Η λέξη "βία" (σιωπηλή, φωναχτή, λεκτική κλπ) δε με αντιπροσωπεύει και μακριά από μένα. Ούτε δικηγόρος του συχωρεμένου είμαι, ούτε μέλος κάποιου συλλόγου φίλων του. Το ότι είμαι "καζαντζιδικός" όπως προείπα, δε σημαίνει ότι επικροτώ όλες τις επιλογές του και πολύ συχνά στις κατά καιρούς αναφορές που έχω κάνει στο πρόσωπό του με την επαγγελματική μου ιδιότητα, έχω σταθεί επικριτικός σε πολλές από αυτές. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους αγαπημένους τραγουδιστές μου όπως ο Πάριος, ο Νταλάρας, η Αλεξίου κ.α.
Επαναλαμβάνω ότι ένα ποσοστό των τραγουδιών του Καζαντζίδη είναι κατώτερο των δυνατοτήτων του κι έκανε πολλές λάθος επιλογές, όχι όμως σε σημείο τέτοιο που να τον χαρακτηρίζει "αρχηγό των λούμπεν". Αν από τα 900 και πλέον τραγούδια του τα 100-150 είναι "της πλάκας", αυτό δεν του δίνει τον εν λόγω "τίτλο". Και για να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, "λούμπεν" τραγούδι σημαίνει "σκυλάδικο" και πιο κάτω. Είναι είδος που ερμηνεύεται συνήθως -αν όχι πάντα- από τραγουδιστές δεύτερης και τρίτης διαλογής κι ανάλογης ποιότητας (κυρίως στιχουργικής) είναι και τα συγκεκριμένα τραγούδια, που αγγίζουν ή ξεπερνούν τα όρια του γελοίου.
Αν λοιπόν ένας τραγουδιστής έχει ένα ποσοστό 5-6, ακόμα και 10% "γελοίων" -για να εναρμονιστώ με τον τίτλο του thread- τραγουδιών, αυτό δεν τον καθιστά αυτομάτως "βασιλιά των λούμπεν". Και στο κάτω-κάτω, ο Καζαντζίδης δεν χαρακτηρίζεται από "Τα γλυκά που ψώνισα", "Για μπάνιο πάω", "Ο γάτος", "Ο ποντικός" κλπ, αλλά από μεγάλα, διαχρονικά κι αξέχαστα τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε, ασχέτως αν μας αρέσει ή όχι ο Καζαντζίδης.
Κι επειδή μου αρέσει να μιλάω με παραδείγματα, θ' αναφέρω ορισμένα "λούμπεν" ή "γελοία" τραγούδια άλλων σπουδαίων τραγουδιστών: Ο Πάριος τραγούδησε στίχους όπως "Εσύ να φας τ' ανθότυρο κι εγώ το μαντολάτο και στο κρεβάτι αγκαλιά η γάτα με το γάτο". Ο Νταλάρας "Κόψε γέρο τη μουρμούρα δε σε βλέπω απ' τη σούρα". Η Αλεξίου "Και ντάκα-ντούκα ο κασμάς". Και πολλά ακόμα που δε θέλω να καταχραστώ το χώρο για να τα γράψω.
Μπορούνε λοιπόν κι αυτοί να χαρακτηριστούν έστω "υπαρχηγοί" του "λούμπεν" είδους; Αυτό το ρεπερτόριο τους χαρακτηρίζει και τους "έχτισε" καριέρα; Όλοι, μα όλοι οι τραγουδιστές έχουν ένα ποσοστό "σαβούρας" στις ηχογραφήσεις τους, το οποίο όμως ποτέ -μιλάμε για τους μεγάλους- δεν τους "στιγμάτισε". Αυτό είναι το νόημα των μηνυμάτων μου κι όχι να το παίξω αυτόκλητος υπερασπιστής του Καζαντζίδη...