Πω πω...Πλακάκι "ELIKI" ή "Φιλκεράμ", ψυχεδελικό, και φυσικά 15άρι....(Διακρίνετε πάντως την τάση, αποτυπώνεται
και στο πλακάκι,
και στο φόρεμα).
Η μπαταρία τριών οπών είναι η πολυτέλεια της εποχής. Ο νιπτήρας έχει τρεις τρύπες, μια για κάθε διακόπτη και μια για το ρουξούνι. Το πιο εμπορικό ήταν των δύο οπών (ανάποδο "Υ" με ρουξούνι ημικύκλιο), και αργότερα φυσικά, της μιας οπής.
Θεωρητικώς, μπορείς και σήμερα να βρεις μπαταρία τριών οπών αν σου χαλάσει, αλλιώς θα πρέπει κάπως να κλείσεις τις άχρηστες τρύπες...
Διακρίνουμε κι άλλη μια πολυτέλεια, την "αυτόματη" βαλβίδα νιπτήρα, σε σχέση με την κλασική μαύρη λαστιχένια, με το αλυσιδάκι. Ο νιπτήρας έχει σίγουρα κολώνα, κι ας μη φαίνεται, συμπεραίνεται ακριβώς από αυτό το μηχανισμό.
Στις σαπουνοθήκες υπήρχε αυτό το "σετ", η μία με γραμμώσεις για να στραγγίζει το σαπούνι, κι η άλλη ίσια, για να στέκονται τα ποτήρια με τις μασ..
αυτό.
Η Μάρω, προερχόμενη από το θέατρο, έφτιαξε καθρέφτη με φωτισμό "α λα καμαρίνι", μ' αυτές τις λάμπες που βιδώνονται οριζόντια.
Τέλος, στον καθρέφτη, διακρίνεται μια ακόμα κλασικούρα με την οποία μεγαλώσαμε, το σπαστό αλουμινένιο παραθυράκι μπάνιου με τις λωρίδες κρυστάλλου.
Θα διακινδύνευα κάτι ακόμα : το μπροστινό πλακάκι της μπανιέρας φαίνεται να έχει χτιστεί πιο "πολυτελώς", δηλαδή όρθιο, με "κενό" για τα πόδια του εισερχόμενου, στη βάση του. Ο πιο εμπορικός τρόπος ήταν με "ανάποδο κεκλιμένο" προς τα έξω, που τελικά χωρούσε τη μύτη του ποδιού στη βάση του (δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε...).
Αν και τζάμπα το γράφω, από το πλάτος του μπάνιου (όπως το συμπεραίνω βάσει της αντανάκλασης τον καθρέφτη), η μπανιέρα είναι στενή, του μέτρου, και "καθιστή", για όσους την πρόλαβαν...
Άρα, λόγω και της πολυτέλειας που αναφέραμε πριν, μάλλον μιλάμε για το
δεύτερο "βεσεδάκι" του διαμερίσματος, με προσφορά μπανιέρα από τον εργολάβο...Ε γιατί πώς, ρε παιδί μου, μια δίμετρη Μάρω, μετά την "Ιταλίδα στην Κυψέλη", να κάνει μπάνιο την κορμάρα αυτή μέσα σε κατσαρόλα;
