Ρετρό Πιτσαρίες

[electricchurch]

Δεν ξερω αν θυμαστε αλλα πισω στα 80ς το να φας μια πιτσα ηταν αποτελεσμα οικογενιακού συμβουλίου και μια απιστευτης διαδκασίας, το λοιπον, στο Μπραχάμι οπου έμενα και ακόμα μένω θυμάμαι τον απίστευτο αριθμό των δύο(2) καταστημάτων με πίτσες, το ένα απο αυτά μάλιστα δεν ήταν καν στο Μπραχάμι αλλα στην Νέα Σμύρνη (το οποίο ακόμα υπάρχει και παίζει να φτιάχνει την καλλύτερη πίτσα στην Αττική-ονόματα δεν λέμε, διαφήμιση δεν κάνουμε, αλλα όποιος την βρει κερδίζει μια γίγας σπέσιαλ), λοιπόν ακουστε και την διαδικασία βημα 1) τηλεφώνημα στην πιτσαρία 30 λεπτά(τουλάχιστον)πριν, βημα 2)μεταβίβαση της οικογένειας στο κατάστημα, βήμα 3)αναμόνη στο κατάστημα για τουλάχιστον 10 λεπτά-μιάς και η πίτσα δεν ήταν σχεδόν ποτέ ετοιμη κατα την άφιξη της οικογένειας, βήμα 4) επιστροφή στο σπίτι με ανοιχτό καπάκι της πίτσας για εξαερισμό και χαλβάδιασμα..Το να φάς πιτσα τότε φίλοι μου ήταν πραγματικά γεγονός, ούτε ντελίβερι υπήρχαν,ούτε πολλές πιτσαρίες,αλλά και υπήρχε μαγειρευτό φαγητό καθε μέρα σπιτι..Αυτά, καλή σας όρεξη.

 

[Stormwatch]

Τα delivery πρεπει να ξεκίνησαν τελη δεκαετίας 80 - αρχες 90...

Στους Αμπελόκηπους που έμενα τότε, πρώτο delivery ήταν ο περίφημος "Σπεσιαλίστας" που μάλιστα ξεκίνησε και το "στις 3 η 1 δώρο".

Στη συνέχεια άνοιξε και αλλα μαγαζιά, αλλά τώρα δεν πρέπει να υφίσταται πλέον (διορθώστε με αν κάνω λάθος)

 

[thebest20]

Εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,πάντα με delivery μας τις έφερναν!Αλλά πάντως ήταν ιεροτελεστία το να φας μια πίτσα!Και συνήθως παίρναμε από το super market και ψήναμε,δεν παραγγέλναμε!Μερικές φορές παραγγέλναμε μακαρονάδα,σαν καρμπονάρα,με άσπρη σάλτσα και μας έφερνε μαζί και 2 ψωμάκια στρογγυλά (σαν αυτά των hamburger,αλλά άψητα,και κλειστά)

 

[Maverick]

Η "πίτσα Περικλής" στην Καλλιθέα είναι από τις παλιότερες που θυμάμαι και από τις πρώτες delivery (ο Περικλής με την περικεφαλαία του κοσμούσε το κουτί της)

Υπάρχει ακόμα (σταθερή αξία)

 

[GUFY]

ΣΕΡΑΦΙΝΟ

ΣΕΡΑΦΙΝΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ & ΖΕΑΣ!!!

 

[dadmin]

(γραφε με μικρα γραμματα σε παρακαλω )

 

[Rakeesh]

Μολις εφαγα φλασιά οτι οι πιτσαρίες ειναι ρετρό πλέον.

Μικρος θυμαμαι οτι οι γονεις και θειοι μας πηγαινανε σε πιτσαρια για έξοδο. Επισης στη γειτονια ειχαμε 3-4 πιτσαριες, απο τις οποιες μονο η μια ξερω οτι υπαρχει, και οχι σε τοσο καλη κατασταση (αν υπαρχουν πανω απο 2 ατομα ειναι θαυμα)

Τωρα δεν ξερω τι αλλαξε. Προφανως φταιει το ντελιβερυ που η πιτσα πλεον δε θεωρειται γευμα, αλλα φαστ-φουντ για να εχεις βλεποντας ποδοσφαιρο ή αν είσαι εργένης. Το 99% των πιτσαριων έγιναν ντελιβεράδικα ή "εργαστήρια", με εξαίρεση τις αλυσσίδες εστιατορίων φυσικά (Pizza the Hutt ).

@Stormwatch

Εγω εχω δει τον Σπεσιαλιστα κοντα στη Βικτωριας, Αχαρνων νομιζω

 

[audiodee]

Απ'τις πιο ωραίες πίτσες που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου ήταν (μπορεί και να είναι ακόμα, δεν έχω δει), το Πορτοφίνο στην Αγία Παρασκευή, σε κλασσική έξοδο με γονείς σε πιτσαρία.

Δεν σέρβιρε μαχαιροπήρουνα όταν είχες παραγγείλει πίτσα, έτσι, για το χαβαλέ.

 

[joe]

Λοιπον στο Κερατσινι υπαρχει ακομη η παλιοτερη πιτσαρια και το κυριοτερο ειναι πως παραμενει η παλια εσωτερικη ξυλινη διακοσμηση με τα ξυλινα τραπεζια και καρεκλες!

Το ονομα αυτης ΤΟΜ-ΓΚΑΣ. Για καποιο ανεξηγητο λογο μικρυναν παρα πολυ το μεγεθος της πιτσας (αν και ειναι φθηνη) με αποτελεσμα να θες 1μιση τουλαχιστον, αλλα η χαρακτηριστικη ιδιαιτερη γευση παραμενει ιδια ακριβως. Για μενα ειναι απο τις ωραιοτερες πιτσες, αν και ξαναλεω πως ειναι λιγο διαφορετικη απο τις περισσοτερες. Πιο παλιομοδιτικη αν θελετε χωρις τις μουρακλανταν ιταλικες ζυμες ή πολλες αμερικανιες.

Στην περιοχη ηταν η μονη πιτσαρια μεχρι τις αρχες 90 και αντισταθηκε παρα πολυ στο ''θεσμο'' του ντελιβερυ προσπαθωντας να κρατησει το προφιλ του εστιατοριου και μαλλον εκει την πατησε, μιας και απ οτι καταλαβαινω εδω και χρονια ''εμεινε πισω''.

Παλια οταν ημουν μικρος το να φαμε πιτσα ηταν σπανιο εδεσμα και γιορτη! Το μαγαζι ηταν κανονικο εστιατοριο, ενω ειχε και εναν εξωτερικο γκισε οπου μπορουσες να πας, να παραγγειλεις επι τοπου (αν δεν ειχες παρει τηλεφωνο) και να παρεις φαγητο για το σπιτι. Θεικο επισης το πεινιρλι τους με παστουρμα!

Για μενα ειναι η επιτομη της ρετρογευσης.

 

[replicant4]

Πιτσαρίες "The station" και "Porto Rico" στο Μαρούσι. Η δευτέρη έχει ακόμα τραπέζια για να φάς εκεί η "the station" κάνει πλέον μόνο ντελίβερυ. Και οι δύο πάντως έχουν την ίδια γευσή από τότε που τις θυμάμαι.

 

[Rea]

η lugano στον Πειραιά (σήμερα φτιάχνει και "της ώρας") 8)

Sitsiliana (στο παλιό κίτρινο κουτί!! το πεϊνιρλί του Μυστήριο... παραμένει ποίημα!)

 

[NBJOGA]

...εμένα μου έχει μείνει η Buona Sera στο Παγκράτι που είναι το πατρικό μου....θυμάμαι (όχι βέβαια την ακριβή χρονιά αλλά πρέπει να ήταν χειμώνας 87-88 ότι κάθε Δευτέρα βράδυ παρακαλούσα την μητέρα μου (διότι στην ηλικία των 15 δεν διέθετα προσωπικό εισόδημα) να μου δώσει χρήματα να πάρω την πίτσα και να την απολαύσω παρακολουθώντας το "Ενας φιλήσυχος άνθρωπος" με τον Θύμιο Καρακατσάνη σε σκηνοθεσία του Κουτσομύτη το οποίο έδειχνε η ΕΤ-2.......εννοείται ότι μιλάμε για καναδέζικου τύπου πίτσα....νομίζω κιόλας ότι ο ιδιοκτήτης είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ύστερα από μια περίοδο που πέρασε σαν μετανάστης στον Καναδά.....

 

[Rakeesh]

Μου ανοιξατε σημερα την ορεξη και πηρα μια ατομικη πιτσα απο φουρνο. Τωρα προσπαθω να τη χωνεψω :Ρ

 

[DoctorGalifrean]

Απ'τις πιο ωραίες πίτσες που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου ήταν (μπορεί και να είναι ακόμα, δεν έχω δει), το Πορτοφίνο στην Αγία Παρασκευή, σε κλασσική έξοδο με γονείς σε πιτσαρία.Δεν σέρβιρε μαχαιροπήρουνα όταν είχες παραγγείλει πίτσα, έτσι, για το χαβαλέ.

All time classic... Της εκανε μνεια και ο Βλασσης στους Απαραδεκτους.

Ρετρο πιτσαρια στο Πασαλιμανι, American Pizza House διπλα απο το ομονυμο fast food. Την ξανανακαλυψα πριν καμια δεκαρια χρονια καπου στη Τερψιθεα, αλλα δεν ξερω αν συνεχιζει να υπαρχει.

 

[Getta Robo]

Οι περισσοτερες πιτσαριες που θυμαμαι, κυριως κλεισανε, ενω καποιες λιγες μεταφερθηκαν η και αλλαξαν διευθυνση. Ισως η παλαιοτερη στη περιοχη μου ειναι η Ζεας, οπου μεχρι πριν λιγα χρονια που ειχα φαει, διατηρει ακομα την πολυ καλη ποιοτητα της. Επισης πολυ παλια ειναι η pizza chalet, αλλα δεν μου εκανε ποτε κλικ.

Δυστηχως ειναι δυσκολο σημερα να φας πραγματικα καλη πιτσα. Οι περισσοτερες εχουν αυτοματοποιηθει οπως τα hamburgers.

 

[Dragon_K.]

Caprizzioza στο κέντρο της Κηφισιάς, σημείο ...μάσας στην εφηβεία μας, πριν πλακώσουν τα φαστφουντάδικα και γίνουν όλα ρημαδιο.

"Πιτσα με το μέτρο" επίσης, στον κόμβο της Εθνικης.

"House of Pizza" στη Ν.Ερυθραία με πολύ ωραία πιτσα.

Όλα αυτά πριν αρκετο καιρό...

 

[simonkey]

η γαληνη στα σεπολια με δευτερο μαγαζι στο περιστερι ειναι καργα 80ς μιλαμε λαδοπιτσα με ταψακι ...υπαρχει απο 83 ..θυμαμαι που πηγαιναμε και περιμεναμε στο παγκο για μια πιτσα για να παρουμε σπιτι..αρε εποχες...

 

[Tywien]

Καπριτσιοζα, Πορτοφινο (και Παπας) ηταν all time classic ονοματα.

Η Καπριτσιοζα της περιοχης νομιζω ηταν κοντα στο ΗΡΑ (ορια Χολαργου). Ηταν κυριλε πιτσαρια, με σερβιτορους με στολη, με ψωμακια, με βουτηρακια κλπ. Μεγαλη υποθεση να μας εβγαζε καποιος που ειχε τα γενεθλια του εκει. Πρεπει να εχει μεταφερθει πολυ πιο πανω,μετα την πλατεια και δεν ξερω αν υφισταται και ως αιθουσα πια η παρα μονο ως delivery.

Στην Αγ. Παρασκευη παντως εσωτερικα ειχαμε και καποιες αλλες ρετρο, οπως το Εργαστηρι που ειχε μεσα και καποια τραπεζακια σε μωβ χρωματισμους και κατι κουρτινες φουσκωτες, βαριες, καπως αυτοκρατορικες....και βγαζαμε εκει τα κοριτσα (παχυ το τσ) (Γυμνασιοπαιδα ειμασταν). Αυτος ηταν γνωστος στην περιοχη για το "λαχματζουν" του. Δεν ξεραμε τοτε αυτο το πραγμα και ειχε κανει εντυπωση. Πολυς κιμας, λαδιλα, σαλτσα, πολυ χορταστικο, αλουμινοχαρτο απ'εξω, ζουμια οταν δαγκωνες... ηταν best seller στα πιτσιρικια.

Αλλη μια που ομως υπαρχει ακομα ειναι το Κινγκ Παλας. Μικρη πιτσαρια. Παλια εβγαζε και 3-4 τραπεζακια μπροστα, ισως το κανει ακομα τους καλοκαιρινους μηνες. Κατα βαση ντελιβεραδικο. Εντονα παραδοσιακη γευση πιτσας, με ρετρο ζυμη με λαδι (σερβιρισμενη στο στρογγυλο μεταλλικο ταψακι). Την χρησιμοποιω ακομα τις περισσοτερες φορες που παραγγελνω.

Και επειδη εκπλησομαι που κανεις δεν το ανεφερε, ισως το πιο ρετρο απο ολα.

Οι ατομικες λαδερες πιτσες του ΤΣΑΚ στο μεταλλικο τους ατομικο ταψακι στην πλατεια Αγ. Παρασκευης, 24 ωρες το 24ωρο, η μονη παρηγορια του ξενυχτη, τον αληθινα παλιο καιρο, οταν τα βρωμικα ηταν ανυπαρκτα η ελαχιστα (στην πλατεια Μαβιλης υπηρχε σιγουρα τοτε ενα, να ευεργετει τα στομαχια απο τα πολλα ποτα του Λορα, αλλα τα περισσοτερα "βρωμικα" πλακωσαν αρκετα πιο μετα).

 

[stig]

Πιτσαρία Marinero στο Παγκράτι, Υμηττού και Φρύνης, με μασκότ έναν κόρακα (αν θυμάμαι καλά)!

 

[Wally]

Θυμαμαι ενα Marinero ψηλα στην Αλεξανδρας στους Αμπελοκηπους (καπου στις αρχες με μεσα του 80) που ηταν fast-food...