Ποια είναι τα πιο "γελοία" τραγούδια που έχετε ακούσει ;

Ερωτά μου τοκογλύφε γλύφε το κορμί μου γλύφε!! Η κάπως έτσι τέλος πάντων Βασίλης Παπαβασιλείου
 
Αχαχαχαχα! δεν το ήξερα αυτό. Έχει μπλέξει ίσως το "γλύφε" με το "γλείφε" αλλά έτσι ή αλλιώς το αποτέλεσμα ίδιο θα ήταν στο κορμί του... :p
 
chris73 είπε:
Λούμπεν-exploitation από τον αρχηγό του είδους. "...και φαρμάκια έχουν γίνειιιιιι, τα γλυκά που ψώνισαααααα..."

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Τουλάχιστον να το έπαιρνε χαμπάρι πως τον παράτησε, πριν τα πληρώσει τα γλυκά... :D
 
Ξυνά του βγήκαν τα γλυκά...
 

.....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα λόγια περιττεύουν...

Προβολή συνημμένου 112117

Και οι μεγαλειώδεις στίχοι βέβαια:

"Από κορμί είμαι η best

Κι από προσόντα είμαι first

Μ' αυτό στους άντρες κάνω test

Για να διαλέξω.

Μπες όπως όλοι στη γραμμή

Ασε τα μα, τα μου, τα μη

Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή

Και ίσως σε επιλέξω




βρε αντε γραμμη σου

αντε γραμμη σου

μπες στη γραμμη σου

και στοιχίσου"
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οντως χωρίς λόγια, μονο που από χρονολογικής άποψης το τραγούδι είναι εκτός θέματος
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Stannis είπε:
το πιο γελοίο που άκουσα πρόσφατα ήταν η αρκούδα από τον Σώτη Βολάνη (επανεκτέλεση/κακοποίηση του τραγουδιού της Βιτάλη)

http://www.youtube.com/watch?v=t_MqrGxvn1I
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Rygar είπε:
Οντως χωρίς λόγια, μονο που από χρονολογικής άποψης το τραγούδι είναι εκτός θέματος
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Αιντε πάλι :D
 
φιλε rygar συγγνωμη ,απλα δεν μπορουσα να περιμενω 10 χρονια ωστε να γινει ρετρο το συγκεκριμενο.σορρυ και παλι.
 
Υπενθυμίζω πως το χρονολογικό όριο του φόρουμ είναι ως και το έτος 1995. :)

τα off topic θα διαγραφούν δε λίγο.
 
Μέγας ο Στέλιος δε λέω, αλλά το πρώτο μισό αυτού του τραγουδιού πάντα μου ακουγόταν λίγο αστείο..


Στέλιος Καζαντζίδης-σπασμένος καθρέφτης
 
και γελοιο τραγουδι και γελοιο βιντεο τι να πρωτοσχολιασω??το headbanging που κανει ο τραγουδιστης κρεμασμενος απο ενα κλαδι??το οτι ο και καλα blackμεταλλας κανει τον σταυρο του πριν πηδηξει στο κενο??δειτε το και κριντε

 
Αγαπητέ φίλε Chris 73, o Καζαντζίδης μόνο "λούμπεν" δεν υπήρξε...Μπορεί κι αυτός -όπως όλοι- να είχε ένα ποσοστό αδιάφορων έως απαράδεκτων τραγουδιών (τα γνωρίζω καλά γιατί τα έχω όλα και λόγω της δουλειάς μου, αλλά και γιατί ήμουν, είμαι και θα είμαι "καζαντζιδικός"), αλλά ο χαρακτηρισμός "αρχηγός των λούμπεν" είναι -κατά τη γνώμη μου- τουλάχιστον προσβλητικός. Το να μη σ' αρέσει είναι αναφαίρετο και σεβαστό δικαίωμά σου, αλλά νομίζω ότι είναι προτιμότερο να λείπουν τέτοιοι χαρακτηρισμοί, ειδικά για τον συγκεκριμένο ερμηνευτή. Η παρατήρηση είναι άκρως φιλική και χωρίς διάθεση παραμικρής παρεξήγησης...
 
Tάσο δεν πρόκειται να παρεξηγηθώ ειδικά μέσω ενός φόρουμ με κανένα και αυτό είναι αρχή μου. Όπως επίσης είναι αρχή μου να εκφράζω αυτό που νοιώθω απλά και όχι συγκαλυμμένα.

Δεν κατατάσσω των ευατό μου σε καμία κατηγορία ή ομάδα, και αυτό πιστεύω πως μου δίνει την ελευθερία να αφουγκράζομαι πράγματα από όλες τις πλευρές χωρίς (το δυνατόν) το φρένο που ακούσια ή εκούσια μπαίνει όταν αρχίζουν τα οπαδιλίκια. Το προσπαθω αυτό, δεν λέω πως το καταφέρνω πάντα.

Θα μπορούσα, σε άλλο ίσως νήμα, να αναφέρω και τα ποιοτικά χαρακτηριστηκά του συγκεκριμένου, που είμαι όμως σίγουρος πως τα γνωρίζεις και τα εκτιμάς πολύ καλύτερα.

Εδώ το θέμα είναι το "γελοίο" και για εμένα υπάρχει σαφώς και τέτοια πλευρά στο έργο του. Επίσης λόγω όγκου δουλειάς και παρουσίας του στην πρώτη γραμμή και στα πράγματα, για εμένα δικαιούται τον χαρακτηρισμό.

Επειδή υπάρχει μεγάλο κίνημα υπέρ του, νοιώθω από πάντα στον αέρα να αιωρείται μια σιωπηλή "βία" για όποιον τολμήσει να εκφραστεί "άσχημα". Είναι ταμπού λοιπόν? Ισως.

Αλλά έγραψα πολλά και ίσως περιττά. Αν ενόχλησε το/τα ποστ μου κάποιον, η διαχείριση μπορεί να πράξει όπως νομίζει, δεν υπάρχει κανένα απολύτως θέμα.

Δεν είναι δικό μου το φόρουμ και αυτό το σέβομαι απόλυτα.
 
Η λέξη "βία" (σιωπηλή, φωναχτή, λεκτική κλπ) δε με αντιπροσωπεύει και μακριά από μένα. Ούτε δικηγόρος του συχωρεμένου είμαι, ούτε μέλος κάποιου συλλόγου φίλων του. Το ότι είμαι "καζαντζιδικός" όπως προείπα, δε σημαίνει ότι επικροτώ όλες τις επιλογές του και πολύ συχνά στις κατά καιρούς αναφορές που έχω κάνει στο πρόσωπό του με την επαγγελματική μου ιδιότητα, έχω σταθεί επικριτικός σε πολλές από αυτές. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους αγαπημένους τραγουδιστές μου όπως ο Πάριος, ο Νταλάρας, η Αλεξίου κ.α.

Επαναλαμβάνω ότι ένα ποσοστό των τραγουδιών του Καζαντζίδη είναι κατώτερο των δυνατοτήτων του κι έκανε πολλές λάθος επιλογές, όχι όμως σε σημείο τέτοιο που να τον χαρακτηρίζει "αρχηγό των λούμπεν". Αν από τα 900 και πλέον τραγούδια του τα 100-150 είναι "της πλάκας", αυτό δεν του δίνει τον εν λόγω "τίτλο". Και για να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, "λούμπεν" τραγούδι σημαίνει "σκυλάδικο" και πιο κάτω. Είναι είδος που ερμηνεύεται συνήθως -αν όχι πάντα- από τραγουδιστές δεύτερης και τρίτης διαλογής κι ανάλογης ποιότητας (κυρίως στιχουργικής) είναι και τα συγκεκριμένα τραγούδια, που αγγίζουν ή ξεπερνούν τα όρια του γελοίου.

Αν λοιπόν ένας τραγουδιστής έχει ένα ποσοστό 5-6, ακόμα και 10% "γελοίων" -για να εναρμονιστώ με τον τίτλο του thread- τραγουδιών, αυτό δεν τον καθιστά αυτομάτως "βασιλιά των λούμπεν". Και στο κάτω-κάτω, ο Καζαντζίδης δεν χαρακτηρίζεται από "Τα γλυκά που ψώνισα", "Για μπάνιο πάω", "Ο γάτος", "Ο ποντικός" κλπ, αλλά από μεγάλα, διαχρονικά κι αξέχαστα τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε, ασχέτως αν μας αρέσει ή όχι ο Καζαντζίδης.

Κι επειδή μου αρέσει να μιλάω με παραδείγματα, θ' αναφέρω ορισμένα "λούμπεν" ή "γελοία" τραγούδια άλλων σπουδαίων τραγουδιστών: Ο Πάριος τραγούδησε στίχους όπως "Εσύ να φας τ' ανθότυρο κι εγώ το μαντολάτο και στο κρεβάτι αγκαλιά η γάτα με το γάτο". Ο Νταλάρας "Κόψε γέρο τη μουρμούρα δε σε βλέπω απ' τη σούρα". Η Αλεξίου "Και ντάκα-ντούκα ο κασμάς". Και πολλά ακόμα που δε θέλω να καταχραστώ το χώρο για να τα γράψω.

Μπορούνε λοιπόν κι αυτοί να χαρακτηριστούν έστω "υπαρχηγοί" του "λούμπεν" είδους; Αυτό το ρεπερτόριο τους χαρακτηρίζει και τους "έχτισε" καριέρα; Όλοι, μα όλοι οι τραγουδιστές έχουν ένα ποσοστό "σαβούρας" στις ηχογραφήσεις τους, το οποίο όμως ποτέ -μιλάμε για τους μεγάλους- δεν τους "στιγμάτισε". Αυτό είναι το νόημα των μηνυμάτων μου κι όχι να το παίξω αυτόκλητος υπερασπιστής του Καζαντζίδη...
 
Ίσως και να συμφωνούμε στα περισσότερα και αναγνωρίζω πως δεν είμουν αρκετά σαφής εξ αρχής.

Πολύ σωστά έδωσες τον ορισμό του λούμπεν όπως έχει επικρατήσει για το τραγούδι και δεν θα έπρεπε να περιμένω από τους άλλους να καταλάβουν ότι εγώ το εννοούσα πιό κυριολεκτικά αλλά και ταυτόχρονα τραβηγμένα. Περιθώριο και εξαθλίωση δλδ. Στην υπερβολή του το "περιθώριο" και η ανέχεια μέσα στην οποία ζει ο φτωχός πλην τίμιος εργαζόμενος που δεν έχει στον ήλιο μοίρα κτλ κτλ. Που από την άλλη φυσικά δεν είναι ο απόλυτα κυριολεκτικός ορισμός και αυτό ήταν το λάθος στην διατύπωσή μου.

Έτσι στον "δικό μου" ορισμό του λούμπεν (που ξαναλέω είναι υπερβολικός) και στους ανθρώπους του, ήρθαν και τραγούδισαν πολλοί. Και κάποιοι κατά την δική μου γνώμη το υπερεκμεταλλεύτηκαν. Από εκεί και το exploitation.

Οκ, τα είπα μπερδεμένα αλλά ελπίζω τώρα να βγήκε κάποιο περισσότερο νόημα. Και εγώ επίσης δεν είμαι κανένας αυτόκλητος κατήγορος του Καζαντίδη. Την γνώμη μου είπα.
 
Η γνώμη σου είναι απολύτως σεβαστή. Ο Καζαντζίδης τραγούδησε για τον φτωχό, τον μεροκαματιάρη, τον εργάτη, τον μετανάστη, τον αδικημένο κλπ, γιατί έτσι ήταν η κοινωνία της εποχής του. Σε υπερβολικό βαθμό κάποιες φορές, αλλά ως ένα σημείο εξέφρασε την Ελλάδα της δύσκολης μετεμφυλιακής περιόδου από τις αρχές του '50 ως περίπου τα μισά των '60s.

Γι' αυτό λατρεύτηκε από τον κόσμο -τον "λούμπεν" αν θέλεις, αφού οι "μεγαλοαστοί" τον περιφρονούσαν-, αλλά φυσικά και για τη μοναδική φωνή του η οποία κατά τη γνώμη μου δε μπορεί να συγκριθεί με καμιά όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και ανά την υφήλιο...Γι' αυτό είχε το προνόμιο ακόμα και το πιο ασήμαντο τραγουδάκι να το ακούει κάποιος μόνο και μόνο για τη φωνή του. Είμαι βέβαιος ότι αν τραγούδια όπως αυτό που σχολίασες (το οποίο πάντως δε θεωρώ τόσο γελοίο σε σχέση με άλλα...) ερμηνεύονταν από οποιονδήποτε άλλο τραγουδιστή, το πρόβειο θα είχε πέσει σε τόνους...

Χαίρομαι πάντως για τον γόνιμο, ευπρεπή και με επιχειρήματα διάλογό μας, ένα από τα πολλά προνόμια που μας δίνει το retromaniax...
 
Πολλοί σπουδαίοι τραγουδιστές έχουν πει τραγούδια που καλύπτουν ευρύτατο φάσμα, από γελοία λούμπεν μέχρι αριστουργήματα (δεν απαγορεύεται ένα λούμπεν να είναι ΚΑΙ αριστούργημα, αλλά μιλάω για τα άλλα :) ). Σκέφτομαι ας πούμε, εκτός από τον Καζαντζίδη τη Γιώτα Λύδια και την Καίτη Γκρέυ. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έκαναν συνειδητά "τέχνη" με αυστηρή επιλογή τραγουδιών. Το τραγούδι ήταν το επάγγελμά τους και έλεγαν ό,τι τους έδιναν ή ό,τι πουλούσε την εποχή εκείνη ή ό,τι έκριναν ότι θα πουλούσε. Όταν τραγουδούσαν καλά τραγούδια το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Όταν τραγουδούσαν κακά τραγούδια, το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο (ή λιγότερο κακό) από το αν τραγουδούσαν άλλοι χωρίς το ταλέντο και τη φωνή τους.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα