Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

[johnny19818]

Το τζάκι είναι ετοιμοπόλεμο γεμάτο ξύλα και όλα τα σχετικά αξεσουάρ. Ωραίος ο πίνακας πάνω από το κεφάλι του Κώστα! Η κορνίζα στο ράφι δεξιά από την Καρέζη τι να είναι άραγε;

 

[Michel Vaillant]

Διακοσμητικά είναι τα ξύλα στο τζάκι. Αμα το ανάβεις δεν το στουμπώνεις έτσι ,ουτε το χρησιμοποιείς για αποθήκευση των ξύλων!

 

[elephadas]

Το τζάκι είναι δεξιότερα, έξω από τη φωτογραφία, και τα στουμπωμένα ξύλα είναι δίπλα του. Βλέπουμε τη γωνιά από το παραγώνι κάτω από το μαξιλαράκι. Αλλά δεδομένου ότι η εναλλακτική λύση είναι η βεράντα, πρέπει να είναι ζεστός ο καιρός έτσι κι αλλιώς.

Πάντως αν και ήξερα διαμερίσματα με τζάκι δεν ήξερα κανέναν που να τα χρησιμοποιεί. Αναρωτιέμαι αν είχαν καμινάδα που να δούλευε. Διότι καλά αν είναι στο ρετιρέ. Αν είναι πιο κάτω, πόσους ορόφους τσιμινιέρα να έχεις για ένα τζάκι?

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι και το τζάκι της οικογενείας Καζάκου ήταν εκεί δια το ρυστίκ του πράγματος και όχι για να ανάβει ποτέ. Τα άπειρα ξύλα είναι μέρος του ντεκόρ. Αλλιώς μαξιλάρια μπροστά, βιβλία δίπλα, είναι κίνδυνος το σαλόνι να γίνει παρανάλωμα του πυρός. Είπαμε να είναι ζεστή η γωνιά αλλά όχι σε επίπεδο Πυροσβεστικής.

Πάρτε και ένα σχετικό ρετρότατο

[video=youtube;Opp7vg-86Zs]

Η ακαταστασία στα βιβλία λέει ότι η βιβλιοθήκη είναι χρηστική και όχι διακοσμητική. Αλλά ο πληθωρισμός μπιμπελό και μικροπραγματακίων μπροστά κάνουν αδύνατο να βγάλεις βιβλίο χωρίς να ρίξεις κάτι στο πάτωμα εκτός αν είσαι ζογκλέρ. Πάντως η γωνιά είναι ελκυστική και το τζάκι, η ξύλινη επένδυση του τοίχου και ο ωραίος πίνακας με το χωριάτικο θέμα δένουν. Εκείνο που δεν ταιριάζει είναι το φωτιστικό με τα μπαροκοκό (ΤΜ elephadas) κορδοκαγκέλια από κάτω και το αμπαζούρ κρεββατοκάμαρας. Καλύτερα θα ήταν χωρίς αμπαζούρ και με λάμπες-κεριά, οπότε θα έμοιαζε με πολυέλαιο και θα ταίριαζε με τα χρυσοποίκιλτα άμφια και τον μεγαλόσταυρο της Καρέζη η οποία είχε ντυθεί αρχιεπίσκοπος. Ίσως θα της είχαν μείνει από το ανέβασμα της Παπίσσης Ιωάννας (1977)

 

[ΦΖΠ1]

Διακρίνεται στο χαμηλό ράφι ένα βιβλίο με τίτλο "Σκόνη" ή "Γκόνη", αγνώστων λοιπών στοιχείων. Όσο για αυτούς τους βελούδινους καναπέδες, με κάτω-κάτω τα κρεμαστά κρόσια, σαν καλοκαιρινές μπαλκονόπορτες για κατσαρίδες, οποία κλασικότης !

Εμένα όμως οφείλω να πω ότι μου ταιριάζουν όλα ! Αν εξαιρέσεις το , καθ' επιταγή της μόδας, ανοιχτό πουκάμισο του Καζάκου, με τους γιακάδες-ούπα, όλα τ' άλλα καλοστέκουν. Η κορνίζα απεικονίζει τετραμελή οικογένεια, ενώ τα βαζάκια κοντά στο αμπαζούρ παίζει να είναι και Galle...

(Tον πίνακα γιατί τον είπατε "χωριάτικο"; Πιο πολύ Λούκυ-Λουκ θυμίζει !)

 

[elephadas]

Δεν είπα "Ελληνικό χωριάτικο θέμα" Κι ο Λούκυ Λουκ σε κάτι χωριά δεν γυρνούσε στα περιισότερα τεύχη?

Καλά, εντάξει, ελληνικό χωριό σκέφτηκα. Η μάλλον κωμόπολη πολύ παλιάς εποχής. Με ξύλινα μπαλκόνια και άλλα τέτοια εξωτικά πράματα.

 

[tonytony]

Ο Κώστας Καρράς στο σπίτι του

 

 

[ΦΖΠ1]

Λίγο ακατάστατη διάταξη, εκ πρώτης όψεως...Μάλλον βλέπουμε το πίσω του γραφείου, από τη μεριά της καρέκλας; Που μόνο γραφείο δεν το λες, γιατί με αυτή την τεράστια κοτρώνα ( ? ) επάνω, και το κηροπήγιο του Κυανοπόγωνα, μόνο δουλειά δε μπορείς να κάνεις...Πάντως το γραφείο είναι πλάτη στον καναπέ του σαλονιού, και κάθετο στα πορτρέτα του τοίχου, σαν να λέμε "ηκεί και ως έτυχε"...

Το φόντο στο βάθος υποθέτω ότι είναι πίνακας, με θεματολογία μάλλον γάμου, που είναι δευτερόλεπτα πριν από το τραπέζωμα. Αλλά ποιος δουλεύει συνήθως κοιτάζοντας το ντουβάρι μ' έναν πίνακα;

Προτιμητέα θέση θα ήταν εκεί που βρίσκεται ο Κ.Κ., με τα πορτρέτα στην πλάτη του, αλλά φυσικά δε γνωρίζουμε και τις συνθήκες φωτισμού. ΑΝ υποθέσουμε ότι εκείνο που αρέσει στον Κώστα είναι να κάθεται και να δουλεύει, κι όχι να συμπληρώνει κανα ΠΡΟ-ΠΟ...

 

[tonytony]

H Μάρω Κοντού στο σαλόνι της

 

 

[ΦΖΠ1]

Μάλιστα...Εδώ ξεκινάμε πάλι από πακέτο τσιγάρων σε πρώτο πλάνο (REX αυτή τη φορά), λες και αν δεν κάπνιζε η Μάρω, δε θα την πρόσεχε κανείς...

Σκούρα ξύλα με θανατερά μάρμαρα συνθέτουν το "αρχοντικό" σαλόνι. Προσέξτε και τα κρόσια στις πολυθρόνες (μάλλον πράσινου βελούδου), για τα οποία ξαναμιλήσαμε. Τα πόδια στο τραπεζάκι, επίσης θανατερά, παραπέμπουν στην ταινία με τα "λιονταράκια" ("Η κρεβατομουρμούρα").

Στο τραπέζι του σαλονιού, τίποτα άλλο να βάλει επάνω δεν είχε; Δυο τασάκια και τρεις φοντανιέρες, για όνομα...Α, έχει κι από κάτω !

Το έξω είναι σαφώς πιο ανάλαφρο, με φερ φορζέ καρέκλα και κούνια. Ιδιαίτερα φαρδύ μπαλκόνι όμως. Σε συνδυασμό με το ότι δε στεγάζεται (βλ. τέντα), είναι σίγουρα κάποιο ρετιρέ.

Λίγο εντύπωση μου κάνει η τραβέρσα στο μέσο του τζαμιού της πόρτας, λίγο ασυνήθιστη...Στο βάθος διακρίνεται το γνωστό κιγκλίδωμα με αλουμινένιες ορθογώνιες κουπαστές και κάγκελα, και γέμισμα από φιμέ οπλισμένο τζάμι.

 

[elephadas]

Πάντως εμένα μου άρεσαν αρκετά οι πίνακες του Καρράσπιτου. Χέρι διακοσμητή?

Η τραβέρσα στην πόρτα ίσως ήταν για να σε ειδοποιεί "προσοχή τζάμι" γιατί ακόμη και χωρίς καθάρισμα με Άζαξ τον άσπρο σίφουνα που "τα κάνει αόρατα" αυτές οι τεράστιες τζαμαρίες ήταν κίνδυνος θάνατος για απρόσεκτους.

Το χαλί της κας Κοντού μοιάζει να είναι φτιαγμένο με σπειρογράφο, με όλα αυτά τα κυκλικά σχέδια. Αλλά πράγματι το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι το τραπεζάκι με όλα τα ασημικά της προίκας της.

 

[tonytony]

Η Βέρα Κρούσκα και ο Κώστας Αρζόγλου στην κουζίνα τους

 

 

[ΦΖΠ1]

Θυμίζει ταινία του Ξανθόπουλου "Μάνα, βάλε μια ρετσίνα να πιούμε..."

Καλά που ήταν κι αυτά τα ντουλάπια, να βάζεις επάνω ό,τι σαβούρα κουζίνας κυκλοφορούσε στο ντουνιά...

Διακρίνεται το πιο κλασικό ελληνικό ποτήρι νερού, ενώ πιθανότατα, δίπλα στο μπουκάλι, δε λείπει και το τασάκι...

 

[Bambinella]

Και παλι το σπιτι της Αλικης....

http://www.diaforetiko.gr/bite-sta-anaktora-tis-alikis-vougiouklaki-sti-stisichorou-ikones-eftichias-ke-lampsis-tis-megaliteris-ellinidas-star/

 

[elephadas]

Η λάμπα πετρελαίου είναι προφανώς διακοσμητική, αλλά δίπλα της βλέπω κατσαρολικό και μάλιστα πρακτικού μεγέθους για ένα ζευγάρι. Τι γυρεύει εξορία στα ύψη? Κανονικά εκεί θα περίμενα ιγδίον μετά υπέρου (γουδί και γουδοχέρι λαϊκιστί), είτε ξύλινο για σκορδαλιά είτε το μπρούτζινο με τον ήχο καμπάνας για κοπάνισμα ξηρών καρπών.

Θυμάμαι όταν πρωτοκυκλοφόρησαν αυτά τα ποτήρια στην κωμόπολη που μέναμε τουλάχιστον. Κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 60. Ήταν από tempered glass (πώς το λέτε εσείς εκεί που θα έλεγε και η μεγάλη Γεωργία?) κι έτσι έσπαγε πολύ δύσκολα και όταν έσπαγε γινόταν πρακτικά σκόνη. Πολύ μας είχε εντυπωσιάσει. Μάρκα Duralex...

Ουάου. Πάντα θεωρούσα ότι το όνομα ήταν ελληνική ευρεσιτεχνία αλλά μόλις ρώτησα το Google και βλέπω ότι η Duralex όχι απλώς είναι παμπάλαια γαλλική εταιρεία αλλά αυτή εφήυρε και το tempered glass. Και ακόμη τα φτιάχνει σ' αυτό το σχήμα περίπου. Δεν αμφιβάλλω ωστόσο ότι αργότερα θα αντιγράψανε το σχήμα κι άλλα ποτηράδικα.

https://www.duralexusa.com/Duralex.html

Το κλασσικό ελληνικό ποτήρι στα καφενεία ως τότε ήταν κυλινδρικό με ένα ή περισσότερα σχέδια σαν δακτύλιους στη μέση, υποθέτω εμπνευσμένο από τα μεταλλικά βαρέλια. Κάπως σαν αυτό αλλά ο δακτύλιος ήταν πιο λεπτός και το σχήμα αυστηρά κυλινδρικό και λίγο πιο κοντόχοντρο.



Λεπτότερο γυαλί που έσπαγε εύκολα, σε μεγάλα κομμάτια και σε έκοβε. Τα Duralex λοιπόν ήταν μεγάλη πρόοδος και σύμφερε τους καφετζήδες ας ήταν ακριβότερο.

 

[ΦΖΠ1]

Πιθανότερο, τα συγκεκριμένα ποτήρια να είναι από αυτά που βγαίναν στα δύο μεγάλα ελληνικά εργοστάσια ΚΡΟΝΟΣ και ΓΙΟΥΛΑ, και όχι τα γαλλικά DURALEX (είναι και λίγο πιο "φουσκωτά" τα γαλλικά). Ίσως να είχαμε αντιγράψει το σχέδιο, στην τελική. Ο ΚΡΟΝΟΣ εξαγοράστηκε από τη ΓΙΟΥΛΑ, που ζει και έχει και μια πορεία επέκτασης.

 

[tonytony]

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στο σαλόνι του

 

 

[ΦΖΠ1]

Ωραία διακόσμηση. Μου αρέσει που στη γωνία της κολώνας έχει "πλέξει" τις περασιές με τα κάδρα, σε κάθε πλευρά. Βέβαια αυτό το προκαλεί και η ανομοιομορφία των κάδρων, από μόνη της. Πολύ ωραία γωνιά ραδιοκονσόλας (αυτός ο "φιόγκος" με μπερδεύει ως προς τη μάρκα), και, πρωτοποριακή ίσως, κρεμαστή βιβλιοθήκη, ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ, στέκεται ανάλαφρα από πάνω (άρα είχε ανακαλυφθεί το τρυπάνι και τα UPAT).

Διακόπτης ακριβός Legrand (ακόμα ακριβοί είναι), και το μόνο άσχετο είναι αυτή η κουρτίνα στο βάθος, που παραπέμπει σε στούντιο "Φωτογραφίες ταυτότητας", καθώς και το κάδρο από πάνω, έτσι τουλάχιστον όπως φαίνεται μόνο του.

Tέλος, κάτι περίεργο αλλά πολύ όμορφο υποπτεύομαι στην οροφή, αν πράγματι είναι από ανεπίχριστο σκυρόδεμα.

P.S. : Νεώτερη παρατήρηση δείχνει ότι μάλλον στο βάθος δεν είναι κουρτίνα, αλλά τα νερά μιας σκούρας ξύλινης πόρτας, προφανώς της εξώπορτας. Αν και πάλι, δύσκολα θα άνοιγε προς τα μέσα...

P.S. 2: Τα ράφια της βιβλιοθήκης δεν ήταν για δίσκους (προσέξτε πόσο εξέχουν). Ίσως εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ακόμα πολλές μεγάλες οικιακές συλλογές, αργότερα βγήκαν ειδικά έπιπλα.

Επίσης η βιβλιοθήκη είναι σχετικά καινούρια,αφού τα ράφια της δεν έχουν παραμορφωθεί,παρά το σημαντικό βάρος. Άρα μιλάμε για κάποια πρόσφατη μετακόμιση και στήσιμο σπιτιού από την αρχή.

 

[johnny19818]

Πολύ νοικοκυρεμένο το σαλόνι του κου Κωνσταντάρα. Αριστερά κρεμασμένο στον τοίχο είναι κάτι σαν δίπλωμα-έπαινος, τι να είναι άραγε;

 

[elephadas]

Εγώ αντίθετα υποψιάζομαι ότι δεν είναι πόρτα το σκούρο ξύλο αλλά επένδυση του τοίχου.

Δεν συμπαθώ τις βιβλιοθήκες που φωνάζουν ότι τα βιβλία επιλέχτηκαν από το ύψος τους και την ομοιομορφία τους για διακοσμητικός λόγους.

Ο δίσκος στον οποίο αναφέρεται ο Κωνσταντάρας είναι "Τα κωμικοτραγικά" / "40 χρόνια θέατρο" που κυκλοφόρησε το 1976. Η μιά μεριά του εξωφύλλου έλεγε "Δημήτρης Κωνσταντάρας - Τα κωμικοτραγικά" (ο Δ. Κ. εμφανίζεται ως συνθέτης του δίσκου ) ενώ η πίσω (αυτή που βλέπουμε στη φωτογραφία) έχει μόνο το όνομα του Λ.Κ. και τον άλλο τίτλο.



Δυστυχώς τα τραγούδια μου φάνηκαν απλώς τραγικά. Υπέφερα ακούγοντας το δίσκο.

 

[RIO]

Δυστυχώς τα τραγούδια μου φάνηκαν απλώς τραγικά. Υπέφερα ακούγοντας το δίσκο.

Φαντάζομαι τον Κωνσταντάρα να τραγουδάει. Μια αυτός , την άλλη ο Βουτσάς τι τραβούσατε τότε και εσείς...