Η κατασκευάστρια εταιρεία είναι πολύ γνωστή στο συγκεκριμένο χώρο και συνεχίζει να τα παράγει. Το εξώφυλλο άλλαξαν μόνο, από ότι είδα. Αυτή είναι η τιμή του πάνω - κάτω και στα καταστήματα. Θα συνιστούσα να χρησιμοποιήσεις χάρακα και μία χοντρή βελόνα ραψίματος για να χαράζεις στις γραμμές εσωτερικά, πριν κόψεις και στη συνέχεια τσακίσεις το χαρτί των επι μέρους τμημάτων. Επίσης η κόλλα παίζει μεγάλο ρόλο, μου είχε τελειώσει ένα βράδυ η γνωστή κλασσική κίτρινη με τα μαύρα γράμματα και χρησιμοποιήσα άλλη, με αποτέλεσμα να μαλακώσει στο σημείο αυτό το χαρτί. Ευτυχώς το σταμάτησα άμεσα. Μην ξεχάσεις τέλος να βάλεις συρματάκια (θηλιά) σε 2 σημεία στο επάνω μέρος πριν κλείσεις τα διαμερίσματα, για να μπορείς να το κρεμάσεις. Σου εύχομαι καλή επιτυχία, για ότι χρειαστείς στη διάθεσή σου.Captain Kal είπε:Και από ότι είδα στο γερμανικό ebay, 18 με 20 ευρώ τιμάται, άρα είναι ιδιαίτερα προσιτό!!!
Ευχαριστώ για το σχόλιο! Είχα δημιουργήσει σύστημα με γαντζάκια από σύρμα (πολύ μικρά, ένα στο καπάκι και ένα στο εσωτερικό, πίσω από το κάθισμα) στα οποία περνιέται λαστιχάκι, και έτσι ανοίγουν τα καπάκια (είναι δύο) κατά βούλησιν, φαίνεται το εσωτερικό και μετά κλείνουν πάλι ερμητικά. Το μοντέλο τα έχει είτέ κλειστά είτε ανοικτά. Επίσης με το ίδιο σύστημα ανοίγουν τα διάφορα τμήματα του σκάφους (σφαίρα, λοιπό σκάφος). Θεώρησα ότι ήταν κρίμα να μην φαίνεται το εσωτερικό, ή να χαλάει η εικόνα του σε πτήση. Επίσης έχω ενσωματώσει λαμπάκι εποχής (όχι LED, δεν υπήρχαν τότε) πίσω από το κάθισμα του αστροναύτη, έτσι που δεν φαίνεται. Τα καλώδια βγαίνουν από τον πύραυλο πίσω για να συνδεθούν με μπαταρία.Kambia είπε:Φοβερό κομμάτι!Το καπάκι όταν το ανοίγεις κρατιέται από κάπου όταν το ανοίγεις ή απλά το έχεις στερεώσει;
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στα χόμπι μας, από το να δεις να καταστρέφεται το μοντέλο που με τόσο κόπο έκανες..... Ευτυχώς θρηνώ μόνον ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος B-29 που έπεσε θύμα του ξεσκονίσματος της μητέρας μου (κόκκινο πανί τα είχε....). Κράτησα πάντως τα κομμάτια του, με σκοπό να κάνω (κάποτε?) ένα διόραμμα με το αεροπλάνο πεσμένο. Αν έχεις τα κομμάτια του πλοίου, μήπως να αναπαριστούσες ναυάγιο, με μπόλικη άμμο, ξεθώριασμα και βρύα?Kambia είπε:Είσαι μερακλής Αετέ!Τώρα μου θύμησες το Σαντα Μαρία που είχα φτιάξει. Όλο το εσωτερικό του πλοίου που συναρμολογήθηκε καπακώθηκε και ότι κάθισα να φτιάξω με πολύ κόπο "χάθηκε"
Ευχαριστώ Σταύρο! Θα ήταν καλύτερο, δυστυχώς δεν είχα τότε μαζί μου ούτε τα εργαλεία μου ούτε τα χρώματα που έχω (τα ράσα κάνουν τον παπά....) . Η σπανιότητα σήμερα του μοντέλου δεν μου ήταν τότε συνειδητή. Είναι σχεδόν αδύνατη τώρα η βελτίωση..........stayros είπε:Φανταζομαι αν ειχες τα καταλληλα μεσα και τον χρονο θα εβγαινε πιο κουκλα απ' οτι ειναι!!!!
Ευχαριστώ αγαπητέ! Στα πρώτα αεροπλάνα που έκανα χρησιμοποιήσα και εγώ τις ίδιες τεχνικές με τα ίδια αποτελέσματα. Η εμπειρία (και τα κατάλληλα εργαλεία) ήρθε αργότερα. Καλώς ή κακώς θέλω τα μοντέλα μου να έχουν και τεχνητή παλαίωση (να μην είναι δηλαδή καινούργια), κάτι που αυξάνει πολύ τον χρόνο κατασκευής. Η σχέση χρόνου κατασκευής με παλαίωση είναι σε εμένα 1:4, με αποτέλεσμα την κόπωση και την μη ολοκλήρωση. Είναι και οι οικογενειακές-επαγγελματικές υποχρεώσεις, οπότε ξέμειναν πολλά στο ράφι........ Θα βάλω και κάποιες φωτό από ημιτελές Ju-87telonio είπε:Προσωπικά με το μόνο συναρμολογούμενο που είχα ασχοληθεί ήταν ένα f-117 nighthawk. Κλίμακα δεν θυμάμαι αλλά ήταν λίγο μεγαλύτερο από την παλάμη. Το είχα βάψει με πινέλο και σε κάποια σημεία, φενόντουσαν οι γραμμές από τις τρίχες του πινέλου (δεν είχα αερογράφο). Πάντως πιστεύω πως θέλει και λίγη τέχνη για να πετύχεις ένα σοβαρό αποτέλεσμα κατασκευής και βαφής ή πως να το πω, να πιάνουν τα χέρια σου με το συγκεκριμένο θέμα.
Νά ξερες πόσα από τα συναρμολογούμενά μου έχω κλάψει με μαύρο δάκρυ!!! Από μικρά αυτοκίνητα μέχρι μεγάλα ιστιοφόρα. Η μαμά terminator δε λογάριαζε τίποτα. Το τελευταίο που έκλαψα και πραγματικά το πόνεσα ήταν το περίφημο Vasa ship Είχα ρίξει τόση δουλειά για να τα φτιάξω. Ήταν το καμάρι της συλλογής μου. Αφού έπεσε από το τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης μπήκε στην μπανιέρα για να απαλλαγεί από τη σκόνη... Τι να περισώσεις? Άσε που από τα νεύρα μου όπως ήταν κομμάτια (ξανά!) τα πετούσαEagle 1 είπε:Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στα χόμπι μας, από το να δεις να καταστρέφεται το μοντέλο που με τόσο κόπο έκανες..... Ευτυχώς θρηνώ μόνον ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος B-29 που έπεσε θύμα του ξεσκονίσματος της μητέρας μου (κόκκινο πανί τα είχε....). Κράτησα πάντως τα κομμάτια του, με σκοπό να κάνω (κάποτε?) ένα διόραμμα με το αεροπλάνο πεσμένο. Αν έχεις τα κομμάτια του πλοίου, μήπως να αναπαριστούσες ναυάγιο, με μπόλικη άμμο, ξεθώριασμα και βρύα?
Θα ήταν πολύ ωραίο, κρίμα!!! Βρες πάντως τα διασωθέντα και θα δεις τι μνήμες θα έλθουν... ΥΓ: Το μαμά Terminator είναι όλα τα λεφτά!!!! Ισχύει στο έπακρον στον μοντελισμό!!!!!!!Kambia είπε:Το τελευταίο που έκλαψα και πραγματικά το πόνεσα ήταν το περίφημο Vasa ship Είχα ρίξει τόση δουλειά για να τα φτιάξω. Ήταν το καμάρι της συλλογής μου. Αφού έπεσε από το τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης μπήκε στην μπανιέρα για να απαλλαγεί από τη σκόνη... Τι να περισώσεις? Άσε που από τα νεύρα μου όπως ήταν κομμάτια (ξανά!) τα πετούσα
Έχω κρατήσει μερικά αυτοκίνητα (νομίζω πέντε από καμιά 25αριά που είχα φτιάξει) σε κακά χάλια, ένα πλοίο ακόμα στο κουτί του και ένα όπλο. Κάποια στιγμή θα τα ξεθάψω και θα ανεβάσω φωτογραφίες.
angel_grig είπε:Eξαιρετικη δουλεια αετε!!!
Αφού σας ευχαριστήσω για τα ευγενικά σας σχόλια να προσθέσω ότι η βιτρίνα είναι αφιερωμένη κυρίως στην αεροδιαστημική. Μπήκαν βέβαια και μερικά αντικείμενα παλιά, των αναμνήσεων, όπως και το λούτρινο από τα παιδικά χρόνια της συζύγου (ώστε να υπάρξει έγκριση...).stayros είπε:Πολυ space stuff βλεπω!