exetlaios
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 17 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 4.509
- Αντιδράσεις
- 1.344
1) Ο "ψιλάκιας".
Ο (συνήθως μεσήλικας) τύπος που δούλευε στο ουφάδικο
και όταν του έδινες ένα κατοστάρικο να στο κάνει δεκάρικα,
σε εξυπηρετούσε με ένα ύφος "χιλίων καρδιναλίων",
λες και σου έκανε χάρη που θα του σκάσεις το χαρτζηλίκι σου.
2) Ο παίκτης αρειμάνιος-καπνιστής.
Με τασάκι πλαστικό, καμμένο στις άκρες (με επιγραφή του στυλ "ΕΛΑΣΤΙΚΑ - Ο ΝΩΝΤΑΣ)
ακουμπισμένο δίπλα από τα κουμπιά.
Συνήθως, απορροφημένος από το παιχνίδι, του έπεφτε το τσιγάρο από το τασάκι
και πάνω στον πανικό "έχανε ζωή" και άρχιζε τα μπινελίκια.
3) Ο αριστερόχειρας.
Που "σταύρωνε" τα χέρια του (πιάνοντας τον μοχλό με το αριστερό και τα κουμπιά με το δεξί)
ώστε να παίζει καλύτερα.
4) Ο ρεζίλης.
Ο πιτσιρικάς που είχε δεχτεί "εισβολή γονέα" στο ουφάδικο.
Η εισβολή κατέληγε κυρίως σε (ψιλές) φάπες ή/και τράβηγμα αυτιών/τσουλουφιών.
Μετά την "εισβολή" ο παίκτης έκανε καμιά βδομάδα να φανεί
και για αρκετό χρόνο ήταν κατακόκκινος από ντροπή,
που έγινε "ρόμπα" μπροστά στους άλλους θαμώνες.
5) Ο "respect" τύπος.
Ο τύπος που είχε κάνει το ουφάδικο δεύτερο σπίτι του.
Χάλαγε μια περιουσία αλλά ήξερε να "τερματίζει" τα περισσότερα παιχνίδια.
Οι νεότεροι παίκτες, μαζεύονταν από πάνω του και τον κoίταγαν αμίλητοι με δέος,
ελπίζοντας μια μέρα να του μοιάσουν στις επιδόσεις.
Ο (συνήθως μεσήλικας) τύπος που δούλευε στο ουφάδικο
και όταν του έδινες ένα κατοστάρικο να στο κάνει δεκάρικα,
σε εξυπηρετούσε με ένα ύφος "χιλίων καρδιναλίων",
λες και σου έκανε χάρη που θα του σκάσεις το χαρτζηλίκι σου.
2) Ο παίκτης αρειμάνιος-καπνιστής.
Με τασάκι πλαστικό, καμμένο στις άκρες (με επιγραφή του στυλ "ΕΛΑΣΤΙΚΑ - Ο ΝΩΝΤΑΣ)
ακουμπισμένο δίπλα από τα κουμπιά.
Συνήθως, απορροφημένος από το παιχνίδι, του έπεφτε το τσιγάρο από το τασάκι
και πάνω στον πανικό "έχανε ζωή" και άρχιζε τα μπινελίκια.
3) Ο αριστερόχειρας.
Που "σταύρωνε" τα χέρια του (πιάνοντας τον μοχλό με το αριστερό και τα κουμπιά με το δεξί)
ώστε να παίζει καλύτερα.
4) Ο ρεζίλης.
Ο πιτσιρικάς που είχε δεχτεί "εισβολή γονέα" στο ουφάδικο.
Η εισβολή κατέληγε κυρίως σε (ψιλές) φάπες ή/και τράβηγμα αυτιών/τσουλουφιών.
Μετά την "εισβολή" ο παίκτης έκανε καμιά βδομάδα να φανεί
και για αρκετό χρόνο ήταν κατακόκκινος από ντροπή,
που έγινε "ρόμπα" μπροστά στους άλλους θαμώνες.
5) Ο "respect" τύπος.
Ο τύπος που είχε κάνει το ουφάδικο δεύτερο σπίτι του.
Χάλαγε μια περιουσία αλλά ήξερε να "τερματίζει" τα περισσότερα παιχνίδια.
Οι νεότεροι παίκτες, μαζεύονταν από πάνω του και τον κoίταγαν αμίλητοι με δέος,
ελπίζοντας μια μέρα να του μοιάσουν στις επιδόσεις.