Τα παραμύθια της κούκλας (1983 ΕΡΤ)

Πραγματικά δεν ξέρω κι εγώ τι να πρωτοπώ με αυτήν την απίστευτη τύχη μας! Είμαι στ'αλήθεια ενθουσιασμένη με έναν τρόπο απόλυτα παιδικό με όλα αυτά τα μηνύματα που μας γράψατε αγαπητέ Κώστα! Όλο γράφω και σβήνω προσπαθώντας να εκφράσω τη χαρά μου μα και την απέραντη ευγνωμοσύνη μου για τα όσα μας έχετε προσφέρει μέσω του έργου σας και στο τέλος δε ξέρω πόση απʼτη χαρά μου θα μπορέσω να εκφράσω! Θα μπορούσα να γράφω για ώρα για το πόσα προσέφεραν οι εκπομπές αυτές στα παιδικά μου χρόνια και πόσο επηρέασαν την αισθητική και τη σκέψη μου. Απλά θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας δώσατε κάτι τόσο διαφορετικό, κάτι τόσο έντονο, και παιδικά που δεν αφορούσαν έναν ιδανικό "ροζ" κόσμο αλλά εμάς.

Θα χαρώ πολύ αν καταφέρουμε να ξαναδούμε εικόνες από αυτά και όχι απλά από νοσταλγία μιας και απ'τα "παραμύθια της κούκλας" έχω ελάχιστες καθαρές αναμνήσεις, αλλά επειδή θέλω πολύ να δω τώρα ως ενήλικη να δω αν με επηρέασαν τόσο όσο νομίζω. Είναι απίστευτο το πόσα πολλά κάνατε με τόσο φτωχές συνθήκες, μα και πόσο πλούσια σε μηνύματα!

Να'στε καλά και περιμένω με λαχτάρα τα επόμενα μηνύματά σας!

Φώντα σ'αγαπάμε και ευχαριστούμε για το μήνυμά σου!!!

ΥΓ: Τα πρωινάκια η ΕΤ1 μπορεί να μην τα αγάπησε αλλά εγώ ήμουν μεγάλη φαν! 'Οποτε ερχόμουν Ελλάδα ξύπναγα για να τα δω!
 
αραγε ποιο ηταν το τελευταιο επεισοδειο της σειρας,πως τελειωνε?αν δε κανω λαθος σε ενα επεισοδειο η κουκλα ειχε ενα πιο ενεργητικο ρολο?
 
Aπάντηση έρχεται γρήγορα.΄

Ήθελα να βρω τον επόμενο τρόπο γιά να προχωρήσω την επαφή μαζί σας και τον δουλεύω στο μυαλό μου ακόμα...
 
Έχω μείνει κι εγώ άναυδος με αυτά που διαβάζω... Και πραγματικά η πρώτη, η αυθόρμητη αντίδρασή μου ήρθε φωναχτά και ήταν παρόμοια με αυτή της MamaMyrto και του teflon: Ο ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΟΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ GRM ? ? ? :confused: :eek: :woot: :happyjump: :clap: :acoustic: Αυτή η διαδικτυακή συνάντησή μας με μία από τις πιο αξέχαστες φιγούρες των παιδικών μας χρόνων ήταν ανέλπιστη, και σίγουρα πρόκειται για μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις που έχω νιώσει! Επίσης χαίρομαι πολύ, φίλε μας Κώστα, που θέλεις να σου απευθυνόμαστε με οικειότητα, στον ενικό, χωρίς «κύριε» και χωρίς το επώνυμο.

Ομολογουμένως αγνοούσα ότι «Τα παραμύθια της κούκλας» ήταν δική σου δημιουργία. Ανήκω κι εγώ σ’ εκείνους που την έβρισκαν «εφιαλτική» αλλά, αφού διάβασα το κείμενο που μας έστειλες, άρχισα να βλέπω διαφορετικά τη σειρά, έστω και μέσα από τις αχνές αναμνήσεις μου. Πράγματι, τα παιδιά δεν χρειάζεται να βλέπουν μονάχα μία πρόσχαρη πλευρά του κόσμου, και ειδικά όταν αυτή είναι τεχνητά πρόσχαρη.

Ως προς αυτό, βρίσκω σοφότατο ένα απόσπασμα από το Μπουσίντο, τον κώδικα των Σαμουράι, που λέει (κατά προσέγγιση) ότι για να γίνει ένα παιδί ολοκληρωμένος άνθρωπος πρέπει να βιώσει και τη θλίψη. Σοφή θεωρώ και τη φράση του Σω που φιγουράρει ως «υπογραφή» μου στο φόρουμ: «Μια ζωή γεμάτη ευτυχία; Κανένας απολύτως δεν θα την άντεχε: θα ήταν επίγεια κόλαση».

Κώστα, χαίρομαι επίσης που μας θύμισες την «Αυτοκρατορία των εικόνων». Δεν ξέρω αν γνώρισε επιτυχία ή έστω αν αναγνωρίστηκε. Για μένα ήταν από τα πλέον αγαπημένα τηλεπαιχνίδια. Αγαπούσα πολύ και συνεχίζω να αγαπώ τις εικαστικές τέχνες, και ήταν επόμενο να το παρακολουθώ φανατικά. Ένας λόγος παραπάνω ήταν φυσικά ο παρουσιαστής: όχι κάποια ανθρώπινη μορφή, αλλά η πολυαγαπημένη κούκλα-μετεωρολόγος, ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος αυτοπροσπώπως! Με νοσταλγία θυμάμαι τους τίτλους αρχής και τη μουσική που ακουγόταν εκεί, το “Golliwog’s Cakewalk” του Calude Debussy (παιγμένο όχι από πιάνο αλλά από ορχήστρα). Θυμάμαι καλά και ένα από τα κομμάτια που ακούγονταν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όταν κάποια εικόνα προβαλλόταν στην οθόνη: το “Ommadawn” του Mike Oldfield. Σωστά; :)

Είναι τιμή μας να σε έχουμε κοντά μας. Να είσαι πάντα καλά και να μας επισκέπτεσαι για να ανταλλάσσουμε γνώμες, αναμνήσεις και εμπειρίες.
 
Κι εγώ πιστεύω πως η επίσκεψή σου Κώστα είναι και παραμένει από τα πιο σημαντικά νέα του φόρουμ και πραγματικά ελπίζω να παραμείνεις όπως επίσης ελπίζω κάποια στιγμή να έχουμε την ευκαιρία να δούμε κάποιο νοσταλγικό επεισόδιο (επιστρέφω σ' αυτό.. θέλω να σε ψήσω σιγά-σιγά ;) )

Έχω κάνει από νωρίς την κριτική μου στην σειρά, πριν έρθεις. Πιστεύω πως τα Παραμύθια της Κούκλας ήταν πράγματι φόβια για μικρά παιδιά και σε τέλεια αντίθεση με τις σύγχρονες παιδαγωγικές απόψεις. Δεν το βρίσκω όμως κακό αυτό. Το ξεχωριστό τους στήσιμο άφηνε ένα έντονο αίσθημα στην καρδιά και γι' αυτό ύστερα από τόοοοοσα χρόνια τα θυμόμαστε και τα αναπολούμε.

Νομίζω πως ήτανε κοντά στα παραμύθια της γιαγιάς, πριν την δική μας γενιά και πριν έρθει η τηλεόραση, όταν τα (πολλά τότε) παιδιά της οικογένειας μαζεύονταν γύρω από το λιγοστό φως μιας λάμπας πετρελαίου και άκουγαν μαγεμένα ιστορίες για λύκους και αλεπούδες. Όπως είχα καταλήξει και στο πρώτο μήνυμά μου, πιστεύω πως τα Παραμύθια της Κούκλας ήταν ένα μικρό αριστούργημα.

χαιρετισμούς :wavey:

Δημήτρης :user:
 
Παιδιά, γειά χαρά!

(χρησιμοποιώ το "παιδιά" με τη γενική φιλική έννοια, βάζοντας μέσα γυναίκες και άντρες, νέες και νέους)

Θέλω νά'μαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας και γι αυτό, από την πρώτη στιγμή, παρασύρθηκα (αφέθηκα, είναι η σωστή λέξη) σε προσωπικές "εξομολογήσεις ".

Έτσι θα συνεχίσω και παραπέρα.

Η τιμή είναι δική μου. Καταλαβαίνω πως το εννοείτε όταν δείχνετε τη χαρά σας που βρέθηκα μέσα εδώ αλλά, είμαστε όλες/οι από μιά χώρα που, όπως

όλες, εκτός από προτερήματα έχει και ελαττώματα. Κάποια απ' αυτά είναι η αχαριστία, η αδιαφορία και η λήθη. Έτσι, το να δει κάποιος, όπως κι εγώ, μετά τόοοσα πολλά χρόνια ότι από το βυθό των αναμνήσεων ανεβαίνει στην επιφάνεια μιά νοσταλγία γιά κάτι που το πάλεψα, είναι μεγάλη υπόθεση.

Εδώ προκύπτει μιά άλλη παράμετρος που υπαγορεύεται απ' την ηλικία. Δε δέχομαι, γενικά, γραπτούς και άγραφους κανόνες και απόψεις που μας "φοράνε", δε θεωρώ ότι έχω περάσει στο "other side of the river", ότι δηλαδή έχω πάψει να καταλαβαίνω, να παρακολουθώ την καθημερινότητα, να με ενδιαφέρει το μέλλον κλπ. Όμως, όπως και να το κάνουμε, το γεγονός ότι εσείς βλέπατε σε κάποια πολύ μικρή ηλικία αυτά που έκανα στην ΕΡΤ όταν εγώ ήμουνα ήδη ενήλικος ε, αυτό φτάνει γιά να δημιουργεί από μόνο του μιά απόσταση (δυστυχώς, κακώς, αλλά... ),, μιά κάποια (ίσως) αμηχανία σε σας και μιά κάποια (ίσως) αμηχανία και σε μένα. Εσείς μπορείτε πολύ εύκολα να με πείσετε, εγώ όμως;

Tελοσπάντων, παρόλο που αισθάνομαι σίγουρος γι αυτά που έκανα, εξακολουθεί να ισχύει ότι είναι τιμή γιά μένα το ότι θυμάστε και με δέχεστε μ' αυτό το ζεστό τρόπο.

Στο ψητό τώρα.

Σας εξομολογούμαι τι σκέφτομαι. Έχω πάρα πολύ υλικό δικό μου στα χέρια μου. Γραπτό και σε μορφή εικόνας.΄Ήθελα από χρόνια να κάνω κάτι με όλ' αυτά, σκεφτόμουνα μιά έκθεση με τον τίτλο "Μέσα στο κεφάλι του Κ. Λαδό-

πουλου", αλλά αυτά είναι δύσκολα πράγματα, ιδιαίτερα όταν οι αποδοχείς της πρότασης δε σε ξέρουν. Πόσοι από τους "σοβαρούς", ψηλά φτασμένους ανθρώπους της χώρας μας βλέπαν, βλέπουν, ή καλύτερα δεν έχουν απωθήσει στα έγκατα της μνήμης τους τις παιδικές εκπομπές. Αν ήμουνα, γιά παράδειγμα, η Πανιά - ξέρετε γιά ποιά μιλάω - που έχει βγάλει CD's με παιδικές ιστορίες, ως και Shakespeare, δε θα συναντούσα ιδιαίτερα εμπόδια, υποθέτω.

Κατόπιν, μπήκα στο Internet και είμαι πιά ολοκληρωτικά πεισμένος ότι εκεί είναι το σωστό μέρος, εκεί βρίσκεται το μέλλον.

Θέλω λοιπόν να φτιάξω ένα virtual museum με τα πράγματά μου. Έλα όμως που μου λείπουν (ακόμα) βασικές γνώσεις...

Σκέφτομαι αυτές τις μέρες... Το retromaniax έχει, σε κάποια κομάτια του( ;) αυτό το νοσταλγικό χαρακτήρα. Θέλει να διατηρήσει, να συλλέξει( ;) . Να τους προτείνω κάποια μορφή συνεργασίας, να βάλουν εκείνοι/ες τις τεχνικές τους γνώσεις κι εγώ να συμβάλλω με το υλικό και την αισθητική μορφή του όλου εγχειρήματος; Mιλάω γιά κάτι που ή θα προσάπτονταν σε ξεχωριστό "κλαδί " του Retromaniax ή θα χτιζόταν σαν άλλο site. Έχω πολύ συγκεκριμένα πράγματα και καθαρές εικόνες στο κεφάλι μου που θα έφτιαχναν μιά πολύ ιδιαίτερη και πρωτοποριακή σελίδα με πολλές προεκτάσεις στο μέλλον και προβολή γι αυτούς/ές που θα συνέβαλλαν.

Έριξα ένα πυροτέχνημα, περιμένοντας πιθανό ενδιαφέρον.

Από αύριο-μεθαύριο θ' αρχίσω, επιλεκτικά, να δίνω εικόνες απ' τα παραμύθια της κούκλας και κομάτια από τα κείμενα. Ξέρω πως αυτό που επιθυμεί κανείς δεν είναι το μπλα μπλά αλλά η κινούμενη εικόνα. Να σας πω την αλήθεια, δε ξέρω πως μπορώ να μεταφέρω βιντεοκασέτες στο computer κι από κεί στο youtube. Θα μου πείτε, στη Σουηδία ζεις, γιατί δε ρωτάς; Μμμ, αυτό είναι μιά άλλη ιστορία, όχι της στιγμής. Αν θέλετε να βοηθήσετε, μπορείτε και να μου στείλετε e-mail στο elkibra at hotmail . com

Να είστε καλά

Κώστας
 
σεβαστε Κωστα η τιμη ειναι και δικη μας, οσο για τις τεχνικες γνωσεις εχουμε τους καταλληλους γιατρους :D στο forum αυτο,ειμαι σιγουρος τα παιδια θας σας διαφωτισουν πληρως :) , φανταστικο αυτο που πατε να κανετε , καλη επιτυχια μεσα απο την καρδια μου, ειμαστε εδω για καθε βοηθεια :thumbup:
 
Με όποιο τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε σε ένα τέτοιο εγχείρημα,φυσικά και θα το κάνουμε με μεγάλη προθυμία και αγάπη... :)
 
ευχαριστουμε πολυ,περιεργο μου φαινεται που συνομιλουμε εστω και ετσι με το δημιουργο μιας πολυ αγαπημενης σειρας,κριμα που δεν εχω τις τεχνικες γνωσεις να βοηθησω,παντως αν μπορουσαν τα παιδια απο εδω να βοηθησουν θα ηταν τελειο
 
Ως υποθέτω ο κατέχων τας τεχνικάς γνώσεις εδώ μέσα (κι αφού αγαπητέ κ. Λαδόπουλε σας καλοσωρίσω κι εγώ στο GRM και σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας έστω με ελαφρά καθυστέρηση ), να πω ότι μπορείτε να μου αποστείλετε όλες τις πιθανές σας ιδέες και προτάσεις προς συζήτηση στο email aeon@hol.gr

Ο ταπεινός σας διαχειριστής.
 
ευχαριστουμε AEON!!!κατι που θα ηθελα να ρωτησω το δημιουργο των παραμυθιων της κουκλας ,ποιους αλλοι δημιουργους θεωρει σαν επιρροες του και τι θεωρει οτι ειναι πιο σημαντικο οταν φτιαχνει κατι που απευθεινεται σε παιδια
 
Λοιπόν παιδιά...


Παραμυθιάζομαι μόνη μου ή έχουμε να αναμένουμε μεγάλες δόξες στο forum με τη συνδρομή του κ. Λαδόπουλου;;;
:) :) :) (συγνώμη... αλλά από σεβασμό στο πρόσωπό σας και στη δουλειά σας δεν μπορώ το σκέτο "Κώστας")


Ανυπομονώ (για άλλη μιά φορά...η υπομονή φαίνεται δεν ανήκει στις αρετές μου :animrolleyes::biglaugh:) και είμαι σίγουρη πως για μιά ακόμη φορά θα περάσουμε ατέλειωτες ώρες χαράς και συγκίνησης στο forum όταν τα σχέδιά σας πραγματοποιηθούν!



Ευχαριστούμε (ακόμα και αν ακούγεται λίγο...)
 
Καλώς ήρθατε στην παρέα μας Κ.Κώστα και να ξέρετε πως η συγκίνηση μας είναι πολύ μεγάλη...Είναι μεγάλη η τιμή...Όσο για την βοήθεια που ζητήσατε υπάρχουν πολλοί που μπορούν να βοηθήσουν και εγώ φυσικά αλλά πιστεύω πως ο ΑΕΟΝ (Χρήστος) τα ξέρει καλύτερα από όλους εδώ..Καλώς ήρθατε με κεφαλαία γράμματα!!!
 
Σχετικά μ' εμένα, τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο,πρώην μετεωρολόγο και νυν παροπλισμένο( ;) , μπορείτε να διαβάστε/δείτε στο blog http://www.proinakia.blogspot.com'>http://www.proinakia.blogspot.com'>http://www.proinakia.blogspot.com.'>http://www.proinakia.blogspot.com.

Εκεί θα βρείτε και πολλά άλλα, σε μορφές κειμένων, προς το παρόν, καθώς και μιά, προς το παρόν, πολύ καλύτερη φωτογραφία απ' αυτή την κάπως στενάχωρη που κυκλοφορεί.

Καλώς να ορίσετε, κερνάμε και ηλεκτρονικό γλυκό του κουταλιού

ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΟΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Επίσης, ο φίλος μου που με φρόντιζε, ο Κώστας Λαδόπουλος μου είπε να σας πω ότι σας καλεί, κι εκείνος, στο blog που στήνει σιγά-σιγά, στη δ/νση:

http://www.elkibra-rebetiko.blogspot.com

candy είπε:
Η αγάπη που έδωσες στο δημιούργημά σου σεβαστέ Κώστα,επιστρέφει σε εσένα τον ίδιο τώρα ως αγάπη και αυτή ίσως είναι η πιο όμορφη ανταμοιβή που λαμβάνεις μετά από τόσα χρόνια,ακριβώς επειδή είναι ανέλπιστη.Μακριά από τηλεθεάσεις και απαιτήσεις του κόσμου,ακολούθησες το ένστικτό σου,την επιθυμία να δημιουργήσεις κάτι που μιλούσε πρώτα στη ψυχή σου και μετά στο λιλιπούτειο κοινό σου.Εσύ τουλάχιστον φαίνεται γνώριζες καλύτερα από εμάς ότι τα παιδιά μπορούν να κρίνουν το αληθινό από το ψεύτικο και ότι όσα χρώματα και αν προσθέσεις σε μια εικόνα αν δεν βάλεις χρώμα στο συναίσθημα το αποτέλεσμα θα είναι θλιβερό...Χαιρόμαστε πολύ που μοιράζεσαι τις σκέψεις σου μαζί μας,ο λόγος σου είναι πολύ δυνατός και άμεσος.Περιμένουμε να διαβάσουμε άλλο ένα όμορφο παραμύθι σου,όπως τότε...:rolleyes:
Candy, αν θες να μπεις στη διαδικασία, μπες στο blog μου, http://www.proinakia.blogspot.com και πες μου τη γνώμη σου...

φιλικά

Κώστας Λαδόπουλος

Juanita είπε:
Λοιπόν παιδιά...
Παραμυθιάζομαι μόνη μου ή έχουμε να αναμένουμε μεγάλες δόξες στο forum με τη συνδρομή του κ. Λαδόπουλου;;;
:) :) :) (συγνώμη... αλλά από σεβασμό στο πρόσωπό σας και στη δουλειά σας δεν μπορώ το σκέτο "Κώστας")


Ανυπομονώ (για άλλη μιά φορά...η υπομονή φαίνεται δεν ανήκει στις αρετές μου :animrolleyes::biglaugh:) και είμαι σίγουρη πως για μιά ακόμη φορά θα περάσουμε ατέλειωτες ώρες χαράς και συγκίνησης στο forum όταν τα σχέδιά σας πραγματοποιηθούν!



Ευχαριστούμε (ακόμα και αν ακούγεται λίγο...)
Γειά σου!

Μπορείς, αν θέλεις να μπεισ στο blog μου http://www.proinakia.blogspot.com

φιλικά

Κώστας Λαδόπουλος

starsky είπε:
ευχαριστουμε AEON!!!κατι που θα ηθελα να ρωτησω το δημιουργο των παραμυθιων της κουκλας ,ποιους αλλοι δημιουργους θεωρει σαν επιρροες του και τι θεωρει οτι ειναι πιο σημαντικο οταν φτιαχνει κατι που απευθεινεται σε παιδια
Μπες, αν θέλεις στο blog http://www.proinakia.blogspot.com και πες μου τη γνώμη σου

φιλικά

Κώστας Λαδόπουλος
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
απάντηση για το σχόλιό σου

candy είπε:
Με όποιο τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε σε ένα τέτοιο εγχείρημα,φυσικά και θα το κάνουμε με μεγάλη προθυμία και αγάπη... :)
Γειά σου!

Σ' ευχαριστώ!

Ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησε. Δε το ξεχνώ!

Θα διαβάσω γραμμή-γραμμή το δικό σου.

Θα σου μιλήσω γρήγορα.

Μείνε κοντά...

Κώστας Λ.
 
Matilda Percy είπε:
Σχετικά μ' εμένα, τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο,πρώην μετεωρολόγο και νυν παροπλισμένο( ;) , μπορείτε να διαβάστε/δείτε στο blog http://www.proinakia.blogspot.com.'>http://www.proinakia.blogspot.com.Εκεί θα βρείτε και πολλά άλλα, σε μορφές κειμένων, προς το παρόν, καθώς και μιά, προς το παρόν, πολύ καλύτερη φωτογραφία απ' αυτή την κάπως στενάχωρη που κυκλοφορεί.

Καλώς να ορίσετε, κερνάμε και ηλεκτρονικό γλυκό του κουταλιού

ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΟΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Επίσης, ο φίλος μου που με φρόντιζε, ο Κώστας Λαδόπουλος μου είπε να σας πω ότι σας καλεί, κι εκείνος, στο blog που στήνει σιγά-σιγά, στη δ/νση:

http://www.elkibra-rebetiko.blogspot.com
Μπηκα στο http://www.proinakia.blogspot.com και βλεποντας την φωτογραφια απο τα "παραμυθια της κουκλας" γυρισε πισω ο χρονος και θυμηθηκα! Μα και φυσικα εβλεπα τα παραμυθια της κουκλας, αλλα δεν μου φαινονταν τρομακτικα. Περισσοτερο τρομακτικη μου φαινοταν η φωνη της Ολιας Λαζαριδου, που δεν την ξεχνω με τιποτα.

Θα ηταν υπεροχο να βλεπαμε και κανενα βιντεακι :clap: :clap: :clap:
 
γιά τα βιντεάκια...

Domniki είπε:
Μπηκα στο http://www.proinakia.blogspot.com και βλεποντας την φωτογραφια απο τα "παραμυθια της κουκλας" γυρισε πισω ο χρονος και θυμηθηκα! Μα και φυσικα εβλεπα τα παραμυθια της κουκλας, αλλα δεν μου φαινονταν τρομακτικα. Περισσοτερο τρομακτικη μου φαινοταν η φωνη της Ολιας Λαζαριδου, που δεν την ξεχνω με τιποτα.
Θα ηταν υπεροχο να βλεπαμε και κανενα βιντεακι :clap: :clap: :clap:
Περιμένω ένα μηχανάκι γιά ν' αρχίσω να βάζω. Λίγη υπομονή...
 
Καλή χρονιά σε όλες/ους εσάς που θυμούνται. Κάντε τη νοσταλγία σας απαίτηση!

Κώστας Λαδόπουλος
 
Παιδια δεν ξερω, κατι σαν απο το βαθος του μυαλου μου νομιζω οτι ειδα τον Λαδοπρακοπουλο ΠΡΟΣΦΑΤΑ...

ποτε και που δε θυμαμαι... το πολυ μεχρι περσι... και ειμαι σιγουρος οτι δεν τον ειδα σαν κουκλα. Μπορει να τον ειδα σαν κινουμενο σχεδιο σε καποια παιδικη εκπομπη, η σα σκιτσο σε καποιο παιδικο περιοδικο
 
Πίσω
Μπλουζα