Οι σταρ και τα παιδιά τους!

Τελικά ακούγοντας ξανά το παρακάτω βίντεο
ΜΑΝΤΩ - Συνέντευξη στο "ΜΑΖΙ" MEGA (Μάρτιος 2003)
στο διάστημα 38:08-38:24 σε ερώτηση του Αιμίλιου Λιάτσου εάν έχει κάνει πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο, απάντησε ότι έχει κάνει πολιτικό
γιατί ήταν ήδη έγκυος και ήθελαν να κάνουν έναν γάμο στα γρήγορα, με σκοπό να κάνουν και τον θρησκευτικό εν καιρώ.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι μάλλον δεν είχαν κάνει ακόμη τον θρησκευτικό, οπότε δεν είχαν βαφτίσει και το παιδί.
Συνεπώς ο χρόνος μετατίθεται μάλλον στο διάστημα 2003 (μετά το διαγωνισμό της Eurovision) έως Ιούνιο 2004 (24 Ιουνίου 2004 απεβίωσε η νονά Ιφιγένεια Γιαννοπούλου).
Παρ' όλα αυτά περιμένω την απάντηση του συνονόματου @tonytony περί της ακριβούς ημερομηνίας δημοσιεύσεως της φωτό.
 
Φταιει που τα παιρνετε σοβαρα ενω εμεις οχι.
 
Να μας βαλετε μετρητη.
Αφου ομως ενοχλεισαι, ειδικα σε δικες σου αναρτησεις δεν θα ξανασχολιασω με χιουμοριστικη διαθεση. Καταλαβαινω πως εχουμε διαφορετικη αισθηση σε αυτο το θεμα.
 
Ηρεμία παιδιά γιατί έρχονται δύσκολες μέρες.. μια παρέα ήμαστε όλοι!

Πάρτε τώρα και μέταλ :ylsuper: Σταμάτη Γαρδέλη σε φώτο μαζί με τον γιό του (25 χρονών πια). :)

ga-1_10.jpg.webp


 
Ηρεμοι ειμαστε.
Οσο για τον Σταματη, τον βλεπω ντυμενο και μου κακοφαινεται. Η δυναμη της συνηθειας, βλεπεις....:D
 
Ο γιος μοιάζει περισσότερο με τον μπαμπά του όπως είναι τώρα απ' ότι με τον μπαμπά του όταν ήταν 25.
 
αγαπητέ @g1973tony το δημοσίευμα με τη Μαντώ είναι Οκτώβριος 2003
 
Τελευταία επεξεργασία:
Υπέροχη η φωτογραφία του Ξανθόπουλου με τα παιδιά του! Πολύ αληθινή! Τα παιδιά πάντα βγαίνουν υπέροχες και αυθόρμητες φωτογραφίες.

Γιατί οι παλιές φωτογραφίες κοκκινίζουν έτσι; Έχω κ'εγω πολλές και έχουν κοκκινίσει :(
 
Δεν ξέρω, το χω και γω μεγάλη απορία. Εμείς χρησιμοποιούσαμε φιλμ της Κοντακ για μια αυτόματη φωτογραφική της Κοντακ πάλι.
 
Υπέροχη η φωτογραφία του Ξανθόπουλου με τα παιδιά του! Πολύ αληθινή! Τα παιδιά πάντα βγαίνουν υπέροχες και αυθόρμητες φωτογραφίες.

Γιατί οι παλιές φωτογραφίες κοκκινίζουν έτσι; Έχω κ'εγω πολλές και έχουν κοκκινίσει :(
Δεν ξέρω, το χω και γω μεγάλη απορία. Εμείς χρησιμοποιούσαμε φιλμ της Κοντακ για μια αυτόματη φωτογραφική της Κοντακ πάλι.
Πιθανότατα έχει να κάνει με την αλλοίωση με την πάροδο του χρόνου των χημικών που χρησιμοποιήθηκαν στην εμφάνιση και εκτύπωση
των φωτογραφιών.
Επίσης τα χημικά εμφάνισης εκτύπωσης έχουν συγκεκριμένο όριο ζωής. Αν για παράδειγμα έπερεπε να εμφανιστούν με συγκκεκριμένη ποσότητα 200 φωτογραφίες μπορεί κάποια εργαστήρια για λόγους οικονομίας-κέρδους, να εμφάνιζαν 300. Επιπλέον μπορεί να μην χρησιμοποιούσαν και την καλύτερη ποιότητα χαρτιού-χημικών.
Ίσως θα πρέπει να ρωτήσουμε ορισμένους που γράφουν σχετικά στο θέμα Ρετρό φωτογραφικές μηχανές , όπως για παράδειγμα τους
@Uskoke , @Eagle 1, @chris73 κ.α.
 
έχει να κάνει στο ότι στα έγχρωμα φιλμ και χαρτιά τα χρώματα δημιουργούνται κατά την εμφάνιση. γι' αυτό παλιά τα φιλμ έγραφαν "colour dyes may in time change". Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όσο μπορώ καλύτερα. η έγχρωμη εμουλσιόν αποτελείται από τρία στρώματα ευαίσθητα στο μπλε, πράσινο κόκκινο αντίστοιχα. αυτά λοιπόν πέρα των φωτοευαίσθητων κόκκων αλογονιδίων του αργύρου, έχουν κάποιους couplers που δημιουργούν κατά την εμφάνιση τα συμπληρωματικά χρώματα κίτρινο, πορφυρό κυανό. συγκεκριμένα κατά την αναγωγή του εκτιθεμένου βρωμιούχου αργύρου σε μεταλλικό άργυρο (οι εμφανιστές είναι αναγωγικές ουσίες) ένας παράγοντας ο CD 3 οξειδώνεται κατά την μετατροπή σε μεταλλικό άργυρο, και μαζί με τους couplers δημιουργούνται τα χρώματα και μάλιστα ανάλογα της έντασης του κάθε χρώματος της εικόνας. τον μεταλλικό άργυρο ένας παράγοντας στο λουτρό bleach-fix τον κάνει πάλι αλογονίδιο (rehalogenize) ο οποίος στη συνέχεια τον διαλύει η στερέωση. και έτσι μένει η έγχρωμη εικόνα. κατά την γνώμη μου όσοι συνδράμαν σε αυτή την εφεύρεση έπρεπε να είχαν πάρει το Νόμπελ (δεν ξέρω αν το πήραν) ενώ αντίθετα η ψηφιακή για μένα πήρε την ψυχή από την φωτογραφία. πρέπει να τονίσω όμως ότι η φωτογραφία είναι και τέχνη και επιστήμη και έτσι πρέπει να ξέρεις στοιχειωδώς τουλάχιστον πως δουλεύουν όσα χρησιμοποιείς.
 
έχει να κάνει στο ότι στα έγχρωμα φιλμ και χαρτιά τα χρώματα δημιουργούνται κατά την εμφάνιση. γι' αυτό παλιά τα φιλμ έγραφαν "colour dyes may in time change". Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όσο μπορώ καλύτερα. η έγχρωμη εμουλσιόν αποτελείται από τρία στρώματα ευαίσθητα στο μπλε, πράσινο κόκκινο αντίστοιχα. αυτά λοιπόν πέρα των φωτοευαίσθητων κόκκων αλογονιδίων του αργύρου, έχουν κάποιους couplers που δημιουργούν κατά την εμφάνιση τα συμπληρωματικά χρώματα κίτρινο, πορφυρό κυανό. συγκεκριμένα κατά την αναγωγή του εκτιθεμένου βρωμιούχου αργύρου σε μεταλλικό άργυρο (οι εμφανιστές είναι αναγωγικές ουσίες) ένας παράγοντας ο CD 3 οξειδώνεται κατά την μετατροπή σε μεταλλικό άργυρο, και μαζί με τους couplers δημιουργούνται τα χρώματα και μάλιστα ανάλογα της έντασης του κάθε χρώματος της εικόνας. τον μεταλλικό άργυρο ένας παράγοντας στο λουτρό bleach-fix τον κάνει πάλι αλογονίδιο (rehalogenize) ο οποίος στη συνέχεια τον διαλύει η στερέωση. και έτσι μένει η έγχρωμη εικόνα. κατά την γνώμη μου όσοι συνδράμαν σε αυτή την εφεύρεση έπρεπε να είχαν πάρει το Νόμπελ (δεν ξέρω αν το πήραν) ενώ αντίθετα η ψηφιακή για μένα πήρε την ψυχή από την φωτογραφία. πρέπει να τονίσω όμως ότι η φωτογραφία είναι και τέχνη και επιστήμη και έτσι πρέπει να ξέρεις στοιχειωδώς τουλάχιστον πως δουλεύουν όσα χρησιμοποιείς.
Εξαιρετικές πληροφορίες. Κι εγώ συμφωνώ ότι η αναλογική φωτογραφία δεν μπορεί σε τίποτα να συγκριθεί με την ψηφιακή καθ' ότι η μεν πρώτη βασίζεται σε μοριακό επίπεδο (η εικόνα κατά τη λήψη αποτυπώνεται στην επίστρωση του ιωδιούχου αργύρου πάνω στο φιλμ) ενώ η ψηφιακή στα πίξελ. Βέβαια κι εδώ επικαλέσθηκαν λόγους προστασίας του περιβάλλοντος όσον αφορά την απόρριψη των χημικών μετά το πέρας της διαδικασίας εμφάνισης, αλλά και της χρήσης χαρτιού πλέον των λοιπών ευκολιών που παρέχει η ψηφιακή τεχνολογία.
 
Θα συμφωνήσω ότι η εφεύρεση της φωτογραφίας είναι άξια βραβείου Νομπελ και πραγματι ειναι συγκερασμός επιστήμης και τέχνης. Το ίδιο συμβαίνει νομίζω και με την αρχιτεκτονική.
Την κόντακ την ανέφερα γιατί σαν να θυμάμαι που λέγανε (ποιοί άραγε; μάλλον γονείς, κουμπάροι, γείτονες άνθρωποι που δεν ήταν εν παση περιπτώσει φωτογράφοι,) ότι κόντακ=θερμό χρώμα, agfa=ψυχρό χρώμα, δεν ξέρω αν παίζει ρόλο αυτό.
 
Όταν εφευρέθηκε η φωτογραφία δεν υπήρχε βραβείο Νόμπελ :). Δεν ξέρω για την έγχρωμη.
 
Θα συμφωνήσω ότι η εφεύρεση της φωτογραφίας είναι άξια βραβείου Νομπελ και πραγματι ειναι συγκερασμός επιστήμης και τέχνης. Το ίδιο συμβαίνει νομίζω και με την αρχιτεκτονική.
Την κόντακ την ανέφερα γιατί σαν να θυμάμαι που λέγανε (ποιοί άραγε; μάλλον γονείς, κουμπάροι, γείτονες άνθρωποι που δεν ήταν εν παση περιπτώσει φωτογράφοι,) ότι κόντακ=θερμό χρώμα, agfa=ψυχρό χρώμα, δεν ξέρω αν παίζει ρόλο αυτό.
Εκείνο που ήξερα είναι ότι τα φιλμ Kodak είχαν πιο έντονο κίτρινο, τα Fuji λευκό και πράσινο και τα Polaroid μπλε. Εγώ προτιμούσα Fuji, όταν είχα επιλογή, αλλά τα περισσότερα φιλμ που κυκλοφορούσαν ήταν Kodak. Στις αναλογικές φωτογραφίες το φιλμ έπαιζε τον καθοριστικό λόγο στα χρώματα, ενώ τώρα με τις ψηφιακές είναι η φωτογραφική μηχανή που μετατρέπει την εικόνα σε χρώμα.
Οι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες μου δεν έχουν αλλοιωθεί καθόλου, σε αντίθεση με τις έγχρωμες. Λογικά οι δημοσιευμένες σε περιοδικά φωτογραφίες δεν πρέπει να έχουν αλλοιωθεί καθόλου.
 
επίσης είναι το πρόβλημα του αργύρου ότι η βιομηχανία του φιλμ ήθελε εκατομμύρια ουγκιές κάθε χρόνο και αυτό ήταν πρόβλημα. τώρα έχουμε το πρόβλημα με τις σπάνιες γαίες και την έλλειψη τσιπ και την μικρή διάρκεια ζωής των ψηφιακών μηχανών μια και τις αναλογικές συνήθως τις κρατούσαμε για πολύ καιρό και απλώς αλλάζαμε φιλμ. @domniki οι α/μ κρατάνε τόσο πολύ γιατί η εικόνα αποτελείται από μεταλλικό άργυρο και ειδικά αν έχουν πλυθεί καλά μετά τη διαδικασία της εμφάνισης τότε κρατάνε πολύ καλά. @g1973tony τα φωτογραφικά χημικά δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα όχι περισσότερο από τα συνηθισμένα χημικά του σπιτιού (καθαριστικά, απορρυπαντικά, χλωρίνες). όσο για την χρήση των χημικών δεν μπορούσαν να κάνουν απάτη μιας και τα μηχανήματα αυτόματα απέρριπταν τα χρησιμοποιημένα χημικά και πρόσθεταν καινούργια (replenisher). όσο για την ποιότητα τους ελάχιστα εργοστάσια στον κόσμο και πάντα στις ανεπτυγμένες χώρες έφτιαχναν χαρτιά και χημικά. πράγματι να στρώσεις το χαρτί και το φιλμ με 3 επιστρώσεις σωστά και με ακρίβεια είναι δύσκολο και επιπροσθέτως πρέπει να γίνει σε απόλυτο σκοτάδι. τα χημικά δε πρέπει να είναι με αυστηρές προδιαγραφές και φρέσκα. ακόμα και τώρα τα μόνα πράγματα που είναι κινέζικα από όλο τον εξοπλισμό και τα αναλώσιμα μου είναι ένας 50 άρης φακός και το μαρζέρ μου.
 
Πίσω
Μπλουζα