Ρετρό λέξεις/φράσεις που δε θα ξαναπούμε

[Aardvark]

Ναι δεν ειναι μονο για 80ς το θρεντ,η φραση ειναι αρκετα παλαιοτερη!

 

[elephadas]

Και γιατί δεν θα την ξαναπούμε? Στο κάτω-κάτω ακόμη "ηλιοβασίλεμα" λέμε, δεν λέμε "ηλιοδύση". Και μπορεί εμείς να μην έχουμε πια βασιλιά, αλλά το είδος δεν έχει εξαφανιστεί τελείως, έστω κι αν δεν φοράνε πορφύρες τώρα. Οπότε ο ήλιος εξακολουθεί να βασιλεύει (ούτε τοπικός ιδιωματισμός ήταν, απλώς συνώνυμες λέξεις, με το "δύω" να είναι λίγο πιο καθαρευουσιάνικο και επιστημονικό και το "βασιλεύω" περισότερο ποιητικό και ρομαντικό αφού είναι μεταφορά)

 

[johnny19818]

Δεν καταλάβατε. Το "εβασίλεψε" αντί για "βασίλεψε" εννοούσα ότι είναι ιδιωματισμός. Πως στην Κρήτη αντί για "άκουσα" λένε "ήκουσα".

 

[zouzou]

Χρονική αύξηση είναι, δεν είναι ιδιωματισμός. Όπως και το -ε- στο έδυσε. Απλώς στα περισσότερα ρήματα έχει καταργηθεί ΚΑΙ αυτή.

 

[elephadas]

Α, το έψιλον? Σωστά λέει η (υποθέτω) zouzou, είναι αύξηση. (Και το "ήκουσα" αντί "άκουσα" θεωρητικά είναι λόγω αύξησης, αλλά αν επιβιώνει στην Κρήτη είναι ιδιωματισμός αφού μόνο στην καθαρεύουσα και αρχαία χρησιμοποιείται)

 

[αριαδνη]

Δικε μου, αραξε στα κυβικά σου

 

[Uskoke]

δεν θα το κάνουμε και ανατολικό ζήτημα!

 

[RIO]

δεν θα το κάνουμε και ανατολικό ζήτημα!

Αυτό ακόμα το ακούω από τον πατέρα μου...

 

[ΦΖΠ1]

Μια που είναι και διακοπές, "αυτόν τώρα δεν τον βρίσκεις ούτε στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού". Μετά, έγινε "δεν τον βρίσκει ούτε ο Χαρδαβέλλας", που έγινε κι αυτό ρετρό, και τώρα λέμε "δεν τον βρίσκει ούτε η Νικολούλη", που εξακολουθθεί να είναι σύγχρονο.

Στην πιο "μπρουτάλ" έκδοση, "Μην τον είδατε,τον απαντήσατε,τον Κίτσο το λεβέντη τον αρχιληστή", κι αυτό ρετρό...

 

[johnny19818]

Το "θα γίνει της Πόπης!" πιάνεται?

 

[elephadas]

Μια που είναι και διακοπές, "αυτόν τώρα δεν τον βρίσκεις ούτε στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού".

Για την ακρίβεια, "αναζητήσεις ΜΕΣΩ του Ερυθρού Σταυρού". Αυτός ήταν ο τίτλος της μεσημεριάτικης (νομίζω) εκπομπής του Πρώτου Προγράμματος, με τον στερεότυπο τρόπο περιγραφής των αναζητούμενων προσώπων και λίστας των προσώπων που αναζητούσαν τον χαμένο. Τώρα τι νόημα είχε, στα τέλη του '60 - αρχές 70 που τη θυμάμαι, να λένε πώς έμοιαζε και τι φορούσε ο μικρός Γιωργάκης που είχε χωριστεί από τους γονείς του και τ' αδέλφια του κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή (τότε με το "συνωστισμό" στη Σμύρνη ) είναι άλλη ιστορία.... 50 χρόνια μετά ο μικρός Γιωργάκης θα ήταν ήδη παππούς

 

[Aardvark]

Ισως ο μαραγκος να εγινε ξυλουργος.

 

[αριαδνη]

Την φραση ''μου αναψες τα λαμπάκια '' δεν την πολυακουμε πια, ηταν φραση-κλισε του 90

 

[Rygar]

Το "θα γίνει της Πόπης!" πιάνεται?

Οχι, εγώ το λέω σχεδόν καθε μέρα. Κι αν δε λεω έτσι, λέω "θα γίνει της μουρλής"

Ρετρό λέξη/φράση είναι το πικάπ, το "δικέ μου", το "μανίτσα", το "ραδιοκασετόφωνο" κλπ κλπ

Οπως έχω πει καποιες φορές παλιότερα, το θρεντ αυτό έχει ξεφύγει εντελώς

 

[perlastar]

Την φραση ''μου αναψες τα λαμπάκια '' δεν την πολυακουμε πια, ηταν φραση-κλισε του 90

Eγώ πάντως το λέω συχνά

 

[Uskoke]

...Θα γίνει της Κορέας! Θα γίνει Βιετνάμ! Θα γίνει Πακιστάν!

Και διάφορες φράσεις, τάχα σε ξένες γλώσσες:

(γιαπωνέζικα) καφασάκι για μούρα, θα σου σύρω το κασόνι

(ιταλικά) Λαμία Βόλο αλλά με κάρο, αντί άμμο τσιμέντο

(ισπανικά) σανίδας εγκάρσιας

 

[RIO]

...Θα γίνει της Κορέας! Θα γίνει Βιετνάμ! Θα γίνει Πακιστάν!Και διάφορες φράσεις, τάχα σε ξένες γλώσσες:

(γιαπωνέζικα) καφασάκι για μούρα, θα σου σύρω το κασόνι

(ιταλικά) Λαμία Βόλο αλλά με κάρο, αντί άμμο τσιμέντο

(ισπανικά) σανίδας εγκάρσιας

Πραγματικά παλιά είχαν πολύ πέραση, τα αστεία με ψεύτικες ξένες λέξεις. Θυμήθηκα και ένα... ο Ρουμάνος ορθοπεδικός -κάκωση μηνίσκου!

 

[αριαδνη]

Μια λεξη που δεν ακουω πια και μαλιστα ηταν της τοπικής διαλέκτου, είναι το ρούγου δηλ. όπως το μετάφραζαν, ''η γυναικα που κοσευει στις ρούγες ολημερις''

 

[johnny19818]

Θυμάστε παλιά που έλεγαν "να φύγει το βίντεο" όταν επρόκειτο να προβάλλουν κάποιο βίντεο επί της οθόνης;

 

[αριαδνη]

''Το είσαι για τα Ρεθα'' ρετρο αιτωλοκαρνανικη φραση λίγο δυσκολο να την εχετε ακούσει πολύ δυσκολο, καποτε χρησιμοποιουνταν κατά κόρον και εχει από πίσω ιστορια δραματικη και πραγματικη.

δυο φρασεις που λέει ο πατερας μου ακομα και σημερα

΄΄μην τον χολογιεσαι αυτόν'' δηλ. μην τον λυπάσαι, είναι τακτοποιημένος

η ''τι χολογιεσαι αυτου''; δηλ. γιατι εισαι στεναχωρημένος;

''Μου φαινεται απολιανοπαιδίζεις ακόμα''δηλ. δεν φερεσαι με την ωριμοτητα που ταιριαζει στην ηλικία σου