Ούτε κι εμένα μου πολυαρέσει, γιατί πολύ απλά ήταν (και είναι) μανιερίστας και γιατί στις ταινίες που έκανε είχε έναν τελείως κόντρα στο παρουσιαστικό του ρόλο: αυτόν του γυναικοκατακτητή και μάλιστα του ακαταμάχητου. Παρ' όλα αυτά, δύο ταινίες του μου αρέσουν και τις έχω δει πάνω από πέντε φορές: το "Ελα να γυμνωθούμε, ντάρλινγκ" και το "βασικά, καλησπέρα σας", αλλά εκεί, είναι όλη η ταινία που σε κάνει να περνάς καλά, όχι μόνο ο Ψάλτης. Δεν νομίζω ότι είναι ατάλαντος, ίσως μάλιστα να έχει και περισσότερο ταλέντο από ό,τι δείχνει, το όσο όμως έχει (και δείχνει) το σπατάλησε υποδυόμενος παραλλαγές ενός και μοναδικού ρόλου: του φουκαρά, αδικημένου ασχημούλη, που ρίχνει τα μάτια του σε γυναίκες που δεν είναι για τα κυβικά του (αλλά τις κερδίζει χάρη στα θρυλούμενα...έξτρα προσόντα του) και που είναι λίγο εξυπνάκιας, λίγο ψιλοκομπιναδόρος και πολύ αθυρόστομος. Οκ, μια φορά είναι καλός, δύο φορές είναι καλός, αλλά από την τρίτη και πέρα αρχίζει να κουράζει...