Kambia είπε:
Είσαι μερακλής Αετέ!Τώρα μου θύμησες το Σαντα Μαρία που είχα φτιάξει. Όλο το εσωτερικό του πλοίου που συναρμολογήθηκε καπακώθηκε και ότι κάθισα να φτιάξω με πολύ κόπο "χάθηκε"
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στα χόμπι μας, από το να δεις να καταστρέφεται το μοντέλο που με τόσο κόπο έκανες..... Ευτυχώς θρηνώ μόνον ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος B-29 που έπεσε θύμα του ξεσκονίσματος της μητέρας μου (κόκκινο πανί τα είχε....). Κράτησα πάντως τα κομμάτια του, με σκοπό να κάνω (κάποτε?) ένα διόραμμα με το αεροπλάνο πεσμένο. Αν έχεις τα κομμάτια του πλοίου, μήπως να αναπαριστούσες ναυάγιο, με μπόλικη άμμο, ξεθώριασμα και βρύα?
stayros είπε:
Φανταζομαι αν ειχες τα καταλληλα μεσα και τον χρονο θα εβγαινε πιο κουκλα απ' οτι ειναι!!!!
Ευχαριστώ Σταύρο! Θα ήταν καλύτερο, δυστυχώς δεν είχα τότε μαζί μου ούτε τα εργαλεία μου ούτε τα χρώματα που έχω (τα ράσα κάνουν τον παπά....) . Η σπανιότητα σήμερα του μοντέλου δεν μου ήταν τότε συνειδητή. Είναι σχεδόν αδύνατη τώρα η βελτίωση..........
telonio είπε:
Προσωπικά με το μόνο συναρμολογούμενο που είχα ασχοληθεί ήταν ένα f-117 nighthawk. Κλίμακα δεν θυμάμαι αλλά ήταν λίγο μεγαλύτερο από την παλάμη. Το είχα βάψει με πινέλο και σε κάποια σημεία, φενόντουσαν οι γραμμές από τις τρίχες του πινέλου (δεν είχα αερογράφο). Πάντως πιστεύω πως θέλει και λίγη τέχνη για να πετύχεις ένα σοβαρό αποτέλεσμα κατασκευής και βαφής ή πως να το πω, να πιάνουν τα χέρια σου με το συγκεκριμένο θέμα.
Ευχαριστώ αγαπητέ! Στα πρώτα αεροπλάνα που έκανα χρησιμοποιήσα και εγώ τις ίδιες τεχνικές με τα ίδια αποτελέσματα. Η εμπειρία (και τα κατάλληλα εργαλεία) ήρθε αργότερα. Καλώς ή κακώς θέλω τα μοντέλα μου να έχουν και τεχνητή παλαίωση (να μην είναι δηλαδή καινούργια), κάτι που αυξάνει πολύ τον χρόνο κατασκευής. Η σχέση χρόνου κατασκευής με παλαίωση είναι σε εμένα 1:4, με αποτέλεσμα την κόπωση και την μη ολοκλήρωση. Είναι και οι οικογενειακές-επαγγελματικές υποχρεώσεις, οπότε ξέμειναν πολλά στο ράφι........ Θα βάλω και κάποιες φωτό από ημιτελές Ju-87