Το κείμενο κάτω από τη φωτογραφία ανέφερε οτι φυσικά ο καφές ήταν από τα χεράκια της Έλλης, καθώς ο Δημητράκης δεν έπινε τον πρωινό καφέ του αν δεν ήταν φτιαγμένος από εκείνη.Κοίτα χαρούλες η Λαμπέτη που πλένει πιάτα (*). Καλό το χειροκρότημα και το σταριλίκι, αλλά μην παίρνουμε και πολύ θάρρος και ξεχνιόμαστε και δίνουμε και το κακό παράδειγμα στις αναγνώστριες. Η θέση της γυναίκας είναι στην κουζίνα. Ή να ταΐζει τον κύριο κι αφέντη της. Ή να του φτιάχνει καφέ (γιατί είμαι σίγουρος ότι ο ρομποφορών και παντοφλυπόδητος Χορν δεν έφτιαξε ο ίδιος τον ερατεινόν του?)
(*) Και μάλιστα με διπλή βρύση που δεν ανακάτευε το νερό κι έτσι το ένα χέρι καίγεται το άλλο παγώνει. Εκτός αν δεν ανάβανε θερμοσίφωνα και βγάζανε κι οι δύο κρύο.
Αναρρωτιέμαι πως γινόταν η τοποθέτηση ενός τέτοιου νεροχύτη, το βάρος του πρέπει να ήταν αρκετά μεγάλο. Κι τα πλαινά μάρμαρα φαίνονται ενιαία, δλδ 2 μεγάλα...Κι όμως αυτοί οι νεροχύτες είναι αθάνατοι και χωράνε να πλύνουν όλη την προίκα. Σε αντίθεση με τις πλαστικούρες τρυπουλίτσες για νεροχύτες που βγαίνουν σήμερα.
Εντωμεταξύ συνειδητοποιώ ότι η Λαμπέτη φοράει τα ίδια (νόστιμα) ρούχα σε όλες τις φωτό.
Οι μαρμάρινοι νεροχύτες υποστηρίζονταν από σίδερα τα οποία στερεώνονταν στον τοίχο και στο πάτωμαΑναρρωτιέμαι πως γινόταν η τοποθέτηση ενός τέτοιου νεροχύτη, το βάρος του πρέπει να ήταν αρκετά μεγάλο. Κι τα πλαινά μάρμαρα φαίνονται ενιαία, δλδ 2 μεγάλα...
Η θεία μου έχει μέχρι σήμερα τέτοιο νεροχύτη στο σπίτι της το χωριό..βεβαία αν σου γλυστρήσει ποτήρι ή πιάτο σπάει αμέσως