Ρετρό εμπειρίες Πανελληνίων Εξετάσεων

Τα μαθηματικα (ειδικα) που διαδασκονται στα ελληνικα σχολεια, ειναι στο συνολο σχεδον αχρηστες γνωσεις.

Δεν χρησιμευουν πουθενα, εκτος απο το πανεπιστημιο φυσικα.

Νομιζω πως στο εξωτερικο το αντιστοιχο μαθημα δεν εχει τετοια υλη, εδω ειναι ανεβασμενο (και αχρηστο) το επιπεδο.

Αντιθετα η πρακτικη αριθμητικη, που θα πρεπε να ξερουμε ολοι, ειναι παρελθον (την διδασκονταν σε αλλες εποχες)

Τι να το κανω, που εμαθα και ακομη θυμαμαι : λογαριθμους, ορια, παραγωγους, ολοκληρωματα, τριγωνομετρια, μιγαδικους αριθμους, συναρτησεις κτλ κτλ

Ενω την ιδια στιγμη για μια απλη πραξη διαιρεση η προσθεση κτλ χρησιμοποιω κομπουτερακι? (οκ μεγαλους αριθμους.. ξερω ποσο κανει 1 + 1 :p )
 
Ακριβώς το σεμινάριο του Φαρσεδάκη είχα.

Διδακτορικό δεν με ενδιέφερε γιατί δεν με ενδιέφερε επαγγελματικά κάτι.

Η πίεση στις Πανελλήνιες όντως φοβερή. Ειδικά αν είσαι σε σόι με 15 θείους και 40 ξαδέρφια πάνω κάτω στην ίδια ηλικία να ποζάρουν την "επιτυχία" τους. Θυμάμαι ότι αν κάποιος δεν έμπαινε σε πανεμιστήμια τότε ήταν αυτόματα στο περιθώριο. Νοοτροπία των '70ς και '80ς, ο urban legend "μπες όπου να΄ναι και όλα σου τα προβλήματα θα λυθούν" . Αμέ, καλά.

Πανελλήνιες έδωσα μόνο λόγω πίεσης των δικών μου, και για κανένα άλλο λόγο, μια και οι εποχές ήταν διαφορετικές. Ήξερα κόσμο που είχε στρωμένες δουλειές, ολάκερες οικογενειακές επιχειρήσεις και έστελναν τα παιδιά τους να δώσουν Πανελλήνιες για να καταλήξουν να φιλάνε κατουρημένες ποδιές για μια θέση σε κάποια εταιρεία. Κολλητός μου τότε πέρασε στην ΑΣΟΕΕ (μαζί με μένα) που ο πατέρας του είχε φούρνο στην περιοχή μου και έβγαζε ένα σκασμό λεφτά, αλλά έστειλε και τα 3 του παιδιά να "μορφωθούν", με αποτέλεσμα να κλείσει το φούρνο μόλις πήρε σύνταξη, ένα μαγαζί χρυσωρυχείο, με τον παλιό μου συμμαθητή σήμερα να έχει ήδη χάσει τη δουλειά του αφού δούλευε σε λογιστήριο ασφαλιστικής που έκλεισε πρόσφατα.

Δυστυχώς είμαστε από μια χρονική περίοδο όπου μέτραγε περισσότερο το κοινωνικό πρεστίζ, παρά θέματα ουσίας.

Επανέρχομαι στην πίεση των Πανελληνίων. Οι δικοί μου με είχαν πιέσει τόσο που είχα φοβερές διαταραχές στον ύπνο και ένοιωθα ότι αν δεν πέρναγα θα ερχόταν η καταστροφή του κόσμου. Δυστυχώς πολλοί συμμαθητές μου ένοιωθαν ακόμα και χειρότερα. Την μέρα που βγαίναμε από την εξέταση στα μαθηματικά θυμάμαι πατέρα να σφαλιαρώνει βλαστημώντας αισχρά το γυιό του γιατί είχε χάσει ένα θέμα. Τώρα αυτό το παιδί με τι ψυχολογία θα έδινε Κοινωνιολογία την επόμενη μέρα τι να σας πω, ένας Θεός και ο Φρόυντ το ξέρουν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο Φαρσεδάκης έχει πλέον αποσυρθεί και το 2008 συμμετείχα σε ημερίδα προς τιμή του! Ικανότατος στον τομέα του και αξιοσέβαστος!

--------------------------------

Εμένα φυσικά δεν με χτύπησε κανείς για να διαβάσω όμως κατάπια τόνους γκρίνιας. Νομίζω ότι η ψυχολογική πίεση των γονέων μου που δεν είχαν μορφωθεί πέραν του Δημοτικού και έφυγαν τα πρώτα εφηβικά τους χρόνια από το χωριό για να δουλέψουν στην Αθήνα ήταν περισσότερο υπερβολική παρά δικαιολογημένη !

Ίσως γιατί στο χωριό ο ...μορφωμένος δεν έκανε χειρωνακτικές δουλειές, απολάμβανε σεβασμό και διευκολύνσεις που οι ίδιοι δεν βίωσαν ποτέ και το είχαν απωθημένο!

Θυμάμαι το καμάρι των γονέων (δικών μου και άλλων) όταν περιέγραφαν ότι τα παιδιά τους ήταν φοιτητές όπου ενίοτε τόνιζαν τη διαφορά των ΑΕΙ σε σχέση με τα ΤΕΙ σαν μια ένδειξη ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας και διαφοροποίησης υπέρ των παιδιών τους! :) Βέβαια επειδή δεν έμεινα ΠΟΤΕ μου άνεργος ούτε εγώ ούτε η μικρότερη αδερφή μου στην πράξη η θεωρία τους δεν καταρρίφθηκε ποτέ! Τους ευχαριστώ όχι για την γνώση που με βοήθησαν να κερδίσω αλλά για την κουλτούρα και τον τρόπο σκέψης που η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο μου πέρασε. Είναι ίσως το μοναδικό εφόδιο που παίρνει κανείς στο πανεπιστήμιο πέραν του...πτυχίου!
 
Λορένα απ' ότι καταλαβαίνω δεν γνωρίζεις (κάτι λογικό, αφού δεν είσαι πολύ μικρότερή μου) ότι το επίπεδο των Μαθηματικών που διδάσκεται στα σχολεία σήμερα είναι κατά πολύ χαμηλότερο από εκείνο της δικής μας γενιάς. Αν δεν κάνω λάθος δεν κάνουν καν ολοκληρώματα πλέον... έχω μεγάλη περιέργεια για το πως ανταπεξέρχονται οι μαθητές που περνάνε Πολυτεχνείο!

Αμάν, όλοι με τα μαθηματικά τα βάζετε... μόνο εγώ τα αγαπάω; Εγώ δηλαδή τι να πω για τα καταραμένα τα Αρχαία; Αυτά κι αν δεν μου χρησίμευσαν πουθενά! :)
 
Spyros εδώ έχουμε διαφορετική οπτική θεώρηση. Επειδή τα γκαφρά στην οικογένεια έρχονταν από οικογενειακή επιχείρηση, ποτέ μου δεν με ενδιέφερε να σπουδάσω. Απλά το είδα σαν ένα άλλοθι μιας ξεγυρισμένης 8ετίας να κάθομαι, να κονομάω από την οικογενειακή επιχείρηση, να αποταμιεύω, να κάνω το χόμπυ μου και να ανοιχτώ μόνος μου αργότερα. Γι΄αυτό και πέρασα όλο το λούκι των Πανελληνίων.

Στην τρίτη λυκείου είχα μέσο όρο πάνω από 19, όταν στην πρώτη και τη δευτέρα πέρναγα με το μέσο όρο του 13, λίγο κοντά στο 14. Καταλαβαίνεις πόση σημασία έδινα. Η γκρίνια ήταν καθημερινό φαινόμενο όπως και η σύγκριση με γείτονες και συγγενείς.

Οι γονείς μας έβλεπαν σε μας αυτό που ίσως δεν κατάφεραν οι ίδιοι. Οι δικοί μου ήθελαν να ξεφύγω από νύχτες και ξενυχτάδικα και τους δικαιολογώ απόλυτα. Αλλά έλα μου που τα γκαφρά ακόμα και σήμερα στα ξενυχτάδικα είναι και όχι στα γραφεία.

Μέχρι στιγμής όλα καλά πάντως. Αν παραπονεθώ θα πρέπει να με κάψει ο Θεός, οι 12 Θεοί του Ολύμπου και οι 1000 ακόλουθοι του Βούδα.

alkis21 είπε:
Αμάν, όλοι με τα μαθηματικά τα βάζετε... μόνο εγώ τα αγαπάω; Εγώ δηλαδή τι να πω για τα καταραμένα τα Αρχαία; Αυτά κι αν δεν μου χρησίμευσαν πουθενά! :)
Χρησίμευσαν. Στην παρούσα υπογραφή σου!!!!!!!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σε μένα δεν υπήρχε οικογενειακή επιχείρηση μέχρι τότε αλλά ήρθε και πήγε πολύ καλά τα χρόνια του πανεπιστημίου όπου δεν με πείραζε να χαλάω και 15ωρα εκεί αφού έπαιρνα τεράστια αμοιβή σε σχέση με τους φίλους μου!
 
spyros_s είπε:
Σε μένα δεν υπήρχε οικογενειακή επιχείρηση μέχρι τότε αλλά ήρθε και πήγε πολύ καλά τα χρόνια του πανεπιστημίου όπου δεν με πείραζε να χαλάω και 15ωρα εκεί αφού έπαιρνα τεράστια αμοιβή σε σχέση με τους φίλους μου!
Ακριβώς!!!!! Βέβαια αν είχες περάσει σε άλλη πόλη θα ήταν διαφορετικά!
 
Τι να το κανω, που εμαθα και ακομη θυμαμαι : λογαριθμους, ορια, παραγωγους, ολοκληρωματα, τριγωνομετρια, μιγαδικους αριθμους, συναρτησεις κτλ κτλ
Έλα που αν ασχολείσαι με υπολογιστές, επικοινωνίες, και αεροπλάνα, όλα αυτά τα βρίσκεις μπροστά σου. ;)

Αμάν, όλοι με τα μαθηματικά τα βάζετε... μόνο εγώ τα αγαπάω; Εγώ δηλαδή τι να πω για τα καταραμένα τα Αρχαία; Αυτά κι αν δεν μου χρησίμευσαν πουθενά!
Δεν είναι το ότι, είχαμε αρχαία, αλλά ο τρόπος που τα δίδασκαν (Σαν να προετοίμαζαν τον γιο του Indiana Jones, στην αποκωδικοποίηση της γραμμικής α :) )

έχω μεγάλη περιέργεια για το πως ανταπεξέρχονται οι μαθητές που περνάνε Πολυτεχνείο!
Clopy - Paste, για τους αρχάριους, Matlab και Mathematica για τους προχωρημένους. :)
 
alkis21 είπε:
Λορένα απ' ότι καταλαβαίνω δεν γνωρίζεις (κάτι λογικό, αφού δεν είσαι πολύ μικρότερή μου) ότι το επίπεδο των Μαθηματικών που διδάσκεται στα σχολεία σήμερα είναι κατά πολύ χαμηλότερο από εκείνο της δικής μας γενιάς. Αν δεν κάνω λάθος δεν κάνουν καν ολοκληρώματα πλέον... έχω μεγάλη περιέργεια για το πως ανταπεξέρχονται οι μαθητές που περνάνε Πολυτεχνείο!
Αμάν, όλοι με τα μαθηματικά τα βάζετε... μόνο εγώ τα αγαπάω; Εγώ δηλαδή τι να πω για τα καταραμένα τα Αρχαία; Αυτά κι αν δεν μου χρησίμευσαν πουθενά! :)
έχεις απόλυτο δίκιο!

έπεσαν πριν κανα 2 χρόνια τυχαία στα χέρια μου τα βιβλία μαθηματικών του γιου συναδέλφου μου και από την ύλη που έχουνε για τις τελικές εξετάσεις κατάλαβα ότι το επίπεδο είναι σαφώς υποδεέστερο από τότε που έδωσα εγώ (το 92)

και τα θέματα του τύπου: βρείτε το π.ο συνάρτησης ή το σ.τ της συνάρτησης θεωρούνται δύσκολα! τέτοια θέματα δεν παίζανε καν τότε.

και το πρόβλημα είναι οξύτατο όντως σήμερα μέσα στο πολυτεχείο που οι πιο πολλοί καθηγητές σχολιάζουνε την αδυναμία των φοιτητών να παρακολουθήσουνε ακόμα και βασικές έννοιες του διανυσματικού λογισμού από τα πρώτα μαθήματα. πως λοιπόν να φτάσεις στα ολ. gauss-stokes όταν σήμερα δεν εξετάζεσαι καν στα απλά στις πανελλήνιες?
 
Για δέκα ολόκληρα χρόνια μετά τις πανελλαδικές έβλεπα στον ύπνο μου ότι προσπαθούσα να τελειώσω την Γ΄ Λυκείου: έδινα και ξανάδινα εξετάσεις καθώς μεγάλωνα, εγκυμονούσα, γεννούσα, ανάτρεφα παιδιά... Έχανα την αίθουσα, ξεχνούσα τα θέματα, δεν καταλάβαινα τίποτε... Εκλιπαρούσα για οίκτο, προσπαθούσα να αντιγράψω, να θυμηθώ κάτι και πάντα ξυπνούσα ιδρωμένη και αγχωμένη...

Σκέφτηκα λοιπόν (στον ξύπνιο μου) να διαβάσω το ημερολόγιο που κρατούσα και να "ξαναζήσω" τις ώρες των πανελλαδικών ώστε να ξεκαθαρίσω στον εαυτό μου ότι τελείωσα και ξεμπέρδεψα μ' αυτές...

Όμως... ήμουν τόσο ερωτευμένη εκείνον τον καιρό με τον μετέπειτα σύζυγό μου που όλο γι' αυτόν μιλούσα ακόμα και τις ημέρες των πανελλαδικών!

Οι πανελλαδικές δεν είναι υπόθεση μιας μέρας (τεσσάρων ημερών στην περίπτωσή μας) είναι υπόθεση ζωής...

Είναι υπόθεση ετών που προηγούνται και ετών που έπονται...

Είναι αιχμηρές και μεταλλικές και αν από κάποιους περνούν χωρίς να τους αγγίξουν και κάποιους επιδέξιους ίσα που τους "παίρνουν ξώφαλτσα", κάποιους άλλους αδέξιους τους σημαδεύουν σε καίρια σημεία...

------------------------------------------------------------------------------

Έδωσα πανελλαδικές τον καιρό της αρωγής και της ευδοκίμησης.

Έγραψα μέτρια. Αλλά το μέτριο εκείνη την εποχή δεν ήταν αρκετό...
 
Έχω και εγώ ακόμη εφιάλτες πως ξαναδίνω πανελληνίες, δείγμα πιθανότατα του γεγονότος πως η κοινωνία μας έχει εμβολιάσει το μικρόβιο της απαραίτητης εισαγωγής σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Παρόλο που ήμουν μέτριος μαθητής κατάφερα να περάσω σε πανεπιστημιακή σχολή--οικονομικό--αλλά βέβαια 8 χρόνια μετά, ακόμη να την καταφέρω(ευτυχώς μου χουν μείνει 3 μαθήματα :) ) Οι πανελλήνιες το 2002 ήταν με το νέο σύστημα και επειδή το 2001 που ήταν η πρώτη-πειραματική χρονιά του νέου συστήματος είχαν βάλει αστεία θέματα εμάς μας τσάκισαν. Το παράδοξο ήταν πως με το διάβασμα που είχαν κάνει περίμενα και μεγαλύτερο βαθμό.... Αναλυτικά σε 5 μαθήματα από τα 10, είχα γράψει πάνω από 17 σε 4 μαθήματα γύρω στο 13-14 και στα μαθηματικά κατεύθυνσης 7!!!!Ακόμη να τα χωνέψω! Ασφαλώς στους εφιάλτες πάντα αυτά βλέπω πως ξαναδίνω και δεν θυμάμαι τπτ!

Υγ αστείο: τους τελευταίους 3 μήνες βλέπω παραλλαγή του εφιάλτη! Αντί να ξαναδώσω πανελλήνιες κάνω ξανά την θητεία μου!
 
οι πιο πολλοί καθηγητές σχολιάζουνε την αδυναμία των φοιτητών να παρακολουθήσουνε ακόμα και βασικές έννοιες του διανυσματικού λογισμού από τα πρώτα μαθήματα. πως λοιπόν να φτάσεις στα ολ. gauss-stokes όταν σήμερα δεν εξετάζεσαι καν στα απλά στις πανελλήνιες?
επειδή εγώ δίνω φέτος :nervous:,απ'οτι γνωρίζω τα ολοκληρώματα είναι το πιο sos κομμάτι της ύλης για τις πανελλαδικές (πέφτει σίγουρα σχετικό θέμα) αλλά ακόμα και έτσι απ'οτι έχω ακούσει το πρόβλημα που αναφέρεις παραμένει...

θα αναφέρει κάποιος και εμπειρίες από τις πανελλαδικές στη β λυκείου για να μάθουμε και εμείς που δεν τις προλάβαμε :) ?

(χίλια συγγνώμη για το "άκυρο" της απάντησής μου σε σχέση με το θέμα)
 
alkis21 είπε:
Λορένα απ' ότι καταλαβαίνω δεν γνωρίζεις (κάτι λογικό, αφού δεν είσαι πολύ μικρότερή μου) ότι το επίπεδο των Μαθηματικών που διδάσκεται στα σχολεία σήμερα είναι κατά πολύ χαμηλότερο από εκείνο της δικής μας γενιάς. Αν δεν κάνω λάθος δεν κάνουν καν ολοκληρώματα πλέον... έχω μεγάλη περιέργεια για το πως ανταπεξέρχονται οι μαθητές που περνάνε Πολυτεχνείο!
Λόγω πρόσφατων σπουδών έπρεπε να ξαναθυμηθω τα μαθηματικα της 1ης Δεσμης. Τα δικά μου βιβλια δεν τα κράτησα, και πήρα τα μαθηματικα κατευθυνσης που διδάσκονται τώρα τα παιδια. Προπερσινο βιβλιο για την ακριβεια. Η ύλη είναι ακριβώς ιδια (μη σου πω.. το εξώφυλλο μόνο έχει αλλάξει)

Μιλάμε όμως για μαθηματικα κατευθυνσης

alkis21 είπε:
Αμάν, όλοι με τα μαθηματικά τα βάζετε... μόνο εγώ τα αγαπάω; Εγώ δηλαδή τι να πω για τα καταραμένα τα Αρχαία; Αυτά κι αν δεν μου χρησίμευσαν πουθενά! :)
Και μενα μου αρέσουν βρε τα μαθηματικα :D

Αφου να φανταστεις τα αγαπώ τόσο πολυ, που του χρόνου θα κάνω ανωτερα μαθηματικα (που διδάσκονται μονο στα πανεπιστήμια, και.. διακριτά μαθηματικα που εχουν το "προνόμιο" :xm: οσοι ασχολούνται με πληροφορική (ισως και καποιοι αλλοι) να μάθουν.

Δεν μπορεις να πεις.... λατρεια.. :p

Τα αρχαια συμφωνω, μίσος ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Λορένα είπε:
Λόγω πρόσφατων σπουδών έπρεπε να ξαναθυμηθω τα μαθηματικα της 1ης Δεσμης. Τα δικά μου βιβλια δεν τα κράτησα, και πήρα τα μαθηματικα κατευθυνσης που διδάσκονται τώρα τα παιδια. Προπερσινο βιβλιο για την ακριβεια. Η ύλη είναι ακριβώς ιδια (μη σου πω.. το εξώφυλλο μόνο έχει αλλάξει)
Ναι ε; Προφανώς εγώ είχα κακή πληροφόρηση τότε.
 
Λοιπον.. νομιζω πως ειναι εκτος ύλης τώρα η αναλυτικη γεωμετρια. (καλυτερα)

Εμεις τοτε ειχαμε δυο βιβλια μαθηματικων (την αναλυση, και το αλλο με την Αλγεβρα, αναλυτικη γεωμετρια και πιθανοτητες).

Το βιβλιο τωρα ειναι ενα, Εχουν κρατησει ολη την ύλη της αναλυσης (ολοκληρωματα, παραγωγοι κτλ, και απο το αλλο μονο: πινακες, γραμμικα συστηματα, μιγαδικοι)

Αυτα :)
 
Οι πανελλαδικές δεν είναι υπόθεση μιας μέρας (τεσσάρων ημερών στην περίπτωσή μας) είναι υπόθεση ζωής...
Εξαρτάται. Από πολλούς παράγοντες. Από το χαρακτήρα κάποιου ατόμου, το τι θέλει, την κοσμοθεώρησή του, το πόσο ανεξάρτητος είναι σε σχέση με το κοινωνικό σύνολο και άλλα πολλά.

Το δικό μου παιδί πάντως, θα το προσαρμόσω, (αν θέλει, μπορεί και επιδέχεται προσαρμογής) στο δικό μου τρόπο ζωής. Αν δεν παίρνει¨"τα γράμματα" δεν υπάρχει περίπτωση να το πιέσω σε τίποτε, ούτε να του δημιουργήσω τα προβλήματα και τα απωθημένα που προσπάθησαν να δημιουργήσουν σε μένα. Έχει γίνει απαράβατη συμφωνία με τη σύζυγο.

Βέβαια αν είναι ταλέντο, όλα δικά του και σπουδές στον Άρη άμα λάχει. !!!!!!!!!!
 
Maverick είπε:
Για δέκα ολόκληρα χρόνια μετά τις πανελλαδικές έβλεπα στον ύπνο μου ότι προσπαθούσα να τελειώσω την Γ΄ Λυκείου: έδινα και ξανάδινα εξετάσεις καθώς μεγάλωνα, εγκυμονούσα, γεννούσα, ανάτρεφα παιδιά... Έχανα την αίθουσα, ξεχνούσα τα θέματα, δεν καταλάβαινα τίποτε... Εκλιπαρούσα για οίκτο, προσπαθούσα να αντιγράψω, να θυμηθώ κάτι και πάντα ξυπνούσα ιδρωμένη και αγχωμένη....

To παρακατω ταιριαζει απολυτα εδω

students.png


.

Για αλλη μια φορα συνειδητοποιω τι πιθανες τραυματικες εμπειριες γλυτωσα.

Δεν εδωσα ποτε πανελληνιες καθως ο πατερας μου ειχε αποφασισει απο πολυ πριν να με στειλει Αγγλια για σπουδες. Η προετοιμασια που χρειαζοταν για κατι τετοιο ηταν αστεια σε σχεση με τις πανελληνιες και χωρις ολον αυτον τον ανταγωνισμο. Θυμαμαι τα τελευταια 2 χρονια του σχολειου ειχα χασει τους φιλους μου που ολοι διαβαζαν. Ενω εγω αποφασισα οτι ειχε ερθει η καταλληλη στιγμη να γεμισω τον ελευθερο μου χρονο μαθαινοντας κιθαρα!
 
Bspus μια ένσταση!

Οι φίλοι σου ΔΕΝ διάβαζαν: Παπαγάλιζαν δυο βιβλία.

Αυτή ήταν η οικτρή πραγματικότητα της εποχής της δικής μου τουλάχιστον.

Μυαλά απίθανα, ταλέντα ολάκερα που δεν μπορούσαν να παπαγαλίσουν μέναν "έξω" από πανεπιστήμια, ενώ τα παπαγαλάκια παίρναν πρωτιές.

Στην εποχή μου, δεν υπήρχε οικονομική δυνατότητα να μάθω δεύτερη γλώσσα (ευτυχώς να λέω που γλίτωσα, φαντάζεστε να με έπρηζαν και για κάτι τέτοιο) πόσο μάλιστα να πάω Αγγλία ή Αμερική. Βέβαια ποτέ δεν θα δεχόμουν να πάω, δεν με ένοιαζε, ενώ αντίθετα ήμουν απαραίτητος, ειδικά τα καλοκαίρια, στο μαγαζί στην επαρχία !!!!! Άθελά μου είχα σωθεί από πολλά!
 
Πίσω
Μπλουζα