Οι σταρ μας μαγειρεύουν!

Όλα αυτά με μακαρονάδες και βούτυρα που διαβάζουμε με κάνανε να φτιάξω ένα τεράστιο ταψί παστίτσιο χτες. Δεν έπρεπε.

Διότι τώρα έχω χώρο για ακόμη περισσότερη αγάπη να περάσει από το στομάχι μου. Εγώ σε λίγο δεν θα μπορώ να περάσω από πουθενά χωρίς να γκρεμίζουν τοίχους, σαν Δούρειος elephadas.
 
Ουσιαστικά η συνταγή της κας Παυλάκου είναι αυτό που λέμε εμείς στη πατρίδα "τυρόπιτα ξυπόλυτη". Κοίτα σύμπτωση, το έφτιαξα Δευτέρα βράδυ για να πάρω χθες στο γραφείο για μεσημεριανό.
Αλλά κυρία Τζέλα μου, τι το θέλετε το εβαπορέ; βάλτε ένα ακόμη γιαουρτάκι αντί της κονσέρβας και θα δείτε πόσο νόστιμο γίνεται. Όσο για το μισό τυροκομείο που έχετε αδειάσει στο μείγμα, τι να πω; Μισό κιλό φέτα και δυο φλυτζάνια απ' τ' άλλα; Όπως θα έλεγε κι η Ντένη η Μαρκορά, "αυτό είναι φεστιβάλ χοληστερίνης (και υπέρτασης)!" Για τις ποσότητες των άλλων υλικών που δίνετε, 350 γρ. τυράκι είναι μια χαρά, ειδικά αν η φέτα είναι βαρελίσια και πικάντικη. (τώρα που το σκέφτομαι, άραγε υπάρχει φέτα Μυκόνου; κι αν ναι, πώς είναι; αλμυρή σαν των Καλαβρύτων ή είναι ήπια- ήπια-ήπια σαν αυτές στον τενεκέ; μήπως είναι το δεύτερο και γι' αυτό βάζει το μισόκιλο; τι άλλο να πω, βρε παιδιά; έχω μια αγάπη στις πίτες αλλά μου έπεσε βαρύ τόσο τυρί!)
 
Φέτα.. μπλιάχ....την απεχθάνομαι. Την αποκαλώ και ποδαριλοτύρι...
Μάταιες οι προσπάθειες της μητρός μου να φάω όταν ήμουν μικρός. Την έφτυνα...
Τώρα πως μπορώ να φάω ορισμένες φορές κάτι σπιτικά τυρόψωμα ή και τυρόπιτες άλλο θέμα. Εννοείται ωμή στη σαλάτα ή σε σαγανάκια κλπ
(και με άλλα τυριά) απλά ΔΕΝ τα πλησιάζω...
 
Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι κατι τετοιες πιτες τις αποκαλουν ορεκτικα. Και οχι μονο αυτες. Ενα σωρο αλλα πραγματα. Λουκανικα, σαγανακια, κολοκυθοκεφτεδες, κατι χορταστικες υπερσαλαταρες....Εγω ετσι και φαω λιγο απ' αυτα μου κοβουν την ορεξη και δεν μπορω να συνεχισω.
Οποτε παω κατευθειαν στο κυριως πιατο. Κι αφηνω τη σαλατα για το τελος σαν δροσιστικο.
Για επιδορπιο ουτε λογος. Εχω ηδη σκασει. Το αφηνω για το απογευμα.
 
Όπως θα έλεγε κι η Ντένη η Μαρκορά, "αυτό είναι φεστιβάλ χοληστερίνης (και υπέρτασης)!"
Κι επαυξάνω. Ήταν η πληθωρικότατη κουζίνα της εποχής της αφθονίας. Σε ένα φαγητούλι έβαζαν το σύμπαν. Μεταξύ μας και σήμερα τα ίδια χαζά κάνουν, απλά έχουν εξωτικά ονόματα. Ξεχνούν ότι τα απλά συνήθως είναι και πιο νόστιμα.
Και που να φας κατσικίσια...
 
Η φέτα Καλαβρύτων θεωρείται αλμυρή? Εμένα μου φαίνεται άνοστη συγκριτικά με κάτι άλλες που έχω φάει. Πριν λίγα χρόνια στα Πράμαντα είχαμε βρει φέτα σκέτη αμβροσία. Αλλά ήταν από το τυροκομείο συγγενή της ξενοδόχου ο οποίος το ξενοδοχείο και είχαμε τρελλαθεί όταν την δοκιμάσαμε (αγοράσαμε και έναν ημιντενεκέ, φυσικά). Ενώ την Καλαβρύτων την αγοράζαμε από μπακάλικο στο Διακοφτό. Ίσως αυτό να έκανε τη διαφορά. Προσωπικά σχεδόν όλα τα τυριά μου αρέσουν πολύ, αλλά ειδικά η φέτα αποτελεί essential food group από μόνη της. Το μισό μου βάρος οφείλεται σε φέτα και το άλλο μισό σε ελαιόλαδο.

Απ' όσο ξέρω τυρί "πεκορίνο" δεν είναι αρκετό, χρειάζεται και κάποιον άλλο προσδιορισμό, διότι pecorino απλώς σημαίνει τυρί από πρόβειο γάλα. Ας πούμε pecorino romano που είναι το πιο γνωστό. Έχω δει μέχρι pecorino dolce, δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο ιταλικό (αυτό ήταν αμερικάνικο, αλλά περιέργως από πρόβειο γάλα, πράγμα ασυνήθιστο για αμερικανικά τυριά που αδιαφορούν για τις ευρωπαϊκές τυροπαραδόσεις.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αυτά είναι υπεύθυνα για το τρίτο μισό. Δεν πιστεύω να νόμιζες ότι είμαι τόσο αδύνατος ώστε το βάρος μου να χωρίζεται μόνο σε δύο μισά.
 
Εισαι τρισ-βαρο-διάστατος: φετο-λαδο-γλυκelephadas :biglaugh::biglaugh::biglaugh:
 
Και που να φας κατσικίσια...
Πεθαίνω, λέμε!
Λίγο πολύ σαν τον elephada είμαι κι εγώ με τα τυριά. Μ' αρέσουν όλα ανεξαιρέτως, ακόμη κι η ξηρή μυζήθρα!
Όταν πρωτομπήκα σε σουπερ μάρκετ στη Γαλλία πριν από πολλά χρόνια (όχι κανά τεράστιο, ένα τυπικό σουπερμάρκετ του Στρασβούργου) και είδα το τμήμα των τυριών, κυριολεκτικά τα 'χασα από την ποικιλία! Περιττό να πω ότι έκανα έξτρα χώρο στη βαλίτσα για να βάλω όσα πήρα μαζί μου για Ελλάδα.
Α, και τώρα που λέμε και για την κατσικίσια, για σε τσιγκλίσω λίγο (επειδή ξέρω ότι φουντώνεις με κάτι τέτοιες καταστάσεις), μια συνάδελφος σε μια μάζωξη προ κορόνας μας έβγαλε στο τέλος του δείπνου τα τυριά και τα φρούτα. Ανάμεσα στα τυριά ήταν ένα ωραιότατο κατσικίσιο, από αυτά που είναι μαστιχωτά μέσα και μυρίζουν κατσικίλα από εδώ μέχρι την Τρίπολη, πεντανόστιμο ωστόσο. Δεν της πήγαινε να ονομάσει το τυρί όπως είναι και λέει "δοκιμάστε και λίγο chèvre!" Λες και θα άλλαζε η γεύση.....

@elephadas Η συγκεκριμένη φέτα Καλαβρύτων που παίρνω είναι αρκετά αλμυρή. Βέβαια μπροστά σε κάτι ξηρομερίτικες από μικρά τυροκομεία δεν πιάνει τίποτα στο αλάτι. Αλλά οι δικές μας ούτως ή άλλως είναι σκληρές και πολύ αλμυρές για να μπορούν να σταθούν σε πίτα. Αχ τι το ήθελα τώρα και το είπα; θα πω στη μανούλα να στείλει δέμα με το Κτελ.
 
Πεθαίνω, λέμε!
Λίγο πολύ σαν τον elephada είμαι κι εγώ με τα τυριά. Μ' αρέσουν όλα ανεξαιρέτως, ακόμη κι η ξηρή μυζήθρα!
Όταν πρωτομπήκα σε σουπερ μάρκετ στη Γαλλία πριν από πολλά χρόνια (όχι κανά τεράστιο, ένα τυπικό σουπερμάρκετ του Στρασβούργου) και είδα το τμήμα των τυριών, κυριολεκτικά τα 'χασα από την ποικιλία! Περιττό να πω ότι έκανα έξτρα χώρο στη βαλίτσα για να βάλω όσα πήρα μαζί μου για Ελλάδα.
Α, και τώρα που λέμε και για την κατσικίσια, για σε τσιγκλίσω λίγο (επειδή ξέρω ότι φουντώνεις με κάτι τέτοιες καταστάσεις), μια συνάδελφος σε μια μάζωξη προ κορόνας, μας έβγαλε στο τέλος του δείπνου τα τυριά και τα φρούτα. Ανάμεσα στα τυριά ήταν ένα ωραιότατο κατσικίσιο, από αυτά που είναι μαστιχωτά μέσα και μυρίζουν κατσικίλα από εδώ μέχρι την Τρίπολη, πεντανόστιμο ωστόσο. Δεν της πήγαινε να ονομάσει το τυρί όπως είναι και λέει "δοκιμάστε και λίγο chevre!" Λες και θα άλλαζε η γεύση.....

@elephadas Η συγκεκριμένη φέτα Καλαβρύτων που παίρνω είναι αρκετά αλμυρή. Βέβαια μπροστά σε κάτι ξηρομερίτικες από μικρά τυροκομεία δεν πιάνει τίποτα στο αλάτι. Αλλά οι δικές μας ούτως ή άλλως είναι σκληρές και πολύ αλμυρές για να μπορούν να σταθούν σε πίτα. Αχ τι το ήθελα τώρα και το είπα; θα πω στη μανούλα να στείλει δέμα με το Κτελ.
Ουστ.. τραγοτύρι και ποδαριλοτύρι μαζί!!!!!
Θα βρωμίσει όλο το ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας!!!!!
 
Άρα τα γλυκά δε σε παχαίνουν καθόλου!!!! Τι τα φοβάσαι τοτε;
Αχ, αν δεν πάχαιναν τα γλυκά, θα ήμουν συλφίδα!
Ωραίες και οι πίτες, αλλά τα γλυκά είναι η αδυναμία μου!
Πάντως αυτό που μαγειρεύει η κα Παυλάκου δεν θα το ονόμαζα πίτα. Αν δεν έχει φύλλο, τι σόι πίτα είναι;
 
Βάλτε και μένα στην παρέα σας τυροφάγοι. Από την φέτα την ελληνική μέχρι το εγγλέζικο στίλτον και από το ναξιώτικο αρσενικό μέχρι το μοντερευ Τζακ (για να βάλουμε και την Αμερική στο παιχνιδι) έχω γευθεί απίστευτα τυριά. Μμμμ όλη αυτή η... τυροκουβέντα μου θύμισε τον ρετρό Αστερίξ στο κόμικ "ο Αστερίξ στους Ελβετούς" με τον αδέξιο Ρωμαίο που συμμετέχει στα ρωμαϊκά όργια με φοντύ και όλη την ώρα φωνάζει το "τυράκι μου".
 
Εγώ είμαι τυροφάγος...αλλά με μια ιδιαιτερότητα...
δυσκολεύομαι να φαω το τυρί ωμό, αντιθέτως τρωω τυροπιτα/σπανακοτυρόπιτα, κροκετες τυριου, σαγανακι, τοστ, πίτσα φυσικά...
δηλαδή το τυρί ψημένο...σε διαφορες μορφές...
 
Βάλτε και μένα στην παρέα σας τυροφάγοι. Από την φέτα την ελληνική μέχρι το εγγλέζικο στίλτον και από το ναξιώτικο αρσενικό μέχρι το μοντερευ Τζακ (για να βάλουμε και την Αμερική στο παιχνιδι) έχω γευθεί απίστευτα τυριά. Μμμμ όλη αυτή η... τυροκουβέντα μου θύμισε τον ρετρό Αστερίξ στο κόμικ "ο Αστερίξ στους Ελβετούς" με τον αδέξιο Ρωμαίο που συμμετέχει στα ρωμαϊκά όργια με φοντύ και όλη την ώρα φωνάζει το "τυράκι μου".
ρισκάροντας να με βγάλουν off topic, κι επειδή είμαι από Νάξο, εκτός από το αρσενικό και η γραβιέρα Νάξου είναι θεϊκή!
 
Εννοείται marysuz. Πολλά είναι θεϊκά στη Νάξο. Παραλία σαν τον Προκόπη δεν υπάρχει.
 
Πίσω
Μπλουζα