Άσχετο μεν με το ωροσκόπιο, αλλά θέλω να κάνω μια διευκρίνιση: Στην Αμερική ο γάμος, ακόμη κι όταν γίνεται σε εκκλησία και συνοδεύεται από ύμνους κλπ. είναι πολιτικός, ακόμη και οι ορθόδοξοι. Ο από την πολιτεία εντεταλμένος (παπάς, δήμαρχος, δικαστής, ραββίνος,) πρέπει να πει σε κάποιο σημείο "By the power vested in me by the State of ______, I now pronounce you husband and wife. " ή κάτι αντίστοιχο, και αυτά είναι τα λόγια που παντρεύουν το ζευγάρι. Το "εις το όνομα του Πατρός, Γιαχβέ, Αλλάχ, Flying Spaghetti Monster" που μπορεί να έχει ειπωθεί νωρίτερα αν η τελετή έχει και θρησκευτική χροιά δεν έχουν καμία έννομη συνέπεια. Άρα και οι ορθόδοξες τελετές περιλαμβάνουν τη σχετική ερώτηση, η οποία δεν είναι για το αν διαφωνεί κανείς (π.χ. ο πεθερός) γενικά κι αόριστα αλλά για το αν ξέρει κάποιο λόγο για τον οποίο δεν επιτρέπεται να παντρευτεί το ζευγάρι (π.χ. στενή συγγένεια, προϋπάρχοντες γάμοι που δεν έχουν διαλυθεί κλπ). Στην εποχή μας που τίποτε δεν μένει κρυφό έχει ατονήσει αυτό, αλλά πριν 100 χρόνια πού ξέρανε οι αρμόδιοι που βγάζανε την άδεια γάμου αν ο γαμπρός δεν είχε 2-3 άλλες συζύγους σε άλλες πόλεις? Οπότε πολύ σωστά δίνεται μια τελευταία ευκαιρία να σταματήσει η τελετή αν πρέπει.
Δεν ξέρω τι είχαν στο μυαλό τους τα δάχτυλά μου όταν έγραφαν "κουφέτες". Η εντολή μου ήταν να γράψουν "κουφέτα" αλλά αυτά κάνουν του κεφαλιού τους, όχι του κεφαλιού μου. Πριν λίγες μέρες έγραψα "πολή" αντί "πολύ" διότι έγραφα αυτό αλλά σκεφτόμουνα ήδη το "πόλη" που θα έγραφα τρεις λέξεις πιο κάτω και συνέβη το μοιραίον. Αλλά για τις κουφέτες δεν έχω παρόμοια εξήγηση.