Πότε είδατε για πρώτη φορά Candy-Candy

[akaliakoukou]

Ήμουν στο δημοτικό όταν πρωτοείδα την Κάντυ!!!


Όμως δεν είχα δει όλα τα επεισόδια γιατί είχα μάθημα εκείνη την ώρα και δεν είχαμε βίντεο για να τα γράψω!!!!


Θυμάμαι όμως πολύ χαρακτηριστικά, τη μαμά μου κι εμένα να κλαίμε παρέα όταν πέθανε ο Άντονυ!!!


Δεν είχα δει ποτέ ούτε το πρώτο επεισόδιο, ούτε το τελευταίο!!!!


Τα είδα χάρη στο CIGP, όπως και πολλά άλλα που είχα χάσει!!!!


Εγώ την Κάντυ ουσιαστικά τη γνώρισα από το μάνγκα!!!


Θυμάμαι μια μέρα που γύριζα από το σχολείο και πέρασα από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου, είδα ένα κοριτσάκι να κρατάει το πρώτο τεύχος της Κάντυ!


Από εκεί έμαθα ότι κυκλοφόρησε σε περιοδικό!


Δεν έχασα κανένα τεύχος!


Περίμενα με αγωνία να περάσει η εβδομάδα και να πάω στο περίπτερο να το αγοράσω!


Τα περιοδικά τα διάβαζα ξανά και ξανά και ξανά!!!...


Δυστυχώς ήμουν μικρή και ευκολόπιστη και δάνεισα κάποια τεύχη, τα οποία δεν πήρα και πίσω ποτέ!


Τώρα που έχω τα κορεάτικα μάνγκα, νιώθω μια παρηγοριά!..


Όμως, θα ήθελα πολύ να είχα τα δικά μου ΟΛΑ!!!


Αυτά που είχα αγοράσει μόνη μου, με το χαρτζιλίκι μου... με τις μουτζούρες που έχω κάνει σαν παιδάκι, τα τσαλακωμένα από το πολύ διάβασμα, που όμως τα φύλαγα και τα φυλάω σαν κόρη οφθαλμών!!!!

 

Ψάχνοντας τα τεύχη μου της Κάντυ πριν μερικές μέρες, βρήκα ένα απόκομμα από περιοδικό με το πρόγραμμα της τηλεόρασης.


Νομίζω ότι δε χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω...


Η εικόνα μιλάει μόνη της!...

 

[Juanita]

Κούκου μου, τι να γράψω εγώ τώρα;;;;

(όχι πως είναι απαραίτητο... αλλά να... με τρώει... )

Είδες;; Ακόμη και αυτή η φωτό έχει κάτι από τον Άλμπερτ!!!

Ήταν το γραφτό της να μείνει με τον Πρίγκηπα...αχχχχχχχ... :heartcloud: :heartcloud: :heartcloud:

Και βέβαια.... είναι μία από τις ομορφότερες φωτό της Κάντυ!!! :sure:

 

[akaliakoukou]

Χαχαχαχαχαχα!!!!!


Από δω θα το πας, από κει θα το φέρεις...


Ό,τι θέμα και να συζητάμε, τσούπ!!!!!


Η Juanita κάτι θα βρει να αναφέρει τον Άλμπερτ!!!!!!

 


Δεν παίζεσαι!!!!!

 

[Juanita]

Σκέψου πως σε λίγες μέρες και εμείς έτσι θα ρεμβάζουμε!!!

Με το οικόσημο hand made από την Kambia μας ανα χείρας θα ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και θα το θαυμαζουμε!!!

0

(εμένα έχει και τον Άλμπερτ )

 

[gringa]

Καλησπέρα!

Σας ανακάλυψα πριν 2 μόλις μέρες (δεν είμαι και πολύ τζιμάνι με τους υπολογιστές) και διάβασα σχεδόν όλα τα post σας, με μεγάλο ενδιαφέρον.

Προσωπικά είδα την Κάντυ για πρώτη φορά γύρω στο 89 ή κάπου εκεί, όταν ήμουν 5η δημοτικού. Ήταν για μένα μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου, καθώς εκείνη την εποχή έχασα τη μητέρα μου. Περιττό να σας πω πόσο ταυτίστηκα με την Κάντυ και πόσο πολύ κουράγιο μου έδινε η παρακολούθηση της σειράς.

Αυτό που θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά απ' όλα, είναι η πτώση του Άντονυ από το άλογο, κάτι που νομίζω δεν ξεπέρασα ποτέ. Έβλεπα τη σκηνή στον ύπνο μου για χρόνια.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλα τα παιδιά που δούλεψαν τόσο σκληρά και συγκέντρωσαν όλα τα επεισόδια της σειράς, έτσι ώστε να μπορούμε να τα απολαύσουμε ακόμα και στην σύγχρονη κυνική εποχή μας.

Να είστε πάντα καλά παιδιά!

 

[mtav]

Εγώ την είδα για πρώτη φορά το 1985, από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, ήμουν τότε 9 χρονών. Όταν τελείωσε ο πρώτος κύκλος νόμισα ότι είχε τελειώσει κι η σειρά. Κανά δυο χρόνια αργότερα ξεκίνησε νομίζω ο δεύτερος κύκλος και είχα ξετρελαθεί από τη χαρά μου. Αν και στην αρχή μου άρεσε πολύ ο Άντονι, συμπάθησα αφάνταστα τον Άλμπερτ, γιατί ήταν το μοναδικό της στήριγμα, ο φύλακας άγγελός της από την αρχή ως το τέλος. Και ο Τέρυ καλός ήταν, αλλά τα δύσκολα τα πέρασε μαζί με τον Άλμπερτ.

 

[Dr. SLUMP]

Δεν ξέρω χρονιά, αλλά θυμάμαι ότι ήταν σίγουρα πριν το 89... στην ΕΡΤ (1) =]

 

[stakovios]

Θα ήταν το 1986. Δεν θυμάμαι πάντως πρώτο επεισόδιο. Η αδερφή μου την έβλεπε συνέχεια, εγώ όμως καθυστέρησα να την καθιερώσω.

 

[dolly77]

Λοιπόν σίγουρα ήταν στο δημοτικό στην τετάρτη ή στην πέμπτη τάξη. Η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι να έχω δει τα περισσότερα επεισόδια.... αλλά σίγουρα όχι όλα.... το τέλος το είδα πέρυσι από το CIGP... Το περιοδικό το έπαιρνα φανατικά αν και τα περισσότερα τεύχη.... σαν αφελής που ήμουν τα δάνειζα... και ήταν δανεικά κα αγύριστα....

 

[αριαδνη]

Νομίζω τρίτη δημοτικού ήταν:sure:, αυτο το παιδικό με σημάδεψε όσο κανένα άλλο!!! βλεποντάς το συνειδητοποιησα οτι η ζωη εχει δυσκολίες και χρειάζεται να δωσεις διαρκή αγώνα για να τις ξεπεράσεις!!!

Αλλά και πως το καλό στο τέλος θα νικήσει!!! λίγη υπομονή χρειάζεται μόνο! :cheers: και χαρούμενη διαθεση, η τύχη χτυπάει την πόρτα σ' αυτούς που της χαμογελούν!!!

τα περιοδικά τα έπαιρνα όλα αλλά μια μέρα η μητερα μου θεωρησε οτι πια είχαν γεμίσει το σπίτι και τα πέταξα με πόνο ψυχής!!!:burn: πέταξα έναν θησαυρό ( ντρεπομαι γι' αυτο) σήμερα θα τα φύλαγα σαν κόρη οφθαλμού!!! για μένα ήταν δύσκολο να τα μαζέψω γιατί έμενα σε χωριό μισή ώρα έξω από την πολη και τα περιπτερα , κάθε πέμπτη νομίζω( αν δεν με απατά η μνήμη μου) μου έφερνε το περιοδικό ένας γείτονας που πήγαινε κάθε μέρα στην πόλη, το περιοδικό της κάντυ και ένα παγωτό( με δικά μας φυσικά χρήματα), τον περίμενα όλο το μεσημέρι μες στον δρόμο στην κυριολεξία μέχρι να δω από μακρυά το άσπρο αυτοκινητο να έρχεται, για μένα ήταν η πιο γλυκειά αναμονή!!

 

[nansecrets]

Εγώ ήμουν δευτέρα δημοτικού. Δεν κατάφερα ποτέ να βάλω άλλο παιδικό στην θέση που πήρε στην καρδιά μου από τότε η Κάντυ. Τόσα χρόνια μετά και συνεχίζω να είμαι το ίδιο(για να μην πω πολύ περισσότερο!!!) φορτισμένη συναισθηματικά όποτε το παρακολουθώ. Τα περιοδικά δεν τα καλοθυμόμουν μέχρι πρόσφατα που τα διάβασα. Κι εγώ συμφωνώ με την Αριάδνη πως είναι από τους θησαυρούς που πρέπει να διαφυλάττουμε στο πέρασμα των χρόνων μήπως και προλάβουν κι άλλα παιδιά να δουν κάτι αξιόλογο σε κινούμενα σχέδια!!!

 

[Masquerade]

Εγώ Κάντυ Κάντυ είδα πρώτη φορά τη δεκαετία του 90, γιατί τότε που προτωπαιζόταν στην Ελλάδα δεν είχα γεννηθεί καν χαχα Αλλά γενικά είμαι πολύ πορωμένος με τα ανιμέ της δεκαετίας του 70,80,90! Είμαι ψαγμένος πάνω στο θέμα και ενώ τα περισσότερα από αυτά δεν είναι της δεκαετίας μου, τα ξέρω όλα! Έζησα κάποια χρόνια στο εξωτερικό και τα περισσότερα από αυτά κυκλοφορούν σε DVD, στην Ελλάδα δυστυχώς δεν αξιώθηκαν να τα βγάλουν...

 

[ismini]

Ειδα πρωτη φορα την Καντυ το 96 που ημουν 6 χρονών . Την εδειχνε το καναλι του αχαιλοου στο Αγρινιο και δεν προβαλε ολα τα επεισοδια . Εφτανε μεχρι το επισοδιο που χαστουκιζει ο αντονυ την Καντυ επειδη το εσκασε με τη βαρκα . Εκεινη η σκηνη αλλα και η πρωτη συναντηση με τον πριγκιπα στο λοφο της πονυ εμειναν χαραγμενα στη μνημη μου και εμεινα ερωτευμενη με τον Αντονυ για 11 χρονια. Στα 17 η μαλλον λιγο πριν κλεισω τα 18 ειδα ολα τα επεισοδια στο youtube . Καθε βραδυ ξαπλα στο κρεβατι με το λαπτοπ , ενα ρολο χαρτι υγειας για τα δακρυα και υπνο καλι ωρα το πρωι . Ξυπναγα με πρισμενα ματια απο το κλαμα . ακομα βλεποντας τα βιντεο με πιανουν τα κλαματα , ειδικα η σκηνη στη σκαλα με τον τερρυ , ή το χαστουκι του Αντονυ . Στο τελος στα 20 μου χρονια πλεον αρχιζω και την καταλαβαινω. Το μισος μου για την Ελιζα και την οικογενεια της μετατρεπεται σε οικτο . Αφου μετα απο οσα της εχουν κανει την παρακαλανε να παντρευτει τον Νιλ και εκεινη τον αποριπτει μανιωδως .

Περιττο να σας πω οτι δοκιμασα τις επιρροες της σειρας σε παιδια τησ σημερινης εποχης ( της εποχης της Πατυ) . Το αποτελεσμα ? Οι δυο ξαδερφες μου που τωρα ειναι 10 χρονων εχυσαν τα πρωτα δακρυα απο την στιγμη που αποχωριζεται η Καντυ την Αννυ .Κολλησαν αμεσως αλλα δυστυχως μονο στο Διαδυκτυο μπορουν να δουν τα επεισοδια και δεν ειναι ευκολο για τοσο μικρα παιδια . Θα δουμε μαζι ομως. Εμενα δε με χαλαει μια φορα να το ξαναδω για 3η και για 4η φορα .

 

[joe]

Ελα παιδες μην ντρεπεστε... Ομολογειστε το ολοι το βλεπαμε.. Την ωρα των ''μικυμαους'' αδειαζε η γειτονια.

Το εβλεπα απο την πρωτη προβολη. Δεν ηταν το αγαπημενο μου, αλλα το εβλεπα πολυ ευχαριστα γιατι ειχε υποθεση. Ο Νηλ μου εσπαγε τα νευρα και περιμενα την στιγμη που θα ετρωγε ενα γερο βρωμοξυλο. Μου καναν πολυ εντυπωση τα λευκα σημαδακια που εμφανιζονταν στο τελος του επεισοδιου. Περασαν καμποσα χρονια για να καταλαβω πως ηταν γιαπωνεζικα γραμματα.

 

[thanos75]

Με βαση τα στοιχεια της retrodb πρεπει να πρωτοειδα την Καντυ στις 15 Νοεμβριου 1983 και πιο συγκεκριμενα το 3ο επεισοδιο που φευγει η Αννυ απο το οργανοτροφειο. Ημουν 8 χρονων τοτε! Τα δυο πρωτα επεισοδια τα ειχα χασει γιατι ημουν απογευματινος στο σχολειο (για τους νεωτερους ετσι ηταν τοτε τα σχολεια: με βαρδιες πρωι-απογευμα). Απο τοτε παντως-αν και αγορι- κολλησα με τη σειρα. Τα επεισοδια που εχασα λογω σχολειου, τα ειδα μετα απο μερικα χρονια, στην επαναληψη που παιχτηκε το καλοκαιρι του 1989!

 

[Domenica]

Νομιζω ημουν 7 χρονών και ειδα το πρώτο επισόδιο στην ασπρόμαυρη τηλεόραση που ειχαμε. Τι μαγεια ηταν αυτή! Εγινα φανατική για τα επόμενα χρόνια, αγοραζα και το κομικ. Η Κάντυ συνέπεσε και με την αγορά της έγχρωμης Γκρούντικ στην τριτη δημοτικού νομιζω και εκεί ειναι πια που κολλησα εντελώς.

 

[Candy-Candy]

μα...θελει και ρωτημα??

την ειδα πρωτη φορα, οταν με ειδα στον καθρεπτη πρωτη φορα!

 

[D@redevil]

Είμαι σίγουρη ότι όσοι δείτε το post θα τρίβετε τα μάτια σας.... καθώς είναι το τελευταίο θρεντ που θα περιμένατε να γράψω (στο τελευταίο υποφόρουμ γενικότερα! ).... Η αλήθεια είναι ότι στο Candy-candy subforum έχω γράψει άλλη μια φορά (όλη κι όλη), αλλά ας γυρίσω ontopic!

Λοιπόν, πρώτη φορά που είχα δει την Candy ήταν πριν 20-25 χρόνια περίπου.... Θυμάμαι ότι μου είχε σφίξει την καρδιά (τύφλα να 'χει ο Φώσκολος - Θεός 'χωρέστον!) κι επιλεκτικά κράτησα στο υποσυνείδητό μου αποσπάσματα από τη σειρά, τα οποία ήταν εντελώς ασύνδετα μεταξύ τους....

Πριν από 3 περίπου βδομάδες, ένα απίστευτο κρύωμα με έριξε στο κρεβάτι και με κράτησε εκτός δουλειάς για μερικές μερούλες. Οπότε, είπα να κάτσω να ξαναδώ την Candy από την αρχή. Με έβαλε λίγο στο κλίμα και η Λορένα μας ( :flower: ), οπότε προσπάθησα -έχοντας κατά νου τις συμβουλές της Βασούλας- να το "πάρει το ποτάμι"!

Ε, ρε, έχω βλαστημίσει την ώρα και τη στιγμή!

Καταρχάς, μου ξανασφίχτηκε η καρδιά μου! Κάθε φορά που όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά, όλο κάτι γίνεται και στραβώνουν τα πράγματα.....

Πριν από λίγο, πέθανε κι ο Άντονυ (το οποίο μου το είχαν πει βέβαια, αλλά άλλο να το ακούς κι άλλο να το βλέπεις!).... Τώρα θέλουν να τους πάρουν το ορφανοτροφείο για να βάλουν ....μοσχάρια!

Φρόντισε η αγαπητή Kambia και μου "ξέρασε" ότι πεθαίνει και ο Στήαρ!.....

Και η ερώτησή μου είναι: θα μείνει κανένας όρθιος και ζωνταντός, πλην της Candy?

Κι άλλη μια ερώτηση: ο πρίγκηπας τελικά ποιος είναι, αφού δεν ήταν ο Άντονυ?

Άντε, σποϊλεριάστε, γιατί έχω πλαντάξει στο κλάμα - χρονιάρες μέρες!...

 

[ChrisTOS]

Για να παραθέσω την River:

Everybody knows that everybody dies!

 

[D@redevil]

Σταμάτα να κοροϊδεύεις - το κλάμα συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς!

Είμαι πλέον στα επεισόδια της Αγγλίας: η Candy γνώρισε τον Terry, που ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς ακριβώς νομίζει ότι μοιάζει στον Άντονυ.....

Η Ελίζα (σιχαμένο μυξιάρικο) κάνει κι εδώ την εμφάνισή της (φτου! ), ενώ της κόψαν και την έξοδο του σχολείου, γιατί η θεία (θειάφι!...) Ελρόϋ ξύπνησε στραβά...

Ά, ρε Κάντυ τι τραβάς.....