Εδώ πρέπει να κάνω ευφημο μνεία στο άλλο μου μισό, τον αγαπημένο μου σύζηγο που όταν είδε την pulp βιβλιοθηκούλα μου χλώμιασε σαν να ειδε τον Κθουλου αλλά δεν είπε λέξη. Απλά σε κάθε μετακόμιση έστελνε μερικά στο Μοναστηράκι. Και καμμιά φορά στα κρυφά και οταν δεν κάναμε μετακόμιση εστελνε μερικά ακόμα. Και χάρισε και κάμποσα. Το επιχείρημα ήταν πως και καλά ήταν κάκιστες εκδόσεις και θα τα παίρναμε σε καλύτερες. Δεν έλεγε ψέματα αλλά 12 χρόνια και κάμποσες μετακομισεις μετά εγώ είδα με τρόμο τα φτηνιάρικα βιβλιαράκια μου να αντικαθίστωνται από συλλεκτικές εκδόσεις του ᾽Ἀναζητώντας το χαμένο χρόνο᾽᾽, 3 έχουμε ή μια στα γαλλικά. Και σε κόμικ!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
). Από μικρός είχα μία μανία να κρύβω, να μαζεύω, ακόμα και να κλειδώνω τα πράγματά μου γιατί είχα ανταγωνισμό με τον αδερφό μου. Έτσι λοιπόν ο κύριος υπαίτιος για όσα πράγματα χάθηκαν είμαι εγώ. Στα μέσα του 90 χάρισα σχεδόν όλα τα παιχνίδια μου (playmobyl, JI joe κλπ) στα μικρά ξαδέρφια μου καθώς ασχολούμουν πια μόνο με videogames. Κράτησα μόνο κάποια αγαπημένα. Αργότερα πούλησα κάποιες παλιότερες κονσόλες και παιχνίδια για να αγοράζω πιο καινούρια. Από κόμιξ και περιοδικά κράτησα σχεδόν τα πάντα αλλά θυμάμαι που ξεφορτώθηκα ο ίδιος αρκετά Ποπάυ γιατί δεν τον διάβαζα πια και με ενδιέφεραν μόνο οι παπιο-ιστορίες.
) κάτι κομιξ (Αστεριξ κ Λεονάρντο) που γίνανε δανικά και αγύριστα δεν τα κατατάσσω εδώ γιατι δεν έγινε εκ προθέσεως)
