Ρετρό φυσιογνωμίες σε "ουφάδικα"

Καταπληκτικό θέμα!Εγώ δεν πηγαινα ποτέ, θα με λύντσαραν στο σπίτι αλλά περνουσα απεξω με τρόμο,δέος και σεβασμό. Νόμιζα πως εκεί μέσα γίνεται κάτι πολύ κουλ. Η μόνη μου επαφή ήταν τα ῾ἠλεκτρονικά῾᾽ στο καράβι της γραμμής Συρος,Τήνος, Μύκονος με συνοδεία καραβίσιου φραπέ. Μπήκα πια μεγάλη σε ουφάδικο και οπως και το κανεις δεν ειχε πλέον καμμία αίγλη.

Πάντως μέχρι και τπ 2006 στην πλατεία Κυψέλης υπήρχε ένα σχεδόν ίδιο με αυτά των ᾽80ς τουλάχιστον σε καλτ ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα γιατί πλέον μένω έξω.
 
αν και πιστευω οτι το θεμα εχει καλυφθει,εσπασα το κεφαλι μου να βρω καποιον που δεν υπαρχει στο πληθος των χαρακτηρων που αναφερθησαν..

ο κομπινας η αλλιως

κομπλας.


ειναι αυτος που εγραψε το ονομα του με χρυσα γραμματα ανακαλυπτοντας την "κομπινα"

που εβγαζες μια πιστα,ενα επιπεδο η απογειωνε το σκορ σου.

π.χ στο phoenix στη δευτερη πιστα,μετα την πρωτη "βασιλισσα" αφηνες τα πουλια να κατεβουν και μετα οταν αρχιζαν να πετουν τα βαραγες μανιωδως κ πολυ γρηγορα..

αυτη ηταν η "κομπλα"(κομπλαριζε το μπλιμπλικι)το σκορ σου απο 8-10 χιλιαδες εφτανε στις 200+χιλ.

η στο space invaders για να βγαλει 300ρι ουφο μετραγες 13 βολες(μικροκομπινα)

σε ενα παλιολιθικο μπιλιαρδο ειχα βρει ενα κολπο που με δυο προσπαθειες εβαζες 6 η 5 μπαλες..δυστυχως το κοπιραιτ επαιζε σε αλλα,πολλα ουφαδικα.

Θυμαμαι ενα τυπο που ειχε ανεβει Θεσσαλονικη για να μαθει πως βγαινει το 6ο "κλειδι"(πιστα,οταν τελειωναν τα φρουτα συμβολα της καθε πιστας εβγαζε..κλειδια)στο πακμαν,το πρωτο.

Επεστρεψε σοφοτερος και κερδισε το σεβασμο ολων..

Συνηθως αυτοι οι τυποι ειχαν ερωτικη σχεση με το μηχανακι και ηταν μονομανεις.

επαιζαν ανεκφραστοι και χωρις μπινελικια με τη σιγουρια που τους εδινε η απολυτη γνωση του μπλιμπλικιου..(ο τονος στο -ι)

Και μιλαω για το πρωτο μισο των 80ς με τα γραφικα κ παλαιολιθικα μηχανηματα..

Πιστευετε οτι αυτος ο τυπος εχει προαναφερθει?

Θυμαστε αλλες "κομπινες"η "κομπλαρισματα"?
 
30 ο καραβίσιος... ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου άτομο που έπαιζε ηλεκτρονικά παιχνίδια σε φέρυ μποτ και άλλα πλεούμενα
 
καλημερα παιδια τι μου θημιζεται τωρα ειχα βαλει στο μαγαζι μου μπροστα στην εισοδο mad dog mac gree με τον καου μπου περναγαν οι πιτσιρικαδες και προσκυνουσαν την 55αρα οθονη και τα φανταστικα γραφικα του παιχνιδιου αλλοι καιροι αλλος κοσμος αξεχαστες μερες ομορφες στιγμες νικος σας ευχαριστω.
 
se ποια κατηγορια ανοικει αυτοσ που εριχνε εικοσαρικο στο μπουμπλε εκανε τα συστηματα το πηγαινε ενα εκατομυριο κ οταν εχανε πολουσε το παιχνιδι κ επειρνε πισω το εικοσαρικο????χαχα

θυμαμαι ακομα σο φλιπερακι που επαιζα μανιοδοασ εβγαζεσ αν θημαμαι καλα τσαμπα παιχνιδια στα 30 εκατομυρια κ μετα επειδη εβγαζα πολλα γιατι το πηγαινα στο θεο ο μπαρμπασ το ''τσιγγλεγε'' κ ηθελε στα 60 εκατομυρια αλλα παλι εβγαζα παιχνοιδια... μετα το πηγε 90 κ μετα ακομα περισσοτερο(για τα ακριβη νουμερα δεν παιρνω ορκο πανε καπου 20 χρονια...)μετα αφου τον εκραξαν ολοι γιατι ηταν απληστος αλλα παλι βγαζαμε παιοχνιδια χαλασε τη δεξια κλακετα ωστε να μη βαραει δυνατα αρα να μην μπορεισ να παιζεισ τσαμπα παιχνιδια... μετα ακολουθησε το συστημα πετονια κ τασακια στα 2 ποδια του φλιπερ να πηγαινει πιο σιγα η μπαλα....αχ ποσεσ πατεντεσ σκεφτοταν το παιδικο μυαλο μας... απο ρο πωσ δεν γιναμε ολοι επιστημονες...
 
μπραβο πολυς ωραια μεταφορα των αγαπημενων ουφαδικων
 
Ο Σπασικλας!! Δεν ξερω αν εχει αναφαιρθει πιο πανω.Ειναι οτι οτυπος που αμα κολουσες στο παιχνιδι σου ελεγε συνεχεια να σου το περασω???συνεχεια ομως,με αποτελεσμα να χανεις σχεδον παντα κ μετα να τον παλακωνεις στο ξυλο!!!!
 
Καλά, αυτό το Retromaniax είναι ..... σεντούκι με θησαυρό !!! Έχει φοβερά θέματα, που μόνο που διαβάζεις τον τίτλο τους είναι ... αδύνατον να αντισταθείς !!! Το πρώτο που σκέπτεσαι είναι : "Ααααααα, θέλω να γράψω κι εγώωωωωω ..... " ......

Λοιπόν, τα ουφάδικα, gameάδικα, ηλεκτρονικά παιχνίδια ή .... όπως αλλιώς λεγόντουσαν τελοσπάντων, τα γνώρισα [και μάλιστα ... πολύ καλά] ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη !!! Μέχρι τότε σχεδόν δεν τα είχα ανακαλύψει. Όμως, με το που πέρασα στο ΑΠΘ και δημιουργήθηκε η φοιτητο-παρεούλα, το .... κόλλημα με δαύτα ήρθε αμέσως !!! Άλλωστε, η ενασχόληση με αυτά ήταν πλήρως "συνυφασμένη" με ό,τι συνεπάγεται η φοιτητική ζωή : χαβαλές, παρεούλα, χάσιμο χρόνου χωρίς τύψεις και ενοχές κλπ κλπ .... Έτσι, λάτρεψα από το πρώτο έτος στο ΑΠΘ το ποδοσφαιράκι [μιλάμε για ... έρωτα με την πρώτη ματιά !!!], ενώ στο 2ο και 3ο έτος "ερωτεύθηκα" το ΤΕTRIS !!! Και φυσικά ... ακόμη θυμάμαι τα ασημί εικοσάρικα και πιο μετά τα "ξεθωριασμένα" χρυσαφί πενηντάρικα, με τα οποία "τάιζα" τα μηχανήματα [πολύ "φαγανά" τα άτιμα .... τα τάιζες νομίσματα και ... δεν λέγανε να χορτάσουν !!! ] !!!

Μετά από αυτόν τον "πρόλογο", ας συνεισφέρω κι εγώ στο παρόν τόπικ με τους "τύπους των ουφάδικων" που μού έρχονται στο μυαλό :

- Ο τσαμπουκάς :

Αυτός όποτε πήγαινε στο "ουφάδικο" έψαχνε ... την παραμικρή αφορμή για να καυγαδίσει με τους διπλανούς του, με τους άλλους θαμώνες του ουφάδικου κλπ κλπ !!! Ιδίως αν την ώρα που έπαιζε ποδοσφαιράκι ήσουν από πάνω από του και τον έβλεπες, περιμένοντας να τελειώσει το παιχνίδι του και ...να αναλάβεις εσύ το "μηχάνημα" [ω ναι, όπως θα θυμόσαστε, πίσω από τα μηχανήματα σχηματίζονταν, πολλές φορές, ουρές ατόμων που ... περίμεναν τη σειρά τους για να παίξουν !!!! ] !!! Θυμήθηκα έναν τύπο σε ένα "ουφάδικο" στην πλατεία Ναυαρίνου !!! Είχα κάνει το .... μέγιστο "αμάρτημα" να τον βλέπω την ώρα που παίζει ποδοσφαιράκι !!! Και ξαφνικά, με αγριεμένο ύφος, μού απευθύνει : "φύγε από εδώ ρε μ&&&&κα" !!! "Μα ... γιατί???" "Γιατί είσαι από πάνω μου και ... πέφτει η σκιά σου πάνω στο τζάμι του παιχνιδιού και με εμποδίζεις να παίξω" !!!!!! "εεεε, συγγνώμη, δεν το κατάλαβα", απάντησα έντρομος και πήγα στο παραδίπλα "μηχάνημα" για να παίξω !!! Κι όταν "στρώθηκα" σε αυτό, ο "τύπος" συνέχισε να με προκαλεί !!! Μού έριχνε "περίεργα βλέμματα" και μού έλεγε "χα χα χα, είσαι χαζός ρεεε" !!!! Επειδή, όμως, δεν τού έδινα καμία σημασία, σταμάτησε [και ... άρχισε να ψάχνει για άλλο "θύμα" !!! ] !!! Οπωσδήποτε, τέτοιοι τύποι είναι, ως επί το πλείστον, "τσαμπουκάδες" μόνο "στα λόγια" !!! Όμως ... δεν ξέρεις καμιά φορά .... Οπότε, καλύτερα να αποφεύγεις διαπληκτισμούς με δαύτους ....

- Ο παραδοσιακός :

Αυτός δεν καταδεχόταν να παίξει με "ηλεκτρονικά παιχνίδια" .... Ήταν προσκολλημένος στο παλιό, παραδοσιακό ξύλινο ποδοσφαιράκι !!! Σε αυτήν την "κατηγορία" ανήκει ο κολλητός μου από τα φοιτητικά χρόνια [τον οποίο, μάλιστα τον πάντρεψα, το "κολλητιλίκι" εξελίχθηκε σε κουμπαριά !!! ] !!! Αυτός είχε μεγαλώσει σε επαρχιακή πόλη, όπου είχαν απομείνει ακόμη αρκετά καφενεία με ξύλινο ποδοσφαιράκι [ενώ στην Αθήνα, όταν άρχισε η επέλαση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, τα καφενεία με τα παλιά ξύλινα ποδοσφαιράκια άρχισαν να σπανίζουν !!! ] !!! Έτσι, όποτε έβγαινα βόλτα με τον κολλητό μου και μ' έναν συμπατριώτη του, διαλέγαμε καφενεία ή ουφάδικα που ... να ικανοποιούν και τους τρεις μας, δηλαδή στέκια όπου υπήρχε και ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι και ξύλινο !!! Εγώ στρωνόμουν στο ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι, ενώ ο κολλητός μου και ο συμπατριώτης του στρώνονταν στο ξύλινο !!!

Στο σημείο αυτό, θα βάλω τους προαναφερόμενους δύο "τύπους ουφάδικων" να συνατηθούν !!!!

Μια φορά, σε ένα μικρούλι ουφάδικο [ομοίως στην πλατεία Ναυαρίνου] ο κολλητός μου και ο συμπατριώτης του "ξεχαρμάνιαζαν" στο ξύλινο ποδοσφαιράκι [εγώ είχα στρωθεί στο ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι] !!! Και ξαφνικά ο κολλητός μου κάνει ένα "ξεγυρισμένο" σουτ, φεύγει η μπάλα από το ποδοσφαιράκι και ... σκάει δίπλα σε έναν τύπο που ήταν απορροφημένος στο ηλεκτρονικό παιχνίδι του !!! Ο οποίος ... ναι, καλά το καταλάβατε, ανήκε στους "τσαμπουκάδες" !!! "Ρε μ&&&&&&κα, ρε πανηλίθιε, έχεις φάει ποτέ κάνα μπάτσο ??? Θες μήπως να φας και τώρα ???", ήταν η πρώτη κουβέντα που τού απηύθυνε .... Όμως, τού ζητήσαμε συγγνώμη, του εξηγήσαμε ότι "έγινε κατά λάθος" κι έτσι .... το επεισόδιο δεν πήρε έκταση ......

Όμως, μια άλλη φορά, σε ένα καφενείο στην Άνω Τούμπα ο κολλητός μου κι ο συμπατριώτης του παίζανε "ξύλινο ποδοσφαιράκι" κι εγώ από πίσω τους ηλεκτρονικό !!! Και, για άλλη μια φορά, ο κολλητός μου έκανε ένα ξεγυρισμένο σουτ που έκανε τη μπάλα να φύγει έξω από το ποδοσφαιράκι !!! Κι αυτή τη φορά ... ο "άτυχος" ήμουν εγώ : ένιωσα τη μπάλα να περνάει από δίπλα μου [σημειωτέον, η μπάλα ήταν βαριά η άτιμη !!! ] !!! Λοιπόν, όσο κι αν τον αγαπούσα τον κολλητό μου, όσο κι αν τον ένιωθα πιο πολύ κι από αδελφό μου, εκείνη τη στιγμή .... συγκρατήθηκα με το ζόρι για να μην τσακωθούμε !!! Και σκέφτηκα "τελικά εκείνος ο τύπος στο ουφάδικο της πλατείας Ναυαρίνου είχε δίκιο που τσαντίστηκε ..... " ......

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
- Ο "στην κοσμάρα του"

Στο μυαλό αυτού του τύπου "ουφάδικων" δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός ... από το ηλεκτρονικό παιχνίδι !!! Δεν πα να καιγόταν ο κόσμος .... αυτός εκεί, κολλημένος στα ποδοσφαιράκια, στα τέτρις κλπ κλπ .... Μάλιστα, έχω την εντύπωση ότι όταν κοιμόταν, οι εφιάλτες που έβλεπε ήταν ότι .... τον πλάκωναν τα τούβλα του τέτρις, τον κυνηγούσαν τα φαντάσματα του Pacman κλπ κλπ .... Σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσω έναν συμφοιτητή μου, τον οποίον, πού τον έχανες, πού τον έβρισκες .... στα ηλεκτρονικά παιχνίδια της Σαλονίκης !!! Εκεί χτυπούσε ... μέχρι και 10ωρα !!! Θυμάμαι σε κάποια εξεταστική, αρχές των 90ς, δίναμε ένα μάθημα κι αυτός καθόταν δίπλα μου !!! Ένα από τα θέματα ήταν : "Σχολιάστε τα πρόσφατα γεγονότα στη Ρουμανία" !!! Κι αυτός από δίπλα μου με ρώτησε : "τι έγινε στη Ρουμανία???" !!! Άντε να του εξηγήσεις .... εδώ ο κόσμος εκείνη την εποχή πραγματικά ... είχε γυρίσει ανάποδα, αλλά αυτός, "χαμένος" στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, πού να το πάρει χαμπάρι ....

- Ο οπαδός :

Στα 80ς και στις αρχές των 90ς τα "ουφάδικα" ήταν το αγαπημένο στέκι των οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων !!! Μάλιστα, κάποια μαγαζιά ήταν αποκλειστικά στέκια οπαδών μιας συγκεκριμένης ομάδας !!! Π.χ. ένα ουφάδικο που θυμάμαι στην οδό Τσόχα ήταν αποκλειστικά στέκι οπαδών - ναι, καλά το καταλάβατε - του Παναθηναϊκού !!! Επίσης, ως φοιτητής θυμάμαι ένα καφενείο με ηλεκτρονικά παιχνίδια ονόματι "Οι Χορτάτζηδες" κάτω από τις Σαράντα Εκκλησιές, το οποίο αποτελούσε τόπο συνάντησης Παοκτζήδων !!! Ο οπαδός την ώρα που παίζει ποδοσφαιράκι δίνει στους παίκτες ονόματα της ομάδας του και ... κάνει περιγραφές !!! Μού έχει μείνει π.χ. ένας οπαδός του Ηρακλή που, την ώρα που έπαιζε ποδοσφαιράκι, δεν σταμάτησε να μουρμουράει : Καραϊσκος, δίνει στον Δανιήλ Παπαδόπουλο και ... γκοοολ !!! Και, φυσικά, όποτε πετυχαίνει ρεκόρ, που μένει γραμμένο στην οθόνη του παιχνιδιού, γράφει δίπλα σε αυτό το όνομα της αγαπημένης του ομάδας !!!

- Ο εμπαθής :

Αν υπήρχε κάποιος που αντιπαθούσες, που ζήλευες, που φθονούσες για οποιονδήποτε λόγο [π.χ. επειδή κυκλοφορεί με την ωραιότερη γκόμενα της Σχολής ενώ εσύ είσαι "μπακούρι"] κλπ κλπ κλπ .... υπήρχε ένα μέρος για να ... του προκαλέσεις "πλήγμα" : το ουφάδικο !!! Εκεί μπορούσες σε κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι να τον ... κατροπώσεις και ... να νιώσεις μια κάποια ικανοποίηση !!! Θυμάμαι έναν συμφοιτητή μου ο οποίος, παρόλο που κάναμε παρέα, το έβλεπα .... στο βάθος με φθονούσε [και μάλιστα ... όσο κι αν προσπαθούσε να το κρύψει δεν τα κατάφερνε ... αυτό το άτιμο το αίσθημα δεν κρύβεται !!! ] !!! Μια φορά έδινα ένα μάθημα προφορικά στη Σχολή και είχαμε κανονίσει, μετά την εξέτασή μου, να δώσουμε ραντεβού στα ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Και πράγματι, μετά την εξέταση, όπου είχα πάει πολύ καλά, βρεθήκαμε εκεί !!! "Πώς πήγε το μάθημα???" με ρώτησε. "Πολύ καλά, σίγουρα ο καθηγητής θα μού βάλει και πολύ μεγάλο βαθμό, μπορεί και άριστα", απάντησα !!! Ο συμφοιτητής μου ... σκύλιασε [και ... μάταια προσπάθησε να το κρύψει] !!! Έτσι, όταν μετά παίξαμε ποδοσφαιράκι, περιττό να σάς πω ότι .... έβγαλε εκεί όλο του το "σκύλιασμα" !!! Και, φυσικά, με νίκησε με σκορ 25 - 0 !!!!!!!!

- Ο "τη βγάζω φτηνά"

Αυτός θα μπορούσε να είναι μια "υπο-κατηγορία" του "καρμίρη", τον οποίο περιέγραψε άλλος φίλος παραπάνω !!! Με τη διαφορά ότι αυτός ο τύπος δεν τη βγάζει "στο τζάμπα" αλλά .... "οικονομικά" !!! Θυμάμαι έναν συμφοιτητή μου να επιμένει να πηγαίνουμε για ηλεκτρονικά παιχνίδια σε ένα μαγαζί, το οποίο διέθετε μηχανήματα πολύ μέτριας ποιότητας !!! "Γιατί θες να πηγαίνουμε εκεί, αφού τα ποδοσφαιράκια του είναι όλα χάλια", τον ρωτούσα. "Α, να πηγαίνουμε εκεί επειδή για να παίξεις ποδοσφαιράκι πρέπει να ρίξεις εικοσάρικο, ενώ στα άλλα μαγαζιά πρέπει να ρίξεις πενηντάρικο"!!!!!

- Ο καψούρης

Παραπάνω περιέγραψα με ποιον τρόπο η εκδηλωνόταν η εμπάθεια στα ουφάδικα !!! Τώρα, θα περιγράψω πώς εκδηλωνόταν στους ίδιους χώρους ... η καψούρα : Λοιπόν, όποτε ο καψούρης έκανε ρεκόρ σε κάποιο παιχνίδι, έγραφε στην οθόνη .... το όνομα της κοπέλας με την οποία ήταν καψούρης !!!

- Ο ζωόφιλος

Ω ναι, από τα ουφάδικα ... περνούσαν και τέτοιοι !!! Έβγαζαν βόλτα το σκύλο τους και, επί τη ευκαιρία .... περνούσαν να ταϊσουν και τα αγαπημένα τους μηχανήματα με κέρματα !!! Αρκετές φορές έφερναν και τα σκυλιά τους μέσα στο ουφάδικο [την ώρα που παίζανε ηλεκτρονικό παιχνίδι, το σκυλί κοιμόταν δίπλα στο μηχάνημα !!!] !!! Και, φυσικά, αν στο ουφάδικο έμπαινε κάποια κοπέλα με σκυλάκι, ήταν αφορμή για .... να αρχίσει κουβέντα : "ω, τι ωραίο σκυλάκι, πόσων ετών είναι" κλπ κλπ .... Θυμάμαι, επίσης, έναν γνωστό μου που σε κάποιο μαγαζί με ηλεκτρονικά παιχνίδια βρήκε πίσω από το Τέτρις ένα άσπρο γατάκι !!! Και .... το μάζεψε και το πήρε σπίτι του !!!!!!

- Ο ... Μήτσος Μαυρίκης !!!

Εδώ το τόπικ ... εξειδικεύεται !!! Δεν θα γράψω για "κατηγορία θαμώνων σε ουφάδικο" αλλά ... για συγκεκριμένο πρόσωπο : Για τον ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου Δημήτρη [Μήτσο] Μαυρίκη [σημαία του Πανιωνίου για πολλάααααα χρόνια] !!! Ως γνωστόν, πολλοί ποδοσφαιριστές είχαν πάθος με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Έτσι και ο Μήτσος Μαυρίκης : όποτε δεν είχε ματς ή προπόνηση, πού τον έχανες, πού τον έβρισκες .... στα "ουφάδικα" της Νέας Σμύρνης !!! Περί το 1986 βρέθηκα, θυμάμαι, τυχαία, σε ένα καφενείο της Νέας Σμύρνης με ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Κι επειδή ήμουνα ακόμη μικρούλης, αρκούμουν σε ό,τι "συμβάδιζε" με την ηλικία μου : Πορτοκαλαδίτσα χωρίς ανθρακικό σε ένα απόμερο τραπεζάκι, απ' όπου παρακολουθούσα τους θαμώνες να πίνουν καφέδες, να παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια με τη σκέψη : "αααχ, πότε θα ενηλικιωθώ κι εγώ για να κάνω ό,τι κάνουν κι αυτοί, να πίνω κι εγώ καφέ, να παίζω κι εγώ Πάκμαν" κλπ κλπ .... Πρόσεξα, όμως, ότι ανάμεσα στους θαμώνες του Νεοσμυρνιώτικου καφενείου .... ναι, ήταν και ένας απ' τους "ήρωές" μου, ο Μήτσος ο Μαυρίκης, ο αρχηγός του Πανιωνίου τον οποίο θαύμαζα !!! Κι αυτός ήταν σκυμμένος πάνω από το Πάκμαν και ... τού έδινε και καταλάβαινε !!! Κι εκείνη τη στιγμή μπάινει κάποιος γνωστός του και τον ρωτάει : "Τι έγινε ρε Μητσάρα, πάλι ηλεκτρονικά" ??? "Τι να κάνω, αφού με αυτά ηρεμίζεις" !!!

- Ο μοναχικός

Τα "ουφάδικα" ήταν ο κατεξοχήν χώρος όπου ταίριαζε γάντι ο στίχος των Beatles που λέει "Aaaah, look at all the lonely people" ..... Πόσοι και πόσοι μοναχικοί άνθρωποι έβρισκαν εκεί "παρηγοριά" .... Θυμάμαι είχα περάσει από ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά παιχνίδια στη Σόλωνος παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1990 [ούτε ξέρω πώς μου 'ρθε] !!! Εκεί πρόσεξα ένα σωρό τέτοιους ανθρώπους που, λίγο πριν μπει το νέο έτος, επιδίδονταν στον Πάκμαν, στα ποδοσφαιράκια, στα Τέτρις .... Και μού πέρασε η σκέψη : "Μα καλά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν έναν δικό τους άνθρωπο να περάσουν μαζί αυτές τις γιορτινές μέρες και τη "βγάζουν" εδώ πέρα ???" ??? Κάποτε, όμως, ήρθε η στιγμή που "βρέθηκα κι εγώ στη θέση τους" : να περιφέρομαι, ολομόναχος, στα μαγαζιά με ηλεκτρονικά παιχνίδια !!! Έτσι .... έμαθα όλους αυτούς τους μοναχικούς ανθρώπους να τους αντιμετωπίζω, όσο μπορώ, με κατανόηση και σεβασμό .........
 
Πολύ καλό post Rinus. :)
 
- Ο τύπος που μικροέδειχνε, ή αλλιώς έδειχνε όσο η ηλικία του ενώ οι φίλοι του έδειχναν πολύ μεγαλύτεροι:

"Έχεις ταυτότητα;" "Πόσο χρονών είσαι;" "Φύγε"

Μετάνιωσα τότε που έκανα τον καλό και δεν "έδινα" τους συνομίληκους φίλους μου, έτσι για πλάκα!

...Και έτσι τα πήρα με κακό ματι και δε σκοτίστηκα να ασχοληθώ με τα ουφάδικα. Αργότερα μετά τα 18 που μπαινόβγαινα νόμιμα και άνετα, δεν έβαζα στο πρόγραμμα της βόλτας μου ένα ουφάδικο, πήγαινα οπουδήποτε αλλού.
 
16 δεν ηταν η κανω λαθος ;

Μπας και ηταν 17...
 
exetlaios είπε:
1)
3) Ο αριστερόχειρας.


Που "σταύρωνε" τα χέρια του (πιάνοντας τον μοχλό με το αριστερό και τα κουμπιά με το δεξί)



ώστε να παίζει καλύτερα.


 



Εδω με μπερδεψες! Δεξιοχειρας ειμαι αλλα παντα το μοχλο πιανω με το αριστερο και τα κουμπια με το δεξι. Αν σε καποια παλαιοτερα ηλεκτρονικα ειχαν κανει το λαθος να βαλουν το μοχλο δεξια και τα κουμπια αριστερα επρεπε να σταυρωσεις τα χερια για να παιξεις
:)
 
Aardvark είπε:
16 δεν ηταν η κανω λαθος ; Μπας και ηταν 17...
Το όριο ήταν 17 στα χρόνια μου και εμείς τα μαθητόπουλα πηγαίναμε (ή προσπαθούσαμε να πάμε) από τα 14-15...
 
Nαι και εμας το ιδιο,μας αφηνε το αφεντικο να του χωσουμε κανα 50αρικο μεχρι που και καλα το καταλαβαινε μετα απο κανα 15ρτο και μας εβγαζε εξω.

Μετα μπαιναμε με την ταυτοτητα μας.
 
sto χωριο μου στα δικα μασ ουφαδικα επαιρνε τηλ η αστυνομια οτι θα ερθει κ ερχοταν το αφεντικο κ ελεγε σηκωθητε κρυφτητε τουαλετα ερχεται η αστυνομια.... οταν το παιχνιδι ειχε αναψει κ ηταν σε μεγαλεσ πιστεσ δεν σηκωνομαστε με τιποτα χαχα
 
fonis είπε:
sto χωριο μου στα δικα μασ ουφαδικα επαιρνε τηλ η αστυνομια οτι θα ερθει κ ερχοταν το αφεντικο κ ελεγε σηκωθητε κρυφτητε τουαλετα ερχεται η αστυνομια.... οταν το παιχνιδι ειχε αναψει κ ηταν σε μεγαλεσ πιστεσ δεν σηκωνομαστε με τιποτα χαχα
Κλασσικά ,το ίδιο αγχος το έχω ζήσει και γώ αρκετές φορές στα ufo , βεβεα περιττο να σου πώ οτι ηνγκογνητο απο μάς τα ανυποψιαστα παιδάκια , η αστυνομία τα είχε κανει πλακακια με τους ufaδες (δηλαδή εκαναν τα στραβά ματια και εμεις τσαμπα τους φοβόμασταν)Είναι κωμικό να το σκευτεσε μετά απο τόσα χρόνια το τι αγωνία περνουσες για αυτό το θέμα μεσα στα ufaδικα.
 
Alucard είπε:
12) Κοπέλες,
α) οι οποίες μερικές σπάνια ξεχώριζαν από την κατηγορία 7) που αναφέρθηκε μιας και άκουγες συνήθως πρωτότυπες βρισιές από τα στοματάκια τους ενώ έπαιζαν συνήθως Bubble Bobble, GhostsʼnʼGoblins μέχρι και Operation Wolf. Είχα μάλιστα δει και το εξής από μια κοπέλα που έπαιζε το τελευταίο παιχνίδι βλέποντας τη μάνα της, να της φωνάζει γιατί είναι ακόμη μέσα στο ουφάδικο:

έστρεψε το πιστόλι :pistolies:που συνδεόταν με ένα λάστιχο ποτίσματος με το ηλεκτρονικό και είπε στη μητέρα της γελώντας «Φύγε μάνα θα σε πυροβολήσω...» :biglaugh:

β) και άλλες που έπαιζαν συνήθως Tertris, Puzzle Bubble άντε και κανένα Arkanoid οι οποίες συνήθως ήταν πολύ καλές και έκαναν συνήθως τα highscores.στα παιχνίδια αυτά.
Ένα παιχνιδι μου έχει μείνει που το έπαιζαν τρελα τα θυληκά και αυτο είναι το Pang! Τέτοιο λιώσιμο δεν έχω ξαναδει χαχα
 
Πως με ξεφυγε αυτο το θεμα εμενα.Φοβερα θεμα exetlaios.Ο ''Respect'' τυπος ημουνα εγω.Πραγματικα οχι δευτερο σπιτι μου αλλα πρωτο ειχαν γιννει τα ηλεκτρονικα :D
 
O "ζήτουλας"... Με Fly η πέτσινο μπουφάν, την έστηνε έξω από το μαγαζί, συνήθως με παρέα και σου ζήταγε κέρματα. Πότε ευγενικά ( έλα ρε φιλαράκι...) και πότε με ύφος, που δεν σήκωνε κουβέντα...
 
Πίσω
Μπλουζα