Ρετρό Χριστούγεννα!

Μου είπαμε πως είναι ρετρό το δέντρο και τα στολίδια για δείτε φίλοι ειδικοί τι γίνεται τελικά δεν μπορώ να σας το βάλω και σε μεγαλύτερη εικονα
 

Συνημμένα

  • IMG_20191221_193533.jpg
    IMG_20191221_193533.jpg
    1,4 MB · Προβολές: 22
Αντίθετα με τους περισσότερους εδώ μέσα, για μένα τα Χριστούγεννα ως παιδί ήταν περίοδος κατάθλιψης που περίμενα να περάσει γρήγορα. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις επισκέψεις σε αντιπαθητικούς συγγενείς; Το ότι οι γονείς μου με έπαιρναν μαζί σε ρεβεγιόν εξίσου αντιπαθητικών γνωστών τους, ενώ το μόνο που ήθελα σαν κοριτσάκι κι εγώ ήταν να σαπίζω στην τηλεόραση βλέποντας ελληνικές και ξένες ταινίες; Το ότι έπρεπε να διαβάζω (ειδικά από το γυμνάσιο και έπειτα), ενώ το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμάμαι στις τρεις και να σηκώνομαι στις δώδεκα το μεσημέρι; Σόρι που είμαι αυτό που οι αγγλόφωνοι λένε wet blanket, αλλά αυτές ήταν οι αναμνήσεις μου...
 
Φυσικό δέντρο , γυάλινες μπάλες που η μαμά μου τις κρατούσε μέσα σε χάρτινες θήκες (καθε χρόνο ηταν και λιγότερες) πολύχρωμα αγκαθωτά λαμπάκια, πάχνη/χιόνι και ασημί βροχή!!!
 

Συνημμένα

  • tinsel-630x703.jpg
    tinsel-630x703.jpg
    107,9 KB · Προβολές: 37
Κάποτε (πολλά χρόνια πριν τα κάψουν... όταν η Ελλάδα είχε πολλά δάση) είχαν βάλει και οι γονείς μου φυσικό δέντρο και ήταν πολύ όμορφο μάλιστα ακόμα θυμάμαι εκείνη την μυρωδιά του δέντρου που μύριζε όλο το σπίτι.

Το είχαν στολίσει με πολλά στολίδια και ήταν πολύ εντυπωσιακό βέβαια όντας πιτσιρικάς δεν του έδωσα περισσότερη σημασία καθώς με ενδιέφερε περισσότερο το περιεχόμενο που είχε απο κάτω του (τα δώρα) ! :)

@fani_grgr πολυ όμορφα στολισμένη το δέντρο σας!

Βλέπω εκεί αριστερά στο ράφι μια φατνη και κάτι ρετρό παιχνιδάκια ή κάνω λάθος;
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ειναι απίστευτο το τι τελικά μένει στην μνήμη μας ... ακομα και πραγματα που τοτε δεν δίναμε σημασία! Η φωτογραφία δεν ειναι δική μου , ομως το δεντρο ειναι ακριβώς ίδιο με αυτό που στολίζαμε σε όλη τη δεκαετία του 80.
 
Τα καλύτερα χριστούγεννα τα έκανα από 18 έως 24 όλα τα παιδιά της γειτονιάς μαζευομασταν τέτοια νύκτα κατά τις 10 και μετά τις 12 πηγαίναμε σε κλαμπακι διπλα στα σπίτια μας εως τις έξι το πρωί. Μιλάμε για 15- 20 άτομα, αγόρια , κορίτσια! Πάνε αυτά δυστυχώς από τότε εχω να θυμηθω κάτι τόσο όμορφο το δε κλαμπ χρόνια εκεί στέκει στην θέση του δεν ξανανακαινηστηκε έτσι να ναι σαν μαχαιριά στην καρδιά
 
Κάτι από ρετρό χριστούγεννα με άρωμα Ελλαδας μιας άλλης εποχής για να θυμόμαστε τα ρετρό κάλαντα!
 

Συνημμένα

  • IMG_20200104_085646.jpg
    IMG_20200104_085646.jpg
    1,9 MB · Προβολές: 9
@fani_grgr για να καταλάβω, η φωτογραφία στο ποστ 43 είναι δικιά σου, κάποιου γνωστού σου ή την ψάρεψες στο δίκτυο;
 
@fani_grgr για να καταλάβω, η φωτογραφία στο ποστ 43 είναι δικιά σου, κάποιου γνωστού σου ή την ψάρεψες στο δίκτυο;

Αν κανεις ενα google image search θα δεις οτι κυκλοφορει γενικως, αλλα πιστευω οτι η πηγη της ειναι εδω.
 
Διευκρινίζει στο επόμενο ποστ ότι δεν είναι δικιά του/της, αλλά δεν ήταν καθαρό από πού. Μάλλον το ξεκαθάρισες...
 
Χριστούγεννα σήμαινε κουραμπιέδες, δίπλες, μελομακάρονα, καθησιό στο σπίτι αντί να πηγαίνω σχολείο περπατώντας στο ψοφόκρυο. και οι γιορτές ήταν μοιρασμένες, όχι όλες μαζί. Που θα πει, περνούσα μπέικα. Δυο μέρες μόνο ήταν κακές, η πρώτη και η τελευταία.

Η πρώτη γιατί ήταν παραμονή κι εκεί που επί τέλους μπορουσα να κοιμηθώ χουχουλιάζοντας κάτω από τη φλοκάτη (δεν υπάρχει καλύτερο σκέπασμα τις κρύες μέρες ώσπου να πάρει μπρος η σόμπα και να ζεστάνει λίγο το σπίτι) από τις 6 το πρωί άρχιζε ντριν το κουδούνι με παιδάκια να μας πουν τα κάλαντα. Και δεν έφτανε το κουδούνι, αλλά η μαμά-elephadas έμπλεως μητρικού φίλτρου άνοιγε και την πόρτα και τα έβαζε μέσα κι είχα να υποστώ το δεύτερο ηχητικό μαρτύριο, τα κάλαντα τα ίδια, τραγουδισμένα από παιδάκια που συναγωνίζονταν ποιο θα είναι πιο φάλτσο απο το άλλο. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΓΕΝΝΗΣΙΝ, ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ. Και άμα γκρίνιαζα "γιατί τους άνοιξες?" με αγριοκοίταζε η μήτηρ διότι ήμουν τεμπέλης και δεν ακολουθύσα το αξιομίμητο παράδειγμα των καλαντάρηδων, ήτοι να σηκωθώ κι εγώ να βγώ από τα άγρια χαράματα να γυρνάω με την παρέα μου και να εκβιάζω αθώους καταστηματάρχες και νοικοκυραίους ότι άμα δεν με πληρώσουν θα τους πω τα κάλαντα. Διότι σε μία χορωδία που θα συμμετείχα εγώ η γνωστή ερώτηση "Να τα πούμε?" ήταν ισοδύναμη με μαφιόζικη απειλή "Θα τα πούμε!" Τι μου φταίγανε οι άνθρωποι? Δεν τους φτάνανε τα κεσάτια τους (από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχαμε κρίση και οι καταστηματάρχες πάντα έλεγαν ότι οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά) να έχουν και μένα να τους τα ψέλνω από πάνω?

Η τελευταία μέρα γιατί δεν έφτανε που ήταν η τελευταία μέρα, εξ ορισμού δηλαδή πένθιμη, αλλά είχε και νηστεία και επίσης έπρεπε να πάμε στην ακτή να δούμε που θα ρίχνανε το σταυρό, λες και δεν ήταν η ίδια κι απαράλλαχτη τελετή κάθε χρόνο. Τον σταυρό τότε τον έριχνε ο δεσπότης (*) από μια βάρκα ενώ το χριστεπώνυμο πλήρωμα ξεπάγιαζε στη στεριά. Κι έπαιρνε ώρα μέχρι να μπει στη βάρκα και με τα κουπιά να τον πάνε αρκετά μέσα και ν' αρχίσει το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε", ενώ αν έριχνε τον σταυρό από τη στεριά θα ξεμπερδεύαμε γρήγορα. Εμείς μάλιστα πηγαίναμε σε ένα μέρος που ήταν ψηλά και είχε πανοραμική θέα αλλά για τον ίδιο λόγο ο κρύος αέρας θέριζε. Και καλά ο δεσπότης είχε δέκα στρώματα άμφια, αλλά υπήρχαν εκεί και όλοι αυτοί που σκοπεύανε να βουτήξουν να πιάσουν τον σταυρό κι όσο τους έβλεπα έτσι ημιτσίτσιδους τόσο πιο πολύ τουρτούριζα για λογαριασμό τους.

Αλλά εκτός από αυτές τις δύο μέρες ήταν ωραία τα Χ"γεννα. Το Πάσχα δεν μου άρεσε τόσο, διότι το πρώτο μισό των διακοπών είχε όλο νηστεία κι εκκλησία (και σιχαίνομαι τα πιο πολλά νηστήσιμα!) και το δεύτερο μισό δεν είχε τίποτε το εορταστικό. Μετα την Κυριακή του Πάσχα δεν έμενε πια τίποτε άλλο από το να περιμένουμε να φτάσει η άλλη Δευτέρα.

(*) ο οποίος ήταν σχετικά νέος για δεσπότης, ας μου φαινότανε εμένα αρχαίος περασμένα πενήντα, κι έτσι μπορούσε να κάνει τέτοια ακροβατικά ας κουνούσε η βάρκα.
 
Πολύ γέλιο , ΧΑ χα αχ να σαι καλα . Με έκανες και γέλασα χριστουγεννιάτικα. Αυτή θα μπορούσε να είναι και παράγραφος σε ανθολογία δημοτικού για ένα μικρό παιδάκι, Σκρουτζ.
 
Screenshot-2021-12-24-at-10.36.48.jpg

Ποιος ειναι μαζι μου για "Επιχειρηση Τιτανικος" με τον Αλεκ Γκινες (που σκάρτα επαιζε 2 λεπτά σε ολη την ταινία); :biglaugh:

Αναρωτιέμαι ποιος πηγε παραμονη πρωτοχρονιας να δει Αλεξανδρος Νιεφσκυ... :wacko::shocked:

123-2.jpg

Ιντιανα Τζωνς;!;!;!;!;!;! :rofl:
 
Καλά, ο συντάκτης της σελίδας των "ΝΕΩΝ" δεν ξέρει τους παλιούς σκιτσογράφους της ίδιας του της εφημερίδας και δεν έχει καν ακουστά τον Δημήτρη Χατζόπουλο... καλά, δεν ξέρει ούτε να διαβάζει (*) και δεν είδε ότι το τελευταίο σκίτσο (το οποίο αποδίδει στον Κώστα Μητρόπουλο) έχει έχει μια υπογραφή "ΔΗΜΗΤΡΗΣ" τόοοση με το συμπάθειο... αλλά δεν πρόσεξε ότι έχει τεράστια διαφορά στην τεχνοτροπία από τα άλλα του Μητρόπουλου? Γι' αυτό δεν χρειάζεται να ξέρεις να διαβάζεις: Αρκεί να έχεις ένα τουλάχιστον μάτι που να λειτουργεί στοιχειωδώς.

Αναρωτιέμαι ποιος πηγε παραμονη πρωτοχρονιας να δει Αλεξανδρος Νιεφσκυ... :wacko::shocked:


Ιντιανα Τζωνς;!;!;!;!;!;! :rofl:
Μάλιστα κύριε! Τζωνς! Διότι ήξερε προχώ Αγγλικά ο συντάχτης (κατά το "Οχτοπούσσυ"), όχι παίξε γέλασε. Του είχε πει η δασκάλα του ότι το e στο τέλος των αγγλικών λέξεων δεν προφέρεται. Βέβαια υπήρχε ένα σίγμα τελικό μετά το e αλλά αυτό δεν μετρούσε.

Όσο για τον Αλέξανδρο Νιέφσκυ, θα πήγαν όσοι δεν βρήκαν θέση στο Ααβόρα να δούν την "Ιστορία της Ο" (απόλυτα ΧριστουγεννοΠρωτοχρονιάτικη ταινία). Αλλά πρόσεξε ποιο σινεμά έπαιζε τον Αλέξανδρο: Το "Αλκυονίς", ο απόλυτος ναός ημών των τότε κουλτουριάρηδων (**). Τι να δούμε αν θέλαμε ταινία στις 31? Τον Ροζ Γάτο? Αϊζενστάιν και άγιος ο θεός! Άλλωστε ο Αλέξανδρος έχει και τη σκηνή της μάχης στους πάγους που είναι χειμωνιάτικη.

Πάντως βλέπω "Οριοντάλ", "πληθορισμό" και ποιος ξέρει πόσα άλλα θα υπάρχουν αλλά δεν μπορώ να τα διαβάσω γιατί έχουν μικροσκοπικά γράμματα. Από μαργαριτάρια καλά πήγαινε κι ο παλιός καλός καιρός.

(*) Προφανώς η ικανότητα ανάγνωσης δεν είναι απαραίτητο προσόν για να γράφουν τις εν λόγω ιστοσελίδες
(**) Υπήρχε και το Στούντιο αλλά δεν ήταν τόσο αυστηρό στις επιλογές του, με έκανε να συνοφρυώνομαι μερικές φορές.
 
θα προτιμουσα τον Ιβαν τον Τρομερο, χρονιάρες μερες που ειναι
 
Nα μην βάλω και μια Ζωητσα χριστουγεννιάτικη, λεπτομέρειες τα Χριστούγεννα του τότε τα λαμπιόνια και τα μπιμπελό. Εποχές ντόμινο που φαντάζομαι το αγόρασαν τότε οι κοπέλες της εποχής με τους αγαπημένους σταρ. Και όπως λέει και μία γνωστή μου το έκρυβαν από τους γονείς, δεν ξέρω γιατί εδω επαρχία τέτοια αναγνώσματα θεωρούνταν τότε λίγο σοκιν.
FB_IMG_1671951872895.jpgFB_IMG_1671879544759.jpg
 
Τυχαία έπεσα πάνω σε αυτό το βίντεο:

Ούτε που θυμόμουν οτι την Πρωτοχρονιά του 1998 είχε γίνει αυτή η μεγάλη παραγωγή από ΑΝΤ1 και MEGA, αυτό το ρεβεγιόν από τον Δήμο Αθηναίων.

Διέτρεξα το βίντεο, 25 χρόνια πριν και μια άλλη, τελείως διαφορετική Αθήνα από τη σημερινή μοιάζει πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη και πιο αυθεντική.
 
Πίσω
Μπλουζα