Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

Αμάν, όλες αυτές οι θεϊκές φωτό με τα γλυκά. Με έχει πιάσει μια υπογλυκαιμία, να το πω? Μια τάση λιποθυμίας να το πω? Πάω να φάω ένα μελομακάρονο. Άντε δύο. Το πολύ-πολύ τρία βρε αδελφέ!
 
Δεν ξέρω αν είναι ρετρό. Εμένα δε μου αρέσουν αλλά ήταν το αγαπημένο του μπαμπά μου.
 
Oι διπλες θεωρούνταν ρετρό χριστουγεννιάτικο γλυκό;
Προβολή συνημμένου 254471
Καραρετρό είναι αλλά όχι σε όλα τα μέρη της Ελλάδος. Συνηθίζονται πολύ στην Πελοπόννησο όπου το ελαιόλαδο είναι μπόλικο. Επίσης δεν θεωρούνται τόσο χριστουγεννιάτικο όσο πρωτοχρονιάτικο. Στην Μεσσηνία, ας πούμε, φτιάχνουν δίπλες για να διπλώσουν (=να διπλασιαστούν) τα καλά που θα φέρει ο νέος χρόνος. Στην Αιτωλ/νία πάλι δεν τις πολυφτιάχνουν. Τουλάχιστον το σόι του πατέρα μου δεν τις συνήθιζε. Προσωπικά τις συμπαθώ πολύ και επίσης τις έχω συνδέσει και με άλλες χαρές (γιορτές, γάμους κλπ.)
Οσο για το poll κουραμπιέδες ή μελομακάρονα είμαι μέσα! Θα έχουμε ξεχωριστό thread?
 
Τελευταία επεξεργασία:
Καραρετρό είναι αλλά όχι σε όλα τα μέρη της Ελλάδος. Συνηθίζονται πολύ στην Πελοπόννησο όπου το ελαιόλαδο είναι μπόλικο. Επίσης δεν θεωρείται τόσο χριστουγεννιάτικο όσο πρωτοχρονιάτικο. Στην Μεσσηνία, ας πούμε, φτιάχνουν δίπλες για να διπλώσουν (=να διπλασιαστούν) τα καλά που θα φέρει ο νέος χρόνος. Στην Αιτωλ/νία πάλι δεν τις πολυφτιάχνουν. Τουλάχιστον το σόι του πατέρα μου δεν τις συνήθιζε. Προσωπικά τις συμπαθώ πολύ και επίσης τις έχω συνδέσει και με άλλες χαρές (γιορτές, γάμους κλπ.)
Οσο για το poll κουραμπιέδες ή μελομακάρονα είμαι μέσα! Θα έχουμε ξεχωριστό thread?
Ω Καλα λέω εγώ δεν τις θυμάμαι ως γλύκισμα ρετρο Χριστουγέννων, ναι να κάνουμε poll και ας βάλουμε και τις διπλές ως τρίτη επιλογή.
 
Προφανώς όπως και η bajar κι εγώ τις δίπλες τις θεωρώ πρωτοχρονιάτικες (για να διπλώσει ο χρόνος) και μ' αρέσουν αφάνταστα. Δυστυχώς η elephadoμήτωρ, ενώ ήταν εξαιρετική μαγείρισσα, ποτέ δεν έμαθε ν' ανοίγει φύλλο κι έτσι δεν έφτιαχνε δίπλες. Φέρνανε φίλες και γειτόνισσες και ήταν όλες υπέροχες, αλλά πόσες να φέρνανε? Πιάνουν και πολύν χώρο οι άτιμες κι ο περισσότερος είναι άδειος. Έτσι ήταν πολύ σπέσιαλ περίσταση να φάω δίπλα. Όχι ότι από τα άλλα γλυκά έτρωγα όσα ήθελα. Η μητέρα μου έφτιαχνε ένα βουνό μελομακάρονα κι άλλο ένα κουραμπιέδες, αλλά ήταν για τους ξένους, σε μας τα έδινε με το σταγονόμετρο (ευτυχώς, λέω τώρα, αλλιώς θα είχα για avatar ιπποπόταμο). Καλά που πηγαίναμε κι εμείς επισκέψεις οπότε μας κερνούσαν :)

Αν μπει poll θα ψηφίσω δίπλες, εκτός αν υπάρχει επιλογή "all of the above"
 
Καραρετρό είναι αλλά όχι σε όλα τα μέρη της Ελλάδος. Συνηθίζονται πολύ στην Πελοπόννησο όπου το ελαιόλαδο είναι μπόλικο. Επίσης δεν θεωρούνται τόσο χριστουγεννιάτικο όσο πρωτοχρονιάτικο. Στην Μεσσηνία, ας πούμε, φτιάχνουν δίπλες για να διπλώσουν (=να διπλασιαστούν) τα καλά που θα φέρει ο νέος χρόνος. Στην Αιτωλ/νία πάλι δεν τις πολυφτιάχνουν. Τουλάχιστον το σόι του πατέρα μου δεν τις συνήθιζε. Προσωπικά τις συμπαθώ πολύ και επίσης τις έχω συνδέσει και με άλλες χαρές (γιορτές, γάμους κλπ.)
Οσο για το poll κουραμπιέδες ή μελομακάρονα είμαι μέσα! Θα έχουμε ξεχωριστό thread?
Και πολυ καραρετρο! Εχουμε κι εμεις μπολικο καλο λαδι στα Μεσογεια. Θυμαμαι την θεια μου πριν κανα 50αρι χρονια, Να ανοιγει φυλο "τσιαροχαρτο" με το χερι, τυφλα ναχει αυτο του εμποριου. Με ενα ροδακι να κοβει λωριδες το ζυμαρι με σχεδια να διπλωνει τις λωριδες σε διαφορα φιογγακια, διπλα η κατσαρολα με καυτο λαδι, τις μπουμπουνιζε μεσα, τρυπητη κουταλα, γυαλινη πιατελα, μελομα πασπαλισμα με τριμενα φιστικια Αιγηνης και καρυδια, Μουτρεχανε τα σαλια βεβαια μεχρι να κρυωσουν και να τις κατασπαραξω, διατι να κρυψωμεν αλλωστε? Η μανα μου ΟΚ δεν τοχε με τις διπλες αλλα φτιαχναν μαζυ με την θεια ΘΕΙΚΑ μελλομακαρονα.
Τα υλικα τωρα (βασικοτερο των παντων ολων) 2-3 χωραφια με σταρι υπηρχαν, καμια 100στη ριζες ελαιες και τα 3 αδελφια μαζυ τις ειχανε, καμια 30αρια κοτουλες στην αυλη υπηρχαν και 2 κυψελες με μελλισες σε ενα χωραφι, πλαγια Υμητου λεμε! Θελετε κι αλλα?
Α! δεν σας ειπα το βασικοτερο. Τα τρια μου πρωτα ξαδερφια του αλλου θειου, στην Αθηνα. Ερχονταν βεβαια, αλλα δεν τους ειχα και καθε μερα στα ποδια μου.
Ψυχη μου τι λιακαδα, τι ουρανος τι φυση, ευοδιαζουν εμπροστα μου τα γευστικα γλυκα. Κι εγω σκεφτομαι πως ολομοναχος θα τα καταβροχθισω, ομορφα και καλα
Γεωργιος Σουρης παραφραση απο το Ρωμιο
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δεν έχω δει αν έχει αρχίσει το poll, αλλά ψηφίζω μελομακάρονο το καθαρόαιμο, χωρίς σοκολάτες κι αηδίες επάνω να χαλάνε τη γεύση του. Μέλι-πορτοκάλι-μπαχαρικά!
 
Kαι τα δυο ωραια ειναι, αλλα στους κουραμπιεδες εχω περισσοτερη προτιμηση.
Ειδικα αμα βρω (που δε βρισκω) κουραμπιεδες φτιαγμενους με φρεσκο βουτυρο, τοτε η γευση τους με απογειωνει.
Την εποχη που ημουν παιδι και μεχρι την εφηβεια τα πιο πολλα ζαχαροπλαστεια εφτιαχναν τα γλυκα τους με βουτυρο γαλακτος.
Σημερα μας εχει φαει το ηλιελαιο με αποτελεσμα η ποιοτητα να εχει πεσει κατακορυφα.
Κριμα ομως, γιατι αν ημουν ζαχαροπλαστης θα εβαζα παντα εστω λιγο φρεσκο βουτυρο σε ολα μου τα γλυκα. Ειναι η λεπτομερεια που κανει τη διαφορα. Λιγη εξυπναδα χρειαζεται.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αχ, εμένα μπορείτε να μου δώσετε τα μελομακάρονα με τη σοκολάτα? Πολύ μου αρέσουν. Μια συνάδελφός μου στο παλιό γραφείο, που ήταν εξαιρετική μαγείρισσα, έφτιαχνε κάθε χρόνο κάτι υπέροχα μελομακαρονάκια με σοκολάτα γιατί άρεσαν στην κόρη της και πάντα μου έφερνε γιατί ήξερε ότι είμαι γλυκατζού. Όμως πάντα αγοράζω και για το σπίτι, έτσι για το καλό του χρόνου. Μόνο που παίρνω λίγα, για να αποφεύγω να τα τρώω.
 
Αχ, εμένα μπορείτε να μου δώσετε τα μελομακάρονα με τη σοκολάτα? Πολύ μου αρέσουν. Μια συνάδελφός μου στο παλιό γραφείο, που ήταν εξαιρετική μαγείρισσα, έφτιαχνε κάθε χρόνο κάτι υπέροχα μελομακαρονάκια με σοκολάτα γιατί άρεσαν στην κόρη της και πάντα μου έφερνε γιατί ήξερε ότι είμαι γλυκατζού. Όμως πάντα αγοράζω και για το σπίτι, έτσι για το καλό του χρόνου. Μόνο που παίρνω λίγα, για να αποφεύγω να τα τρώω.
Τα μελομακάρονα με σοκολάτα είναι νέα βερσιόν νομίζω
 
Ναι, οπωσδήποτε, αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια, φοριούνται πολύ. Είδα και τη φωτό με τη λευκή σοκολάτα, ε, πόσο ν' αντέξω? Δεν είμαι και πολύ δύσκολη. Δεν φταίω εγώ. Με παρασύρεις. :)
 
Kαι τα δυο ωραια ειναι, αλλα στους κουραμπιεδες εχω περισσοτερη προτιμηση.
Ειδικα αμα βρω (που δε βρισκω) κουρμαπιεδες φτιαγμενους με φρεσκο βουτυρο, τοτε η γευση τους με απογειωνει.
Την εποχη που ημουν παιδι και μεχρι την εφηβεια τα πιο πολλα ζαχαροπλαστεια εφτιαχναν τα γλυκα τους με βουτυρο γαλακτος.
Σημερα μας εχει φαει το ηλιελαιο με αποτελεσμα η ποιοτητα να εχει πεσει κατακορυφα.
Κριμα ομως, γιατι αν ημουν ζαχαροπλαστης θα εβαζα παντα εστω λιγο φρεσκο βουτυρο σε ολα μου τα γλυκα. Ειναι η λεπτομερεια που κανει τη διαφορα. Λιγη εξυπναδα χρειαζεται.
H μάνα μου ήταν εξπερ στους κουραμπιέδες και τα Χριστούγεννα και του Αγίου Γεωργίου έφτιαχνε καταπληκτικά πράγματα
 
Κουραμπιέδες με φρέσκο βούτυρο αγελαδινό όμως, και όχι τυποποιημένο του σουπερμάρκετ, με καβουρδισμένα χοντροσπασμένα και όχι κονιορτοποιημένα αμύγδαλα. Νομίζω τα καλύτερα "cookies" του κόσμου.
Ή μήπως να διαλέξω μελομακάρονα; Να μην είναι πολυζυμωμένα όμως γιατί μετά από δυό τρεις μέρες βγάζουν όλο το λάδι προς τα έξω. Οι διπλές δεν μπορώ να πω ότι είναι και αδυναμία μου.
Πάντως τα τελευταία χρόνια, άρα δεν είναι ρετρό αλλά αξίζει να κατατεθεί εδώ η αδυναμία μου καθότι νιώθω ότι απευθύνομαι σε μύστες του είδους, έχω βάλει στο μάτι να φτιάξω ένα croquembouche. Φοβάμαι όμως. Φοβάμαι ότι δε θα μου πετύχει ή ότι θα μου πετύχει αλλά θα το φάμε σε χρόνο dt. To croquembouche γίνεται με σου γεμισμένα με κρέμα πατισερί και μπόλικη χρυσαφένια καραμέλα σε "κλωστές"! Σλουρπ!

73F89E17-E01A-4EFE-8DAF-90BCE8E2B7DC-355x562.jpeg.jpgτούρτα-croquembouche-fittive-profiteroles-με-καραμέλα-για-τα-χριστούγεννα-ftive-175633626.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα