Τι παρατσούκλι είχατε μικρός;

Nemo είπε:
Σαν πολλοι τερματοφυλακες μαζευτηκανε ... Αν συνεχισουνε να ξεφυτρωνουν μ αυτο το ρυθμο στο τελος στο 5χ5 ειναι ποιο πιθανο να παιξουνε χαντμπολ...

Τι Γκρομπελαρ και Ζ.Μ.Πφαφ μου λετε τωρα .

Κανεις που να τον αποκαλουσανε Ντασαεφ ????
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
εμένα!!! ρινάτ φορ έβερ!!!!
 
Τα περισσότερα παρατσούκλια πάντως έβγαιναν απο το επίθετο το οποίο παρέπεμπε σε αστίες και κοροϊδευτικές καταστάσεις καθώς και απο χαρακτηριστικά της εμφάνισης του καθενός .

Εμένα 2 μου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό, απο τα χρόνια του δημοτικού κυρίως, κανένα απο αυτά δεν είναι δικό μου :D :

Πόντικας είναι το ένα για ένα φίλο που είχε τεράστια και πεταχτά αυτιά,

Μοχλός το άλλο για ένα κολλητό που ήταν τόσο αδύνατος και ψηλός.
 
!

Εμένα με λέγανε "Γουϊλτζερ" στη Δευτέρα και τρίτη Γυμνασίου γιατί είμουν έπαιζα μπάσκετ και είμουν ψηλός, ξανθός και άχαρος σαν τον παίκτη του Άρη τότε.

Πιο πριν με φωνάζανε " Μοκέτας" λόγω του ότι σύχναζα στο Playroom της πολυκατοικίας που έμενα και παίζαμε εκεί Ατάρι, Playmobile, πινγκ πονγκ και επιτραπέζια..

To πιο πρόσφατό μου που με ακολουθάει και στις μέρες μας :rolleyes: είναι το "Θαμώνας" ή "Thamon"...αυτό μου το βγάλανε οι φίλοι μου γιατί όταν δίναμε κάπου ραντεβού έξω σε μπαρ, εγώ πήγαινα από τους πρώτους και συνήθως έπινα ήδη ποτό μέχρι να καταφθάσουν οι υπόλοιποι, και καμιά φορά είχα ήδη γνωρίσει και την bartender....
 
Βούδας - Στο σχολίο λόγο όγκου

Καυκαλινός - Στη ρόδο λογο του επι8ετου - Κεφαλληνός - καυκαλο = κεφάλι

σκαντζοχοιράκι - το έτερο ήμισι :biglaugh:
 
Ενας απο τους πρωτους προπονητες που ειχα στο μπασκετ με φωναζε "τσιμπιδακια" γιατι ημουν απιστευτα λεπτος και ψηλος. Τωρα πως του ειχε ερθει αυτο ακομη και σημερα δε μου βγαζει λογικη!
 
Ακου Τσιμπιδάκιας..... :D :D
 
μόνο η μάνα μου, μια ζωή μ έλεγε "πνεύμα αντιλογίας"!!

τα τελευταία χρόνια άνθρωποι που με ξέρουν καλά, μεταξύ τους με λένε "dirty mind" αλλά, στον λόγο μου, δεν ξέρω γιατί...

:angel2:
 
Μικρος ειχα προσπαθησει να 'επιβαλλω' στους αλλους διαφορα παρατσουκλια για μενα, αλλα μαλλον αυτα δεν ισχυουν, ε; :)

Το πρωτο παρατσουκλι που θυμαμαι οτι με απεκαλεσε καποιος ηταν 'Μικυμάου', στη Β' Γυμνασίου, επειδή λέει συμπεριφέρομαι σαν καρτούν.

Απο τότε είχα διάφορα παρατσούκλια, αλλά χρόνια μετά, στο στρατό, κάποιος άλλος μου έιπε το ίδιο!!!

Σημειωτέον, έχω σπουδάσει σκιτσογράφος :Ρ
 
Καταρχήν να ενημερώσω οτι στο χωριό μου έχουν παρατσούκλι ακόμα και οι πέτρες.

Και επισκέπτης να έρθει κάποιος, αν μείνει καμιά βδομάδα κάτι θα του κολλήσουν.

Έτσι λοιπόν, το οικογενειακό μου παρατσούκλι είναι: Κωσταπάλλας (με ρίζες στην Τουρκοκρατία για κάποιον προπαππού Κώστα Κυριαζή ο οποίος τράβηξε το γιαταγάνι του (την "Πάλλα" του) και έσφαξε έναν Τούρκο Αγά της περιοχής όταν συναντήθηκαν στη μέση μιας γέφυρας και εκείνος (άκουσων άκουσων) του ζήτησε να κάνει πίσω για να περάσει αυτός πρώτος.

Το παιδικό μου παρατσούκλι (από τους κολλητούς): Γκρινιάρης (αυτός απ' τα στρουμφάκια ντε) γιατί μια ζωή έβρισκα κάτι για να γκρινιάζω.

Και το ποδοσφαιρικό μου παρατσούκλι (έχει πλέον ξεχαστεί): Αλεξανδρής ή Αλέκος, επειδή σημάδευα με μεγαλύτερη επιτυχία τα αντίπαλα δοκάρια παρά τα αντίπαλα δίχτυα (με το κορυφαίο από εκτέλεση πέναλντυ: δεξί δοκάρι - αριστερό δοκάρι - δεξί δοκάρι - γκολ).

Πάντως να ενημερώσω την παρέα οτι κι εγώ από τερματοφύλακας ξεκίνησα (μέχρι τα 12) οπότε και με έβαλαν μέσα λόγω ανάγκης και τελικά δεν ξανα-έπαιξα τέρμα ποτέ!
 
Άλλο ένα παρατσούκλι που μου είχαν κολλήσει (τα θυμάμαι ένα - ένα) ήταν "Το παιδί της Βαβούρας", καθότι ήμουν γνωστός κομιξάς και ειδικά γνωστός για την τεράστια συλλογή "ΒΑΒΟΥΡΑΣ"!
 
Κατσουλάκι (γατί ) και Ζωντόβολο (ακόμα και τώρα)

 


Πάντως το Juanita (αν και δεν είναι παρατσούκλι) έχει καθιερωθεί εδώ και χρόνια ακόμα και στο χώρο εργασίας .

 


(ενίοτε παίζει και το Ψωνάρα γαι τη μεγάλη ιδέα που έχω για τον εαυτό μου!!!)
 
ZORBA ήταν το παρατσούκλι στο σχολειο (φταίει το EXOLON στον Αmstrad!!)

ενώ στην σχολή με λέγανε προεδρο (λόγω της συνδικαλιστικής μου δράσης)
 
εεε.....pits.....από το επώνυμο και πρίν κανα χρόνο εξελίχθηκε σε pitsunami! :silly:
 
Ούφο.

Γιατί η δεκαετία των 80's δεν συγχωρούσε σε καμία περίπτωση την ενασχόληση με τους υπολογιστές. Οποιοσδήποτε κατείχε υπολογιατή, ήταν πωρωμένος και τότε δεν είμασταν και πολλοί.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τις ατάκες των "συμμαθητών".

"Τι καιρό κάνει στον Άρη ρε;"

"Ρε σούπερ καίει ο ιπτάμενος δίσκος σου ή παίρνει και απλή"

"Ρε Ούφο, σου πέσαν τα κλειδιά του διαστημοπλοίου"

"Ρε έρχονται τα ούφο, πρέπει να προσγειώθηκε ο δίσκος πριν λίγο"

Φυσικά ολόκληρη η ομάδα των κομπιουτερόβιων είχε το κοινό αυτό παρατσούκλι. Είναι πάντως, όντως απολαυστικό να βλέπω την εξέλιξη ορισμένων "εξυπνάκηδων" της εποχής. Λόγω δουλ... συγνώμη, εργασίας, τους συναντώ συχνά όταν έρχονται να βγάλουν πιστοποιητικά στο Δήμο μου.

Η φάση είναι ότι πρότεινος είχα δει ένα κάφρουλα που μου την έμπαινε στο σχολείο πολύ άσχημα. (Μου την έβγαινε με κόκκινο που λένε). Δεν με αναγνώρισε και με ρώτησε που είναι το Δημοτολόγιο.

"Πρώτο νεφέλωμα δεξιά" του απάντησα. Ανάθεμα αν ξέρει τι εστί νεφέλωμα βέβαια...........
 
Το'φερες από δώ, το'φερες από κει, το γαργάλησες το θέμα, αλλά τί παρατσούκλι είχες, δε μας είπες... :D
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα