα. Θα υπάρχει κριτική προσεχώς. :)
 
Χτες τελείωσα το "μυστηριο του πράσινου φαντάσματος" που ειχα διαβασει το '96 και δεν θυμομουνα σχεδον καθολου. Αρκετα καλό με συνοχη χωρις πλατιασματα περιττα. Το βιβλιο γραφτηκε το 1965 και κυκλοφορησε στην Ελλαδα 30 χρονια μετα.
 
Πίσω
Μπλουζα