Τι πιστεύατε μικροί για τον κόσμο γύρω μας;

Λοιπον...

1 Ο ελληνικος στρατος ηταν ο ηρωικοτερος και καλυτερος σε ολο τον κοσμο

2 Ολα τα προιοντα που αγοραζαμε ηταν φτιαγμενα στην Ελλαδα, τωρα γιατι ειχαν περιεργα ονοματα ηταν ενα μυστηριο.

3 Τα επαγγελματα ηταν απλα ζητημα επιλογων και ολοι επαιρναν οσα χρηματα τους ηταν απαραιτητα για να ζουν καλα με εξαιρεση τους σκουπιδιαρηδες. Οταν καποιος ηταν ψαρας το εκανε γιατι του αρεσε η θαλασσα και δεν ειχε καμια διαφορα με εναν πχ γιατρο ή δικηγορο.

4 Οι αστυνομικοι ηταν ηρωικοι τιμωροι του κακου και φιλοι του πολιτη, τον οποιο επρεπε να χαιρετανε στρατιωτικα.

5 Η τηλεοραση μπορουσε να βαλει επαναληψη ενα προγραμμα αν τους επαιρνες τηλεφωνο

6 Οι ηθοποιοι πραγματικα μπορουσαν να κανουν ολα αυτα τα απιθανα κολπα.

7 Η Ελλαδα ηταν η καλυτερη χωρα στην γη. Επισης στις αλλες χωρες οι κατοικοι φορουσαν παραδοσιακες ενδυμασιες και ειχαν τελειως διαφορετικα αγαθα και κουλτουρα.
 
..αν πω τι πιστευα θα επεμβει αυτεπαγγελτα ο ψυχαναλυτης.

Αξιζει να πω,σ αυτο το κλιμα,τι πιστευει γνωστος μεταλλοπατερας,DJ,πρωην παραλιγο ροκσταρ, πρωην κλαμπουχος..

Ειχαμε φτασει σχεδον σε καυγα θελοντας να με πεισει οτι ο Κοπερφηλντ ειναι αληθινος μαγος στην ανωτατη βαθμιδα!και αυτο στα μεσα της δεκαετιας που φευγει ,οχι στο δημοτικο.. :D
 
Λοιπόν.......

1. Όταν πήγαινα πρώτη δημοτικού και ήμουν απογευματινή, έβαζα τον παππού μου να με πηγαίνει στο σχολείο απο το πρωί, επειδή φοβόμουν οτι τα παιδιά του πρωινού, φεύγοντας απο το σχολείο θα έπαιρναν μαζί τους όλα τα..... γράμματα και δεν θα έμεναν καθόλου για μένα :eek:

2. Θεωρούσα πολύ άσχετο αυτόν που είχε δώσει όνοματα στους αριθμούς, αφού το 10 και το 11 δεν τα είχε <<βαφτίσει>> δεκαένα και δεκαδύο όπως το εικοσιένα και το εικοσιδύο κτλ, αλλά έντεκα και δώδεκα :eek: o_O
 
Δεν θυμαμαι , θυμαμαι οτι εμαθα να μην εμπιστευομαι τα φαινομενικα βρωσιμα υλικα απο πολυ νωρις ...παιδικο σταθμο πρεπει να δοκιμασα ενα κομματακι μυξας κολλημενο στο καρεκλακι...
 
είχα καταλάβει από πολύ μικρή γιατί εμείς στα νότια ειχαμε σχεδόν πάντα καλό καιρό ... ήταν γιατί μας σκέπαζε η βόρεια ελλάδα και έτσι μας προστάτευε ;)

όσα χρόνια κι αν έβλεπα ΕΜΥ απλά επιβεβαιωνόμουν!

επίσης η ελλάδα ήταν πολύ κούκλα όπως ήταν ολομόναχη στον χάρτη, χωρίς γείτονες, με μια μπλε θάλασσα γύρω-γύρω.

και κάθε φορά που κοβόταν απότομα το πρόγραμμα της τηλεόρασης και έβγαινε το μας συγχωρείτε ... διακοπή, περίμενα ν΄ακούσω ότι είχαμε πόλεμο,

τέλος άργησα να καταλάβω ότι ζούμε όλοι κάτι σε Truman Show :eek:
 
Ξέρετε όλοι πως ανέκαθεν απαντούμε οι στρεσσαρισμένοι μεγάλοι στην επίμονη ερώτηση των παιδιών, " πού θα πάτε;"-για να τους κόψουμε τη φόρα-

Λοιπόν, πίστευα ακράδαντα μικρή, πως υπήρχαν κάποια πανέμορφα, σπουδαία μέρη, όπου οι μεγάλοι πήγαιναν μοναχοί τους και μας στερούσαν τη χαρά να τα δούμε κι εμείς από κοντά.

Έτσι.................

προσμονούσα να με πάρουνε μαζί τους κάποτε "στα γαιδούρια"...........

ευχόμουν μια φορά έστω να με πάνε βολτίσα "στα τσακίδια"...........

...και είχα μια πελώωωωρια λαχτάρα να βρεθώ "στο Ταμ-Τουμ για μαιμούδες"!
 
Clemence είπε:
επίσης η ελλάδα ήταν πολύ κούκλα όπως ήταν ολομόναχη στον χάρτη, χωρίς γείτονες, με μια μπλε θάλασσα γύρω-γύρω.
Και εγω!!!!! :D :D:D Οταν ημουν μικρη νομιζα οτι η Ελλαδα μας ηταν ενα μεγααααλο νησι!!!

Και οτι ολοι οι μπαμπαδες του κοσμου ηξεραν να μαγειρευουν πολλα και ωραια φαγητα οπως ο δικος μου!!!

Φανταστειτε το σοκ μου οταν ειδα την Ελλαδιτσα μικρουλα επανω στον χαρτη και οταν ανακαλυψα οτι δεν ξερουν να μαγειρευουν ολοι οι αντρες :eek: o_Oo_O

Ακομα να συνελθω... :xm:
 
Το σοκ αυτο που λες Αναστασια μου, το παθαινουν πια οι αντρες, μιας και οι γυναικες δεν ξερουν πλεον να μαγειρευουν..!!!!! Και ενταξει που εσυ το επαθες το σοκ αυτο μικρη, για σκεψου εμας που το μαθαινουμε-παθαινουμε μετα τον...γαμο???

:D
 
Ένα αντίστοιχο σοκ είχα πάθει φοιτητής, όταν είχαμε πάει 6-7 άτομα σε ένα εξοχικό και ανακάλυψα ότι καμμία από τις 3 κοπέλες της παρέας δεν ήταν σε θέση να πλύνει τα πιάτα ζεσταίνοντας νερό σε κατσαρόλα (ήξεραν μόνο το σύστημα "άσε την βρύση να τρέχει" και έπρεπε να τους δείξουν τα αρσενικά της παρέας. :p

ΥΓ: makisimos, εκ μέρους των πολλών δεινοπαθούντων παντρεμένων που την βγάζουν με μακαρονάδες μόνο σαν homemade φαγητό, μόλις πήρες ένα nomination! :)
 
Τι πιστεύατε μικροί για τον κόσμο γύρω μας;

Ότι υπήρχανε καλοί και κακοί,πρίγκιπες,βασιλοπούλες και κακές μάγισσες.Επίσης ότι τα παιχνίδια ζωντανεύουν το βράδυ και παίζουν μόνα τους.
 
πίστευα πως αν τραβήξω το καζανάκι και κάθομαι ακόμα στην λεκάνη θα με πάρει το νερό στον βόθρο.Επίσης πίστευα πω κάποια στιγμή ένα φίδι θα βγεί απ'την λεκάνη να με φάει.

Όταν γεμιζε η μαμά μου την μπανιέρα νερό, αν τραβούσε την τάπα θα με πάρει η δίνη στον βόθρο(ρε μανία με τον βόθρο!)

Πίστευα πως ήμουν υιοθετημένο γιατί ο αδελφός μου μου είπε ένα βράδυ "εμπιστευτικά" πως άκουσε τους γονείς μας να λένε πως με είχαν αφήσει έξω απ την πόρτα σε ένα καλάθι.

Πιστευα πως αν κουκουλωθώ, δεν θα με βλέπει το τέρας που θα ερχόταν να με αρπάξει.

Πίστευα πως ο μπαμπάς μου θα χωρίσει την μαμά μου και θα παντρευτεί εμένα όταν μεγαλώσω, και η μαμά μου θα παντρευόταν τον αδελφό μου (τσ τσ τσ)

πιστευα πολλά...τώρα δεν πιστευω σε τίποτα ;)
 
leykh είπε:
πίστευα πως αν τραβήξω το καζανάκι και κάθομαι ακόμα στην λεκάνη θα με πάρει το νερό στον βόθρο.Επίσης πίστευα πω κάποια στιγμή ένα φίδι θα βγεί απ'την λεκάνη να με φάει.
Όταν γεμιζε η μαμά μου την μπανιέρα νερό, αν τραβούσε την τάπα θα με πάρει η δίνη στον βόθρο(ρε μανία με τον βόθρο!)

Πίστευα πως ήμουν υιοθετημένο γιατί ο αδελφός μου μου είπε ένα βράδυ "εμπιστευτικά" πως άκουσε τους γονείς μας να λένε πως με είχαν αφήσει έξω απ την πόρτα σε ένα καλάθι.

Πιστευα πως αν κουκουλωθώ, δεν θα με βλέπει το τέρας που θα ερχόταν να με αρπάξει.

Πίστευα πως ο μπαμπάς μου θα χωρίσει την μαμά μου και θα παντρευτεί εμένα όταν μεγαλώσω, και η μαμά μου θα παντρευόταν τον αδελφό μου (τσ τσ τσ)

πιστευα πολλά...τώρα δεν πιστευω σε τίποτα ;)
χαχαχαχαχαχα ειχα πει στον αδερφο μου πως τον πηραμε απ τους γυφτους
 
Πίστευα ότι αν τρέξω προς τα πίσω πολύ γρήγορα θα πετάξω. Οταν το δοκίμαζα και δεν τα κατάφερνα, έφταιγε συνήθως η ταχύτητα (δεν είχα αναπτύξει αρκετή) ή κάποιο εμπόδιο που έπεφτα πάνω. Πάντως σίγουρα γίνεται, απλά δεν τα κατάφερνα πάντα για κάποιο λόγο.... Επίσης, αν πέσεις από το γκρεμό και κουνήσεις πολύ γρήγορα τα χέρια θα πετάξεις. Δεν το δοκίμασα ποτέ, γιατί κανένας γκρεμός "δεν ήταν ο κατάλληλος" (ευτυχώς:nervous:). Επίσης αν τρέξεις με μια σταθερή ταχύτητα και πηδήξεις και κουνήσεις γρήγορα τα χέρια και το επαναλάβεις δυο τρεις φορές, θα πάρεις φόρα και θα πετάξεις.

Ξέρω... το θέμα μου ήταν το ίδιο, αλλά μάλλον με προβλημάτιζε πολύ ως παιδί. Στον ύπνο μου πάντα τα κατάφερνα, αλλά ποτέ στον ξύπνιο :xm:
 
Όταν άκουγα στην τηλεόραση για το Μέγαρο Μαξίμου νόμιζα ότι βγαίνει απο κάποιον Μέγα Ρομάξιμο :D :D:D.Και ακόμα μία φίλη μου νόμιζε ότι η jennifer lopez λεγόταν τζένη φερλόπεζ :D :D:D
 
Κι εγω νομιζα οτι λεγοταν Ελίζα Μπεθτέιλορ ;)
 
mytinyworld είπε:
Πίστευα ότι αν τρέξω προς τα πίσω πολύ γρήγορα θα πετάξω. Οταν το δοκίμαζα και δεν τα κατάφερνα, έφταιγε συνήθως η ταχύτητα (δεν είχα αναπτύξει αρκετή) ή κάποιο εμπόδιο που έπεφτα πάνω. Πάντως σίγουρα γίνεται, απλά δεν τα κατάφερνα πάντα για κάποιο λόγο.... Επίσης, αν πέσεις από το γκρεμό και κουνήσεις πολύ γρήγορα τα χέρια θα πετάξεις. Δεν το δοκίμασα ποτέ, γιατί κανένας γκρεμός "δεν ήταν ο κατάλληλος" (ευτυχώς:nervous:). Επίσης αν τρέξεις με μια σταθερή ταχύτητα και πηδήξεις και κουνήσεις γρήγορα τα χέρια και το επαναλάβεις δυο τρεις φορές, θα πάρεις φόρα και θα πετάξεις. Ξέρω... το θέμα μου ήταν το ίδιο, αλλά μάλλον με προβλημάτιζε πολύ ως παιδί. Στον ύπνο μου πάντα τα κατάφερνα, αλλά ποτέ στον ξύπνιο :xm:
Και εγώ μια από τα ίδια, με την διαφορά πως θα μπορέσω να πετάξω κουνώντας τα χέρια μου πάνω-κάτω, αν χοροπηδάω στο κρεββάτι μου, ή σε κάποιο άλλο μαλακό στρώμα. #)
 
Απ' οταν εμαθα πως η γη "κινειται" ειχα την εντυπωση, πως μιας και το εδαφος κινουνταν, αργα η γρηγορα και μεις, χωρις να κουνησουμε ποδι, θα φταναμε στον προορισμο μας.. καποια μερα.

Επισης.. πιστευα τα σπιτια με ολους τους μακρινους φιλους θα ερχοταν πιο κοντα μου
 
Πίσω
Μπλουζα