Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Σημείωση: This feature may not be available in some browsers.
το ποντικάκι εννοείς γλυκό σε σχήμα ποντικιού; (από μαγειρική έχω μεσάνυχτα σε γενικές γραμμές...)Dominion είπε:Είσαστε καθάρματαMετά από προσπάθεις για να αδυνατίσω (πράγμα που καταφέρνω) έρχεστε και μου το χαλάτε.
Λοιπόν ρετρόγλυκα:
Kαταρχάς να πω ότι χώριζα τα γλυκά σε 3 μεγάλες κατηγορίες: Παραδοσιακά (ανατολίτικα) που στην πάτρα τα έβρισκες σε γαλακτοζαχαροπλαστεία κυρίως (παλαιού τύπου καφενεία δηλαδή που προσφέρανε και πρωινό βούτυρο λευκό με ψωμάκι και μέλι ρυζόγαλο και λοιπά, από αυτά μόνο ένα έχει απομείνει πάτρα) τα παστοειδή στα πιο δυτικού τύπου ζαχαροπλαστεία (η τούρτα εξερέιται) και τέλος τα σπιτικά.
Από τα πρώτα τι να πω: Toυλούμπες, Φινίκια (έμοιαζαν με μεγάλα μελομακάρονα χωρίς καρύδι από πάνω και ήταν τίγκα στο σορόπι), Γαλακτομπούρεκο (ειδικά την άνοιξη και το καρναβάλι), Καταίφια και τον βασιλιά όλων Σφολιάτα με γέμιση κρέμα και από πάνω σαντιγύ και ένα κερασάκι (την κορνέτα που ουσιαστικά μοιάζει με τη σφολιάτα απλά δεν έχει κρέμα μέσα την θεωρούσα σνάκ όπως και τη σάμαλι και τις τρώγαμε πρωινές ώρες στο σχολείο που πούλαγε και κωκ και ντόνατ σε σχήμα πατούσας με χοντρή ζάχαρη και μαρμελάδα εντός) και φυσικά το χειμώνα λουκουμάδες με μέλι (αυτές με τη σοκολάτα έσκασαν την τελευταία δεκαετία)
Πάμε τώρα στα παστοειδή... το ποντικάκι καλό ήταν...αλλά για ορεκτικό, συχαινόμουν την πάστα αμυγδάλου (λευκή με αμύγδαλα) και η πάστα φλώρα δεν με τρέλενε. Γούσταρα τρελά τις σοκολατίνες και ειδικότερα μια πάστα αρκετά σπάνια που λεγόταν κασετίνα (ήταν κρέμα σοκολάτα εντός και γύρω γύρω επικάλυψη σοκολάτας που αν και στέρεη όταν την άγγιζες ήταν βελούδο), καλές και οι πάστες μόκα, όπως και η πάστα κορμός (σαν κορμός δέντρου κομμένος πλαγιαστά της έφτιαχνε μόνο ένα ζαχαροπλαστείο στην πάτρα). Επίσης μου άρεσαν και κάτι πάστες λευκές με φρούτο γλάσσο ροδάκινο και φράουλα από πάνω τεχνικολόρ. Στα 1989 ανακάλυψα τις πάστες τιραμισού και ξετρελάθηκα με τη γεύση τους. Μέσα 90ς ανακάλυψα και τους μπαμπάδες που αν και συροπιαστό το βρίσκεις σε καλά ζαχαροπλαστεία (τίγκα στο σιρόπι και την κρέμα).
Τώρα τα σπιτικά....μηλόπιτα, ραβανί (ή και παντεσπάνι), σαλάμι (πολύ το λένε και μωσαικό έχει μέσα μπισκότο καρύδι, είναι μακρόστενο και το κόβεις φέτες - κάτι τέτοιο φάγαμε στη συνάντηση της αθήνας), καρυδόπιτα (μου αρέσει με σαντιγύ από πάνω άλλοι την φτιάχνουν σκέτη) και φυσικά κέικ με κακάο. Επίσης ένα γλυκό που έφτιαχνε η οικογένειά μου ήταν συνδυασμός παντεσπάνι με σαντυγί και φέτες ροδάκινου από κομπόστα (παγωμένο).
Έβγαλα απέξω τα γλυκά του κουταλιού (γούσταρα πάντα τρελά νεραντζάκι, βύσσινο και περγαμόντο), ροδοζάχαρη (από τριαντάφυλλα), υποβρίχιο με άρωμα μαστίχα χίου, λουκούμια μπουκίτσες σε πολλά χρώματα (τα μεγάλα με το καρύδι τα ροζ δεν απλά), όπως έβγαλα και τα καραμελέ (στα 80ς βγαίναν σε πολλές γεύσεις σοκομελέ, μπανανομελέ και τα διαφήμιζε ο τσιβιλικας) και το αγαπημένο άλσα μους σοκολάτα σε μπόλ (αφροοοος) και τα τζοκόντακια
αχ υπογλυκαιμίες
Αγαπητε φιλε λογω εντοπιωτητας -Ιλισιωτης- να σου θυμισω και τον ''Κοτσαυτη" που βρισκοταν επι της Αυξεντιου και αυτος λιγο πιο πανω απο τον Ζαβοριτη και στην απεναντι πλευρα.Και οι δυο ειχαν σχεδον τα ιδια γλυκα, αλλα χωρις κανενα ανταγωνισμο μεταξυ τους.Πιθανων και λογω του οτι ηταν κοντοχωριανοι.Rinus Cesar είπε:Ναιιι ... Σοκολατίναααα, με το κερασάκι της μέσα στο τσίγκινο πιατάκι ..... Αλλά ... σοκολατίνα στα 80ς, στο παλιό ζαχαροπλαστείο "Ζαβορίτης" στη γειτονιά μου [ήτοι στη Λεωφόρο Αυξεντίου, περιοχή Ζωγράφου / Ιλισίων] ... Σοκολατίνα στο "τραπεζάκι έξω", στο πεζοδρόμιο της Αυξεντίου, κερασμένη από τη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου [η βόλτα που η γιαγιά μου προσέφερε σε εμένα και στον αδελφό μου στις αρχές & μέσα των 80ς ήταν "για μια σοκολατίνα στου Ζαβορίτη" ... ] ...
{... Ο Ζαβορίτης από τις αρχές των 90ς δεν υπάρχει πια .... στη θέση του βρίσκεται, πλέον, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ... και μάλιστα έκλεισε περίπου την ίδια εποχή που "έφυγε" η γιαγιά μου![]()
![]()
....}
Το φαινόμενο επανήλθε τα τελευταία χρόνια, τα Χριστούγεννα, με τα περίφημα τσουρέκια "Τερκενλή" στο Χαλάνδρι. Είχα καιρό να δω - ή μάλλον δεν είχα δει ποτέ - ζαχαροπλαστείο όπου να παίρνεις νουμεράκια για την ουρά, όπως στο σούπερ-μάρκετ...foutix είπε:γαλακτομπουρεκο κοσμικου.Με ολο του το λιπος. θυμαμαι σε περιοδους γιορτων δεν προλαβενες να παρεις. τσακωμοι στην ουρα. ουρες δεκαδων μετρων λς και το μοιραζαν δωρεαν. ε και παντα ζεστο.