Σχολικές τιμωρίες

[pooky(1)]

Στο Δημοτικό είχα τσίφτισσα δασκάλα, μόνο ένας δάσκαλος στην πέμπτη μας τα χάλαγε και μας βάραγε με χάρακες. Έγινε καταγγελία από γονείς και πήρε τον "κελαηδούχο" και μας άφησε στην ησυχία μας.

Στο Γυμνάσιο αδιάφορα, στο Λύκειο οι αποβολές πέφταν συχνά. Το "τι θα γίνεις στη ζωή σου" το άκουγα συχνά - πυκνά. Όπως και το "δεν έχεις φιλοδοξίες; " (καλά αυτό το άκουσα πριν τρία χρόνια για τελευταία χρονιά.

Με τα μου και τα σου, από το Λύκειο, και με το γεγονός ότι είχα πάρει τον πρώτο μου υπολογιστή, τα είχα γραμμένα όλα στα μάυρα κατάστιχα. Έπαιζα με φρενήρεις ρυθμούς video games, και ήξερα πολύ καλά τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Τι; Μα να γίνω gamer φυσικά, όπως και έγινα.

Εδώ που τα λέμε από τη παιδική - εφηβική ηλικία δεν άλλαξα και πολύ. Απλά τότε έλιωνα στο ZX-Spectrum με το Chuckie Egg και το Space Raiders, σήμερα (ακριβολογώ, τη μέρα που μας πέρασε) έλιωσα με το Neverwinter Nights II. Δεν έδινα δεκάρα για το τι μου έλεγαν τότε, ευτυχώς σήμερα δεν μετανιώνω για ούτε μια χαμένη ώρα από τη ζωή μου.

 

[don dokken]

Μα το Δια!θαυμαστη θεωρηση ζωης!σου ευχομαι την ιδια σταση και σε αμετρητα γηινα ετη χωρις καμμια δοση αστεισμου,αν υπηρχαν πιο πολλοι σαν εσενα ο κοσμος θα ηταν πιο σιγουρος και λιγοτερο ανασφαλης! DOKKEN ο βαρβαρος...

 

[pooky(1)]

Thanks Dokken, πάντοτε όλοι, στο σχολείο, ήθελαν σώνει και καλά να ξέρουν τι είναι καλό για μένα και με το ζόρι προσπαθούσαν να το επιβάλουν. Στο λύκειο, το 1984, από τη μία τους ξένιζε το γεγονός ότι ασχολιόμουν με υπολογιστές (ποιος θα ασχολείται με αυτά τα πράματα σε 5 χρόνια μου έλεγαν ξανά και ξανά) και από την άλλη η metal μουσική που άκουγα (και ακούω) τους χάλαγε.

"Τράβα ρε να πας κανά γήπεδο"

"Καλά ρε κάτσε και ξεστραβώσου στην τηλεόραση όλη μέρα"

"Αυτός ο θόρυβος που ακούς είναι μουσική"

"Άντε ρε να βρεις καμιά γυναίκα"

και άλλα πολλά, ήταν στην ημερησία διάταξη από συμμαθητές και καθηγητές. Βέβαια οι περισσότερες αποβολές έπεσαν γιατί πήγαινα με Iron Maiden μπλούζες και σώνει και καλά έπρεπε κάποιος να μου δείξει τον "ίσιο" δρόμο.

Δεν ξέρω αν τελικά, ο δρόμος που ακολούθησα είναι "ίσιος", είναι σίγουρα ο δικός μου.

 

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Δεν ξέρω αν τελικά, ο δρόμος που ακολούθησα είναι "ίσιος", είναι σίγουρα ο δικός μου.

απλά

ακριβώς την ίδια αντίληψη έχω και εγώ για τις αποφάσεις που έχω πάρει μέχρι τώρα στη ζωή μου.

 

[dolly77]

Λοιπόν στο σχολείο (δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο)δεν θυμάμαι να είχα τιμωρηθεί ή παρόμοια περιστατικά με αυτά που περιγράφεται... ίσως κυριώς λόγω του ότι ήταν επαρχιακή πολή και οι γονείς με τους δασκάλους-καθηγητές γνωρίζονταν οπότε δεν είχαμε ακραίες καταστάσεις. Άλλωστς γςνικά και οι αποβολές ήταν περιορισμένες....

Πάντως ένα περιστατικό μου έχει μείνει περισσότερο και αυτό λόγο των περογραφών της μητέρας μου. Στο παιδικό σταθμό είχαμε μια δασκάλα που συνήθιζε να μας χτυπάει στα μπούτακια με χάρακα. Σκεφτείτε τι τράβαγα ώστε να ζητάω από τη μαμά μου να μου φοράει παντελόνια και όχι φουστανάκια...recry2:

Λέτε από τότε να μου έμεινε και για αυτό ακόμα και τώρα τα αποφεύγω.... :what:Τι να πω παιδικά τραύματα...

 

[DianaTheSuperstar91]

Εμένα στο Νηπιαγωγείο με είχε χτυπήσει καθηγητής. Και στην έκτη δημοτικού μια δασκάλα μου πέταξε στα μούτρα το τετράδιο

Και στο Γυμνάσιο όταν είχα μείνει ο Μαθηματικός επειδή έγραφα στο μάθημα του και δεν τον πρόσεξα με έβγαζε έξω ή να κοιτώ τον τοίχο της τάξης για τιμωρία.

Ενώ όταν ξαναπήγα Α'Γυμνασίου πήρα κατά λάθος αποβολή γιατί ήμουνα στην τουαλέτα γιατί με είχε πιάσει πονόκοιλος και ήμουνα μέχρι 2 λεπτά μετά το κουδούνι και κατά λάθος έβαλε ωριαία αποβολή η δασκάλα αλλά μετά στο ποινολόγιο το αφαίρεσε

 

[ΝΤΙ]

Τι μου θυμίσατε βρε παιδιά. Να πω την αλήθεια μου τα είχα ξεχάσει μέχρι χθές το βράδυ που βρέθηκα με παλιούς συμαθητές απο το δημοτικό.Σύμφωνα με τα λεγόμενα της καλύτερης μου φίλης στο δημοτικό και συγκεκριμένα στην α τάξη η δασκάλα μας έδερνε κάθε μέρα με τόν χάρακα ,την έλεγαν Ολυμπία τα χέρια μας κοκκίνιζαν απο τις χαρακιές ,τα μάγουλα κοκκίνιζαν απο τις σφαλιάρες, τα μαλλάκια μας τα τραβούσε με δύναμη, ρωτώντας λοιπόν την φίλη μου τι έκαναν οι γονείς μας γιαυτο το θέμα η απάντηση της ήταν οτι τότε επιτρεπόταν και έμεινα άφωνη!!!Και όλα αυτά επειδή μιλάγαμε.Επισης μας σήκωνε στην άκρη της τάξης με το ένα πόδι λυγισμένο.Στο γυμνάσιο ο θρησκευτικός έκανε ρεζίλι όποιο παιδί σήκωνε στο πίνακα και δεν ήξερε το μάθημα παπαγαλία καλά διαβάσατε.Δυστηχώς ΛΑΘΟΣ άνθρωποι σε τέτοιο λειτούργημα!!!!!!

 

[krhtikos]

Ξύλο μπόλικο στο νήπιο αλλά όχι και στο δημοτικό γιατί έφτιαχνα εγώ τις βέργες-χάρακα για την γεωμετρία.

Μόνο μια αποβολή στο δημοτικό γιατί είχαμε δάσκαλο μαθηματικό ένα Τάσο Χρονόπουλο και είχα γράψει στον πίνακα "Χαίρε Τάσο Καρατάσο" απο την παλιά σειρά (χμμμμμμμμμμ Ρετρό!!!). Το θεώρησε προσβλητικό...

Στην αρχή την πλήρωσαν οι δύο επιμελητές αλλά όταν έμαθα οτι θα χάσουν την μονοήμερη εκδρομή , πήγα και ξέρασα οτι το έκανα εγώ για να γλυτώσουν. Τελικά την έχασαν γιατί δεν κάρφωναν ποιος το είχε κάνει όπως και εγώ που εκείνη τη μέρα έμεινα σπίτι και τερμάτιζα το jetpac και το kosmic Kanga.....

 

[nasos o "kalamatas&qu]

Περισσότερο εξόργιζε τους δασκάλους μου ή αδιαφορία μου, παρά οι όποιες αταξίες θα μπορούσα να κάνω μέσα στη τάξη. Είχα και την ατυχία το σχολείο μου να διαθέτει μουριά. Η δασκάλα μου στη 3η δημοτικού με άφηνε μάλιστα να πάω να διαλέξω και να κόψω ο ίδιος τη βέργα της αρεσκείας μου που αργότερα θα μου ράπιζε το χέρι. Τώρα αυτά είναι πταίσματα μπροστά σε κάτι άλλα... Και χαστούκια παίζαν στο δημοτικό μου, αλλά είχαν μανία με τις μουρόβεργες.

Στο γυμνάσιο και στο λύκειο δε μας ακουμπούσαν. Ήταν και ψιλονταήδικο το σχολικό μας συγκρότημα και ήξεραν ότι θα τη πληρώσουν έξω οι καθηγητές... Παρόλα αυτά οι τιμωρίες μου κυμάνθηκαν από ωριαία έως και 5ήμερη αποβολή.

 

[retrofan]

Στο δημοτικό (πέμπτη και έκτη) είχα έναν δάσκαλο πολύ ιππότη

Για τα κοριτσάκια αντιγραφή στο τετράδιο "θα είμαι υπάκουη και προσεκτική στο μάθημα" και στο τσακίρ κέφι σήκωμα στη γωνία.

Για τ' αγοράκια, όλα τα είχε ο μπαξές! Και τράβηγμα τσουλουφιού (άουτς , αυτό το πράγμα πρέπει να πονάει πολύ, ακόμα θυμάμαι το μισό ντοματέ πρόσωπο του συμμαθητή μου της έκτης Φίλιππα που συχνά - πυκνά βίωνε το ανασήκωμα από τη φαβορίτα) και ξύλο στην παλάμη και μεγαλύτερη γενναιοδωρία στις άλλες τιμωρίες.

Το πλεονέκτημα βέβαια ήταν πως οι τιμωρημένοι αποκτούσαν ιδιαίτερη αίγλη στα μάτια των κορασίδων . Ο εν λόγω Φίλιππας με τα ξεριζωμένα τσουλούφια είχε γίνει ο Δον Ζουάν της τάξης :flower: .

 

[Tywien]

Και εμας μας κοπαναγανε ολιγον τι...

Στο Δημοτικο γινοταν καπου-καπου χρηση χαρακα, παλαμες αλλα και απο την αλλη πλευρα (για πιο μεγαλη τιμωρια). Επισης επαιζε το τραβηγμα της φαβοριτας. Και η γωνια με ενα η δυο ποδια. Ειχαμε και την καρτα. Πρωτη καρτα κιτρινη. Εισαι υπο προειδοποιηση. Στη δευτερη (η τριτη) επεφτε ο χαρακας ισως και με ταυτοχρονο σβερκωμα (αρπαγμα και σταθεροποιηση του μαθητη απο το σβερκο).

Στο Γυμνασιο ειχαμε ενα καθηγητη που ξεφευγε και χτυπαγε σφαλιαρες στην πλατη των μαθητων οπως προσπαθουσαν να απαντησουν η να διαβασουν (δηλαδη χαζογελαγαν και μουρμουριζαν ο ενας στον αλλο και ξεκαρδιζονταν η ελεγαν εσκεμμενα ασυναρτησιες). Ειχαμε και μια Οικοκυρικου που ειχε ριξει κανα χαστουκι στην ταξη (οπου στην ωρα της γινοταν η ωρα του παιδιου). Και εδω επαιζε η γωνια.

Στο Λυκειο ειχαμε 2 που θυμαμαι τωρα Ο Μουσικος μας που ειχε μια μεθοδο πολυ συγκεκριμενη. Σε φωναζε πινακα. Σου ζηταγε να βγαλεις γυαλια αν ειχες. Τοποθετουσε το ενα χερι του στο ενα μαγουλο και σπρωχνοντας πολυ αποτομα το κεφαλι σου προς την αλλη, ετρωγες απο το αλλο χερι του ενα χαστουκι. Το κεφαλι σου κανοντας γκελ επεστρεφε και επεφτε στο αρχικο πρωτο χερι που εδινε ενα γρηγορο δευτερο. Και ο μαθηματικος που μας κλωτσαγε (τυπου "ουστ, κοπριτη απο δω χαμου") για να επιστρεψουμε απο τον πινακα στο θρανιο αν δεν ειχαμε καταφερει την ασκηση, οπου εμεις προσπαθουσαμε να επιταχυνουμε την σωστη στιγμη ωστε η να φαμε μετριασμενη την κλωτσια η να βρει αερα και χασει ισορροπια η να πεσει ακομα και κατω.

Θελω ομως εδω να πω οτι η εποχη ηταν αλλη. Αληθινα ΔΕΝ φοβομασταν την φαπα. Την θεωρουσαμε μαλιστα καπως σαν το επισφραγισμα ενος καλου χαβαλε. Δεν νομιζω καν να ποναγε ΑΛΗΘΙΝΑ. Πιο πολυ περηφανια σου εδινε, οτι τα καταφερες, παιζεις στην μεγαλη κατηγορια, εκανες αληθινα κατι αξιο-τιμωρητο. Ηταν λογος για μπραβο ρε, gimme five κλπ στο διαλλειμα. Οι δε δασκαλοι, καθηγητες, δεν το καναν εκδικητικα. Ετσι λειτουργουσαν εκεινη την εποχη, ετσι ειχαν μαθει, ετσι ειχαν (το πιθανοτερο) παραδειγματιστει και οι ιδιοι στις οικογενειες τους. 1000 φορες μια αθωα, παλικαρρισια φαπα απο τον αγανακτισμενο (κυριολεκτικα) ανθρωπακο που ειχε τραβηξει τα μυρια οσα, παρα η εντονη καυστικη προσβλητικη αφ υψηλου ειρωνια αλλων καθηγητων που σε καταρρακωνε ψυχολογικα πολυ περισσοτερο.

Για να πουμε και καμια υπερβολη....σε κανα-δυο γενιες το να φωναζει καθηγητης Λυκειου με ΚΕΦΑΛΑΙΑ στους μαθητες του στο remote lesson μεσω internet θα θεωρειται τοσο ντεμοντε και αυστηρο που θα σοκαρει το πανελληνιο και θα απορουν πως αντεχαν οι κακομοιροι οι μαθητες TOSA KEFALAIA APO TO DASKALO χωρις να τους μεινουν μονιμα τραυματα ("τι λε ρε φιλε, σας εγραφε με κεφαλαια και δεν τον πηγατε στο συλλογο γονεων? θα φοβοσασταν μη τα κανει και bold αμα το τραβαγατε")

 

[retrofan]

Θελω ομως εδω να πω οτι η εποχη ηταν αλλη. Αληθινα ΔΕΝ φοβομασταν την φαπα. Την θεωρουσαμε μαλιστα καπως σαν το επισφραγισμα ενος καλου χαβαλε. Δεν νομιζω καν να ποναγε ΑΛΗΘΙΝΑ. Πιο πολυ περηφανια σου εδινε, οτι τα καταφερες, παιζεις στην μεγαλη κατηγορια, εκανες αληθινα κατι αξιο-τιμωρητο. Ηταν λογος για μπραβο ρε, gimme five κλπ στο διαλλειμα. Οι δε δασκαλοι, καθηγητες, δεν το καναν εκδικητικα. Ετσι λειτουργουσαν εκεινη την εποχη, ετσι ειχαν μαθει, ετσι ειχαν (το πιθανοτερο) παραδειγματιστει και οι ιδιοι στις οικογενειες τους. 1000 φορες μια αθωα, παλικαρρισια φαπα απο τον αγανακτισμενο (κυριολεκτικα) ανθρωπακο που ειχε τραβηξει τα μυρια οσα, παρα η εντονη καυστικη προσβλητικη αφ υψηλου ειρωνια αλλων καθηγητων που σε καταρρακωνε ψυχολογικα πολυ περισσοτερο.

Συμφωνώ! Δεν μπορούμε να κρίνουμε διαφορετικές εποχές γιατί κάποια θα αδικήσουμε.

Διάβασα στις προηγούμενες σελίδες πολύ ωραίες σκέψεις για τη σωματική τιμωρία και αν είναι παιδαγωγική (το 2010 προφανώς όχι. Θα την σκεφθεί και θα την εφαρμόσει ο σαδιστής ή ψυχάκιας εκπαιδευτικός).

Το 1980 δεν είμαι καθόλου σίγουρη :xm: .

Θυμάμαι μια πολύ αγαπημένη δασκάλα στο δημοτικό. Γειτονιά της Αθήνας το 85΄, απ'΄αυτές που παίζαμε ακόμα στους δρόμους και ξέραμε τους πάντες. Είχε σα σύστημα να βάζει παιδάκια το πρωί να της κάνουνε θελήματα την πρώτη ώρα. Κυρίως να της αγοράζουνε διάφορα πράγματα για το σπίτι από τον μπακάλη. Αλεύρι, ζάχαρη, αυγά κλπ.

Κυριολεκτικώς διαγκωνιζόμαστε μπροστά στην έδρα ποιος θα πάει . Συνήθως ήταν η ανταμοιβή για την καλή επίδοση κάποιου παιδιού. Η ευκαιρία να χάσει λίγη ώρα από το μάθημα.

Σήμερα, ένας τέτοιος εκπαιδευτικός θα έτρωγε ΤΟ κράξιμο. Τότε μας φαινόταν απολύτως φυσιολογικό. Και μιλάμε πραγματικά για μια καλή δασκάλα που μαζί της μάθαμε γράμματα και που είχε έντονη την αίσθηση της προσφοράς και της δικαιοσύνης ...

Κι επειδή λόγω σχολείου (καθολικές καλόγριες παρακαλώ:sad στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ένιωσα στο πετσί μου τι σημαίνει ψυχολογική βία στα παιδιά χωρίς να έχει σηκωθεί ούτε ένα χέρι, χωρίς να έχει λεχθεί ούτε μια διφορούμενη κουβέντα, μέσα από κρυφά, υποκριτικά κανάλια που δεν τα κατάλαβα παρά μόνο αφότου αποφοίτησα, προσωπικά μάλλον νοσταλγώ τα θελήματα της κυρίας Βαρβάρας (αν ζει, καλή της ώρα ).

 

[ΝΤΙ]

Εγω πάντως πόνεσα και μόνο πού τα διάβασα Tywien αυτά που περιγράφεις...

 

[Tywien]

Αλλες εποχες... μεχρι και σε κατι ταινιες τυπου Ζηκος κλπ βλεπουμε τον Κωστανταρα να ριχνει ξερω γω φαπες στον Τζανετακο (παιδι του, βοηθο του, ...) η το αφεντικο στο μπακαλοπαιδο η τον διευθυντη να φωναζει "εισαι ηλιθιος ρεεεε" στον υπαλληλο, να κυνηγαει ο πελατης τον Βεγγο να τον δειρει για μια γκαφα που εκανε... Ηταν μαλιστα σε κωμικες ταινιες, δηλαδη το κανανε ως αστειο, οι θεατες του τοτε γελαγανε.... Και αν το δεις σημερα αλλα με τα ματια της τοτε εποχης παραμενει αστειο. Αν το δεις βεβαια με τα σημερινα ματια και αντιληψεις, τοτε η ταινιες αυτες πρεπει να απαγορευτουν γιατι προωθουν την ενδοοικογενειακη βια, την καταχρηση εξουσιας, την αποπειρα σωματικης βλαβης, αυτοδικια, προσβολη προσωπικοτητας κλπ.

Καπως ετσι ηταν και με τα σχολεια στο μυαλο μου.

 

[ΝΤΙ]

'Οπως το είπες άλλες εποχές τότε.Πάντως εγώ τα είχα ξεχάσει μέχρι χθές το βράδυ που συναντήθηκα με παλιούς συμμαθητες μου και μου τα θύμισαν προς έκπληξη μου ένω έχω πολλες αναμνήσεις απο την εκπαίδευση γενικά αυτο το περιστατικό το είχα βγάλει τελείως απο το μυαλό μου.Πάντως εγώ και η καλύτερη μου φίλη την πληρώναμε κάθε μέρα και πίστεψε με δεν μιλάγαμε μόνο εμείς μέσα στην τάξη σε άλλα κορίτσια δέν ήταν τόσο εκδηλωτική η δασκάλα ,ούτε έχω παράπονο στις επόμενες χρονιές που ακουλούθησαν.Άλλα σε τόσο τρυφερή ηλικία που ήμασταν τότε α δημοτικού ήταν απαράδεκτο...

 

[RIO]

Θυμάμαι, μια καθηγήτρια γαλλικών στο γυμνάσιο, που ήταν πολύ αυστηρή. Μας είχε βάλει διαγώνισμα λίγο πριν τις γιορτές και είχε πει πως όσα λάθη κάνουμε, θα τα γράψουμε τιμωριά επι 100!!! Αποτέλεσμα, όλα τα παιδιά της τάξης, να έχουν μπόλικο πράγμα για ωραία και ξέγνοιαστα χριστούγεννα. Άλλοι μαθητές 500 φορές, άλλοι 600 (όπως και εγώ #) ) ενώ οι χειρότεροι...άστο καλύτερα ! Ποτέ δεν κατάλαβα το πνεύμα, της συγκεκριμένης καθηγήτριας. Λες κι εξαρτιόταν το μέλλον μας, από τα Γαλλικά. Αυτή η τιμωριά, μου έχει μείνει περισσότερο και από φάπες, κατσάδες και ωριαίες αποβολές...

 

[serano915]

Θυμάμαι, μια καθηγήτρια γαλλικών στο γυμνάσιο, που ήταν πολύ αυστηρή. Μας είχε βάλει διαγώνισμα λίγο πριν τις γιορτές και είχε πει πως όσα λάθη κάνουμε, θα τα γράψουμε τιμωριά επι 100!!! Αποτέλεσμα, όλα τα παιδιά της τάξης, να έχουν μπόλικο πράγμα για ωραία και ξέγνοιαστα χριστούγεννα. Άλλοι μαθητές 500 φορές, άλλοι 600 (όπως και εγώ #) ) ενώ οι χειρότεροι...άστο καλύτερα ! Ποτέ δεν κατάλαβα το πνεύμα, της συγκεκριμένης καθηγήτριας. Λες κι εξαρτιόταν το μέλλον μας, από τα Γαλλικά. Αυτή η τιμωριά, μου έχει μείνει περισσότερο και από φάπες, κατσάδες και ωριαίες αποβολές...

Κάτι παρόμοιο θυμάμαι κι εγώ αλλά με πιο ευχάριστη κατάληξη... Δεν θυμάμαι τι στο καλό ζαβολιά είχαμε κάνει και είχαμε φάει τιμωρία όλη η τάξη να γράψουμε μια φράση 500 φορές μέχρι το τέλος της ημέρας (ήταν ήδη 2-3η ώρα). Φυσικά, αυτό προϋπέθετε να χάσουμε όλα τα υπόλοιπα διαλείμματα της ημέρας αλλιώς ο δάσκαλος μας απείλησε ότι θα φάμε κι άλλη τιμωρία! Θυμάμαι το απίστευτο άγχος που μας είχε πιάσει όλους να τελειώσουμε την τιμωρία για να μη φάμε κι άλλη. Να γράφουμε σαν τρελοι στο διάλειμμα (ορισμένοι, όσοι μπορούσαν και κατά τη διάρκεια του μαθήματος!). Φυσικά και δεν θα προλαβαίναμε την προθεσμία που μας είχε βάλει ο δάσκαλος, αλλά έτσι κι αλλιώς μας τη χάρισε, αφού κάποια παιδιά τον παρακάλεσαν.

Παρ'όλα αυτά δεν το θυμάμαι με πίκρα γιατί γενικά ήταν πολύ καλός δάσκαλος και έκανε με κέφι το μάθημά του! Σπάνια έβαζε τιμωρία, οπότε για να αναγκαστεί να το κάνει εεε κάτι θα είχαμε κάνει. Θυμάμαι κάθε μέρα πριν σχολάσουμε, το τελευταίο πεντάλεπτο έπαιρνε το ακορντεόν του και μας τραγουδούσε....

Πέθανε το καλοκαίρι Ε' προς Στ' δημοτικού....

 

[pinkman]

Και εμας μας κοπαναγανε ολιγον τι...
Στο Δημοτικο γινοταν καπου-καπου χρηση χαρακα, παλαμες αλλα και απο την αλλη πλευρα (για πιο μεγαλη τιμωρια). Επισης επαιζε το τραβηγμα της φαβοριτας. Και η γωνια με ενα η δυο ποδια. Ειχαμε και την καρτα. Πρωτη καρτα κιτρινη. Εισαι υπο προειδοποιηση. Στη δευτερη (η τριτη) επεφτε ο χαρακας ισως και με ταυτοχρονο σβερκωμα (αρπαγμα και σταθεροποιηση του μαθητη απο το σβερκο).

Στο Γυμνασιο ειχαμε ενα καθηγητη που ξεφευγε και χτυπαγε σφαλιαρες στην πλατη των μαθητων οπως προσπαθουσαν να απαντησουν η να διαβασουν (δηλαδη χαζογελαγαν και μουρμουριζαν ο ενας στον αλλο και ξεκαρδιζονταν η ελεγαν εσκεμμενα ασυναρτησιες). Ειχαμε και μια Οικοκυρικου που ειχε ριξει κανα χαστουκι στην ταξη (οπου στην ωρα της γινοταν η ωρα του παιδιου). Και εδω επαιζε η γωνια.

Στο Λυκειο ειχαμε 2 που θυμαμαι τωρα Ο Μουσικος μας που ειχε μια μεθοδο πολυ συγκεκριμενη. Σε φωναζε πινακα. Σου ζηταγε να βγαλεις γυαλια αν ειχες. Τοποθετουσε το ενα χερι του στο ενα μαγουλο και σπρωχνοντας πολυ αποτομα το κεφαλι σου προς την αλλη, ετρωγες απο το αλλο χερι του ενα χαστουκι. Το κεφαλι σου κανοντας γκελ επεστρεφε και επεφτε στο αρχικο πρωτο χερι που εδινε ενα γρηγορο δευτερο. Και ο μαθηματικος που μας κλωτσαγε (τυπου "ουστ, κοπριτη απο δω χαμου") για να επιστρεψουμε απο τον πινακα στο θρανιο αν δεν ειχαμε καταφερει την ασκηση, οπου εμεις προσπαθουσαμε να επιταχυνουμε την σωστη στιγμη ωστε η να φαμε μετριασμενη την κλωτσια η να βρει αερα και χασει ισορροπια η να πεσει ακομα και κατω.

Θελω ομως εδω να πω οτι η εποχη ηταν αλλη. Αληθινα ΔΕΝ φοβομασταν την φαπα. Την θεωρουσαμε μαλιστα καπως σαν το επισφραγισμα ενος καλου χαβαλε. Δεν νομιζω καν να ποναγε ΑΛΗΘΙΝΑ. Πιο πολυ περηφανια σου εδινε, οτι τα καταφερες, παιζεις στην μεγαλη κατηγορια, εκανες αληθινα κατι αξιο-τιμωρητο. Ηταν λογος για μπραβο ρε, gimme five κλπ στο διαλλειμα. Οι δε δασκαλοι, καθηγητες, δεν το καναν εκδικητικα. Ετσι λειτουργουσαν εκεινη την εποχη, ετσι ειχαν μαθει, ετσι ειχαν (το πιθανοτερο) παραδειγματιστει και οι ιδιοι στις οικογενειες τους. 1000 φορες μια αθωα, παλικαρρισια φαπα απο τον αγανακτισμενο (κυριολεκτικα) ανθρωπακο που ειχε τραβηξει τα μυρια οσα, παρα η εντονη καυστικη προσβλητικη αφ υψηλου ειρωνια αλλων καθηγητων που σε καταρρακωνε ψυχολογικα πολυ περισσοτερο.

Για να πουμε και καμια υπερβολη....σε κανα-δυο γενιες το να φωναζει καθηγητης Λυκειου με ΚΕΦΑΛΑΙΑ στους μαθητες του στο remote lesson μεσω internet θα θεωρειται τοσο ντεμοντε και αυστηρο που θα σοκαρει το πανελληνιο και θα απορουν πως αντεχαν οι κακομοιροι οι μαθητες TOSA KEFALAIA APO TO DASKALO χωρις να τους μεινουν μονιμα τραυματα ("τι λε ρε φιλε, σας εγραφε με κεφαλαια και δεν τον πηγατε στο συλλογο γονεων? θα φοβοσασταν μη τα κανει και bold αμα το τραβαγατε")

ή ειχαμε τον ιδιο μουσικο ή καποιο conspiracy παιζει με τους μουσικους...κατσικοπουλο τον λεγανε??

 

[metal kristi]

θυμαμαι στο φροντιστηριο ο φροντιστης ειχε την συνηθεια να ρωταει ολους τους μαθητες τι κουστουμι προτειμουσαν καθετες η'οριζοντιες ριγες και αναλογος τον σηκωνε ορθιο και τον αρχιζε απο πανω ως κατω με μια βεργα

φυσικα υπηρχε και το αλλο σε ρωτουσε τι καιρο προτιμασ ηλιο η'βροχη

στον ηλιο σε εδερνε αυτος στην βροχη η ταξη

θυμαμαι με ειχε ρωτησει και εμενα για το κουστουμι αλλα επειδη ειχε παει πρωτος ο αδερφος μου και γνωριζα του απαντησα πολυ αθωα πως αν μου κοψει αυτος κουστουμι τοτε εγω θα του κοψω κολομβιανη γραβατα

ειμουν παλιοπαιδακι....ολιγον....με πολλες αποβολουλες......... :baby2: :baby2: :baby2: :baby2: :baby2: :baby2: :baby2: #) #) #)

 

[johnny19818]

Ε' Δημοτικού και στο μάθημα των Αγγλικών μπαίνει μέσα μια τρελή κι αλλοπαρμένη δασκάλα. Με το που μπαίνει αρχίζει τις απειλές να είμαστε ήσυχοι και μην δει κανένα να μιλάει έχει φύγει έξω. Είχα κι ένα ζιζάνιο διπλανό και μου μιλούσε και ξαφνικά μου λέει έξω. Με έλουσε κρύος ιδρώτας και αποχώρησα από την τάξη. Περίμενα έξω από την τάξη μέχρι που χτύπησε το κουδούνι...