Παλιές Ελληνικές ταινίες που σας έχουν συγκινήσει

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας domniki
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Με την ευκαιρία ψάχνω μια ταινία ασπρόμαυρη που όχι απλά με είχε συγκινήσει (σαν πιτσιρίκι) αλλά μου είχε χαλάσει την διάθεση για πολύ καιρό. Τίτλο δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Ούτε καν το σενάριο. Θυμάμαι όμως πως έπαιζε ο Ξανθόπουλος και πουλούσε κάλτσες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία σκηνή που κάθετε στην άκρη στο πεζοδρόμιο, κρατάει καναδυό ζευγάρια κάλτσες και με σκυμένο το κεφάλι λέει: κάλτσες, αγοράστε κάλτσες. Γενικά στην ταινία επικρατεί μιζέρια και απογοήτευση (τι άλλο; ). Άλλη μία σκηνή που θυμάμαι (δεν θυμάμαι άλλη) ήταν που σκεφτόταν να πέσει να σκοτωθεί από ψηλά. Τι να την κάνω την ζωή αφού όλα πάνε ανάποδα ένα πράγμα. Δεν θυμάμαι αν τελικά πέφτει γιατί έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια που το είχα δει.

Αν μπορεί να βοηθήσει κανένας θα ήμουν ευγνώμων. Να στε καλά.

ps. Ε ναί. Πέρνω και κανένα ρεπό από το να βλέπω σπλάτερ! :D
 
telonio δυστυχώς δε γνωρίζω τον τίτλο της ταινίας. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω όμως πως τελικά ο Ξανθόπουλος δεν έπεσε στη σκηνή που περιγράφεις. Γύρισε κι άλλες ταινίες...
 
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Alucard +1
 
Alucard είπε:
telonio δυστυχώς δε γνωρίζω τον τίτλο της ταινίας. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω όμως πως τελικά ο Ξανθόπουλος δεν έπεσε στη σκηνή που περιγράφεις. Γύρισε κι άλλες ταινίες...


και ο Γιώργος Τζώρτζης γύρισε κι άλλες αλλά... στο "Η 7η μέρα της δημιουργίας" γκρεμοτσακίστηκε από μία σκαλωσιά ο καημένος!!

Μίζερο κλίμα στην ταινία, απ το 1ο λεπτό.... :xm:
 
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=PA25aERokv4&feature=related]YouTube - Moustakas - Enas Nomotaghs Politis
 
Ενας ηρωας με παντουφλες

Ο φανουρης και το Σοι του

Η προδοσια

Αλιμονο στα νιατα

Η καλπικη λιρα

Η δε γυνη να φοβηται τον αντρα
 
Εμένα αρχίζει να με παίρνει η κάτω βόλτα!

Συγκινούμε πια μόνο με ταινίες της ΚΛΑΚ Films....
 
Αν και δεν μπορω να δω τα youtube links απο το γραφειο (καταρα :banghead: ), το "Ενας νομοταγης πολιτης" εχει απιθανη μουσικη..."εμεις για αλλου κινησαμε για αλλου, κ'αλλου η ζωη μας παει"...

 


Kαι το "Ο Φανουρης και το σοι του" ειναι υπεροχο...αξεπεραστος ο Φωτοπουλος :clap:

Αχ, βρε Stan, ειπαμε να εισαι ευαισθητος, αλλα και στον Τιτανικο???? Θα σου πω αυτο που λεω και στη μαμα μου "Μα, εχεις ξεφτιλισει το κλαμα" :rofl:

Γενικα παντως παρατηρω οτι οσο περνανε τα χρονια συγκινουμαι πιο ευκολα...αχ, σε καμια δεκαρια χρονια με βλεπω να κλαιω ακομα και με Βουγιουκλακη :cry:
 
Τελικά ποια είναι η ταινία με τις κάλτσες; Θα ήθελα να τη δώ... (ό,τι πρέπει για καλοκαίρι!
 
Παιδιά καλησπέρα !

Eγω πέρα απο τα κλασσικά "Καλπικη λίρα" και "Θανάση πάρε το όπλο σου" που ήδη έχετε αναφέρει ,πολλές φορές έχω συγκινηθεί και με το "Ανθρωπάκι" με τον Κώστα Βουτσά στην τελευταία σκηνή που επιστρέφει στο μαγαζί η Μ.Καραγιάννη αλλά και με το " Ο κυρ Γιώργης εκπαιδευεται " με τον αείμνηστο Διον.Παπαγιαννόπουλο .Σημαντικό ρόλο ως πρός τη συγκίνηση παίζει συνήθως και η υπέροχα μελαγχολική μουσική που οι ταινίες αυτές είχαν ...

Μάλλον πρέπει να το κοιτάξω . :wait2:
 
Gryzor είπε:
Τελικά ποια είναι η ταινία με τις κάλτσες; Θα ήθελα να τη δώ... (ό,τι πρέπει για καλοκαίρι!
Δύσκολο να βρεθεί ο τίτλος από ότι φένεται. Θυμάμαι και εγω ελάχιστα πράγματα..
 
candy είπε:
Η ταινία "Χαμένα όνειρα" με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Αντιγόνη Βαλάκου.Εδώ θα διαβάσετε την πλοκή.
Ωχ, τωρα το θυμηθηκα αυτο...ειναι απο τις πιο θλιβερες ταινιες που εχω δει :cry: :cry: :cry:

Ανατριχιασα Candy :nervous: θυμαμαι οτι στην προηγουμενη δουλεια μου, ολοι ελεγαν οτι ειμαστε εκει προσωρινα και οτι ολοι θα εφευγαν συντομα, μολις δηλαδη τους "καθοταν" η ευκαιρια. Τοτε τους ειχα θυμισει αυτη την ταινια και την ειχαμε κανει σλογκαν. Συγκεκριμενα, ελεγα στον διπλανο μου συναδελφο (να εισαι καλα Νικο!) οτι μας βλεπω με ασπρα μαλλια και κουβαριστρες...ευτυχως τελικα η ζωη υπηρξε πιο γενναιοδωρη απο την ταινια και ολοι ειμαστε καπου πολυ καλυτερα :cheers: Τελικα μερικες φορες τα δυσοιωνα σεναρια δεν πραγματοποιουνται...και πολυ χαιρομαι γι'αυτο :headbangdude:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Nemo είπε:
Ενας ηρωας με παντουφλεςΟ φανουρης και το Σοι του

Η προδοσια

Αλιμονο στα νιατα

Η καλπικη λιρα

Η δε γυνη να φοβηται τον αντρα
Αυριο το βραδυ του σαββατου στις 23.00 στην Ετ3 θα εχει την συγκλονιστικη οσο και αρκετα παραγνωρισμενη "Προδοσία " .
 
"Το ξυπόλητο τάγμα" του Γκρεγκ Τάλλας είχα την ευτυχία να δω πριν από λίγους μήνες στον κινηματογράφο. Η αληθινή ιστορία των παιδιών του Ορφανοτρορείου Θεσσαλονίκης που κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έγιναν οι σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών. ;)

Μιά πολύ όμορφη και συγκινητική ιστοριούλα που αν την πετύχετε σε κάποιο κινηματογράφο κοντά σας μην τη χάσετε... :flower:

http://www.men24.gr/html/ent/957/ent.35957.asp
 
ΚΛΙΟ δεν υπαρχει κατι copyrighted εδω μεσα να κατεβασεις.

Ριξε μια ματια στοθς Κανονες
 
Έπιασα και εγώ τον εαυτό μου τελευταία να συγκινούμαι, με ταινίες που τις βλέπουμε, απο σπάνια μέχρι καθόλου στην τηλεόραση, μιας και ειναι φθηνές παραγωγές...

Εχθές παρόλλαυτά που έβλεπα την κυρά μας την μαμή με την Βασιλειάδου και τον Ορέστη Μακρή...μου έτυχε και το εξής...

Μπορεί να έχει γέλιο και να είναι απο τις ταινιες που βλέπω πολύ ευχάριστά αλλά προς το τελος που ο Δημήτρης Παπαμιχαηλ πηγαίνει στο σπίτι του γιατρού να παρεί μια ένεση που θα σώσει την αγαπημένη του...

Ο Ορέστης Μακρής (κορυφή ο άνθρωπός και στο δράμα και στην κωμωδία,όπως όλοι οι παλιοί ηθοποιοί) γυρίζει και του λέει πως αν πάθει κάτι αυτός που έχουν στα χέρια τους θα τους κυνηγήσει...

Εκεί που τα έμπηξα,ήταν όταν του ορκίστηκε στο παιδί του να το... τελός πάντων άστο...

Τι;...Θέλετε να σας πω και για τον Βασίλη Καίλα...ε και αυτόν πια τον βλέπω αλλιώς και συγκινούμαι ένεκα μάνα...

ΥΓ Εντάξει όσον αφορά την συγκίνηση δεν είμαι και αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπου... :icon_cry: ..... :banghead: !!!
 
ταινιαι τεχνης..

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=RxMU1WevemU&feature=related]YouTube - Ξ?Ξ±ΞΉΞ½Ξ―Ξ±ΞΉ Ο�Ξ*Ο�Ξ½Ξ·Ο�
 
Καλησπέρα!

Θυμάμαι 4 ελληνικές ταινίες που είχα δει πολυ παλιά, αλλά δε θυμάμαι τίτλους :

1) είναι μια που θυμάμαι μόνο τη σκηνή όπου ένας μικρός (νομίζω ο καΐλας) πεθαίνει από ηλεκτροπληξία, γιατί είναι από πάνω του οι γονείς του στη μέση του δρόμου, και λέει στη μάνα του ότι κάτι έκανε στη λάμπα, την έριξε ή κάτι

τέτοιο

2) είναι μία νομίζω με τον κούρκουλο (μπορεί και με τον ξανθόπουλο δεν είμαι σίγουρος) πάντως αυτός ψάχνει να βρει αίμα 0 αρνητικό για τη γυναίκα του που είναι στο νοσοκομείο

3) έχει γίνει ένας μεγάλος σεισμός και θυμάμαι χαρακτηριστικά τη σκηνή της ταινίας όπου ο πατέρας, που βρίσκεται σε άλλο μέρος, μακριά, διαβάζει στην εφημερίδα τα ονόματα των αγνοούμενων και η κάμερα κάνει σταδιακά ζουμ σε ένα όνομα "Αυγή Μαλφέτα", που είναι η κόρη του. Τελικά κάπου στο νοσοκομείο μαθαίνει ότι και η δεύτερη κόρη του η Κατίνα, δεν άντεξε, ενώ η αυγή έζησε

4) δε θυμάμαι αν είναι συγκινητική, πάντως η πρωταγωνίστρια λέγεται Ξάνθω, και τριγυρίζει στα χωριά ψάχνοντας κάποιον (βρίσκει κάπου και μια γρια που νομίζει ότι είναι η κόρη της η Διαμαντούλα)

ΕΛπίζω να μη σας κούρασα!

Σας θυμίζει τίποτα κάτι από όλα αυτά;
 
Πίσω
Μπλουζα