Ποιος στα πέταξε;!

Rakeesh είπε:
Αυτα που μου εμειναν θελω να τα δωσω, αλλα καπου που θα πιασουν τοπο
ε.. Rakeesh!! νομίζω πως αυτό το συμφωνήσαμε :D

mdelon12 είπε:
παντως το απιθανο ολης της ιστοριας ειναι οτι μεν η μαμα μου πεταξε ολα αυτα τα ρετρο αντικειμενα αλλα τα αρλεκιν της τα κτατησε ολα ακεραια και αθηκτα!!!μαλον πρεπει να τα ειχε ολα εκεινης της εποχης!!πρεπει να ειναι τουλαζιστον 500 τευχη (λεω εγω) ισως και περισσοτερα!!
χαχα :biglaugh: ό,τι πιο αστείο έχω ακούσει σήμερα.. πέταξε τα δικά σου αλλά τα δικά της τα κράτησε!!! χμ.. μήπως ήρθε η ώρα της εκδίκησης; :diablotin:
 
Ολα τα μεταλλικα αυτοκινητακια, μερικα Playmobil και κουκλακια τα εδωσε ο πατερας μου οταν καναμε μετακομιση :mad::animeek:

Παλια τευχη Μικυ Μαους και Μπλεκ μαζι με τευχη Μανινα και Κατερινα (της αδερφης μου) τα πεταξε η μανα μου

Ακομα τα κλαιω και τους το "χτυπαω"
 
Kambia είπε:
Ολα τα μεταλλικα αυτοκινητακια, μερικα Playmobil και κουκλακια τα εδωσε ο πατερας μου οταν καναμε μετακομιση :mad::animeek:
δεν είναι απίστευτο; λες κι απ' όλο τον όγκο μιας μετακόμισης θα σωθείς εάν γλιτώσεις μερικά playmobil και μερικά αυτοκινητάκια..

Kambia είπε:
Παλια τευχη Μικυ Μαους και Μπλεκ μαζι με τευχη Μανινα και Κατερινα (της αδερφης μου) τα πεταξε η μανα μου
Ακομα τα κλαιω και τους το "χτυπαω"
είναι βαθύ το τραύμα και δεν ξεπερνιέται όμως εγώ αποφάσισα να μην το αναφέρω άλλο στην μάννα μου και την στενοχωρώ.. λέω, έκανε τόσα σωστά, ας μην της χτυπάω αυτό το λάθος..
 
Ευτυχως ανηκω στους τυχερους που εχουν ακομα ΟΛΑ τα παιδικα τους παιχνιδια! :diablotin:

Η μαμα μου εχει την καλη συνηθεια να μην πεταει τιποτα δικο μου και της αδελφης μου.Οποτε μεσα στην αποθηκη μας βρισκονται ακομα συσκευασμενα και σε αριστη κατασταση:

-Ολα τα σχολικα βιβλια,απο την 1η Δημοτικου μεχρι και την 3η Λυκειου

-Ολες οι τσαντες και κασσετινες.

-Τα βαφτιστικα μου ρουχα και καποια αλλα αγαπημενα μου ρουχα της παιδικης ηλικιας.

-Τα επιτραπεζια παιχνιδια(μονοπολη,ντομινο,στρουμφακια,πιγκουινακια κλπ.).

-Τα Playmobil και τα lego

-Ολες οι κουκλες μου(bi-bi-bo και διαφορες αλλες)

-Τα περιοδικα της Καντυ(τα εχω ολα)και τα αλμπουμ Panini

-Τα "Αμπρα-Καταμπρα"με τις κασσετες τους

-Τα λευκωματα μου

-Το ποδηλατο μου

Αυτη τη στιγμη δεν μπορω να θυμηθω αλλα...Καθε φορα που ανοιγω μια κουτα στην αποθηκη,ανακαλυπτω παιχνιδια που ειχα ξεχασει οτι τα ειχα! :)
 
μεχρι περισυ θυμομουν οταν ανοιγα την ντουλαπα στο δωματιο μου και εβλεπα μεσα σε ναιλον σακουλες σφραγισμενες την αμιγκα και το μονιτορ της κομοντορ..κατεβαινω για πασχα ανοιγω ντουλαπι ΤΙΠΟΤΑ!

"που το εβαλες ρε μανα το κομπιουτερ?"

"το πεταξα τι την ηθελες τη παλιατζουρα?"

"να την πουλαγα στο Ebay " [edit] Κοσμητικά [edit] :cry:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα δικά μου χαθήκανε με πολλούς τρόπους,

Βασικά η μητέρα μου εκμεταλλεύτηκε την απουσία μου για την στρατιωτική μου θητεία και εξαφάνισε μια τεράστια συλλογή πίξελ...πολλά επιτραπέζια και μη παιχνίδια καθώς και πολλά χαρτάκια πανίνι(ίσως και 1000) από ποδοσφαιριστές του πρώτου μισού της διάσημης δεκαετίας.Σε αυτά προσθέστε πολλά playmobil και μικυμαους,ποπαυ τιραμολα βαβούρα και ότι κομικ με συνόδευε στα πρώτα 15 χρόνια της ζωής μου. Επίσημη δικαιολογία όταν το αντιλήφθηκα ...."πιάνουν χώρο"

Η τελική ήττα ήρθε όταν στο υπόγειο που φιλούσα τα υπερατού μου(πάνω από 50 κουτιά ελληνικά και γερμανικά) η υγρασία και νερό (ακόμα δεν κατάλαβα πως) κατέστρεψαν την συλλογή μου που μετά πετάχθηκε από εμένα αφού είχαν καταστραφεί ολοκληρωτικά.

Αν δεν έχεις χώρο ρε ... :(

Πάντως το kings boy cross ποδηλατο μου παρόλο που έχει σαπίσει δεν το αγγίζει κανένας παρά τα 20+ χρόνια που είναι παρατημένο
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα πεταξε η μανα μου σε συνεργασια με το θειο μου οταν εγινε επισκευή του σπιτιού στο χωριο που τα ειχα. Περισσοτερο με στενοχωρησε η απώλεια των συλλεκτικων κόμιξ που ειχα σπάνια τευχη. Μαζι πεταχτηκαν και ποπαυ, μεγαλο μικυ, περιπετεια, μικυ μαους κ.α...
 
Επελεξα 'τα πουλησα' αν και στην ακριβεια τα χαρισα σε διαφορα παιδια...

Εχω κρατησει ομως ενα μεγαλο αριθμο αυτων που θεωρω συλλεκτικα
 
Rakeesh είπε:
Επελεξα 'τα πουλησα' αν και στην ακριβεια τα χαρισα σε διαφορα παιδια...
Μερικα απ'αυτα τα παιδια ειναι οι candy-sisters του φορουμ :thanx2:
 
Αρκετά συλλεκτικά κόμικς τα έχω ακόμη, καθώς Μικι μάους, τιραμόλα, κτλ όπως και άπειρα τεύχη του AutoMotor&Spor.

Ένα ρομποτάκι που εκτόξευε πυραύλους και είχε και μια οθόνη, επίσης.

Το τικι τάκα μπουμ

Tο Φιορι (ένα αλογάκι με κάρο που έκανε κ σούζες)

και φυσικά πολλά playmobill

Όλα τα άλλα:

Αγρίμια, Μιστερ Π τραίνο & αυτοκίνητο, και άπειρα αυτοκινητάκια, χαθήκανε για πάντα είτε στο χωράφι (στο εξοχικό μας), είτε σε μετακομίσεις ή πέσανε θύμα άλλων κακόβουλων ενεργειών από τρίτους. :tsktsk:
 
Juanita είπε:
Παιδιά, σκαλίζετε πληγές... 


Axxxxxx. Πίκρα...
H Juanita έβαλε τον πρόλογο και τον επίλογο. Το κυρίως θέμα για τον κάθε ένα / την κάθε μία από εμάς είναι διαφορετικό.

Διαβάζοντας τις απώλειες - για οποιοδήποτε λόγο, δεν έχει σημασία - θλίβομαι διότι τα περισσότερα είναι αναντικατάστατα.

Χάσαμε όλα όσα συντρόφεψαν την παιδική μας ηλικία αλλά τουλάχιστον δεν χάσαμε το χιούμορ μας.

Τι να πω ...
 
Απλα τοτε δεν ξεραμε και δεν καταλαβαιναμε....

Εγω νομιζα οτι θα κυκλοφορουν για παντα και θα μπορουσα να τα ξανααγορασω οποτε θελω.....
 
Δυστηχώς εμένα η μητέρα μου ποτέ δεν πέταξε τίποτα δικό μου. Και λέω δυστυχώς γιατί με άφησε να το κάνω εγώ και έτσι να κατηγορώ εμένα τώρα :p

Πράγματι, όλα τα παιχνίδια μου τα "ξεφορτώθηκα" εγώ ο ίδιος. Δεν πέταξα ποτέ τίποτα στα σκουπίδια, απλά τα χάριζα από εδώ και από εκει, σε ξαδερφάκια, παιδιά φίλων των γονιών μου κλπ. Από όλα τα παιχνίδια που είχα (και είχα πολλά) κράτησα μόνο ένα μικρό κουτί με τα αγαπημένα μου (ευτυχώς που σκέφτηκα έτσι τότε) και ένα πειρατικό καράβι Playmobil. Τα περισσότερα επιτραπέζια ευτυχώς τα κράτησα λόγω του ότι παίζαμε ακόμα. Επίσης κάποιες κονσόλες και παιχνίδια πουλήθηκαν. Έδωσα το SNES με μια θαυμάσια συλλογή από games καθώς και το Master System για να πάρω τότε το N64 και να μαζέψω λεφτά για PC. Ευτηχώς κατάφερα να αποκτήσω ξανά τις κονσόλες και τώρα κάνω συλλογή.

Το μόνο καλό είναι ότι το 95% των περιοδικών και κομιξ που έχω μου έμειναν. Είχα μια μανία από μικρός να συλλέγω περιοδικά και έντυπα, έτσι ποτέ δεν πέταξα τίποτα εκτός από κάτι μικρά Ποπαυ και καποια άλλα που δεν μου άρεσαν (το μετάνιωσα για τα Ποπαυ). Ετσι τώρα έχω μπόλικα Mικυ Μαους, Κλασσικά, Αλμανάκο, Κομιξ, Σαΐνια, Pixel, Gamepro, διάφορα έντυπα για games και PC Ελληνικού και ξένου τύπου κλπ. Και είναι πραγματικά απόλαυση να ξεφυλλίζω περιοδικά του παρελθόντος και να διαβάζω αυτά που έγραφαν με την τότε ματιά (Το πανίσχυρο Mega Drive φέρνει τα arcades στο σπίτι και άλλα τέτοια :D )
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Λοιπόν θέμα πονεμένο και νομίζω πως εγώ έχω από τις πιο σπαραξικάρδιες ιστορίες! Το φερε η τυχη να έχω κάνει στη ζωή μου πάνω από 30 μετακομίσεις και ως γνωστόν τιποτα άλλο δεν εξολοθρεύει τις συλλογές από την μετακόμιση! Ας αρχίσουμε από τα νορμάλ, κάποια πουλήθηκαν (βιβλία, δίσκοι, συλλεκτικές κονκάρδες και σε μια περίπτωση βιαστικής μετακόμισης καλέσαμε τον παλιατζή -παρε οτι θέλεις παλιατζή, αυτό...). Αλλα τα εξαφάνισε η μαμά οταν έφυγα για σπουδές (αφίσες, ρούχα, κάποια παιχνίδια). Αλλα τα χάρισα σε αγαπημένη φιλη που της έχω μεγάλη υποχρέωση και σε αγαπημένη θεία (περιοδικά, βιβλία, μερικά ρουχα και παπούτσια, καποια κόμικς, μερικά πιατικά και τάπερ). Αλλα απλώς τα κληρονόμησε η αδερφή μου όταν έφυγα για σπουδές και θεώρησε αυτομάτως πως της ανήκουν οπόταν τώρα 15 χρόνια μετά δεν πάει να της τα πάρω πίσω! Και πάμε τώρα στην υπέρτατη τραγωδία. Το σπίτι στο νησί είναι παμπάλαιο, κακοσυντηρημένο και όταν φύγαμε από το νησί αφήσαμε να μένουν μέσα συγγενείς μας οι οποιοι δεν ειχαν τα μέσα να το συντηρήσουν. Κάναμε καποιες διορθώσεις αλλά οι μάστορες μας γέλασαν, φάγαν τα φράγκα και κάναν και ζημιές. Το σπίτι (το οποιο ειναι και τεράστιο) εμεινε στην τυχη του κάμποσα χρόνια... Σε αυτό το σπιτι στην οικογένεια μου τυχαν ένα σωρό κακα, θανατικά και αρρώστιες και σκηνές ροκ γενικώς. Πριν από τρια-τεσσερα χρόνια το άνοιξα για να καθαρίσω και βρήκα σχεδόν ολα μου τα παιχνίδια και τα βιβλία μου ανάμεσα σε μπάζα και κάποια σπασμένα. Με έπιασαν τα κλάμματα, τα σπασμένα τα αφησα έξω μηπως κάποιος τους δωσει μια δευτερη ευκαιρια και κάποια τα πέταξα. Ξεσπασα στις κολλες αλληλογραφιας σκιζοντας τες τελετουργικά. Πουλησα τα περισσοτερα βιβλία και κάποια που ήθελα να κρατήσω κατα λάθος. Πηρα σερβιτσια,τάπερ, κεντήματα, σεμεδάκια, κουβέρτες, τα υπολοιπα παιχνιδια, ενα δυο βιβλία. Τα περισσοτερα παιχνιδια τα χαρισα αφοτου τα φωτογράφισα, δεν αντεχα να τα βλέπω. (φυσικά το μετάνιωσα φρικτά). Το σπιτι στέκει ακομα σαν φάντασμα. Ισως καποια στιγμή να το φτιάξω. Παρόλα αυτά έχουν μεινει αρκετά ωστε να γεμιζουν το σπίτι μου, την αποθήκη μου, μια αποθηκη στο εξοχικο της μαμας, το εξοχικο, το σπιτι της μαμας, και εχουν δοθεί κάμποσα στην αγαπημένη μου θεια, στις φίλες και στην αδερφούλα! Στο σπιτι που μένουμε στην Αγγλια προσπαθούμε να ειμαστε μιμιμαλ αλλά εγώ μη δω μαγαζι charity, vintage ή αγορά!

Να σας πω πως αυτά που ηταν σε μετρια κατασταση δοθηκαν σε μαγαζια με μεταχειρισμενα στην Αγγλια ή τα αφησα στην εισοδο της πολυκατοικιας. Εμένα το e bay μου φαινεται μεγάλη απάτη και από το να ειμαι ολη μέρα στον υπολογιστή για 5-10 ευρώ προτιμώ να κάνω ψυχικο και ας μην ειμαστε άνετοι οικονομικά. Τώρα βεβαια μπορεις να ζητησεις οτι θες σαν τον τρελο που θελει 6.000 ή 300 ευρώ για τα πόνυ αλλά άνθρωπος δεν θα βρεθει! Γενικά δεν έχω θέμα με το να ανταλλάσω ή να χαρίζω. Μου έχουν δωσει και εμένα κάμποσα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
Λοιπόν θέμα πονεμένο και νομίζω πως εγώ έχω από τις πιο σπαραξικάρδιες ιστορίες! Το φερε η τυχη να έχω κάνει στη ζωή μου πάνω από 30 μετακομίσεις και ως γνωστόν τιποτα άλλο δεν εξολοθρεύει τις συλλογές από την μετακόμιση! Ας αρχίσουμε από τα νορμάλ, κάποια πουλήθηκαν (βιβλία, δίσκοι, συλλεκτικές κονκάρδες και σε μια περίπτωση βιαστικής μετακόμισης καλέσαμε τον παλιατζή -παρε οτι θέλεις παλιατζή, αυτό...). Αλλα τα εξαφάνισε η μαμά οταν έφυγα για σπουδές (αφίσες, ρούχα, κάποια παιχνίδια). Αλλα τα χάρισα σε αγαπημένη φιλη που της έχω μεγάλη υποχρέωση και σε αγαπημένη θεία (περιοδικά, βιβλία, μερικά ρουχα και παπούτσια, καποια κόμικς, μερικά πιατικά και τάπερ). Αλλα απλώς τα κληρονόμησε η αδερφή μου όταν έφυγα για σπουδές και θεώρησε αυτομάτως πως της ανήκουν οπόταν τώρα 15 χρόνια μετά δεν πάει να της τα πάρω πίσω! Και πάμε τώρα στην υπέρτατη τραγωδία. Το σπίτι στο νησί είναι παμπάλαιο, κακοσυντηρημένο και όταν φύγαμε από το νησί αφήσαμε να μένουν μέσα συγγενείς μας οι οποιοι δεν ειχαν τα μέσα να το συντηρήσουν. Κάναμε καποιες διορθώσεις αλλά οι μάστορες μας γέλασαν, φάγαν τα φράγκα και κάναν και ζημιές. Το σπίτι (το οποιο ειναι και τεράστιο) εμεινε στην τυχη του κάμποσα χρόνια... Σε αυτό το σπιτι στην οικογένεια μου τυχαν ένα σωρό κακα, θανατικά και αρρώστιες και σκηνές ροκ γενικώς. Πριν από τρια-τεσσερα χρόνια το άνοιξα για να καθαρίσω και βρήκα σχεδόν ολα μου τα παιχνίδια και τα βιβλία μου ανάμεσα σε μπάζα και κάποια σπασμένα. Με έπιασαν τα κλάμματα, τα σπασμένα τα αφησα έξω μηπως κάποιος τους δωσει μια δευτερη ευκαιρια και κάποια τα πέταξα. Ξεσπασα στις κολλες αλληλογραφιας σκιζοντας τες τελετουργικά. Πουλησα τα περισσοτερα βιβλία και κάποια που ήθελα να κρατήσω κατα λάθος. Πηρα σερβιτσια,τάπερ, κεντήματα, σεμεδάκια, κουβέρτες, τα υπολοιπα παιχνιδια, ενα δυο βιβλία. Τα περισσοτερα παιχνιδια τα χαρισα αφοτου τα φωτογράφισα, δεν αντεχα να τα βλέπω. (φυσικά το μετάνιωσα φρικτά). Το σπιτι στέκει ακομα σαν φάντασμα. Ισως καποια στιγμή να το φτιάξω. Παρόλα αυτά έχουν μεινει αρκετά ωστε να γεμιζουν το σπίτι μου, την αποθήκη μου, μια αποθηκη στο εξοχικο της μαμας, το εξοχικο, το σπιτι της μαμας, και λεχουν δοθεί κάμποσα στην αγαπημένη μου θεια, στις φίλες και στην αδερφούλα! Στο σπιτι που μένουμε στην Αγγλια προσπαθούμε να ειμαστε μιμιμαλ αλλά εγώ μη δω μαγαζι charity, vintage ή αγορά!
καλη μου Ντομ, τι να πω, η προσωπική σου εξομολόγηση θα μπορούσε να αποτελεί μια παραγραφο απο ενα βιβλίο της Ζεη η της Σαρρη, πολυ καλη η περιγραφη σου!

εμενα, εκτος του οτι μερικά χαθηκαν στις λασπες, στις δροσιές και στα χωματα του χωριου , οπου τα τρυγιριζα, τα ''ψηλα βουνα'' και η Χαιντι μεγαλωνει, ειναι λίγο χαλια που τα εχω ακόμα τα περισσότερα τα πέταξε η ποια αλλη η μαμά..μονο γυναικειο χερι τα κάνει κατι τετοια, να σου μιλησει για μικροβια, για ποντικια που θα μαζευτούν και θα μας φανε, για ανομολογητα σκουπιδια στην αποθηκη κ.τ.λ.
 
Εγώ έχω μέχρι στιγμής όλα μου τα κόμιξ σε πολύ καλή κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι δεν τα θέλω και πολύ αλλά δε μου πάει η καρδιά να τα πετάξω.
 
αν και καποια εχουν χαθει μυστηριοδως τα περισοτερα τα εχω οπως το πρωτο τευχος του αλμανακο(καμια σχεση με το αλμανακο του σημερα)και τα κραταω μαλιστα διαβαζω αρκετα απο αυτα συνηθως το βραδυ
 
δεν με καλυπτει καμμια κατηγορια!

επρεπε να μπει και το "δανεικα κ αγυριστα"!

εχω κατορθωσει να κρατησω μεγαλο μερος παντως..
 
Εκτος απο το ᾽᾽δανεικα και αγυριστα᾽᾽ ειναι και το ᾽᾽δανεικά και αγνώριστα᾽᾽ όπως ολη μου η ωραία συλλογη από ερωτικά κομικς (Μανάρα, Βαλεντινα του Κρεπαξ, Ντρουνα κ.α.) που τα δάνειζα στους μετα την εφηβεια συμφοιτητές μου και μου έλεγαν πως τους τα έφαγαν τα κατοικίδια τους! Σωθηκε πάντως το ᾽Ἰνδιανικο καλοκαιρι᾽᾽, ολος ο Κορτο Μαλτέζε και τα άπαντα Αστεριξ της περιόδου Γκοσινι. Σωθηκαν βέβαια διοτι τα είχε ο άντρας μου σε άριστη κατάσταση και ωραίες εκδόσεις. Τα διπλά τα κληρονόμησε ο ξάδερφος του μαζί με τα τευχη του Ποπ και Ροκ, και Zoo, τα παιδικά του playmobil και τις φιγουρες από τον Sandman.

Ερώτηση 1

Οταν αποκτήσατε παιδακια δεν σας ήρθε προς στιγμή να πάρετε τηλέφωνο όλους αυτούς στους οποιους δώσατε κάτι και να τα ζητήσετε πίσω για ᾽᾽το μικρό όταν μεγαλώσει᾽᾽ (ακόμα και άτομα που δεν μιλάμε χροοονια) ή μονο εγώ ἐχω τέτοιες φαντασιὠσεις;

Ερώτηση 2

Μας τρώει η νοσταλγία για πολλά, αλλά ειδικα σε σχέση με τα εντυπα εγω θυμάμαι από τα 80ς πολλές εκδόσεις που γινοταν φυλλο και φτερό μετά από μερικές αναγνώσεις και με απιστευτες μεταφρασεις απο εκδοτικους οικους-πυροτεχνηματα. Αρκετα απο αυτα που εδωσα ηταν περα της σωτηριας. Θυμάστε τέτοιες εκδόσεις;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
αν κατσω και σκεφτω τι ειχα παλια και τα πεταξα η τα αφησα σε μετακομιση θα επρεπε να ειχα 5 αποθηκες.μετα που σκεφτηκα να ξαναδημιουργησω τις παλιες συλλογες εχω ξηλωθει κανονικοτατα αλλα χαλαλι.υπαρχουν πολλες αναμνησεις και θελω να τις ξαναβιωσω
 
Πίσω
Μπλουζα