Πιτσιρικαδες,gaming,τοτε,τωρα

Shinobi είπε:
Είναι δυνατόν να περάσεις απο τα ουφάδικα να δεις το Double Dragon και να πας να παίξεις στο Spectrum? :p
Φυσικά. Ειδικά αν πας να ρίξεις τάληρο και σε λούζει κρύος ιδρώτας, είσαι και τρισευτυχισμένος που υπάρχει στο Spectrum.

Βέβαια το DD μου είναι αδιάφορο. Προτιμούσα να παίζω PSSST και τα λοιπά διαμάντια.......
 
spyros_s είπε:
Θα είναι τεράστιο λάθος ν' αφορίσουμε κάθε τι μοντέρνο μπροστά στις ρετρό αναμνήσεις μας τόσο συνολικά όσο και στο θέμα του gaming που πραγματευόμαστε! Το μόνο που θα καταφέρουμε πέραν του να επιβεβαιώσουμε το ...χάσμα των γενεών είναι να γίνουμε γραφικοί! Είναι δεδομένο ότι πλέον το gaming έχει απομυθοποιηθεί από τα τότε στερεότυπα που ήθελαν τους gamers να είναι έφηβα αγόρια με μειωμένη κοινωνικότητα και συμπλεγματα αφού πλέον οι gamers χαρακτηρίζονται από κοινό σε όλες τις ηλικίες και τα 2 φύλα!

Επίσης η εμφάνιση του ιντερνετ άλλαξε άρδην την διαδικασία διακίνησης λογισμικού κάτι που προφανώς ευνοεί τους νεώτερους gamers και όχι μόνο!

Αυτοί λοιπόν θα καυχιούνται ότι έζησαν στην εποχή που μπορούσε ο καθένας να εχει τεράστια συλλογή προγραμμάτων και παιχνιδιών ενώ οι παλαιότεροι ότι ε΄ζησαν την ρομαντική εποχή της έκρηξης της πληροφορικής και της εισαγωγής των υπολογιστών σε κάθε σπίτι με ότι αυτό συνεπάγεται!

Δεν τίθεται λοιπόν θέμα διάκρισης σε καλύτερη ή χειρότερη εποχή αλλά μάλλον σε διαφορετικές περιόδους με διαφορετικά δεδομένα και συνήθειες!
Μπράβο ρε Σπύρο,αυτό είναι ένα post που περιγράφει σε πολύ μεγάλο βαθμό το πώς είχαν τότε κι έχουν πλέον τώρα τα πράγματα!

Σωστότατος! :thumbup:
 
Shinobi είπε:
πολλά conversions τα έπαιξα μανιωδώς παρ όλο που ήταν σκουπίδια.. (βλέπε Bubble bobble και Guerilla War Amstrad) προσπαθώντας να νιώσω λίγη απο τη μαγεία του arcade σε αυτά.
Το Bubble Bobble , δεν ήταν τραγικό , αν σκεφθείς τις δυνατότητες του μηχανήματος.Και ο editor που είχε βγει , έδινε επιπλέον διάρκεια στο παιχνίδι.

Στα (+) ήταν ότι κυκλοφόρησε όσο το arcade ήταν στα πάνω του.

Ενώ στο Sega Master System ας πούμε , ήταν κορυφαίο , αλλά βγήκε ... 2-3 χρόνια μετά ...
 
Karnov είπε:
Το Bubble Bobble , δεν ήταν τραγικό , αν σκεφθείς τις δυνατότητες του μηχανήματος.Και ο editor που είχε βγει , έδινε επιπλέον διάρκεια στο παιχνίδι.Στα (+) ήταν ότι κυκλοφόρησε όσο το arcade ήταν στα πάνω του.

Ενώ στο Sega Master System ας πούμε , ήταν κορυφαίο , αλλά βγήκε ... 2-3 χρόνια μετά ...
αν το συγκρίνεις με την έκδοση για C64....
 
Για να πω και εγώ τη γνώμη. Παρατηρώ και εγώ το σνομπάρισμα προς το παλιό gaming από τους πιτσιρικάδες. Δεν είναι αναγκαστικά κατακριτέο. Αφήστε τους πιτσιρικάδες να παίζουν ότι θέλουν. Όταν τα MMO πρακτικά δεν τελειώνουν ποτέ που να βρούνε χρόνο να ασχοληθούν με άλλα. Αυτό είναι κάτι που δεν μου αρέσει και μένα. Κολλάς με ένα MMO και αυτό είναι όλο.

Είναι δύσκολο να παίξει τώρα ένα παιχνίδι AMIGA όταν έχει τα super 3D γραφικά μπροστά του. Θα σε χαρακτηρίσει γραφικό. Αλλά έχουν οι καιροί γυρίσματα. Όταν θα φτάσουν και αυτοί στα άντα και εμείς δεν ξέρω που θα ψάχνουν ορισμένοι να στήσουν wow servers για να έχουν τις ωραίες αναμνήσεις του παρελθόντος, όταν πλέον η Blizzard θα το έχει σταματήσει.

Υ.Σ. Λέτε να υπάρχει ακόμα εμπορικά το oroginal wow το 2025. hehe
 
Όπως υπάρχουν servers για Quake III ακόμα, έτσι και το 2030 θα υπάρχουν άνετα servers για το wow.

Μην νομίζεις ότι τόσο εύκολα θα ξεμπερδέψουμε από αυτό.
 
όχι μονο Quake 3 , και quake 1 έχει (quakeworld) , και μάλιστα είναι και γεμάτοι (και μιλάμε για αρκετούς server)

εγώ πάντως αυτό που νομίζω, είναι ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί τίτλοι, και επίσης πολλές πληοροφορίες που είναι εύκολες να βρείς ( internet ) .

κόλλησες σε παιχνίδι, μπαμ πας στο internet και βρίσκεις την λύση

κόλλησες? παίζεις άλλο παιχνίδι άμεσος...

παλιά otan παίζαμε ένα παιχνίδι:

είσαι εσύ και το παιχνίδι φιλε. σπάσε το κεφάλι σου και βρε πως θα το τελειώσεις.

τι δεν μπορείς? για κάτι μήνες αυτό θα παίζεις επειδή ο μπαμπάς/μαμά δεν ρίχνουν τα φράγκα για να πάρεις εσύ.....παιχνίδι.

τερμάτισες το παιχνιδάκι σου?

τι? απλά πηγες από την αρχή στο τέλος?

δεν πήρες όλα τα αντικείμενα που υπάρχουν στο παιχνίδι, δεν πηγες σε κρυφές περιοχές, παρέκαμψες τα μισά πράματα...

ουσιαστικά είχε παίξει το 30% του παιχνιδιού

και μετά από κάποιο καιρό (που ίσος είχες τερματίσει ένα άλλο game και δεν είχες λεφτά για άλλο, ξανάπαιζες το παλιό και καράφλιαζες από τα καινούρια πράματα που έβλεπες!
 
haha. και εγώ καίγομαι στο wow ώρες ώρες εδώ που τα λέμε. Οπότε δεν μπορώ να κατηγορήσω κανένα πιτσιρικά.
 
Divined είναι αργά για να το αρχίσει κανείς;

Ψήνομαι.......
 
pooky(1) είπε:
είναι αργά για να το αρχίσει κανείς;

Τα γραφικά είναι μάλλον τραγικά ,

ακόμη κι αν τα συγκρίνεις με ... το Morrorwind ...

που είναι 2 χρόνια παλιότερο του 1ου wow ...
 
Ε, τα γραφικά επίτηδες είναι όπως είναι. Έπρεπε να μπορεί το παιχνίδι να τρέχει και σε μηχανήματα που δεν είναι τόσο μοντέρνα. Μια χαρά τα κατάφεραν οι τύποι πάντως. Έχει κάνει θραύση. Και δεν θες και τίποτε ακριβό ή μοντέρνο να το τρέξεις (εδώ πήγαινε, με το ζόρι βέβαια, και σε netbook) .

Θα το δοκιμάσω εντός των ημερών, για να δω από πρώτο χέρι. Δίνουν δοκιμαστική έκδοση μαζί με τους drivers της ΑΤΙ!
 
Σκέψου το καλά pooky.. Δεν ξέρω αν έχεις ασχοληθεί ξανά με MMO αλλά αν δοκιμάσεις και σου αρέσει, "καταστράφηκες". WOW έχω παίξει ελάχιστες ώρες για να είμαι ειλικρινής, όμως έχω ξοδέψει τρελεεεές ώρες στο Archlord (ελάχιστοι το γνωρίζουν) και μετέπειτα στο Warhammer. Πέρυσι τον Μάρτιο αποφάσισα να τα κόψω τελείως και τα κατάφερα. Ενδεικτικά να σου αναφέρω οτι έχω μείνει και 60 ώρες άυπνος, επιβιώνοντας με delivery, μπισκότα και καφέ! :D Ειδικά αν έχεις και φίλους που να παίζουν και μπείτε όλοι μαζί σε καμιά guild... εκεί να δείς!
 
Είμαστε ένα γκρουπάκι από έξι κολλητούς - ρεμάλια σαν και μένα που συναντιόμαστε δυο φορές τη βδομάδα και παίζουμε lan (εξ' ου και "αναγκαστικά" ασχολούμαι με gaming laptops, δεν μπορώ να κουβαλάω το σταθερό!!!! ) .

Λέμε να μπούμε όλοι μαζί ομαδικώς. Δεν μας ενδιέφερε μέχρι τώρα το on line προτιμάμε να βρίζουμε ο ένας τον άλλο κατάφατσα!!!!!!!!!!!

Θα ανοίξω μάλλον νέο thread μη καταστρέψουμε αυτό εδώ.
 
pooky(1) είπε:
Είμαστε ένα γκρουπάκι από έξι κολλητούς - ρεμάλια σαν και μένα που συναντιόμαστε δυο φορές τη βδομάδα και παίζουμε lan (εξ' ου και "αναγκαστικά" ασχολούμαι με gaming laptops, δεν μπορώ να κουβαλάω το σταθερό!!!! ) .
Λέμε να μπούμε όλοι μαζί ομαδικώς. Δεν μας ενδιέφερε μέχρι τώρα το on line προτιμάμε να βρίζουμε ο ένας τον άλλο κατάφατσα!!!!!!!!!!!

Θα ανοίξω μάλλον νέο thread μη καταστρέψουμε αυτό εδώ.
O pooky σκεφτεται να αρχισει ΜΜΟ? Το ειδαμε κι αυτο :p

WoW επαιζα για λιγους μηνες οταν ακομα ηταν -σχετικα- καινουριο (ηρθε και καθυστερημενα στην Ελλαδα).

Καθως δεν ξαναειχα δει ποτε ΜΜΟ, ομολογω οτι με ειχε μαγεψει. Εχει μαλιστα αρκετο περιεχομενο ωστε να στεκει (κουτσα) και σαν ενα απλο action RPG σε στυλ diablo.

Το παρατησα γυρω στο 6μηνο γιατι με ειχε απορροφησει κυριολεκτικα απο τα παντα και δεν ενοιωθα ανετα με αυτην την κατασταση.

Παντως η χρυση εποχη του εχει περασει ανεπιστρεπτι. Δεν το εχω ξαναδει απο τοτε αλλα απο αυτα που διαβαζω και ακουω απο γνωστους που ακομα παιζουν με πιανει αναγουλα.

Γενικως τα ΜΜΟ εχουν τις καλυτερες στιγμες τους στην αρχη οπου οι διαφορες μεταξυ παιχτων δεν ειναι τραγικες και τα καλυτερα αντικειμενα και εχθροι δεν εχουν γινει ακομα ρουτινα και κοινοτυπια για ολους.

Αν ξεκινησεις τωρα πολυ πιθανον να μην σου αρεσει καθολου αυτο που θα δεις και το οποιο ελαχιστη σχεση ισως να εχει με αυτο που ξεκινησε
 
Εγω σαν παιδι θα ελεγα πως δεν ημουν σχεδον καθολου gamer. Atari/pc/Αmiga κτλ ηταν απαγορευμενα ειδη στο σπιτι απο την μητερα μου για να μην ''χαζεψουμε''. Η μονη ευκαιρια μου ηταν στο σπιτι ενος φιλου μου που ειχε υπολογιστη ή να παω στην ''λεσχη''. Φυσικα η μανα μου θα παθαινε κοκομπλοκο αν ηξερε πως παταγα εκει. Για να πω την αληθεια και εγω αν ημουν στην θεση της δεν θα ηθελα το παιδι μου να παταει εκει τωρα που το σκεφτομαι. Το μερος εβριθε απο αλητες με την κανονικη εννοια οχι αυτη που εχουν ψωμοτυρι οι θειτσες, πρεζακια, βαπορακια, κλεφτρονια κτλ. Κατα καιρους γινονταν πεσιματα απο την αστυνομια και το μαγαζι εκλεινε για λιγο. Οι ιδιοκτητες ηταν κατι βρωμυλοι παλιομουτρα και κλεφτες αλλα ειχαν το πλησιεστερο μπιλιαρδαδικο/ουφαδικο στην γειτονια, ενω το αμεσως επομενο ηταν σε λιγο πολυ ιδια κατασταση. Με λιγα λογια αν ηθελες να παιξεις ηλεκτρονικα επρεπε ή να περπατησεις αρκετα ως το μικρο Λουνα Παρκ ή να φας στην μαπα την Σαρα και την Μαρα.

Ετσι το gamming ενεργα το αρχισα σε αρκετα μεγαλη ηλικια. Στα 19 οποτε πηρα και τον πρωτο μου υπολογιστη λογω της σχολης και της δουλειας μου.

Ελειψη internet ο μονος τροπος να προμηθευτεις σχετικα φθηνα παιχνιδια και προγραμματα ηταν οι πειρατες. Ο δικος μου ηταν στην πλατεια Σερφιωτου στην Καλλιπολη. Ενα μαγαζακι που για βιτρινα ειχε 5 κουτια παιχνιδιων κλειστα ενω ο μαστορας σου εβγαζε 3 ντοσιε με πραμα να διαλεξεις. Περιμενες να στα γραψει, κοντα στην μια ωρα και με ενα χιλιαρικο το σιντακι ηταν δικα σου. Πηγαινες σπιτι να λιωσεις.

Αυτα το 1998. Οχι και πολυ παλια ετσι?

Καταλαβαινουμε ολοι το χασμα που υπαρχει με τις σημερινες επιλογες και λυσεις. Τα παιχνιδια εξελιχθηκαν σιγα σιγα απο πασατεμπο ψυχαγωγεια σε ολοκληρους κοσμους. Οσο πανε γινονται και πιο περιπλοκα ωστε οι παικτες αισθανονται σαν να εχουν διπλη ταυτοτητα. Ποιος μπορουσε πχ να φανταστει τα online games τυπου WOW και LineAge? Ποος μπορουσε να φανταστει το GTA4? Ναι μπορουσα να φανταστω ενα παιχνιδι εξομοιωσης αεροπλανων με καλυτερα γραφικα, αλλα μια ολοκληρη πολη που θα τριγυριζεις ουσιαστικα παντου κανοντας οτιδηποτε, οχι!

Θα γυριζα πισω στα παιχνιδια οπως το 1942, buble buble, Cops, Probotector, Street Fighter? Oυτε με σφαιρες! Καταλαβαινω απολυτα τους πιτσιρικαδες που αδιαφορουν γιαυτα. Αναγνωριζω παραλληλα ομως και τον κινδυνο αποξενωσης με το περιβαλλον που ειναι πιο εντονος παρα ποτε σε συνδιασμο με τον τροπο που ζουμε.
 
Φίλε Joe, αν περιμένουμε από τα παιχνίδια να αποξενωθούμε, δεν κινδυνεύουμε.

Σήμερα, κατά τη γνώμη μου, είναι προτιμότερη η "αποξένωση" εν μέσω video games, παρά άλλες δραστηριότητες. Έρχεται ασύγκριτα οικονομικότερα και οι κάθε λογής κίνδυνοι είναι ελάχιστοι.

Υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνήσουν, αλλά προτιμώ να περνάω καλά με τα παιχνίδια μου παρά να αναλώνομαι σε άσκοπες δραστηριότητες για χάρη της φιγούρας και του θεαθήναι. Παλιότερα έπαιζες, έβγαινες έξω γιατί το ήθελες εσύ με άτομα που γούσταρες, σήμερα η φάση έχει καταλήξει, δυστυχώς, να μαζεύεται ένα τσούρμο παγώνια και να φουσκώνουν από αλαζονεία και ματαιοδοξία, προσπαθώντας να αποδείξουν ποιος είναι ισχυρότερος. Προτιμώ να παίζω από το να έρχομαι σε επαφή με τέτοια άτομα, λοιπόν.

Δυστυχώς, αυτό που αναφέρεις ίσχυε. Πολλοί γονείς για να μη "χαζέψουν" τα παιδιά τους, λόγω ημιμάθειας σε συνδυασμό με τη φοβία για τις νέες τεχνολογίες, είχαν σπρώξει τα παιδιά να κάνουν το πάθος τους σε κακόφημα μέρη. Μέρη που για μερικούς αποδείχτηκαν "φροντιστήριο του πεζοδρομίου" κάνοντας χειρότερη ζημιά.
 
pooky(1) είπε:
προτιμώ να περνάω καλά με τα παιχνίδια μου παρά να αναλώνομαι σε άσκοπες δραστηριότητες για χάρη της φιγούρας και του θεαθήναι. Παλιότερα έπαιζες, έβγαινες έξω γιατί το ήθελες εσύ με άτομα που γούσταρες, σήμερα η φάση έχει καταλήξει, δυστυχώς, να μαζεύεται ένα τσούρμο παγώνια και να φουσκώνουν από αλαζονεία και ματαιοδοξία, προσπαθώντας να αποδείξουν ποιος είναι ισχυρότερος. Προτιμώ να παίζω από το να έρχομαι σε επαφή με τέτοια άτομα, λοιπόν.
Φίλε βλέπεις χρόνια μπροστά. συμφωνώ απόλυτα.

joe είπε:
η μανα μου θα παθαινε κοκομπλοκο αν ηξερε πως παταγα εκει. Για να πω την αληθεια και εγω αν ημουν στην θεση της δεν θα ηθελα το παιδι μου να παταει εκει τωρα που το σκεφτομαι. Το μερος εβριθε απο αλητες με την κανονικη εννοια οχι αυτη που εχουν ψωμοτυρι οι θειτσες, πρεζακια, βαπορακια, κλεφτρονια κτλ. Κατα καιρους γινονταν πεσιματα απο την αστυνομια και το μαγαζι εκλεινε για λιγο. Οι ιδιοκτητες ηταν κατι βρωμυλοι παλιομουτρα και κλεφτες αλλα ειχαν το πλησιεστερο μπιλιαρδαδικο/ουφαδικο στην γειτονια, ενω το αμεσως επομενο ηταν σε λιγο πολυ ιδια κατασταση. Με λιγα λογια αν ηθελες να παιξεις ηλεκτρονικα επρεπε ή να περπατησεις αρκετα ως το μικρο Λουνα Παρκ ή να φας στην μαπα την Σαρα και την Μαρα.
Κι εγώ κάπως έτσι θυμάμαι τα πιο πολλά ουφάδικα. όλα τα αποβράσματα μαζεμένα. και μιλάμε για πραγματικά αποβράσματα τέτοιους τύπους δε συναντάς κάθε μέρα σήμερα. τα σκηνικά που έχω δει σε ουφάδικο μόνο σε ταινίες τα βλέπω πλέον, φασαρίες με στέκες μπιλιάρδου κλπ. σκηνικά ταινίας του Ταραντίνο
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
pooky(1) είπε:
Ε, τα γραφικά επίτηδες είναι όπως είναι. Έπρεπε να μπορεί το παιχνίδι να τρέχει και σε μηχανήματα που δεν είναι τόσο μοντέρνα.
Αυτός είναι ένας κομψός κι ευγενικός τρόπος για να χαρακτηρίσεις το Μάρτιο του 2010 , το pc που αποτελείται από Amd Athlon XP 1600+ και κάρτα γραφικών Geforce 4 MX440 ...
 
Σωστά Karnov. Αλλά όταν κυκλοφόρησε το παιχνίδι στόχευσαν να έχουν σαν user base όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εγκαταστημένη βάση μηχανημάτων.

Αν είχε κυκλοφορήσει τότε με τη μηχανή του Oblivion δεν θα είχε καμία τύχη.
 
pooky(1) είπε:
Φίλε Joe, αν περιμένουμε από τα παιχνίδια να αποξενωθούμε, δεν κινδυνεύουμε.
Σήμερα, κατά τη γνώμη μου, είναι προτιμότερη η "αποξένωση" εν μέσω video games, παρά άλλες δραστηριότητες. Έρχεται ασύγκριτα οικονομικότερα και οι κάθε λογής κίνδυνοι είναι ελάχιστοι.

Υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνήσουν, αλλά προτιμώ να περνάω καλά με τα παιχνίδια μου παρά να αναλώνομαι σε άσκοπες δραστηριότητες για χάρη της φιγούρας και του θεαθήναι. Παλιότερα έπαιζες, έβγαινες έξω γιατί το ήθελες εσύ με άτομα που γούσταρες, σήμερα η φάση έχει καταλήξει, δυστυχώς, να μαζεύεται ένα τσούρμο παγώνια και να φουσκώνουν από αλαζονεία και ματαιοδοξία, προσπαθώντας να αποδείξουν ποιος είναι ισχυρότερος. Προτιμώ να παίζω από το να έρχομαι σε επαφή με τέτοια άτομα, λοιπόν.

Δυστυχώς, αυτό που αναφέρεις ίσχυε. Πολλοί γονείς για να μη "χαζέψουν" τα παιδιά τους, λόγω ημιμάθειας σε συνδυασμό με τη φοβία για τις νέες τεχνολογίες, είχαν σπρώξει τα παιδιά να κάνουν το πάθος τους σε κακόφημα μέρη. Μέρη που για μερικούς αποδείχτηκαν "φροντιστήριο του πεζοδρομίου" κάνοντας χειρότερη ζημιά.
Διαφωνω και να φανταστεις οτι ναι μου αρεσει να παιζω παιχνιδια. Εχει τυχει να φαω ολοκληρο Σαββατο κολλημενος γιατι απλα δεν εχεις αισθηση του χρονου. Μετα αισθανομαι οτι απλα πεταξα μια ημερα απ την ζωη μου. Δεν αισθανομαι το ιδιο οταν σχεδιαζω, οταν φτιαχνω μοντελα, οταν κανω πυρογραφιες σε κιθαρες κολλητων, οταν μελανωνω, οταν δοκιμαζω την τυχη μου στην γλυπτικη φιγουρων και γενικα οτιδηποτε αλλο δημιουργικο. Ξερεις γιατι? Γιατι στο τελος κατι μενει. Ενα εργο να μου θυμιζει την φαση. Ομοιως οταν ειμαι με καλη παρεα μενει μια εμπειρια. Τα παιχνιδια, παροτι μου αρεσουν, ουσιαστικα σου κλεβουν την ζωη και τις εμπειριες που θα ειχες.

Οταν πριν καιρο αρχισαμε να ξαναπαιζουμε Risk και Heroquest με την παρεα, καταλαβα ποσο μου ειχε λειψει αυτο και ποσο πιο πολυ πλακα εχει. καλως ή κακως κανενα ai δεν μπορει να παραβγει εναν κολλητο που παει να στην κανει ;)

Τα ολο και πιο εντυπωσιακα παιχνιδια που λειτουργουν ως κοσμος πλεον παρα σαν στεγνη ψυχαγωγια τυπου ''σκοτωνω την ωρα μου'' σε συνδιασμο με ενα ολο και πιο ανασφαλη και ασχημο κοσμο εξω οδηγουν στην αποξενωση και αποβλακωση.
 
Πίσω
Μπλουζα