Ρετρό εξαφανισεις

[iliekater]

Ο ελέφας είναι η φωνή της λογικής . Πρέπει να την λαμβάνουμε υπόψι-μας .
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει και πως πάντα θα συμφωνούμε μαζί-του ! Έχουμε και τα δικά-μας κριτήρια , επιχειρήματα και σκέψεις , οι οποίες μπορεί να διαφέρουν από του ελέφαντος !

 

[αριαδνη]

Ο ελέφαςε ίναι η φωνή της λογικής . Πρέπει να την λαμβάνουμε υπόψι-μας .
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει και πως πάντα θα συμφωνούμε μαζί-του ! Έχουμε και τα δικά-μας κριτήρια , επιχειρήματα και σκέψεις , οι οποίες μπορεί να διαφέρουν από του ελέφαντος !

Εννοείται ελέφαντας for ever, αλλά παρά είναι η φωνή της λογικής. Άκου εκεί έπεσαν από το κατάστρωμα 10 νοματαιοι , άμα ήταν έτσι θα τα λύναμε τα μυστήρια στην στιγμηδεν θα ήταν μυστήρια. Εννοείται όμως πως γελάω πάρα πολύ με όλες τις απαντήσεις του.

 

[telonio]

Κατά 99% των περιπτώσεων που αφορούν μυστήριο ή μεταφυσικό, εξηγούνται εν τέλει (αν τυχόν) με την λογική. Για το υπόλοιπο 1% η βαλίτσα μπορεί να πάει πάρα πολύ μακριά και να μην έχει τελειωμό. Θα γελάτε μέχρι τελικής πτώσεως αν σας γράψω τι έχω ακούσει για σπήλαια σε μερικά χωρία που πήγα να επισκεφθώ. Δράκοι, φαντάσματα, διάφορα άλλα μυστήρια τέρατα, στοές χιλιομέτρων. Και όλα αυτά όχι πριν 100 χρόνια..

 

[αριαδνη]

Κατά 99% των περιπτώσεων που αφορούν μυστήριο ή μεταφυσικό, εξηγούνται εν τέλει (αν τυχόν) με την λογική. Για το υπόλοιπο 1% η βαλίτσα μπορεί να πάει πάρα πολύ μακριά και να μην έχει τελειωμό. Θα γελάτε μέχρι τελικής πτώσεως αν σας γράψω τι έχω ακούσει για σπήλαια σε μερικά χωρία που πήγα να επισκεφθώ. Δράκοι, φαντάσματα, διάφορα άλλα μυστήρια τέρατα, στοές χιλιομέτρων. Και όλα αυτά όχι πριν 100 χρόνια..

Όλες αυτές οι ταινίες με καλόγριες φαντάσματα, με παγιδευμένες ψυχές σε πύργους , με στοιχειμενα σπιτιακτλ έχουν βγει από γεγονότα και αφηγήσεις. Το θέμα είναι πόσο υπερβολικές ήταν οι αφηγήσεις αυτές. Πχ και το πλοίο Μαίρη Σελεστ λεγότανε η αμαζόνα όταν πρωτοναυπηγηθηκε αλλά κάποια περίεργα γεγονότα και η φήμη πως ηταν καταραμένο έκανε τον τότε πλοιοκτήτη να του αλλάξει όνομα . Kανεις δεν ήθελε να ταξιδέψει

 

[αριαδνη]

Αν το 19αιωνα κάποιος έβλεπε ένα πλοίο να υπερίπταται στην θάλασσα τι θα έλεγε; Ασφαλώς η τρελό θα τον αποκαλούσαν η θα έλεγαν πως ένα γιγάντιο χταπόδι σήκωσε το πλοίο ψηλά

Φάτα μοργκάνα (φαινόμενο) - Βικιπαίδεια

el.m.wikipedia.org

Το φαινόμενο σήμερα εξηγηται

 

[iliekater]

Φάτα Μοργκάνα

Αυτό δεν το ήξερα ! ! ! Τρομερό ! . . .

Θα γελάτε μέχρι τελικής πτώσεως αν σας γράψω τι έχω ακούσει για σπήλαια σε μερικά χωρία που πήγα να επισκεφθώ. Δράκοι, φαντάσματα, διάφορα άλλα μυστήρια τέρατα, στοές χιλιομέτρων. Και όλα αυτά όχι πριν 100 χρόνια..

Και όμως , έστω και έτσι έχουν ενδιαφέρον ! Δηλαδή , εαν ευκαιρήσεις , πέσ'μας κανένα !

 

[αριαδνη]

Αυτό δεν το ήξερα ! ! ! Τρομερό ! . . .


Και όμως , έστω και έτσι έχουν ενδιαφέρον ! Δηλαδή , εαν ευκαιρήσεις , πέσ'μας κανένα !

Για αυτό σου λέω αν κάποιος ερχοτανε το 1850και έλεγε πως είδε ένα πλοίο να αιωρείται πάνω από την θάλασσα τι θα έκανε ένας ελέφαντας του 19αιωνα; Μα φυσικά θα τον έλεγε φαντασιόπληκτο. Τι θα έκανε όμως η υπέροχη, απερίγραπτη Αριάδνη του αιώνα εκείνου; Φυσικά θα τον άκουγε πολύ προσεκτικά και θα κοιτούσε να βρει αποδείξεις

 

[telonio]

Όλες αυτές οι ταινίες με καλόγριες φαντάσματα, με παγιδευμένες ψυχές σε πύργους , με στοιχειμενα σπιτιακτλ έχουν βγει από γεγονότα και αφηγήσεις. Το θέμα είναι πόσο υπερβολικές ήταν οι αφηγήσεις αυτές. Πχ και το πλοίο Μαίρη Σελεστ λεγότανε η αμαζόνα όταν πρωτοναυπηγηθηκε αλλά κάποια περίεργα γεγονότα και η φήμη πως ηταν καταραμένο έκανε τον τότε πλοιοκτήτη να του αλλάξει όνομα . Kανεις δεν ήθελε να ταξιδέψει

Τουλάχιστο εκ πείρας, δεν έχουν βγει από γεγονότα, αλλά από φαντασιόπληκτους χαρακτήρες και άλλους που απλά ήθελαν αν κάνουν εντύπωση (ακόμη και κάποιοι να φανούν θαρραλέοι). Δυστηχώς ή ευτυχώς η φαντασία απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Δεν θέλω να το χαλάσω σε κανέναν. Βασικά και εγώ ψοφάω για τέτοια μεταφυσική παπάτζα.

Να συνεισφέρω και εγώ κάτι σχετικό με το θέμα.

Πριν μερικά χρόνια με είχαν καλέσει (μέσω της ομάδας σπηλαολογίας που ήμουν) για να εξερευνήσουμε ένα βάραθρο στην Αρκαδία, που υποτίθεται είχαν χαθεί αρκετοί άνθρωποι στο παρελθόν. Πηγαίνουμε και μαζευόμαστε λοιπόν δίπλα από την τρύπα στο έδαφος επάνω στο βουνό. Μαζί μας ήταν και ένας ηλικιωμένος, ο οποίος ήταν ο οδηγός μας αφού γνώριζε το ακριβές σημείο του βαράθρου. Ο ίδιος ήταν λοιπόν πεπεισμένος πως στο βάραθρο κατοικούσε κάποιο μυστήριο πλάσμα που είχε πολύ όρεξη και έτρωγε όποιον κατέβαινε εκεί ή το σπήλαιο ήταν τρομερά δαιδαλώδες και όλοι χάνονταν. Παρά τις προσπάθειες που κάναμε για να τον καθυσηχάσουμε και πως γνωρίζουμε πολύ καλά τι να κάνουμε όταν κατέβουμε εκεί, αυτός επέμενε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Για να μην μακρηγορώ, δένουμε ένα σχοινί και κατεβαίνει ένας συνάδελφος (όπως συνηθίζεται για να δει αν υπάρχει όντως συνέχεια και μετά να κατέβουν και οι υπόλοιποι). Μετά από μερικά λεπτά αναμονής τον βλέπουμε να ανεβαίνει και να βγαίνει από την τρύπα λέγοντας "Παιδιά κατακόρυφο είναι καμιά 10αρια μέτρα περίπου , μετά έχει μια σάρα με λάσπη και σταματάει σε φυσικό βράχο." Δηλαδή δεν υπήρχε ποτέ συνέχεια εκεί κάτω. Ούτε ανθρωποφάγα πλάσματα αλλά ούτε και στοές χιλιομέτρων υπήρχαν. Φυσικά αυτό δεν αρκούσε να σταματήσει ο μπάρμπας να πιστεύει αυτά που πίστευε. Φιάσκο η αποστολή εν τέλει, αλλά τουλάχιστο ήταν καλό το φαγητό και το κρασί θυμάμαι αργότερα στην ταβέρνα που πήγαμε.

Γενικά πάντως, εξαφανίσεις ανθρώπων μέσα στη γη, το μόνο αποδεδειγμένο μέρος που υπάρχει (και έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν) είναι τα οι στοές των μεταλλείων στο Λαύριο (και γενικά τα μεταλλεία). Το συγκεκριμένο είναι 5 επίπεδα (τα 2 τελευταία πλυμμηρισμένα λόγο υδροφόρου ορίζοντα) που εκτείνονται σε αρκετά χιλιόμετρα με πολλές διακλαδώσεις (εξαιρώ τις αρχαίες στοές). Πολύ παλιά, έχουν χαθεί μερικοί εκεί μέσα. Τότε που δεν υπήρχε ο ηλεκτρισμός και χρησιμοποιούσαν φανούς. Έμπαιναν για να βγάλουν πολύτιμα ορυκτά, έσβυνε η φωτιά στον φανό και τους περίμενε ο απελπιστικός θάνατος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Που να βρεις την έξοδο μέσα στο σκοτάδι; Κατά τα άλλα μην πιστεύεται πως υπάρχουν υπόγειες διαδρομές χιλιομέτρων κάτω από οικίες κλπ.

 

[αριαδνη]

Τουλάχιστο εκ πείρας, δεν έχουν βγει από γεγονότα, αλλά από φαντασιόπληκτους χαρακτήρες και άλλους που απλά ήθελαν αν κάνουν εντύπωση (ακόμη και κάποιοι να φανούν θαρραλέοι). Δυστηχώς ή ευτυχώς η φαντασία απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Δεν θέλω να το χαλάσω σε κανέναν. Βασικά και εγώ ψοφάω για τέτοια μεταφυσική παπάτζα.

Να συνεισφέρω και εγώ κάτι σχετικό με το θέμα.

Πριν μερικά χρόνια με είχαν καλέσει (μέσω της ομάδας σπηλαολογίας που ήμουν) για να εξερευνήσουμε ένα βάραθρο στην Αρκαδία, που υποτίθεται είχαν χαθεί αρκετοί άνθρωποι στο παρελθόν. Πηγαίνουμε και μαζευόμαστε λοιπόν δίπλα από την τρύπα στο έδαφος επάνω στο βουνό. Μαζί μας ήταν και ένας ηλικιωμένος, ο οποίος ήταν ο οδηγός μας αφού γνώριζε το ακριβές σημείο του βαράθρου. Ο ίδιος ήταν λοιπόν πεπεισμένος πως στο βάραθρο κατοικούσε κάποιο μυστήριο πλάσμα που είχε πολύ όρεξη και έτρωγε όποιον κατέβαινε εκεί ή το σπήλαιο ήταν τρομερά δαιδαλώδες και όλοι χάνονταν. Παρά τις προσπάθειες που κάναμε για να τον καθυσηχάσουμε και πως γνωρίζουμε πολύ καλά τι να κάνουμε όταν κατέβουμε εκεί, αυτός επέμενε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Για να μην μακρηγορώ, δένουμε ένα σχοινί και κατεβαίνει ένας συνάδελφος (όπως συνηθίζεται για να δει αν υπάρχει όντως συνέχεια και μετά να κατέβουν και οι υπόλοιποι). Μετά από μερικά λεπτά αναμονής τον βλέπουμε να ανεβαίνει και να βγαίνει από την τρύπα λέγοντας "Παιδιά κατακόρυφο είναι καμιά 10αρια μέτρα περίπου , μετά έχει μια σάρα με λάσπη και σταματάει σε φυσικό βράχο." Δηλαδή δεν υπήρχε ποτέ συνέχεια εκεί κάτω. Ούτε ανθρωποφάγα πλάσματα αλλά ούτε και στοές χιλιομέτρων υπήρχαν. Φυσικά αυτό δεν αρκούσε να σταματήσει ο μπάρμπας να πιστεύει αυτά που πίστευε. Φιάσκο η αποστολή εν τέλει, αλλά τουλάχιστο ήταν καλό το φαγητό και το κρασί θυμάμαι αργότερα στην ταβέρνα που πήγαμε.

Γενικά πάντως, εξαφανίσεις ανθρώπων μέσα στη γη, το μόνο αποδεδειγμένο μέρος που υπάρχει (και έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν) είναι τα οι στοές των μεταλλείων στο Λαύριο (και γενικά τα μεταλλεία). Το συγκεκριμένο είναι 5 επίπεδα (τα 2 τελευταία πλυμμηρισμένα λόγο υδροφόρου ορίζοντα) που εκτείνονται σε αρκετά χιλιόμετρα με πολλές διακλαδώσεις (εξαιρώ τις αρχαίες στοές). Πολύ παλιά, έχουν χαθεί μερικοί εκεί μέσα. Τότε που δεν υπήρχε ο ηλεκτρισμός και χρησιμοποιούσαν φανούς. Έμπαιναν για να βγάλουν πολύτιμα ορυκτά, έσβυνε η φωτιά στον φανό και τους περίμενε ο απελπιστικός θάνατος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Που να βρεις την έξοδο μέσα στο σκοτάδι; Κατά τα άλλα μην πιστεύεται πως υπάρχουν υπόγειες διαδρομές χιλιομέτρων κάτω από οικίες κλπ.

Eιλικρινα συνεισφέρεις πάρα πολύ. Να πω πως το βιβλίο ο ιπτάμενος Ολλανδός από το φαινόμενο Φάτα Μοργκάνα βγήκε. Το πλοίο το είχαν δει να αιωρείται αλήθεια και έτσι βγήκε ο μυθος

 

[Always Somewhere]

Αν το 19αιωνα κάποιος έβλεπε ένα πλοίο να υπερίπταται στην θάλασσα τι θα έλεγε; Ασφαλώς η τρελό θα τον αποκαλούσαν η θα έλεγαν πως ένα γιγάντιο χταπόδι σήκωσε το πλοίο ψηλά

Φάτα μοργκάνα (φαινόμενο) - Βικιπαίδεια

el.m.wikipedia.org

Το φαινόμενο σήμερα εξηγηται

Αυτό συμβαίνει παρα παρα παρα πολύ σπάνια και κυρίως σε θάλασσες κοντά στην Αρκτική. Πολύ σπάνια εμφανίζεται και κοντά στην Αγγλία τον χειμώνα.

Superior Mirage

Το Μαίρη Σελεστ δεν έπλεε σε τέτοια μέρη για να συμβεί το συγκεκριμένο φαινόμενο.

 

[αριαδνη]

Αυτό συμβαίνει παρα παρα παρα πολύ σπάνια και κυρίως σε θάλασσες κοντά στην Αρκτική. Πολύ σπάνια εμφανίζεται και κοντά στην Αγγλία τον χειμώνα.

Superior Mirage

Προβολή συνημμένου 233063

Το Μαίρη Σελεστ δεν έπλεε σε τέτοια μέρη για να συμβεί το συγκεκριμένο φαινόμενο.

Και πάλι να το δεις θα ναι τρομακτικό και το φαινόμενο της ρουφηκτρας που εξαφάνισε πολλά πλοία και βεβαίως το συνέδεαν με τερατα

Παλιρροιακή δίνη - Βικιπαίδεια

el.m.wikipedia.org

 

[elephadas]

Εκτός και αν είδαν πειρατικό πλοίο και βούτηξαν να σωθούν

Ή αν ήταν οι ίδιοι πειρατές και συνάντησαν βάρκα, γαλέρα ρωμαϊκή, γαλέρα Αιγυπτιακή ή οποιοδήποτε άλλο πλεούμενο με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ. Αν και τότε καμιά φορά βύθιζαν οι ίδιοι το καράβι τους για να γλυτώσουν τις φάπες.

> Για αυτό σου λέω αν κάποιος ερχοτανε το 1850και έλεγε πως είδε ένα πλοίο να αιωρείται πάνω από την θάλασσα τι θα έκανε ένας ελέφαντας του 19αιωνα; Μα φυσικά θα τον έλεγε φαντασιόπληκτο. Τι θα έκανε όμως η υπέροχη, απερίγραπτη Αριάδνη του αιώνα εκείνου; Φυσικά θα τον άκουγε πολύ προσεκτικά και θα κοιτούσε να βρει αποδείξεις

Λάθος (για το τι θα έκανε ο elephadas, όχι για το ότι η αριάδνη είναι υπέροχη). Δεν θα τον έλεγα από την αρχή φαντασιόπληκτο. Θα δυσπιστούσα φυσικά και θα ζητούσα αποδείξεις (προσοχή: Δεν θα κοιτούσα να τις βρω εγώ. Το βάρος της απόδειξης πρέπει να πέφτει σε αυτόν που ισχυρίζεται κάτι περίεργο. Όχι σε αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται. Αυτό είναι ένα από τα κόλπα που χρησιμοποιούν τσαρλατάνοι: Λένε κάτι εξωφρενικό και μετά απαιτούν από τους δύσπιστους να αποδείξουν ότι αυτό που ισχυρίστηκαν δεν ισχύει. Αλλά δεν είναι δουλειά των σκεπτικιστών να βρουν την απόδειξη). Όταν κάτι, όσο και περίεργο να φαίνεται, είναι τεκμηριωμένο ότι συνέβη, προφανώς δεν θα το αρνηθώ. Αλλά θα αρνηθώ υπερφυσικές εξηγήσεις. Το ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε κάτι επιστημονικά δεν θα πει ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε οποιαδήποτε εξήγηση προσφέρεται, συνήθως από άσχετους προς το αντικείμενο που αυτοαποκαλούνται "ερευνητές", ακόμη κι όταν παραβαίνει νόμους της φύσης. Το ότι το πλοίο φαίνεται να αιωρείται είναι γεγονός. Αν μου πει όμως κάποιος ότι το σήκωσε ένας Ινδός φακίρης με τη δύναμη της σκέψης του, δεν θα το δεχτώ. Αν μου πει κάποιος άλλος ότι είναι οπτική απάτη, χωρίς να εξηγήσει πώς ακριβώς δουλεύει, θα πω "Κάτι τέτοιο δεν μου φαίνεται αδύνατο" χωρίς ούτε να το πιστέψω ούτε να το απορρίψω αυτόματα, διότι μπορεί να υπάρχει μια τρίτη, καλύτερη εξήγηση.

Αλλά φυσικά αυτό δεν με εμποδίζει να απολαμβάνω φανταστικές ιστορίες ή "εξηγήσεις" από τη λαϊκή φαντασία που είναι συχνά γοητευτικές ("Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου" είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία, παρόλο που δεν πιστεύω ότι όσα μαγικά περιγράφει συνέβησαν).

 

[αριαδνη]

Ή αν ήταν οι ίδιοι πειρατές και συνάντησαν βάρκα, γαλέρα ρωμαϊκή, γαλέρα Αιγυπτιακή ή οποιοδήποτε άλλο πλεούμενο με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ. Αν και τότε καμιά φορά βύθιζαν οι ίδιοι το καράβι τους για να γλυτώσουν τις φάπες.

> Για αυτό σου λέω αν κάποιος ερχοτανε το 1850και έλεγε πως είδε ένα πλοίο να αιωρείται πάνω από την θάλασσα τι θα έκανε ένας ελέφαντας του 19αιωνα; Μα φυσικά θα τον έλεγε φαντασιόπληκτο. Τι θα έκανε όμως η υπέροχη, απερίγραπτη Αριάδνη του αιώνα εκείνου; Φυσικά θα τον άκουγε πολύ προσεκτικά και θα κοιτούσε να βρει αποδείξεις

Λάθος (για το τι θα έκανε ο elephadas, όχι για το ότι η αριάδνη είναι υπέροχη). Δεν θα τον έλεγα από την αρχή φαντασιόπληκτο. Θα δυσπιστούσα φυσικά και θα ζητούσα αποδείξεις (προσοχή: Δεν θα κοιτούσα να τις βρω εγώ. Το βάρος της απόδειξης πρέπει να πέφτει σε αυτόν που ισχυρίζεται κάτι περίεργο. Όχι σε αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται. Αυτό είναι ένα από τα κόλπα που χρησιμοποιούν τσαρλατάνοι: Λένε κάτι εξωφρενικό και μετά απαιτούν από τους δύσπιστους να αποδείξουν ότι αυτό που ισχυρίστηκαν δεν ισχύει. Αλλά δεν είναι δουλειά των σκεπτικιστών να βρουν την απόδειξη). Όταν κάτι, όσο και περίεργο να φαίνεται, είναι τεκμηριωμένο ότι συνέβη, προφανώς δεν θα το αρνηθώ. Αλλά θα αρνηθώ υπερφυσικές εξηγήσεις. Το ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε κάτι επιστημονικά δεν θα πει ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε οποιαδήποτε εξήγηση προσφέρεται, συνήθως από άσχετους προς το αντικείμενο που αυτοαποκαλούνται "ερευνητές", ακόμη κι όταν παραβαίνει νόμους της φύσης. Το ότι το πλοίο φαίνεται να αιωρείται είναι γεγονός. Αν μου πει όμως κάποιος ότι το σήκωσε ένας Ινδός φακίρης με τη δύναμη της σκέψης του, δεν θα το δεχτώ. Αν μου πει κάποιος άλλος ότι είναι οπτική απάτη, χωρίς να εξηγήσει πώς ακριβώς δουλεύει, θα πω "Κάτι τέτοιο δεν μου φαίνεται αδύνατο" χωρίς ούτε να το πιστέψω ούτε να το απορρίψω αυτόματα, διότι μπορεί να υπάρχει μια τρίτη, καλύτερη εξήγηση.

Αλλά φυσικά αυτό δεν με εμποδίζει να απολαμβάνω φανταστικές ιστορίες ή "εξηγήσεις" από τη λαϊκή φαντασία που είναι συχνά γοητευτικές ("Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου" είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία, παρόλο που δεν πιστεύω ότι όσα μαγικά περιγράφει συνέβησαν).

Elephanta αν ζούσαμε τον 19 αιώνα μια χαρά θα τα πιστεύαμε όλα και το ιπτάμενο πλοίο και ότι οι θαλάσσιες δίνες κρύβουν προϊστορικά τέρατα. Και αν είχαμε συγγενή με ασθένεια που δεν γνωρίζαμε για εξορκισμό θα τον πηγαίναμε. Μιλάμε εκ του ασφαλούς

 

[elephadas]

Μπα, ορθολογιστές και άθεοι υπήρχαν και τότε, οπότε γιατί να τα πίστευα αυτά? Αλλά μιλάμε εκ του ασφαλούς με διαφορετική έννοια. Μπορεί να τα πει κανείς αυτά χωρίς να βρει πολύ τον μπελά του. Ειδικά όταν χρησιμοποιεί μέσον που επιτρέπει την ανωνυμία. Φαντάζεσαι να ζούσα σ' ένα χωριό του 19ου αιώνα? Πού να τολμήσω να πω όσα λέω εδώ.

 

[Always Somewhere]

Μπα, ορθολογιστές και άθεοι υπήρχαν και τότε, οπότε γιατί να τα πίστευα αυτά? Αλλά μιλάμε εκ του ασφαλούς με διαφορετική έννοια. Μπορεί να τα πει κανείς αυτά χωρίς να βρει πολύ τον μπελά του. Ειδικά όταν χρησιμοποιεί μέσον που επιτρέπει την ανωνυμία. Φαντάζεσαι να ζούσα σ' ένα χωριό του 19ου αιώνα? Πού να τολμήσω να πω όσα λέω εδώ.

Εσένα σε φαντάζομαι να ζεις στο Γαλατικό χωρίο Ελεφαντιξ..

Στο ίδιο χωριό και φιλαράκια με αυτούς!

 

[Always Somewhere]

Όσο για το καράβι Μαίρη Σελεστ το οποίο ήταν ένα ξύλινο ιστιοφόρο της εποχής πιστεύω ότι πέσανε σε πολύ άσχημο καιρό και φουρτούνα και έτσι όπως ήταν όλο το πλήρωμα πάνω στα κατάρτια να προσπαθούν να μαζέψουν τα πανιά με τους μακαραδες (μπαστεκες) στα σχοινιά ήρθε κάποιο δυνατό κύμα καί τους πέταξε όλους μέσα στη θάλασσα. Όσοι ήταν στο κατάστρωμα την έκαναν με την βάρκα για να σωθούν. Όμως λόγω θάλασσας πνίγηκαν όλοι.

Τις γνωρίζω αυτές τις περιοχές που ήταν το Μαίρη Σελεστ και ξέρω ότι βγάζει πολύ άσχημους καιρούς λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων που ξεκινούν απο τον Β.πόλο και διέρχονται στη Μεσόγειο και μέσω του Ατλαντικού φτάνουν έως το νότιο ημισφαίριο της γης.

 

[Bajar]

Τουλάχιστο εκ πείρας, δεν έχουν βγει από γεγονότα, αλλά από φαντασιόπληκτους χαρακτήρες και άλλους που απλά ήθελαν αν κάνουν εντύπωση (ακόμη και κάποιοι να φανούν θαρραλέοι). Δυστηχώς ή ευτυχώς η φαντασία απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Δεν θέλω να το χαλάσω σε κανέναν. Βασικά και εγώ ψοφάω για τέτοια μεταφυσική παπάτζα.

Να συνεισφέρω και εγώ κάτι σχετικό με το θέμα.

Πριν μερικά χρόνια με είχαν καλέσει (μέσω της ομάδας σπηλαολογίας που ήμουν) για να εξερευνήσουμε ένα βάραθρο στην Αρκαδία, που υποτίθεται είχαν χαθεί αρκετοί άνθρωποι στο παρελθόν. Πηγαίνουμε και μαζευόμαστε λοιπόν δίπλα από την τρύπα στο έδαφος επάνω στο βουνό. Μαζί μας ήταν και ένας ηλικιωμένος, ο οποίος ήταν ο οδηγός μας αφού γνώριζε το ακριβές σημείο του βαράθρου. Ο ίδιος ήταν λοιπόν πεπεισμένος πως στο βάραθρο κατοικούσε κάποιο μυστήριο πλάσμα που είχε πολύ όρεξη και έτρωγε όποιον κατέβαινε εκεί ή το σπήλαιο ήταν τρομερά δαιδαλώδες και όλοι χάνονταν. Παρά τις προσπάθειες που κάναμε για να τον καθυσηχάσουμε και πως γνωρίζουμε πολύ καλά τι να κάνουμε όταν κατέβουμε εκεί, αυτός επέμενε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

Γενικά πάντως, εξαφανίσεις ανθρώπων μέσα στη γη, το μόνο αποδεδειγμένο μέρος που υπάρχει (και έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν) είναι τα οι στοές των μεταλλείων στο Λαύριο (και γενικά τα μεταλλεία). Το συγκεκριμένο είναι 5 επίπεδα (τα 2 τελευταία πλυμμηρισμένα λόγο υδροφόρου ορίζοντα) που εκτείνονται σε αρκετά χιλιόμετρα με πολλές διακλαδώσεις (εξαιρώ τις αρχαίες στοές). Πολύ παλιά, έχουν χαθεί μερικοί εκεί μέσα. Τότε που δεν υπήρχε ο ηλεκτρισμός και χρησιμοποιούσαν φανούς. Έμπαιναν για να βγάλουν πολύτιμα ορυκτά, έσβυνε η φωτιά στον φανό και τους περίμενε ο απελπιστικός θάνατος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Που να βρεις την έξοδο μέσα στο σκοτάδι; Κατά τα άλλα μην πιστεύεται πως υπάρχουν υπόγειες διαδρομές χιλιομέτρων κάτω από οικίες κλπ.

Κατά περίεργη σύμπτωση η μέρα μου σήμερα πέρασε ακούγοντας παρόμοια πράγματα λόγω του ότι το μέρος που βρίσκομαι αυτές τις μέρες βρίθει τόσο από σπήλαια όσο κι από παραδόσεις και θρύλους που σχετίζονται με αυτά. Πολλοί ντόπιοι βέβαια όλα αυτά τα θεωρούν αληθινά γεγονότα αλλά όπως και να έχει, διασκεδάζω πραγματικά να τα ακούω και να τα καταγράφω.
Για να μείνω στο θέμα, ένα από αυτά είναι και το σπήλαιο των 7 παρθένων, το οποίο πήρε την ονομασία του από τον θρύλο που τοποθετείται στην εποχή των πειρατών στο Αιγαίο και ο οποίος λέει πως 7 κορίτσια από τη Χώρα της Καλύμνου πήραν τα ρούχα τους να τα πλύνουν κάτω στη θάλασσα. Πριν φτάσουν καλά καλά βλέπουν ξένα πλοία να αράζουν στο λιμάνι και μαθαίνουν ότι ήταν πειρατές που είχαν σκοπό να ληστέψουν το νησί και να μην αφήσουν τίποτα. Τα κορίτσια από το φόβο τους πήγαν και κρύφτηκαν σε μια σπηλιά στην άκρη της πόλης η οποία ήταν βαθιά και σκοτεινή. Για ασφάλεια μάλιστα προχώρησαν αρκετά βαθύτερα στη σπηλιά κι έμειναν μέχρι το βράδυ. Όταν όμως αποφάσισαν να βγουν, χωρίς φανάρι και χωρίς να έχουν βάλει σημάδια, ήταν εντελώς αδύνατο. Ο δρόμος για την έξοδο είχε πολλά παρακλάδια με αποτέλεσμα τα κορίτσια να μην καταφέρουν να βγουν ποτέ και ξεψύχησαν εκεί. Έκτοτε, οι ντόπιοι λένε πως όσοι έχουν αποπειραθεί να μπουν στη σπηλιά έχουν δει σκιές και έχουν ακούσει απόκοσμες φωνές. Κάποιοι από τους πιο τολμηρούς που θέλησαν να μπουν βαθύτερα, μέχρι την μικρή λίμνη που υπάρχει εκεί, ένοιωσαν μια αόρατη δύναμη να τους τραβάει προς τα μέσα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν βγήκαν ποτέ, ούτε και βρέθηκαν ίχνη τους. Διαπίστωσα ότι το θέμα της αόρατης δύναμης που τραβάει τους επισκέπτες βαθιά στη σπηλιά πρέπει να είναι μάλλον δημοφιλές, γιατί στην μικρή έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, για αναφορές πέρα από τη λαογραφία, το ίδιο ακριβώς αναφέρουν και κάμποσες ομάδες ghost hunters (κανείς τους όμως δεν έχει εξαφανιστεί, όλοι είναι στο ΥΤ, υγιέστατοι και αρτιμελέστατοι) .
Πάντως μέχρι και σήμερα που μίλαγα με τους ντόπιους πρέπει να άκουσα δυο -τρεις φορές την προειδοποίηση: "Κοίτα μην θελήσεις να μπεις μέσα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί." Και δεν εννοούσαν μην παραπατήσω ή χτυπήσω κάπου. Εννοείται ότι σκέφτομαι να περάσω από εκεί κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες. Δεν θα μπω βέβαια, γιατί δεν έχω ούτε τον βασικό εξοπλισμό ούτε και την ανάλογη τρελή παρέα να έρθει μαζί (εκτός κι αν έρθει το Τελώνιο να το εξευρευνήσουμε ) αλλά μια περιέργεια με τρώει, είναι αλήθεια. Και που ξέρει κανείς, μπορεί να έρθω αντιμέτωπη με κανένα από τα κορίτσια....

 

[elephadas]

Δεν είχαν και την αριάδνη να τους δώσει τον μίτο της να βρουν την έξοδο

 

[αριαδνη]

Κάτσε όπως είσαι μπαχαρ , αν δεν είσαι εκπαιδευμένος μην κάνεις το βήμα.

‘Dog Suicide Bridge’: Why Do So Many Pets Keep Leaping Into a Scottish Gorge? (Published 2019)

Since the 1950s, hundreds of dogs have jumped off a gothic stone bridge in northern Scotland. Many have died. Researchers say there is a rational explanation. Others are not so sure.

www.google.com

Για δείτε εδώ ένα μυστήριο από τα λίγα , καλά εμείς οι άνθρωποι αλλά τα σκυλιά...

 

[αριαδνη]

Κατά περίεργη σύμπτωση η μέρα μου σήμερα πέρασε ακούγοντας παρόμοια πράγματα λόγω του ότι το μέρος που βρίσκομαι αυτές τις μέρες βρίθει τόσο από σπήλαια όσο κι από παραδόσεις και θρύλους που σχετίζονται με αυτά. Πολλοί ντόπιοι βέβαια όλα αυτά τα θεωρούν αληθινά γεγονότα αλλά όπως και να έχει, διασκεδάζω πραγματικά να τα ακούω και να τα καταγράφω.
Για να μείνω στο θέμα, ένα από αυτά είναι και το σπήλαιο των 7 παρθένων, το οποίο πήρε την ονομασία του από τον θρύλο που τοποθετείται στην εποχή των πειρατών στο Αιγαίο και ο οποίος λέει πως 7 κορίτσια από τη Χώρα της Καλύμνου πήραν τα ρούχα τους να τα πλύνουν κάτω στη θάλασσα. Πριν φτάσουν καλά καλά βλέπουν ξένα πλοία να αράζουν στο λιμάνι και μαθαίνουν ότι ήταν πειρατές που είχαν σκοπό να ληστέψουν το νησί και να μην αφήσουν τίποτα. Τα κορίτσια από το φόβο τους πήγαν και κρύφτηκαν σε μια σπηλιά στην άκρη της πόλης η οποία ήταν βαθιά και σκοτεινή. Για ασφάλεια μάλιστα προχώρησαν αρκετά βαθύτερα στη σπηλιά κι έμειναν μέχρι το βράδυ. Όταν όμως αποφάσισαν να βγουν, χωρίς φανάρι και χωρίς να έχουν βάλει σημάδια, ήταν εντελώς αδύνατο. Ο δρόμος για την έξοδο είχε πολλά παρακλάδια με αποτέλεσμα τα κορίτσια να μην καταφέρουν να βγουν ποτέ και ξεψύχησαν εκεί. Έκτοτε, οι ντόπιοι λένε πως όσοι έχουν αποπειραθεί να μπουν στη σπηλιά έχουν δει σκιές και έχουν ακούσει απόκοσμες φωνές. Κάποιοι από τους πιο τολμηρούς που θέλησαν να μπουν βαθύτερα, μέχρι την μικρή λίμνη που υπάρχει εκεί, ένοιωσαν μια αόρατη δύναμη να τους τραβάει προς τα μέσα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν βγήκαν ποτέ, ούτε και βρέθηκαν ίχνη τους. Διαπίστωσα ότι το θέμα της αόρατης δύναμης που τραβάει τους επισκέπτες βαθιά στη σπηλιά πρέπει να είναι μάλλον δημοφιλές, γιατί στην μικρή έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, για αναφορές πέρα από τη λαογραφία, το ίδιο ακριβώς αναφέρουν και κάμποσες ομάδες ghost hunters (κανείς τους όμως δεν έχει εξαφανιστεί, όλοι είναι στο ΥΤ, υγιέστατοι και αρτιμελέστατοι) .
Πάντως μέχρι και σήμερα που μίλαγα με τους ντόπιους πρέπει να άκουσα δυο -τρεις φορές την προειδοποίηση: "Κοίτα μην θελήσεις να μπεις μέσα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί." Και δεν εννοούσαν μην παραπατήσω ή χτυπήσω κάπου. Εννοείται ότι σκέφτομαι να περάσω από εκεί κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες. Δεν θα μπω βέβαια, γιατί δεν έχω ούτε τον βασικό εξοπλισμό ούτε και την ανάλογη τρελή παρέα να έρθει μαζί (εκτός κι αν έρθει το Τελώνιο να το εξευρευνήσουμε ) αλλά μια περιέργεια με τρώει, είναι αλήθεια. Και που ξέρει κανείς, μπορεί να έρθω αντιμέτωπη με κανένα από τα κορίτσια....

Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ ειδικά σε σπηλιές , μιλάμε για μεγάλο αριθμό ανθρώπων, θα βρω τις πιο creepy ιστοριες