Οι σταρ μας μαγειρεύουν!

g1973tony είπε:
Πάντως σε καταλαβαίνω γιατί το ίδιο αισθάνομαι πλην της φέτας και με τους πάσης φύσεως τραχανάδες.Μπλιάχ....
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Και ο τραχανάς μου αρέσει. Πολύ μάλιστα και οποιασδήποτε κατηγορίας, γλυκός, ξινός, πιπεράτος, όλοι δηλαδή. Μου αφήνει μια αίσθηση παρηγοριάς για κάποιο λόγο, ειδικά όταν έξω έχει κρύο και ρίχνει καρεκλοπόδαρα.

@bambinella 100 Βιβή μου δε θυμάμαι να έχω φάει λαχανόρυζο ποτέ, ίσως μια φορά. Είναι κάτι που δεν μαγειρεψε ποτέ η μητέρα μου γιατί δεν ήταν σε αυτά που ήξερε, οπότε δεν πέρασε και στις δικές μου γεύσεις. Πάντως αν όντως το έχω φάει μια φορά, θα το θυμόμουν αν δεν μου άρεσε.
 
Μπα? Επιμέλεια Ρένα Καπιτσαλά... αυτή τη θυμάμαι όχι τόσο από το "Να η ευκαιρία" αλλά από ένα παλιότερο τηλεπαιχνίδι γνώσεων, νομίζω με τον Ίκαρο. Συμπαθέστατη παρουσία, δεν ήξερα ότι ήταν και δημοσιογράφος.

Χμμμμ... ωραία η τάρτα, αλλά θέλει φύλλο σφολιάτας που δεν ξέρω να φτιάχνω και αρνούμαι να αγοράσω, εδώ τουλάχιστον, διότι διαβάζω τα υλικά και μπρρρ....

Διαφωνώ με τη χρήση φυτίνης για τη μπεσαμέλ. Το ότι είναι φυτική η προέλευση δεν κάνει τις μαργαρίνες υγιεινότερες από το βούτυρο όπως νομίζουν πολλοί, διότι άλλο η προέλευση άλλο το τελικό προϊόν της χημικής επεξεργασίας. Μια χαρά μπεσαμέλ γίνεται και με λάδι, εγώ βάζω μισό λάδι μισό βούτυρο για γεύση. Επίσης παραξενεύτηκα με το εβαπορέ αλλά τόοτε το φρέσκο γάλα ίσως ήταν πιο ασυνήθιστο. Και τώρα που το σκέφτομαι, το εβαπορέ έχει λιγότερο νερό από το γάλα κι έτσι η μπεσαμέλ ξεκινάει πιο πηχτή.. Με εβαπορέ μεγάλωσα, τώρα δεν μου αρέσει, χώρια που εδώ του προσθέτουν και όξινο φωσφορικό κάλιο και carageenan.
 
bambinella 100 είπε:
Εχω την εντυπωση πως η γενια των γονιων μας τα φαγητα τα παραβραζε.
Η μητερα μου, επι παραδειγματι, εβραζε τα μακαρονια Ν°10 γυρω στα 20 λεπτα ενω εγω τα βραζω 7 λεπτα και μαλιστα τα θελω και να κλινουν προς το μαλακο.
Στην ταινια του 1968, Ενας Ιπποτης για τη Βασουλα, ο Φαιδων Γεωργιτσης λεει "Εγω το μακαρονι το θελω καλοβρασμενο. Να το πεταω στον τοιχο και να κανει κλατς." Σημερα ευτυχως αυτοι οι χρονοι βρασμου και τετοιου ειδους μεθοδοι δοκιμης εχουν εκλειψει για τα καλα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ναι φυσικά δεν είναι μόνο το σπανάκι, ισχύει αυτό που περιγράφεις και σε υπερβολικό βαθμό μάλιστα.
 
Carageenan τι είναι αυτό; Και εγώ την παίρνω έτοιμη τη σφολιάτα. Είχα φτιάξει μια φορά, ξεκίνησα Παρασκευή για να φτιάξω δανεζικα γλυκάκια την Κυριακή και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο με το αγοραστό. Γιατί όμως τι περιέχει; για φώτισέ μας Ελέφαντα.
Τραχανά και φιδέ δεν τρώω. Όχι δε μ αρέσουν, δεν τρώω. Νομίζω μετά από πέντε μέρες νηστική θα αναγκαζόμουν να φάω τραχανά και μάλιστα με μανταλάκι στην μύτη. Ο χειρότερος είναι ο Κυπριακός. ΔΕΝ παλεύεται.
Πράγματι οι προηγούμενες γενιές, ίσως από φόβο για κακοσυντηρημένα τρόφιμα ή χάριν εξάλειψης μικροβίων από τα λαχανικά, του δίναν και καταλάβαινε στον βρασμό.
 
πότε θα κάνουμε ένα ρετροσυμπόσιο να μαγειρέψει ο Ελέφαντας κι εγώ αν θέλετε να φάμε όλοι με την ψυχή μας αλλά εμένα το ρεπερτόριο είναι σχετικά περιορισμένο.
 
@elephadas Δεν έχω κάνει ποτέ μπεσαμέλ με λάδι. Ως φοιτήτρια χρησιμοποιούσα βιτάμ για οικονομία, τώρα προτιμώ το αγνό βουτυράκι κι ας κοστίζει κάτι τι παραπάνω. Άλλωστε δεν κάνω πια τόσο συχνά μπεσαμέλ. Θα το δοκιμάσω όμως. Όσο για το γάλα, την εποχή που δημοσιέυτηκε το κομμάτι (τέλη 90s) υπήρχε άφθονο φρέσκο. Πάντως και στα δικά μας εβαπορέ βάζουν καραγενάνη εδώ και άπειρα χρόνια γι' αυτό και το αποφεύγω. Λογικά εσύ ξέρεις τι είναι αλλά για να διαφωτίσουμε και τη Λώρα που ρώτησε, πρόκειται για συντηρητικό και δρα ως γαλακτωματοποιητής, πυκνωτικό μέσο και σταθεροποιητής κυρίως σε γαλακτοκομικά προϊόντα (έχω χρόνια που το έχω ψάξει, ελπίζω να μην κάνω λάθος ). Οι διάφορες μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς δείχνουν ότι δεν είναι και τόσο αθώο.
Η χειροποίητη σφολιάτα, αν εκτελεστεί η συνταγή της με όλη αυτή τη χρονοβόρα διαδικασία (όπου συμμετέχει ακόμη και η θερμοκρασία του χώρου) είναι ένα όνειρο. Μπράβο που την έφτιαξες Λώρα!

@Uskoke νομίζω ότι οι περισσότεροι θα θέλαμε να γίνει αυτό το ρετροσυμπόσιο, ας όψεται όμως η κορόνα. Αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. :)
 
1. Ο συντάκτης του άρθρου (*) έχει υπερβολική συμπάθεια προς τα αποσιωπητικά, όπως ο θεός για τα σκαθάρια.
2. Αν ο μάγειρας δεν έχει αγαθές σχέσεις με τη μαγειρική τέχνη, τα αγαπημένα πρόσωπα θα προτιμούσαν να τα είχε παραγγείλει όλα απ' έξω αντί να τα μαγειρέψει εκείνος. Μερικές φορές δεν είναι η σκέψη που μετράει αλλά το αποτέλεσμα.
3. Πάει στον χασάπη και του λέει "Ρε Βάγγο κόψε μου 50 γρ κιμά μόσχου"? Πλούτισε ο χασάπης με τέτοιους πελάτες.
4. 1 κρέμα γάλακτος. Άντε πάλι. Το "κρέμα" δεν αποτελεί μονάδα μέτρησης.
5. Παρατηρώ ότι κατά την κυρία Μουκίου για να τσιγαρίσεις κιμά δεν χρειάζεσαι καν κιμά. Ρίχνεις σε μια κατσαρόλα κρεμμύδι, νερό, λάδι, αλατοπίπερο κι αυτό τσιγαρίζει κάποιον κιμά. Μετά ανακατεύεις το κατσαρολοπεριεχόμενο κι ' αυτό ροδίζει τον κιμά που λογικά είναι ακόμη στο πακέτο του αφού δεν μας έχει πει να τον βάλουμε στην κατσαρόλα. Μετά γεμίζεις τις αγκινάρες με τον κιμά (υποθέτω το κρεμμυδολαδοαλατοπίπερο το πετάς).
6. Ο ψιλοκομμένος άνηθος είδε φως και μπήκε? Δεν αναφέρεται στα υλικά.
7. Πατάτες σε μέτριο φούρνο μισή ώρα? Δεν νομίζω να προλαβαίνουν να μαγειρευτούν.

(*) Δεν νομίζω το όνομα της μαγείρισσας στο τέλος του κειμένου να είναι ένδειξη ότι αυτή το έγραψε, διότι τότε θα έπρεπε να αναφέρεται στον εαυτό της στο τρίτο πρόσωπο σαν τον Ιούλιο Καίσαρα.
1644762637754.png
 
Ο ίδιος αποσιωπητικομανής επιμελητής, υποθέτω. Έχασα το μέτρημα.
Αν ούτε ο κύριος ούτε η κυρία κατείχαν από μαγειρική θα ήταν υποχρεωμένη να μαγειρεύει καθημερινά μόνο εκείνη? Και τώρα που ο κύριος είναι καλός μάγειρας την απαλλάσσει ("πολύ συχνά") από την υποχρέωση? Που θα πει ότι ακόμη παραμένει υποχρέωσή της? Πώς μ' αρέσουν οι απελευθερωμένες επαγγελματίες. Η ιδέα να μαγειρεύει συστηματικά ο κύριος αφού είναι καλός σ' αυτά κι εκείνη να ασχολείται με άλλα οικιακά όπου τα καταφέρνει καλύτερα (π.χ. να αλλάζει λάμπες και να κραδαίνει κατσαβίδια που ήταν οι μόνος "αντρικές" δουλειές) θα ήταν πολύ αιρετική.

Όσο για τη συνταγή, ολόκληρη τη βάζει τη σκελίδα στο μίξερ? Και πόσο μικρό είναι το μίξερ για να μπορείς να χτυπήσεις μια κουταλιά σούπας μουστάρδα μαζί με στερεά? Από κουκλόσπιτο?

Δεν διακοσμούμε τις φέτες λαχανικών γύρω γύρω, από μία μεγάλη πιατέλα (άσχετο και το κόμμα μετά το γύρω). Διακοσμούμε την πιατέλα με τις φέτες λαχανικών. Ή τοποθετούμε τις φέτες διακοσμητικά γύρω από την πιατέλα. Οι φέτες δεν είναι το διακοσμούμενο αλλά η διακόσμηση.

Πολλά ζητάω.
 
Ντιπ για ντιπ
Φίλε elephadas, όπως καταλαβαίνεις το να γράψεις μια συνταγή είναι τέχνη. Από το να βγαίνει όντως μέχρι τα υλικά.
Όσον αφορά τα δε, έχω δει τα τέρατα: "ένα πιάτο σιμιγδάλι", "μισό φλιτζάνι βούτυρο", "ανάλογο νερό/κρεμμύδι κλπ". Ειλικρινά αυτό το φλιτζάνι βούτυρο στο λαιμό μου κάθεται. Πως στον άνεμο βάζεις βούτυρο σε ένα φλιτζάνι; Και τι είδους πιάτο; Πιάτο που χρησιμοποιεί ο gordon17sp για να φάει; Πιάτο φρούτου; Το "ανάλογο" το είδα κατά κόρον σε βιβλίο του Τσελεμεντέ, ένθετο σε μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα με όνομα που θυμίζει περπάτημα. Αν ΑΥΤΟΣ όρισε την ελληνική μαγειρική αλί αλί και τρισαλί μας. Λιγωνόταν με ο,τιδήπτε γαλλικό αλλά δεν είχε ιδέα από Γαλλία.
Τέρατα βλέπω και σε σύγχρονα περιοδικά φαγητού, ένθετα κι αυτά: υλικά που εμφανίζοντα από το πουθενά, δυο σταγόνες από σάλτσες ανύπαρκτες που λογικά κυκλοφορούν σε μπουκάλια και η υπόλοιπη θα σου μείνει, ασ'τα να πάνε.
 
Α, εδώ έχουμε λύσει το πρόβλημα των φλυτζανιών με βούτυρο. Κάθε πακέτο βουτύρου (1 lb) έχει 4 ράβδους τυλιγμένες χωριστά που η κάθε μια τους έχει 8 κουταλιές σούπας βούτυρο και το περιτύλιγμα είναι τυπωμένο κατάλληλα
1644804857603.png.

Δύο ράβδοι είναι ένα φλυτζάνι. Εγώ πριν ξετυλίξω τη ράβδο για να την βάλω σ' ένα μακρόστενο γυάλινο σκεύος μ' ένα μαχαίρι χαράζω τις γραμμές που δείχνουν τις κουταλιές.

Δεν γίνεται έτσι στα Ελληνικά βούτυρα? Μόνο τις κακές συνήθειες των Αμερικανών μαϊμουδίζουμε, όχι τις καλές?

Βέβαια μπορείς και με βάρος, 1 φλυτζάνι βούτυρο είναι 225 γραμμάρια. Έχω μια μαγειρική της Χρύσας Παραδείση από το 1970κάτι που έχει τα ισοδύναμα όγκου και βάρους για πολλά συνηθισμένα υλικά.

Το "1 πιατέλο ζάχαρη" πάντως από μητρική συνταγή δεν ξέρω με τι ισοδυναμεί :)
 
Το βούτυρο στον αληθινό κόσμο μετράται με το βάρος του σε γραμμάρια. Όλα τα πακέτα είναι χωρισμένα σε γραμμάρια πάνω στο πακέτο, ανά 50 γραμμάρια, ανά 25 ανάλογα με τη μάρκα. Οι αμερικανοί για κάποιο λόγο έχουν μαλώσει ακόμα και με τα οz όσον αφορά το βούτυρο και το μετράνε σε κουταλιές και σε στίκια και όχι σε πακέτα ή οζ.
(elephadas πες σε γνωστούς σου αμερικανούς ότι τα βούτυρά τους φαίνονται πολύ κομμουνιστικά)
 
Φίλες και φίλοι, μέρα που είναι σήμερα (τι μέρα είναι σήμερα; :eviltongue: ) σας ετοίμασα σπέσιαλ μενού! Και ποια άλλη καλύτερη θα μπορούσε να προτείνει ένα τέτοιο γεύμα από την οικοδέσποινα του άλλοτε διάσημου (και απόλυτα trash) Ερωτοδικείου; Enjoy!

Μιχαλονάκου.jpg
 
Από έντυπο της παλιάς αλυσίδας υπεραγορών ΑΤΛΑΝΤΙΚ.
Συνταγή "ερωτοδικείου" λόγω Βίκυς Μιχαλονάκου :biglaugh::biglaugh::biglaugh::biglaugh:
 
Πώς βγάζουμε το καβούρι από το νερό (αρχή συνταγής για καβουρομακαρονάδα) αφού ποτέ δεν το βάλαμε? Εκτός αν πάμε να το ψαρέψουμε από τη θάλασσα, αλλά απ' όσο ξέρω τα καβούρια στη θάλασσα είναι ζωντανά και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, όχι μαγειρεμένα και ζεστά.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα