Ρετρό εμπειρίες Πανελληνίων Εξετάσεων

Αυτό το "ότι δηλώσεις είσαι" είναι διαχρονικότατο. Φυσικά αυτός που το κατάλαβε πιο γρήγορα είναι αυτός που ζει με το λιγότερο άγχος. ;)

Αν το ήξερα αυτό τότε, θα έλεγα μια μούφα στους συγγενείς, και θα καθόμουν να τους κοιτάω να χτυπιούνται. Όχι τίποτε "γιατρός" για παράδειγμα, γιατί θα μου έρχονταν οι πάντες για δωρεάν εξέταση, αλλά "πυρηνικός φυσικός" . :)

Ε, ρε έπρεπε να είχα εφαρμόσει αυτό το κόλπο από τα 18 μου. Πυρηνικός φυσικός που τα Σαββατοκύριακα εργάζεται σε σκυλάδικο στη Καλαμάτα. Καλό δεν ακούγεται; :D :D:D
 
Εμένα οι Πανελλήνιες με είχαν κάνει.... ποιητή:

Εξετάσεις/ εξετάσεις

εξετάσεις τώρα λένε/ εξετάσεις εξετάσεις

την καρδούλα σου την καίνε/

θα κλάψεις, θα γελάσεις, αναφωνώντας εξετάσεις

ό,τι κι αν θα σου πουν/ θα περάσεις!

Το είχα "μελοποιήσει" με ποπ μουσική σε στιλ Ρακιντζή!

Α, και το πιο χαζό από τα κουπλέ (γιατί το παραπάνω ήταν ρεφρέν) :

Τι μέθοδος κι αυτή/ κουρκούτι το μυαλό/

πρόσεξε κύριε εξεταστή!/ γιατί θέλω γιατρό!
 
serano915 είπε:
Αν και έδωσα συνολικά 3 χρονιές πανελλήνιες (1 φορά στη Β' λυκείου έτσι για το ζέσταμα, και 2 φορές στην Γ', χαρά στο κουράγιο μου!) η εμπειρία αν και ιδιαίτερα αγχωτική, μπορώ να πω ότι μου βγήκε σε καλό τελικά. Φυσικά ακόμα βρίζω την γκαντεμιά της φουρνιάς μου, καθώς ήταν η μόνη που έδωσε πανελλήνιες στη Β' λυκείου (Δώσαμε 14 μαθήματα, ακόμα και τα Θρησκευτικά! Έλεος!) Τότε μας παραμύθιαζαν ότι είναι και καλά για να προετοιμαστούμε ψυχολογικά, να αποκτήσουμε βάσεις (ναι τη β' λυκείου περιμέναμε!) και αν δεν πηγαίναμε καλά στην Γ' θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τον βαθμό της Β' για να ανεβάσουμε τον Μέσο Όρο! Τότε ήταν που βγήκε και το περίφημο "Κάτσε καλά Γεράσιμε" αν θυμάστε! Έχω λιώσει εγώ σόλες σε πορείες... :p

Anyway, ειδαν οι κύριοι ότι δεν τους έδενε το γλυκό και λένε "Δεν το αλλάζουμε;" Ε και το άλλαξαν! 9 μαθήματα στην Γ' λυκείου. 4 κατεύθυνσης και 3 γενικής παιδείας. Και πάλι καλά να λέμε...

Έδωσα 2 φορές στη Γ' (την πρώτη πέρασα Θεολογία στη Θεσσαλονίκη. Πως λέμε καμία σχεση! Αυτό!) Τελευταία επιλογή, για πλάκα τη δήλωσα και έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και πέρασα! Τη δεύτερη όμως στάθηκα τυχερή, έγραψα καλά και πέρασα Ιστορίας και Εθνολογίας στην Κομοτηνή (3η επιλογή)! Πέρασα 4 χρόνια ζάχαρη, στον 5ο χρόνο πήρα το πτυχίο μου και το'χω και το χαίρομαι... Τι θα το κάνω δεν ξέρω, αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο! :p

Για τους εφιάλτες που λέτε, εγώ τους έχω από το τελευταίο μάθημα που χρωστούσα στη σχολή [edit]

Το ίδιο ισχύει και για μένα! Είχα πάθος με την ιστορία, τη λάτρευα, είχα μάθει απέξω όλο το βιβλίο (όχι παπαγαλία όμως, ποτέ δεν καταφερα να παπαγαλίσω το οτιδήποτε) και πήγα στην εξέταση με τον αέρα της επιτυχίας! Ε με το που έρχονται τα θέματα παθαίνω μπλακ άουτ, έμεινα να κοιτάω τα θέματα σαν χαζή και στο τέλος έγραψα ένα ωραιότατο 8,1! Μούρλια! Ακόμη κοπανιέμαι! Τελικά, ιστορικός έγινα! :p :rofl:
Τι μου θύμησες τώρα!!!!Απειρες πορείες επί εποχής "κάτσε καλά Γεράσιμε" κ καθιστικές διαμαρτυρίες που κλείναμε το δρόμο μπροστά από το δημαρχείο της πόλης(επαρχία)!!

Είμαστε ίδια χρονιά κ θυμάμαι κ εγώ την ταλαιπωρία των 14 μαθημάτων στην Β' λυκείου...Εκείνα τα κείμενα..τι πανωλεθρία!!Που επειδή δε μου άρεσε καθόλου ο Καρυωτακης,είχα ξεπατωθεί να τον διαβάζω κ ξαφνικά βλέπω μπροστά μου Παπαδιαμάντη που ήταν κ sos κ εγώ δεν τον είχα ανοίξει!Οταν ήρθε το 12,3 το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να λιώσω στα γέλια!Εύτυχως οι γονείς μου,στο θέμα των πανελληνίων ειδικά ήταν οι πιο χαλαροί άνθρωποι του κόσμου κ δε με άγχωσαν ποτέ...Κ τελικά οι εξετάσεις της Β' λυκείου βοήθησαν στο να ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε κ να είμαστε πιο ήρεμοι στη Γ'.
 
Εγώ προσωπικά δεν έδωσα (οι συγγενεις βέβαια δεν το χώνεψαν ποτέ και κατά καιρούς μου λένε ᾽ἀχ γιατί να μην δώσεις Πανελλήνιες!᾽᾽) και έκανα άλλα πράγματα αλλά το σύστημα ειναι φρικτό. Και όχι μονο φρικτό αλλά και άχρηστο. Δίνει η αδερφή μου τώρα και έχω πάθει με τις αηδίες που τους μαθαίνουν. Ακόμα και στα Κείμενα Λογοτεχνίας οι απαντήσεις είναι προκατασκευασμένες και έτοιμες, υπάρχει ᾽᾽σωστή᾽᾽ και ᾽᾽λάθος᾽᾽ ερμηνεία του κειμένου και η σωστή είναι αλλού και αλλού. π.χ. το ᾽Ὀνειρο στο κύμα᾽᾽του Παπαδιαμάντη και καλά ᾽᾽δειχνει την χαρά και την αγνότητα της αγροτικής ζωής και την ᾽᾽αλλοτρίωση στην ζωή της πόλης᾽᾽. Διάλογος με την αδερφή μου η οποία είναι μαθήτρια του 18.

Εγώ

-Μα τι λες; Ποια χαρά της αγροτιάς; Την χαρά του φυτοφάρμακου, του θερμοκηπίου και του ταλαίπωρου εργάτη; Α! (ενώ βλέπω το απαραίτητο βοήθημα). Να εδώ στο λυσάρι λέει πως αυτό αναφέρεται σε μια ᾽᾽προκαπιταλιστική κοινωνία᾽᾽. Γιατί δεν το διευκρινίζεις;

Η αδερφή μου έξαλλη

-Αυτό το απαντάμε μόνο αν μας ρωτήσουν για το ιστορικό πλαίσιο. Εσύ δεν με ρωτησες για το ιστορικό πλαίσιο, με ρώτησες;

Οι Πανελλήνιες απλά έτρεφαν για χρόνια την εμμονή με το δημόσιο. Αν σχολές όπως βιβλιοθηκονομία, ιχθυοκαλλιέργειες και ᾽᾽καλαθοπλεκτική᾽᾽ ήταν σοβαρές και οχι ανέκδοτο η χώρα μας θα ήταν αλλιώς. π.χ. υποτίθεται πως είμαστε αγροτική χώρα και το ΤΕΙ Αγροτικής Ανάπτυξης το σνομπάρουν ὀλοι ακόμα και αν θέλουν να γίνουν αγρότες. Ξέρω κάποιον που πήγε εκεί, έκανε μεταπτυχιακό στα κρασιά στη Γαλλία και τώρα παράγει βιολογικά κρασιά. Ας πουμε η ᾽᾽καλαθοπλεκτική᾽᾽ μπορεί να ενταχθεί σε κάτι σχετικό με το design, με την κοινωνιολογία, με την ιστορία τέχνης, με την Καλών Τεχνών, με την κλωστουφαντουργία και την μόδα. Γιατί να περιφρονούμε κάτι τόσο μοναδικό και από την παρἀδοση μας;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έδωσα πανελλήνιες 3 φορές Α΄Δέσμη. Τις πρώτες 2 σοβαρά και την τρίτη μόνο για τον χαβαλέ αφού ήδη είχα περάσε σε ένα ΤΕΙ που μου άρεσε αλλά είπα να δοκιμάσω την τύχη μου. Αν και στα σκονάκια ήμουν μανούλαστις πανελλήνιες ούτε που διανοήθηκα να αντιγράψω. Να γινόταν καμία στραβή και να πάνε στράφι τόσα διαβάσματα και φροντιστήρια; Ποτέ! Θυμάμαι πάντως την αγωνία μέχρι να έρθουν τα θέματα και μετά όταν κολλούσες σε κάποιο. Μπρρ τραυματικές εμπειρίες που δεν θα ήθελα να επαναλάβω επουδενί. Από βαθμούς τώρα την 1η φορά τα πήγα χάλια. Φυσική Μαθηματικά 4,5, Έκθεση 11,5 και Χημεία 10 (νομίζω). Κράτησα την έκθεση και έδωσα τα άλλα 3. Με ξελάσπωσε η Χημεία που έπεσαν βατά θέματα και έγραψα 18,5. Στα άλλα, πάλι κοντά στη βάση κινήθηκα.
 
Εγώ έδωσα Πανελλαδικές μία και μόνη φορά (το 1989) και αυτή τη φορά... πέρασα στο πανεπιστήμιο. Έδωσα στην 3η Δέσμη, όχι γιατί μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά γιατί, για μένα τουλάχιστον ήταν εύκολα και μπορούσα να πάω σε μία σχολή (για τα μάτια των δικών μου βέβαια, για να πουν ότι κάτι σπούδασα) θεωρητική, που θα μου άφηνε πολύ χρόνο να κάνω τα άλλα πράγματα που επιθυμούσα πραγματικά. Έτσι λοιπόν πέρασα την τραυματική εμπειρία της φρικτής εκείνης Ιστορίας Δέσμης, την οποία ΔΕΝ διάβασα παπαγαλία και ΔΕΝ έγραψα άριστα (τα 142 μόρια που πήρα ήταν καλά και άγια, και μη με ζαλίζετε) και μετά τα υπόλοιπα ήταν περίπατος. Ποτέ δεν εξάντλησα τις 3 ώρες (μιάμιση μου ήταν υπερ-αρκετή), απλά έγραψα ό,τι ήξερα. Υποθέτω ότι π.χ. τα 148 μόρια στα αρχαία κ τα 160 στα λατινικά (ε, ναι, εκεί έγραψα 20 γιατί ήταν γελοία, και επίσης ήμουν...χαίρε φάρδος αμέτρητον και έπεσαν ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ) μια χαρά ήταν. Εκεί που καράφλιασα κ εγώ και οι γονείς μου ήταν η έκθεση: μα, 150 μόρια (19 παρά τέταρτο δηλ. :p )! Τεσπα... Περιττό να πω ότι, μόλις τέλειωνα, άλλαζα ρούχα κ πήγαινα για shopping therapy στην Ερμού... Αυτά...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Aνήκω στη γενιά των μαθητών που είχε την τιμή και τη χαρά να γνωρίσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στα τέλη της δεκαετίας του 90 (με το θρυλικό σύνθημα ''Κάτσε καλά, κάτσε καλά Γεράσιμε''!!!, που δονούσε τους δρόμους στις διαδηλώσεις). Αν και η εμπειρία μου αυτή δεν ανήκει στα όρια του retro θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις (πήρα την πρώτη κρυάδα) στη Β' Λυκείου με 14 μαθήματα (πρώτο μάθημα Λογοτεχνία και ''Δωδεκάλογος του γύφτου'' του Κωστή Παλαμά) και συνέχισα στη Γ' Λυκείου με 9 μαθήματα. Μερικά χρόνια αργότερα οι πανελλήνιες εξετάσεις στη Β' Λυκείου καταργήθηκαν. Αυτό που θυμάμαι ήταν το πολύ κουραστικό πρόγραμμα στο σχολείο και στο φροντιστήριο, ο σχεδόν μηδενικός ελεύθερος χρόνος και ότι είχα αγοράσει σε όλα τα μαθήματα σχολικά βοηθήματα για συμπληρωματικό υλικό. Κούραση, εκνευρισμός, άγχος όσο πλησίαζαν οι εξετάσεις. Την πρώτη μέρα των πανελληνίων στη Β' Λυκείου, πήγα στο σχολείο και έκπληκτη είδα και δύο αστυνομικούς στην πόρτα να κανουν έλεγχο στη μαθητική ταυτότητα. Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να γινόταν έλεγχος και στην αστυνομική μας ταυτότητα.

Αφού έβγαιναν οι βαθμολογίες (άλλο άγχος), ετοιμάζαμε το μηχανογραφικό δελτίο και το καταθέταμε στα γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Περιμέναμε τις βάσεις και το Σεπτέμβριο τα ονόματα των επιτυχόντων, θυμάμαι ότι δεν είχα πάει να τα δω στο σχολείο και με ενημέρωσαν τηλεφωνικώς (!), πέρασα στην πρώτη μου επιλογή...

Αξέχαστα χρόνια!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξερω αν το εχω ξαναρωτησει...

Υπαρχουν καπου στο internet τα θεματα των Πανελληνιων εξετασεων ανα χρονια?

Θα ηθελα να θυμηθω σε τι ειχα διαγωνιστει...
 
Με μια αναζήτηση στο google θα τα βρεις...
 
Μαζεμένα τα παλιά θέματα δεν υπάρχουν. Μόνο σε κάποια blogs ή σελίδες φροντιστηρίων θα βρεις, επιλεκτικά (δυστυχώς).

Ότι υπάρχει, ανα χρονιά όμως, είναι απο το 1999 και έπειτα. Και όσο σκέφτομαι πως είχα αρχείο μέχρι και το 1995 όλα τα θέματα και τις λύσεις της Α' Δέσμης και τα πέταξα..... χτυπάω το κεφάλι μου!
 
Μια στα γρήγορα που έψαξα πάντως βρήκα Μαθηματικά δέσμης και Έκθεση από πολύ παλιές χρονιές...
 
serano915 είπε:
Αν και έδωσα συνολικά 3 χρονιές πανελλήνιες (1 φορά στη Β' λυκείου έτσι για το ζέσταμα, και 2 φορές στην Γ', χαρά στο κουράγιο μου!) η εμπειρία αν και ιδιαίτερα αγχωτική, μπορώ να πω ότι μου βγήκε σε καλό τελικά.Φυσικά ακόμα βρίζω την γκαντεμιά της φουρνιάς μου, καθώς ήταν η μόνη που έδωσε πανελλήνιες στη Β' λυκείου (Δώσαμε 14 μαθήματα, ακόμα και τα Θρησκευτικά! Έλεος!) Τότε μας παραμύθιαζαν ότι είναι και καλά για να προετοιμαστούμε ψυχολογικά, να αποκτήσουμε βάσεις (ναι τη β' λυκείου περιμέναμε!) και αν δεν πηγαίναμε καλά στην Γ' θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τον βαθμό της Β' για να ανεβάσουμε τον Μέσο Όρο! Τότε ήταν που βγήκε και το περίφημο "Κάτσε καλά Γεράσιμε" αν θυμάστε! Έχω λιώσει εγώ σόλες σε πορείες... :p

Anyway, ειδαν οι κύριοι ότι δεν τους έδενε το γλυκό και λένε "Δεν το αλλάζουμε;" Ε και το άλλαξαν! 9 μαθήματα στην Γ' λυκείου. 4 κατεύθυνσης και 3 γενικής παιδείας. Και πάλι καλά να λέμε...

Έδωσα 2 φορές στη Γ' (την πρώτη πέρασα Θεολογία στη Θεσσαλονίκη. Πως λέμε καμία σχεση! Αυτό!) Τελευταία επιλογή, για πλάκα τη δήλωσα και έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και πέρασα! Τη δεύτερη όμως στάθηκα τυχερή, έγραψα καλά και πέρασα Ιστορίας και Εθνολογίας στην Κομοτηνή (3η επιλογή)! Πέρασα 4 χρόνια ζάχαρη, στον 5ο χρόνο πήρα το πτυχίο μου και το'χω και το χαίρομαι... Τι θα το κάνω δεν ξέρω, αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο! :p

Για τους εφιάλτες που λέτε, εγώ τους έχω από το τελευταίο μάθημα που χρωστούσα στη σχολή [edit]

Το ίδιο ισχύει και για μένα! Είχα πάθος με την ιστορία, τη λάτρευα, είχα μάθει απέξω όλο το βιβλίο (όχι παπαγαλία όμως, ποτέ δεν καταφερα να παπαγαλίσω το οτιδήποτε) και πήγα στην εξέταση με τον αέρα της επιτυχίας! Ε με το που έρχονται τα θέματα παθαίνω μπλακ άουτ, έμεινα να κοιτάω τα θέματα σαν χαζή και στο τέλος έγραψα ένα ωραιότατο 8,1! Μούρλια! Ακόμη κοπανιέμαι! Τελικά, ιστορικός έγινα! :p :rofl:
Aνήκω κι εγώ στη γενιά των μαθητών που είχε την τιμή και τη χαρά να γνωρίσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στα τέλη της δεκαετίας του 90 (με το θρυλικό σύνθημα ''Κάτσε καλά, κάτσε καλά Γεράσιμε''!!!, που δονούσε τους δρόμους στις διαδηλώσεις). Εδωσα κι εγώ πανελληνιες εξετασεις με 14 μαθήματα στην Β' Λυκείου και 9 στην Γ΄Λυκείου...ήταν μια περίοδος γεμάτη αγχος και κουραση...
 
Δε θα ξεχάσω ποτέ τις πανελλήνιες του '87. Στην Έκθεση, είχαν βάλει απόσπασμα του Μακρυγιάννη...Καθόμαστε λοιπόν, κάνουμε ησυχία, μέσα στην αγωνία μας, σκύβουμε να γράψουμε το υπαγορευόμενο θέμα, και ακούμε :

-Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο,...

Σηκώσαμε τα μάτια, νομίζοντας ότι η επιτηρήτρια είχε πάθει εγκεφαλικό, έτσι όπως η εκφώνηση ήταν σε πρώτο πρόσωπο !

-Γράφετε, παιδιά ! "Είχα δύο αγάλματα..."

Νομίζω τελικά όμως, πήρα 16, παρά την κρυάδα. που φυσικά συνεχίστηκε και μετά, με το συγκεκριμένο θέμα...Ήταν τότε και πρόσφατες η "αρωγή" και η "ευδοκίμηση", και μας έπιανε σύγκρυο με τα περίεργα...
 
Ημουν χαλια μαθητης, ειχα δωσει ομως Πανελληνιες για να δω τι γινεται. Οταν ειδα οτι δεν μπορω να λειτουργησω σε αυτο το αδικο και γελοιο συστημα, κατοπιν γραφτηκα σε ιδιωτικη σχολη για να σπουδασω αυτο που θελω και εδωσα και αλλες 2 φορες ισα ισα για την αναβολη, χωρις να εχω διαβασει.

Οπως και να χει, εκεινες οι χρονιες ηταν απο τις πιο ευτυχισμενες, και οταν μεγαλωσα μου αρεσε να επισκεπτομαι για βολτα το συγεκριμενο σχολειο οπου εδωσα, και να σκεφτομαι τα ανοητα και υπεραισιοδοξα ονειρα που εκανα :Ρ
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Διαβάζοντας πιο πίσω για τις αντιδράσεις των γονιών να αναφέρω κι εγώ την εμπειρία μου. Την 1η φορά που έδωσα πέρασα σε ΤΕΙ κάτι που μάλλον δυσαρέστησε τους γονείς μου γιατί περίμεναν να περάσω ΑΕΙ (άλλο κόλλημα με τα ΑΕΙ και αυτό). Τη 2η φορά πέρασα πάλι σε ΤΕΙ το οποίο ήταν πολύ πιο κοντά στα γούστα μου αλλά ΔΕΝ ήταν ΑΕΙ. Γυρίζω λοιπόν σπίτι όλος χαρά να ανακοινώσω τα νέα ότι πέρασα σε ένα ΤΕΙ που μου άρεσε. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συνέβει είχε αρχίσει ένας καυγάς τρικούβερτος. Καταλαβαίνετε ότι με κάναν κουρέλι με τη συμπεριφορά τους. Έτσι, τα πήρα στο κρανίο, τους έβρισα και άρπαξα τα κλειδιά και έφυγα με το μηχανάκι μου. Για κινητά τότε ούτε λόγος. Γύρισα αργά το βράδυ...
 

1@johnny19818[/USER] ελεος :| /emoticons/mellow@2x.png 2x" width="20" height="20" />

Απορια: εδωσες και 3η φορα; :Ρ

 
Ναι έδωσα και 3η φορά αλλά πήγα εντελώς χαλαρά και φυσικά ούτε καν έκανα τον κόπο να κοιτάξω τι βαθμούς πήρα :p
 
...και μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις ερχόταν η ώρα της συμπλήρωσης του μηχανογραφικού δελτίου με τις προτιμήσεις μας για τις σχολές...

......στο τραπέζι του καθιστικού, ένα καλοκαίρι...και με...τη βοηθεια της οικογενειας συμπλήρωσα το εντυπο για να το καταθεσω στο αρμόδιο γραφείο Δευτεροβαθμιας Εκπαιδευσης όπου πήγα με...συνοδεια της οικογενειας...μάλιστα είχα συναντησει εκει συμμαθητες μου και ένιωσα λίγο αμηχανα που με ειδαν...με την παραπάνω συνοδεια...

:flower:
 
Πίσω
Μπλουζα