- Ο "στην κοσμάρα του"
Στο μυαλό αυτού του τύπου "ουφάδικων" δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός ... από το ηλεκτρονικό παιχνίδι !!! Δεν πα να καιγόταν ο κόσμος .... αυτός εκεί, κολλημένος στα ποδοσφαιράκια, στα τέτρις κλπ κλπ .... Μάλιστα, έχω την εντύπωση ότι όταν κοιμόταν, οι εφιάλτες που έβλεπε ήταν ότι .... τον πλάκωναν τα τούβλα του τέτρις, τον κυνηγούσαν τα φαντάσματα του Pacman κλπ κλπ .... Σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσω έναν συμφοιτητή μου, τον οποίον, πού τον έχανες, πού τον έβρισκες .... στα ηλεκτρονικά παιχνίδια της Σαλονίκης !!! Εκεί χτυπούσε ... μέχρι και 10ωρα !!! Θυμάμαι σε κάποια εξεταστική, αρχές των 90ς, δίναμε ένα μάθημα κι αυτός καθόταν δίπλα μου !!! Ένα από τα θέματα ήταν : "Σχολιάστε τα πρόσφατα γεγονότα στη Ρουμανία" !!! Κι αυτός από δίπλα μου με ρώτησε : "τι έγινε στη Ρουμανία???" !!! Άντε να του εξηγήσεις .... εδώ ο κόσμος εκείνη την εποχή πραγματικά ... είχε γυρίσει ανάποδα, αλλά αυτός, "χαμένος" στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, πού να το πάρει χαμπάρι ....
- Ο οπαδός :
Στα 80ς και στις αρχές των 90ς τα "ουφάδικα" ήταν το αγαπημένο στέκι των οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων !!! Μάλιστα, κάποια μαγαζιά ήταν αποκλειστικά στέκια οπαδών μιας συγκεκριμένης ομάδας !!! Π.χ. ένα ουφάδικο που θυμάμαι στην οδό Τσόχα ήταν αποκλειστικά στέκι οπαδών - ναι, καλά το καταλάβατε - του Παναθηναϊκού !!! Επίσης, ως φοιτητής θυμάμαι ένα καφενείο με ηλεκτρονικά παιχνίδια ονόματι "Οι Χορτάτζηδες" κάτω από τις Σαράντα Εκκλησιές, το οποίο αποτελούσε τόπο συνάντησης Παοκτζήδων !!! Ο οπαδός την ώρα που παίζει ποδοσφαιράκι δίνει στους παίκτες ονόματα της ομάδας του και ... κάνει περιγραφές !!! Μού έχει μείνει π.χ. ένας οπαδός του Ηρακλή που, την ώρα που έπαιζε ποδοσφαιράκι, δεν σταμάτησε να μουρμουράει : Καραϊσκος, δίνει στον Δανιήλ Παπαδόπουλο και ... γκοοολ !!! Και, φυσικά, όποτε πετυχαίνει ρεκόρ, που μένει γραμμένο στην οθόνη του παιχνιδιού, γράφει δίπλα σε αυτό το όνομα της αγαπημένης του ομάδας !!!
- Ο εμπαθής :
Αν υπήρχε κάποιος που αντιπαθούσες, που ζήλευες, που φθονούσες για οποιονδήποτε λόγο [π.χ. επειδή κυκλοφορεί με την ωραιότερη γκόμενα της Σχολής ενώ εσύ είσαι "μπακούρι"] κλπ κλπ κλπ .... υπήρχε ένα μέρος για να ... του προκαλέσεις "πλήγμα" : το ουφάδικο !!! Εκεί μπορούσες σε κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι να τον ... κατροπώσεις και ... να νιώσεις μια κάποια ικανοποίηση !!! Θυμάμαι έναν συμφοιτητή μου ο οποίος, παρόλο που κάναμε παρέα, το έβλεπα .... στο βάθος με φθονούσε [και μάλιστα ... όσο κι αν προσπαθούσε να το κρύψει δεν τα κατάφερνε ... αυτό το άτιμο το αίσθημα δεν κρύβεται !!! ] !!! Μια φορά έδινα ένα μάθημα προφορικά στη Σχολή και είχαμε κανονίσει, μετά την εξέτασή μου, να δώσουμε ραντεβού στα ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Και πράγματι, μετά την εξέταση, όπου είχα πάει πολύ καλά, βρεθήκαμε εκεί !!! "Πώς πήγε το μάθημα???" με ρώτησε. "Πολύ καλά, σίγουρα ο καθηγητής θα μού βάλει και πολύ μεγάλο βαθμό, μπορεί και άριστα", απάντησα !!! Ο συμφοιτητής μου ... σκύλιασε [και ... μάταια προσπάθησε να το κρύψει] !!! Έτσι, όταν μετά παίξαμε ποδοσφαιράκι, περιττό να σάς πω ότι .... έβγαλε εκεί όλο του το "σκύλιασμα" !!! Και, φυσικά, με νίκησε με σκορ 25 - 0 !!!!!!!!
- Ο "τη βγάζω φτηνά"
Αυτός θα μπορούσε να είναι μια "υπο-κατηγορία" του "καρμίρη", τον οποίο περιέγραψε άλλος φίλος παραπάνω !!! Με τη διαφορά ότι αυτός ο τύπος δεν τη βγάζει "στο τζάμπα" αλλά .... "οικονομικά" !!! Θυμάμαι έναν συμφοιτητή μου να επιμένει να πηγαίνουμε για ηλεκτρονικά παιχνίδια σε ένα μαγαζί, το οποίο διέθετε μηχανήματα πολύ μέτριας ποιότητας !!! "Γιατί θες να πηγαίνουμε εκεί, αφού τα ποδοσφαιράκια του είναι όλα χάλια", τον ρωτούσα. "Α, να πηγαίνουμε εκεί επειδή για να παίξεις ποδοσφαιράκι πρέπει να ρίξεις εικοσάρικο, ενώ στα άλλα μαγαζιά πρέπει να ρίξεις πενηντάρικο"!!!!!
- Ο καψούρης
Παραπάνω περιέγραψα με ποιον τρόπο η εκδηλωνόταν η εμπάθεια στα ουφάδικα !!! Τώρα, θα περιγράψω πώς εκδηλωνόταν στους ίδιους χώρους ... η καψούρα : Λοιπόν, όποτε ο καψούρης έκανε ρεκόρ σε κάποιο παιχνίδι, έγραφε στην οθόνη .... το όνομα της κοπέλας με την οποία ήταν καψούρης !!!
- Ο ζωόφιλος
Ω ναι, από τα ουφάδικα ... περνούσαν και τέτοιοι !!! Έβγαζαν βόλτα το σκύλο τους και, επί τη ευκαιρία .... περνούσαν να ταϊσουν και τα αγαπημένα τους μηχανήματα με κέρματα !!! Αρκετές φορές έφερναν και τα σκυλιά τους μέσα στο ουφάδικο [την ώρα που παίζανε ηλεκτρονικό παιχνίδι, το σκυλί κοιμόταν δίπλα στο μηχάνημα !!!] !!! Και, φυσικά, αν στο ουφάδικο έμπαινε κάποια κοπέλα με σκυλάκι, ήταν αφορμή για .... να αρχίσει κουβέντα : "ω, τι ωραίο σκυλάκι, πόσων ετών είναι" κλπ κλπ .... Θυμάμαι, επίσης, έναν γνωστό μου που σε κάποιο μαγαζί με ηλεκτρονικά παιχνίδια βρήκε πίσω από το Τέτρις ένα άσπρο γατάκι !!! Και .... το μάζεψε και το πήρε σπίτι του !!!!!!
- Ο ... Μήτσος Μαυρίκης !!!
Εδώ το τόπικ ... εξειδικεύεται !!! Δεν θα γράψω για "κατηγορία θαμώνων σε ουφάδικο" αλλά ... για συγκεκριμένο πρόσωπο : Για τον ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου Δημήτρη [Μήτσο] Μαυρίκη [σημαία του Πανιωνίου για πολλάααααα χρόνια] !!! Ως γνωστόν, πολλοί ποδοσφαιριστές είχαν πάθος με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Έτσι και ο Μήτσος Μαυρίκης : όποτε δεν είχε ματς ή προπόνηση, πού τον έχανες, πού τον έβρισκες .... στα "ουφάδικα" της Νέας Σμύρνης !!! Περί το 1986 βρέθηκα, θυμάμαι, τυχαία, σε ένα καφενείο της Νέας Σμύρνης με ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Κι επειδή ήμουνα ακόμη μικρούλης, αρκούμουν σε ό,τι "συμβάδιζε" με την ηλικία μου : Πορτοκαλαδίτσα χωρίς ανθρακικό σε ένα απόμερο τραπεζάκι, απ' όπου παρακολουθούσα τους θαμώνες να πίνουν καφέδες, να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια με τη σκέψη : "αααχ, πότε θα ενηλικιωθώ κι εγώ για να κάνω ό,τι κάνουν κι αυτοί, να πίνω κι εγώ καφέ, να παίζω κι εγώ Πάκμαν" κλπ κλπ .... Πρόσεξα, όμως, ότι ανάμεσα στους θαμώνες του Νεοσμυρνιώτικου καφενείου .... ναι, ήταν και ένας απ' τους "ήρωές" μου, ο Μήτσος ο Μαυρίκης, ο αρχηγός του Πανιωνίου τον οποίο θαύμαζα !!! Κι αυτός ήταν σκυμμένος πάνω από το Πάκμαν και ... τού έδινε και καταλάβαινε !!! Κι εκείνη τη στιγμή μπάινει κάποιος γνωστός του και τον ρωτάει : "Τι έγινε ρε Μητσάρα, πάλι ηλεκτρονικά" ??? "Τι να κάνω, αφού με αυτά ηρεμίζεις" !!!
- Ο μοναχικός
Τα "ουφάδικα" ήταν ο κατεξοχήν χώρος όπου ταίριαζε γάντι ο στίχος των Beatles που λέει "Aaaah, look at all the lonely people" ..... Πόσοι και πόσοι μοναχικοί άνθρωποι έβρισκαν εκεί "παρηγοριά" .... Θυμάμαι είχα περάσει από ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά παιχνίδια στη Σόλωνος παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1990 [ούτε ξέρω πώς μου 'ρθε] !!! Εκεί πρόσεξα ένα σωρό τέτοιους ανθρώπους που, λίγο πριν μπει το νέο έτος, επιδίδονταν στον Πάκμαν, στα ποδοσφαιράκια, στα Τέτρις .... Και μού πέρασε η σκέψη : "Μα καλά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν έναν δικό τους άνθρωπο να περάσουν μαζί αυτές τις γιορτινές μέρες και τη "βγάζουν" εδώ πέρα ???" ??? Κάποτε, όμως, ήρθε η στιγμή που "βρέθηκα κι εγώ στη θέση τους" : να περιφέρομαι, ολομόναχος, στα μαγαζιά με ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Έτσι .... έμαθα όλους αυτούς τους μοναχικούς ανθρώπους να τους αντιμετωπίζω, όσο μπορώ, με κατανόηση και σεβασμό .........