Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

τι καρακιτσαριό είναι αυτό; μόνο Ιαπωνία δεν μου θυμίζει. μου θυμίζει περισσότερο... άλλα πράγματα. που έχουν κόκκινο φως αλλά δεν είναι σκοτεινοί θάλαμοι. Ισιδώρα;;;δεν ήξερα ότι υπήρχε θηλυκό αυτό του ονόματος. έχω έναν πελάτη που το λεν Ισίδωρο και είναι μάγειρας αλλά είναι σχετικά σπάνιο όνομα.
 
Χε χε εκτός από την Ισιδώρα Σιδέρη υπάρχουν και δύο (τουλάχιστον) Ισίδωροι Σιδέρηδες στον καλλιτεχνικό χώρο, νομίζω τον έναν τον έχω δει αλλά ως ηθοποιό (εκτός αν υπήρχε και τρίτος). Δεδομένου ότι "Σιδέρης" είναι και υποκοριστικό του Ισίδωρος, υποψιάζομαι ότι αυτός ο συνδυασμός με διάφορες μορφές είναι συχνότατος εν Ισιδώροις (χωρίς χε χε αυτό, διότι δεν το σηκώνει η περίσταση, οι αιωνόβιοι σαν και μένα ίσως θυμούνται τον μαθητή Ισίδωρο Ισιδωρόπουλο, ο θάνατος του οποίου το 1976 συνέπεσε με τον θάνατο του Παναγούλη κι έτσι δεν έκανε τον ντόρο που φυσιολογικά θα περίμενε κανείς) . Το Ισιδώρα πρέπει να ήταν πιο συνηθισμένο παλιά, λογω Ισιδώρας Ντάνκαν.
 
Εχω πρωτη εξαδελφη Ισιδωρα.
 
Το έχω καημό να διαβάσω μία συνέντευξη του Α.Α. στην οποία να μην αναφερθεί στο ότι η Παξινού ήταν γιαγιά του. Κι εμείς είχαμε γιαγιάδες, αλλά δεν το κάναμε τόσο θέμα.

Πώς να μην τριγυρίζει εκτός σπιτιού όταν το έχει τίγκα στο έπιπλο? Διότι δεν θα είχε από πριν 2-3 καρέκλες το μοντέρνο γυάλινο τραπέζι με τα λοξά πόδια? Στο όρθιο έτρωγε πριν φιλοξενήσει τις έξι παλιές καρέκλες? Να οι πολλαπλοί καναπέδες, να τα γραφεία, να τα λοξά πόδια του τραπεζιού, να οι σιδερένιες βιβλιοθήκες (από το ίδιο μαγαζί που ο Μεταξόπουλος είχε αγοράσει την κρεββατοκάμαρά του) πού να μείνει χώρος γι' αυτόν να κάτσει να θαυμάσει την Πάρνηθα και τον Υμηττό και τα Τουρκοβούνια? (Άμα από ένα άνετο ρετιρέ στο Παγκράτι κοιτάς προς Ακρόπολη μεριά, βλέπεις και το όρος Αιγάλεω, αυτό γιατί το παραλείπει το άρθρο?)
 
"Με κακο φιλινγκ" λες και δεν υπαρχουν ελληνικες λεξεις για να το πει. Απο τα πεντε του χρονια που ηρθε στην Ελλαδα δεν προλαβε να μαθει τη γλωσσα;
 
Το σπίτι του Αντωνόπουλου το είχε φωτογράφιση ένα περιοδικό για σπίτια (Οικία και Διακόσμηση νομίζω) στη δεκαετία του 2000. Μου φάνηκε γιαγιαδέ και παλιακό και με τις σιδερένιες βιβλιοθήκες μου έκανε αταίριαστο. Αν θέλετε σαρώνω τις σελίδες και τις ανεβάζω, γιατί τις κράτησα (ελπίζω δηλαδή)

Βέβαια είναι πολύ εκτός του ορίου, αλλά νομίζω είναι το ίδιο.
 
Άμα δείχνει και το μοντέρνο γυάλινο τραπέζι με τα λοξά πόδια, πρέπει να το δούμε ας είναι εκτός ρετρορίων
 
Τελικά δεν ήταν σε τακτικό, αλλά σε συλλεκτικό τεύχος με σπίτια "επωνύμων" (θαρρείς και εμείς είμαστε ανώνυμοι, ας έλεγε διασήμων, ένιγουέι...) το 2009. Έχει και το τραπέζι με τα λοξά πόδια. Επειδή κράτησα όλο το περιοδικό κι όχι μόνο σελίδες, σχωρνάτεμε την πιθανώς κακή σάρωση και ποιότητα. Αν οι διαχειριστές θεωρούν ότι είναι εκτός ορίων ας στο σβήσουν.

Αναγουλίαση αλέρτ: το κείμενο που συνοδεύει τις φωτο είναι τίγκα στα βλακώδη κλισέ. Διαβάστε υπεύθυνα

Αντωνόπουλος 1.jpgΑντωνόπουλος 2-3.jpgΑντωνόπουλος 4.jpgΑντωνόπουλος 5.jpgΑντωνόπουλος 6.jpgΑντωνόπουλος 7.jpgΑντωνόπουλος 8.jpg
 
Του βγάζω το καπέλο για την ζωγραφική και τα χαρακτικά που έχει στους τοίχους...
 
Να το χαίρεται ο άνθρωπος το διαμέρισμά του, αλλά το βρίσκω πολύ βαρυφορτωμένο με έπιπλα. Για να βγει στη βεράντα θα έπρεπε να κάνει σλάλομ ανάμεσα σε καναπέδες, ας πούμε. Αλλά το κείμενο είναι πράγματι ανεκδιήγητο. Παίρνει τυχαία επίθετα, ουσιαστικά και ρήματα που δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο και τα αραδιάζει σε τυχαίες προτάσεις, όλες σχεδόν μικρές και κατά παράταξη και ασύνδετες νοηματικά μεταξύ τους, αν δεν αντιφάσκουν.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι στην αρχή. "Για αρκετό διάστημα αναζητούσε ένα σεμνό διαμέρισμα" (υπάρχουν και ξετσίπωτα διαμερίσματα?) κι αμέσως μετά "Γρήγορα ανακάλυψε αυτό...". Αφού το ανακάλυψε γρήγορα πώς το αναζητούσε για αρκετό διάστημα?

Μιράκολο! "Στην κρεββατοκάμαρα συνυπάρχουν το μεγάλο κρεββάτι με τα κομοδίνα", λες και αυτή η "συνύπαρξη" είναι πολύ σπάνια και πρωτότυπη κι όχι κάτι που έχουμε σχεδόν όλοι στις κρεββατοκάμαρές μας.

Φυσικά 2 φορές διαβάζουμε ότι η Κατίνα Παξινού ήταν γιαγιά του, να το εμπεδώσουμε. Φαντάζομαι στους τίτλους του "Για ποιον χτυπάει η καμπάνα" έγραφε "Starring mpla mpla and Katina Paxinou (grandmother of Alexandros Antonopoulos)".

Τι το "εντυπωσιακό" έχουν τα ράφια της βιβλιοθήκης, που ορθώνονται "ανάμεσα στις δύο χρήσεις των δύο τελευταίων" - εμένα γιατί μου φαίνονται ότι είναι τελείως τραπεζαρία, δεν έχουν καμία σχέση με το καθιστικό, και εν πάση περιπτώσει τι εννοεί ο ποιητής ότι τα ράφια ορθώνονται ανάμεσα σε χρήσεις? Πέρα από το όντι, μηχανικά μιλώντας, τα ράφια είναι οριζόντια, δεν "ορθώνονται", ξαπλώνουν. Εκείνα που ορθώνονται είναι τα παλούκια στα οποία στηρίζονται τα ράφια. Και δεν βλέπω κανένα ιδιαίτερο σχέδιο στη βιβλιοθήκη, ας τη σχεδίασε ο Μάριος Βουτσινάς. Μια κοινή βιβλιοθήκε με τρύπα για το καλοριφέρ είναι (πράγμα που δεν είναι υγιεινό για τα βιβλία και εμποδίζει και το καλοριφέρ να κάνει σωστά τη δουλειά του). Και η τραπεζαρία είναι τελείως άσχετο μέρος για βιβλιοθήκη. Μόνο εκεί υπήρχε χώρος, το καταλαβαίνω, αλλά το γράφει σαν να είναι κάποια σπουδαία καινοτομία.

Σταματάω εδώ γιατί βαριέμαι να συνεχίσω την ανάλυση/αποδόμηση του σαχλού κειμένου.

Τελικά το μόνο καινούργιο που έμαθα για τον Α.Α. είναι ότι συντηρείται αποκλειστικά με χυμό πορτοκαλιών, αφού είναι το μόνο φαγώσιμο της κουζίνας του (πού το βρήκε το έντονο πράσινο ο λεζαντογράφος? Το μόνο πρασινωπό είναι το γάντι, το οποίο μοιάζει να το έχει κλέψει από το υπνοδωμάτιο της Αγγελικής Κανελλοπούλου. )
 
Χε χε.

Από λεζαντών άρξασθε.

1. "Πυθάρια"? Τι είναι αυτά? Μικρές Πυθίες? (όπως λέμε "παιδάρια", μην πώ άλλο πράμα που λήγει σε @@άρια και βρω τον μπελά μου). Οι αρχαίοι φτιάχνανε πίθους. Οι σύγχρονοι τσιφ απόγονοί τους πιθάρια

2. Buttermilk, ω ανεγγλέζιστε, δεν είναι βούτυρο. Είναι στην κυριολεξία μη-βούτυρο: Το υγρό που μένει από πάνω όταν πήξει το βούτυρο. Φαντάζομαι ο συντάκτης θα νομίζει ότι butterfly είναι βούτυρο που φτιάχνουνε απ' του πουλιού το γάλα. Δεν σχολιάζω τις περιγραφές των διάφορων διακοσμητικών ("σουρεαλιστικό πυραμιδοειδές"). Παρατηρώ όμως ότι οι λεζάντες όλες δεν είναι περιγραφή αλλά μάλλον διαφήμιση διάφορων σχεδιαστών και μαγαζιών. Απορώ που δεν βάζουν και την τιμή κάθε κομματιού (ίσως για λόγους εφορίας).

Αν δεν μαθαίναμε κι από πού αγόρασε το θρόνο του μπάνιου (άλλη λέξη ήθελα να χρησιμοποιήσω, που καταλήγει σε -έστρα, αλλά ας όψονται τα χρηστά ήθη του φόρουμ) η πληροφόρησή μας θα ήταν ελλιπεστάτη.

Μετά απ' όλα αυτά, τι να σχολιάσω το κείμενο? Δεν φτάνει στα ύψη των λεζαντών.
 
Πολύ πόνο δίνεις τελευταία elephadas, τους γλεντάς κανονικά

Τελικά έχω προσέξει ότι οι λεζάντες στα περιοδικά για τους επωνύμοι, είτε πρόκειται για στα σπίτια τους είτε για τους γάμους τους είτε ο,τιδήποτε τους αφορά, είναι πραγματικά γεμάτες από βλακείες. Θυμόμαστε τις πανηλίθιες λεζάντες που περιέγραφαν τα σπίτια των Απέργηδων, Αντζολετάκηδων και δεν συμμαζεύεται. Φαίνεται είναι κανόνας: θα γράψεις λεζάντα/κείμενο σε περιοδικό για διάσημο; Θα πεις βλακείες, αλλιώς δεν γίνεται.
 
Διότι όλα μου έρχονται ανάποδα εκτός ρετροφόρουμ, οπότε εδώ βγάζω την κακία μου.
 
Εμένα μου κάνει εντύπωση που διαθέτει πρωινή ρόμπα. Προφανώς θα έχει και βραδυνή ρόμπα.
 
Πίσω
Μπλουζα