Τι ζώδιο είστε;

Με πέτυχε στο χρώμα γενικά αλλά όχι στην απόχρωση. Το πράσινο είναι το χρώμα μου (σε μια άλλη ζωή πιθανόν να ήμουν κάμπια, τόσο πολύ μου αρέσει) αλλά σε αυτά που έβαλε προτιμώ την απόχρωση των Διδύμων. Αν μπορούσα όμως πραγματικά να διαλέξω από την ευρύτερη γκάμα του πράσινου αυτό θα ήταν το χρώμα μου:

Hunter green

a50607.jpg
 
Τι διαλέγεις από τα δύο;

Money, φυσικά. Honesty έχω μπόλικη, είναι οικογενειακό κειμήλιο κληρονομημένο από τους γονείς και την ανατροφή μου, κι όπως πολλά άλλα εκ κληρονομίας πολύ θα ήθελα να το ξεφορτωθώ μπας και δω στον ήλιο μοίρα. Λέω να βάλω αγγελία "ανταλλάσσεται honesty μεγάλου μεγέθους, χρησιμοποιημένη αλλά σε καλή κατάσταση, με απατεωνιά και καπατσωσύνη αντιστοίχου μεγέθους. Πληροφορίαι εντός"
Έκανες click πάνω σε κάθε λέξη στο post μου .
Καλά που μου το είπες, δεν είχα προσέξει ότι ήταν clickable. Ωραία! :)
Δεν έχω αγαπημένο χρώμα αλλά γενικά μου αρέσουν τα χτυπητά χρώματα οπότε από τα πράσινα θα διάλεγα όντως αυτό το βατραχί. Αλλά δεν καταλαβαίνω, αν το άσπρο δείχνει πίστη και το μαύρο ερωτισμό, το ασπρόμαυρο δεν θα έπρεπε να δηλώνει μια γκόμενα (ή γκόμενο) που δεν τσιλιμπουρδίζει? Η σοβαρότητα είναι βαρετή αρετή (μου θυμίζει Δημήτρη Μυράτ). Η ζέβρα δηλαδή είναι το σοβαρότερο ζώο? Κι ο Pepé Le Pew?

Θα το σχολιάσω αυτό στις 14 Ιανουαρίου
 
Τελευταία επεξεργασία:
Money, φυσσικά. Honesty έχω μπόλικη, είναι οικογενειακό κειμήλιο κληρονομημένο από τους γονείς και την ανατροφή μου, κι όπως πολλά άλλα εκ κληρονομίας πολύ θα ήθελα να το ξεφορτωθώ μπας και δω στον ήλιο μοίρα. Λέω να βάλω αγγελία "ανταλλάσσεται honesty μεγάλου μεγέθους, χρησιμοποιημένη αλλά σε καλή κατάσταση, με απατεωνιά και καπατσωσύνη αντιστοίχου μεγέθους. Πληροφορίαι εντός"

Καλά που μου το είπες, δεν είχα προσέξει ότι ήταν clickable. Ωραία! :)

Δεν έχω αγαπημένο χρώμα αλλά γενικά μου αρέσουν τα χτυπητά χρώματα οπότε από τα πράσινα θα διάλεγα όντως αυτό το βατραχί. Αλλά δεν καταλαβαίνω, αν το άσπρο δείχνει πίστη και το μαύρο ερωτισμό, το ασπρόμαυρο δεν θα έπρεπε να δηλώνει μια γκόμενα (ή γκόμενο) που δεν τσιλιμπουρδίζει? Η σοβαρότητα είναι βαρετή αρετή (μου θυμίζει Δημήτρη Μυράτ). Η ζέβρα δηλαδή είναι το σοβαρότερο ζώο? Κι ο Pepé Le Pew?


Θα το σχολιάσω αυτό στις 14 Ιανουαρίου
Ε ας πάρει την ειλικρίνεια την δική σου και την δική μου ευαισθησία μάλλον υπερευαισθησία ο Αη Βασίλης και ας μας φέρει μια βαλίτσα με λεφτά για ανταλλαγή, τι θα χάσει και αυτος αλλά δεν το βλέπω20221214_172200.jpg
 
κριός...όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη (ελπίζω γιατί μπορεί να χάσω και στα δυο)
 
Με πέτυχε! Δεν φταίω εγώ (καλά, φταίω λίιιγο κι εγώ), φταίει το αυτοκίνητο. Διότι δεν μπορώ να δω τη μουσούδα του μπροστά. Για κάπου 16-17 χρόνια είχα ένα ωραιότατο Toyota Camry μοντέλο του 1998 κάπως σαν αυτο (το είχα πάρει ελαφρά μεταχειρισμένο). Το κάτω μέρος του παραθύρου του οδηγού ήταν παράλληλο προς το δρόμο και μπροστά έβλεπα την άκρη του καπό κι έτσι ήξερα πού να σταματήσω.
1671289897768.png
Κάποτε όμως εξεμέτρησε το ζην, και μετά από ενδελεχή έλεγχο της αγοράς ξαναπήρα ένα ελαφρά μεταχειρισμένο Camry, μοντέλο 2015 (τελικά το ρητό "όσοι έχουν Camry ξαναπαίρνουν Camry ίσχυσε στην περίπτωσή μου)
1671290348766.png
και είναι μεν πολύ καλό αυτοκίνητο αλλά η μουσούδα του καμπυλώνει μπροστά και δεν μπορώ να δω το τέλος της και μου είναι αδύνατο να εκτιμήσω την απόσταση από το προηγούμενο αυτοκίνητο. Σταματάω νομίζοντας ότι είμαι έτοιμος να κοπανήσω το μπροστινό αυτοκίνητο και όταν βγαίνω έξω βλέπω ότι είχα ένα μέτρο χώρο. Επίσης όπως βλέπετε τα παράθυρα κατηφορίζουν. Πριν μου αρκούσε να παρκάρω παράλληλα στη διαχωριστική γραμμή από τη διπλανή θέση. Τώρα πρέπει να υπολογίσω γωνία. Το αποτέλεσμα είναι να παρκάρω θεόστραβα και σε μεγάλη απόσταση από το πεζοδρόμιο / μπροστινό αυτοκίνητο, οπότε τα οπίσθιά μου εξέχουν. Κι αυτό είναι όταν απλώς χώνομαι με τη μούρη σε θέση παρκαρίσματος, το ευκολότερο παρκάρισμα δηλαδή. Όταν πρέπει να παρκάρω παράλληλα στο πεζοδρόμιο ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα... φρίττω και μόνο με την ιδέα. Δεν έχει χρειαστεί να το κάνω δεκαετίες. Δεν ήμουνα ποτέ τσακάλι, αλλά τα 2 χρόνια που οδηγούσα στην Ελλάδα το οικογενειακό αυτοκίνητο τα κουτσοκατάφερνα. Αλλά έχω χάσει και τη λίγη ικανότητα που είχα τότε. Οπότε και το 2% που λέει πολύ είναι. Κυμαίνομαι μεταξύ τοξότη και ζυγού.
 
Αν συνδυάσω το ζώδιο (2%) με τον ωροσκόπο (0,0001%/) είμαι τρισάθλια στο παρκάρισμα. Υπερβολή; Μάλλον ναι, γιατί υποτίθεται ότι όσο μένεις σε γειτονιά σαν τη δική μου και δεν διαθέτει η πολυκατοικία σου χώρο για να το αφήνεις ή δεν το παρκάρεις σε ένα από τα (πανάκριβα) ιδιωτικά πάρκινγκ της περιοχής, κάποια στιγμή μαθαίνεις να παρκάρεις και στα πιο δύσκολα σημεία (ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα με απόσταση 8 εκ. από το μπροστινό και 5εκ. από το πίσω, ανάμεσα σε δύο αμετακίνητους κάδους, με κάγκελα στο πεζοδρόμιο από την πλευρά του οδηγού, ανάμεσα σε δύο δέντρα και ανεβασμένος στο πεζοδρόμιο από τη μια πλευρά γιατί αυτό ισχύει για τις στενές κάθετες οδούς στην Πατησίων αλλιώς κλαις τους καθρέπτες σου κλπ.). Όμως θα συμφωνήσω με τον ελέφαντα για τα αυτοκίνητα με την καμπυλωτή μούρη και τα παράθυρα που κατηφορίζουν. Κάποτε που είχα για χρόνια ένα ταπεινό Nissan micra το οποίο έμοιαζε με τα αυτοκινητάκια των playmobil (αλλά απεδείχθη σκυλί) και που είχε ευθείες γραμμές τόσο στη μουσούδα όσο και στα παράθυρα, ήμουν άσσος στο παρκάρισμα. Άσε που χωνόταν παντού λόγω μεγέθους. Τώρα που έχω ένα εξίσου ταπεινό αλλά αρκετά πιο μοντέρνο σε εμφάνιση ιμπιζάκι, κάθε φορά νομίζω ότι έχω παρκάρει θεόστραβα και γι' αυτό φταίει και η μούρη του και τα παράθυρά του. Και μετά ρίχουμε το φταίξιμο στα ζώδια...

k11.jpg
100065643


Σοβαρά τώρα, όσο και να αγαπώ την ντιζαϊνιά, τα 3+ λεπτά που ξοδεύω παραπάνω για να παρκάρω το δεξί αμαξάκι όπως πρέπει θα μπορούσα να τα εκμεταλλευτώ πιο εποικοδομητικά.
 
Τι 10τοις εκατό λέει, εγώ φοβάμαι και να οδηγήσω ακομα
 
Πίσω
Μπλουζα