Τι χάθηκε και θα ήθελα να ξαναδώ.......

VAGBITH είπε:
3. Να ξαναδώ μέσα το σπίτι που γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, μόνο που τώρα ζουν άλλοι μέσα του. Μήπως να πάω να τους πω να με αφήσουν 10 λεπτά να μπω ή θα φάω ξύλο; :eek:
Τον ιδιο καημο εχω και γω και θα θελα τοσο πολυ να ξαναμπω μετα απο 40 χρονια σε αυτο το σπιτι. Αν και προ ετων γνωρισα την οικογενεια που μενει εκει, δεν προχωρησε η υποθεση. Προπερσι φιλος, μελος του retromaniax, που ειναι ιδιοκτητης του αποπανω ακριβως διαμερισματος, απο το διαμερισμα των παιδικων μου χρονων, με εβαλε μεσα και τουλαχιστον ειδα ενα χωρο ομοιο, εστω και αδειο.
 
Ευπαλίνος είπε:
Τον ιδιο καημο εχω και γω και θα θελα τοσο πολυ να ξαναμπω μετα απο 40 χρονια σε αυτο το σπιτι. Αν και προ ετων γνωρισα την οικογενεια που μενει εκει, δεν προχωρησε η υποθεση. Προπερσι φιλος, μελος του retromaniax, που ειναι ιδιοκτητης του αποπανω ακριβως διαμερισματος, απο το διαμερισμα των παιδικων μου χρονων, με εβαλε μεσα και τουλαχιστον ειδα ενα χωρο ομοιο, εστω και αδειο.
Πάλι καλά, έστω κι έτσι κάτι είδες... Εγώ τι να πω που το δικό μου ήταν μονοκατοικία???? :(
 
Χάθηκε η αισιοδοξία και η δημιουργικότητα της δεκαπενταετίας 80-95, που είχαν αφήσει το στίγμα τους στην τεχνολογία, στις τέχνες στην εξέλιξη της κοινωνίας γενικότερα. Από εκεί κι έπειτα τα πάντα ήταν μια ματαιόδοξη φούσκα...
 
Δε ξέρω αν αυτό είναι το κατάλληλο τοπικό, αλλά ενδεχομένως το παρακάτω κείμενο να δίνει απαντήσεις στο παρόν θέμα. (τουλάχιστον σε μερικά σημεία του ταυτίζομαι ιδιαίτερα).

Πράγματα που κάναμε έστω μια φορά με τους γονείς μας στην Αθήνα των 70s και των 80s
- Πήγαμε οικογενειακώς σε κατάστημα χαλιών να πάρουμε "μοκέτα". - Μας σύρανε σε κουτούκι στους Θρακομακεδόνες όπου έπαιζε Σαββόπουλο και όλοι φάγανε κοκορέτσι. Εμείς φάγαμε τηγανιτές πατάτες. Οι γονείς κι οι φίλοι τους μιλούσαν για πολιτικά. - Μας πήγανε Κυριακάτικη εκδρομή στο φράγμα του Μαραθώνα (και μετά μας σύρανε σε κοντινό κουτούκι) - Πήγαμε Χριστούγεννα στο Μινιόν και είδαμε τις κούκλες στη βιτρίνα να κουνιούνται σαν καθυστερημένες. - Πήγε η μάνα μας για ψώνια στο Μινιόν και μας έσυρε μαζί της στο καφέ στον πάνω όροφο να πιει καφέ - Πήγε η μάνα μας για ψώνια στο Κολωνάκι και μας έσυρε μαζί της στο Ντόλτσε για καφέ - Μας αγόρασαν Σουμπούτεο απο το Μινιόν - Μας αγόρασαν πειρατικό του Πλειμομπιλ απο την Αμερικάνικη Αγορά - Μας αγόρασαν Adidas Tango Espaρa 82 απο τον Κατράντζο - Μας πήγανε στον Πανελλήνιο να μας γράψουν στο τένις ή το μπάσκετ - Μας πήγανε Σαββατιάτικη βόλτα για καφέ στ' Αστέρια της Γλυφάδας - Μας πήγανε στο Ροντέο στη Γλυφάδα οπού χαθήκαμε έντρομοι στο λαβύρινθο με τους καθρέφτες. - Μας πήγανε να δούμε τον Μιχάλη το Σφυρίχτρα στο θέατρο της Ξένιας Καλογεροπούλου. Μετά αγοράσαμε και το σάουντρακ σε δίσκο. - Μας πήγανε στην Τενεκεδούπολη στο Μουσείο και αναρωτηθήκαμε αν οι τενεκέδες κουνιούνται μόνοι τους ή αν τους κουνάει κάποιος από πίσω. - Μας πήγανε Κυριακάτικη μονοήμερη στο Ναύπλιο. - Μας πήγανε Κυριακάτικη μονοήμερη στη Χαλκίδα - Μας πήγανε για χιονοπόλεμο στην Πάρνηθα και την Πεντέλη - Μας πήρανε τον Τρελαντώνη και το Καπλάνι της Βιτρίνας από το βιβλιοπωλείο της Εστίας - Μας γράψανε στη Γαλλική Ακαδημία της Μασσαλίας (που τώρα είναι δικηγορικό γραφείο), αλλα εμείς κάναμε κοπάνα για να αγοράσουμε παιχνίδια για το Spectrum απ' την "Ελένη Κουνάνη Computers" στη Στουρνάρη. - Μας πήγανε στο Cat Computers στην Ιπποκράτους να μας πάρουνε Spectrum. - Μας πήγανε να δούμε το Ε.Τ στο σινε Γρανάδα και ολο το υπόλοιπο βράδυ επαναλαμβάναμε αυτιστικά "ΕΤ phone home". - Μας σύρανε και στο Αττικόν στο Κράμερ εναντίον Κράμερ που δεν ήταν ακριβώς για παιδάκια. - Γυρίσαμε Κυριακή απόγευμα απο εκδρομή στο Σούνιο ακούγοντας Αθλητική Κυριακή στο ραδιόφωνο του αμαξιού. - Συνδέσαμε έτσι για πάντοτε το τζινκγλ της Αθλητικής Κυριακής με το άγχος του σχολείου τη Δευτέρα - Μας πήγανε σε σπίτι φίλων τους όπου το κομπλεξικό παιδάκι τους δεν μας έδινε να παίξουμε με το handheld Donkey Kong τους - Μας πήγανε να πάρουμε ποδήλατο στον Τσιρίκο στο Φάρο Ψυχικού - Μας σύρανε σε απογευματινό καφέ στο Blue Bell που δεν υπάρχει πια, στην πρώτη πλατεία του Ψυχικού - Μας πήγανε στο Ωδείο να μάθουμε κάνα όργανο αλλα εμείς ακούγαμε Duran Duran. - Μας σύρανε μαζί τους σε προεκλογική συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως. - Μας πήγανε στην Έκθεση Βιβλίου του Πεδίου του Άρεως όπου θέλαμε να αγοράσουμε Παρά Πέντε αλλά ήταν για ενήλικες. - Μας πήγανε στη Λεωφόρο κι είδαμε από κοντά τον Σημαιοφορίδη να βαράει αράουτ στα ...... - Βάλανε κι άκουσαν μαζί μας τον καινούριο δίσκο του Χαρυ Κλυν στο σαλόνι - Μας πήγανε στον Εθνικό Κήπο και ταΐσαμε τις πάπιες - Μας πήγανε στην Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς όπου βαρεθήκαμε τη ζωή μας. - Μας πήγανε σ' αυτήν την έκθεση κεραμικών στο Μαρούσι πάνω στην Κηφισίας και βαρεθήκαμε τη ζωή μας. - Μας πήγανε στην Καπριτσιόζα στην Κηφισιά και φάγαμε burger. - Μας πήγανε στον Pappas στην Κηφισιά και φάγαμε πίτσα - Μας πήγανε στον Κωστάρα στην Αλεξάνδρας και φάγαμε μπιφτέκια. - Μας πήγανε στο Βάρσο για γαλακτομπούρεκο - Μας πήγανε Σάββατο μεσημέρι στο ΑΒ του Ψυχικού και πήραμε αυτο τό φοβερό ολόκληρο κοτόπουλο με την τραγανιστή πέτσα - Μας πήρανε γάλα σε συσκευασία πυραμίδας απο το σουπερμαρκετ - Μας πήγανε στο Πολυτεχνείο κι αφήσαμε λουλούδι στο μεγάλο κεφάλι. - Μας πήγανε σε γιορτή εργατικής πρωτομαγιάς στο Ζάππειο όπου έπαιζε Φαραντούρη και τρομάξαμε. - Μας πήγανε στην υπόγα Ηρακλείτου και Σόλωνος και μας πήρανε Λακόστ - Μας πήγανε στο Μούγερ και πήραμε Κικερς Πηγή: www.lifo.gr
Aπό τoν Δημήτρη Καραίσκο Πηγή: www.lifo.gr
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
...το χαμόγελο απο τα χείλη των ανθρώπων που τα τελευταια χρόνια στη χώρα μας έχει χαθει
 
[edited] εκτός θεματολογίας / offtopic




2) Τα συντριβάνια και τα φυτά, στην Πλατείο Ομονοίας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
exetlaios είπε:
[edited] εκτός θεματολογίας / offtopic2) Τα συντριβάνια και τα φυτά, στην Πλατείο Ομονοίας.
[edited] εκτός θεματολογίας / offtopic

Όσον αφορά το 2ο, δεν τα πρόλαβα ποτέ (ή δεν τα γνώρισα ποτέ καθότι μη-οπαδός του κέντρου) αλλά η εικόνα και μόνο μου προκαλεί μια ανεξήγητη νοσταλγία. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα τόσο απωθητικό (πλέον) μέρος να έχει συντριβάνια και πράσινο. Μακάρι πάντως αν κάποτε να υπήρξε έτσι να ξαναγίνει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μήπως είναι έξω από το σκοπό αυτού του post να καταφεύγουμε σε ακρότητες; Μήπως έχει μόνο την έννοια της "γλυκιάς" νοσταλγίας;

Γιατί και κάποιος άλλος π.χ. θα μπορούσε να πει "τη θανατική ποινή" σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ή "τη 17 Νοέμβρη" !

Με όλο το σεβασμό !
 
Έγινε μια πολύ άστοχη τοποθέτηση.

Ας μη βγούμε άλλο εκτός θέματος παρακαλώ - είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε.

Ας προχωρήσουμε λίγο παρακάτω, ontopic αυτή τη φορά και κλασικά, όλα τα offtopics θα καθαριστούν.
 
Θα ηθελα να σας δω να ξαναβλεπετε ολα αυτα που αναφερατε..και που πολλα απο αυτα ισχυουν και για μενα...

Και ακομα....θα ηθελα να ξαναδω το αυτοκινητο που ειχαμε οταν ημουνα μικρος....

Μας το κλεψανε γυφτοι εξω απο το συνεργειο και το πηγανε για λιωσιμο...και ειχα σκοπο να το αναπαλαιωσω...

Η φωτο που εχω ειναι απο το διαφημιστικο της εποχης, το βρηκα και το κρατησα...

Αυτο το θεμα χτυπησε "αρτηρια"...με ενοχλει πολυ οταν σκεφτομαι αυτο το αυτοκινητο...

P1080548.jpg
 
Το Μινιόν που χανόμουνα με τόση ευτυχία όταν ήμουν κοριτσάκι...

Το ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ που αγόραζα όλες μου τις φόρμες!!

Το πακμαν σε αυτά τα 'άθλια' ηλεκτρονικά (που όμως όλοι τα αγαπούσαμε)

Και γενικά την ζωή μας όπως ήταν την δεκαετία του 80....
 
Αυτά που θα ήθελα να ξαναδώ (αλλά δυστυχώς ο χρόνος είναι αμείλικτος):

1. Το γωνιακό μαγαζάκι της κυρά-Αθηνάς στη Νέα Ιωνία του Βόλου, όπου περνούσα ατέλειωτες ώρες αγοράζοντας και ανταλλάσοντας κόμικς και χαρτάκια...!!!

2. Το κίτρινο Ρενώ 4 TL του πατέρα μου, που το αγόρασε το 1981...!!!

3. Το άλμπουμ του Ταρζάν της Sweet Melody που το είχα συμπληρωμένο και μού το έσκισαν...!!! :cry:

Να είστε όλοι καλά με υγεία σωματική και ψυχική...!!!
 
Την τεράστια καρύδια στο σπίτι μας στο χωριό. Έκανε καταπληκτική σκιά. Τώρα που την κόψανε με ξυπνάει ο ήλιος που μπαίνει στα μάτια μου (δεν υπάρχουν παντζούρια) :(

Το σκύλο μου που πέθανε όταν ήμουν 12-13 χρονών. Ήταν βέβαια υπέργηρος.

Παλιές σειρές στην τηλεόραση, ξένες και ελληνικές.

Παλιά παιχνίδια, βιβλία και περιοδικά που πετάχτηκαν ή χάθηκαν σε μετακομίσεις.

Το πόσο πιο απλά ήταν τα πράγματα και για μας που ήμασταν παιδιά αλλά και για τους ενήλικες πιστεύω.
 
Η πυλωτή της πολυκατοικίας μας που ήταν άδεια και παίζαμε.Τώρα φούλαρε από αμάξια ο ένας να κλείνει τον άλλο.

Το πάρκο της γειτονιάς μου που τώρα μίκρυνε επειδή έχτισαν πολυκατοικία δίπλα.

Τα ψιλικαντζίδικα της γειτονιάς και τα αυτοκόλλητα που αγόραζα.Έχουν κλείσει τα πάντα τώρα.

Τα παιχνίδια και τα βιβλία μου...Τα πέταξε σχεδόν όλα η μάνα μου.Λίγα κατάφερα να σώσω.Τα φυλάω σαν κόρη οφθαλμού.
 
Ροντέο και Μίνι Γκόλφ στην παραλία του Παλιού Φαλήρου.

Τα παλιά σχεδιαστήρια NEOLT, τους ραπιντογράφους, τα LETRASET,τα STENCIL, τα ξυράφια που διορθώναμε τις λάθος γραμμές, τα πρώτα plotter με πεννάκια με τον ιδιαίτερο θόρυβο και ττις κινήσεις που έκαναν.

Τη μυρωδιά της φωτοτυπίας αμμωνίας.

Τους φωτοτυπικούς πολύγραφους. Το λογαριθμικό κανόνα (ποτέ οι συνεργάτες μηχανικοί δε μου έμαθαν πώς δουλεύει)

Πολλά ίσως υπάρχουν ακόμα αλλά το κόστος τα έχει κάνει απαγορευτικά.
 
ΦΖΠ1 είπε:
Ροντέο και Μίνι Γκόλφ στην παραλία του Παλιού Φαλήρου.Τα παλιά σχεδιαστήρια NEOLT, τους ραπιντογράφους, τα LETRASET,τα STENCIL, τα ξυράφια που διορθώναμε τις λάθος γραμμές, τα πρώτα plotter με πεννάκια με τον ιδιαίτερο θόρυβο και ττις κινήσεις που έκαναν.

Τη μυρωδιά της φωτοτυπίας αμμωνίας.

Τους φωτοτυπικούς πολύγραφους. Το λογαριθμικό κανόνα (ποτέ οι συνεργάτες μηχανικοί δε μου έμαθαν πώς δουλεύει)

Πολλά ίσως υπάρχουν ακόμα αλλά το κόστος τα έχει κάνει απαγορευτικά.
Θα σου βγαλω μια φωτο το σετ με τους ραπιντογραφους καποια στιγμη...
 
Χαιρετε. Ποσα χαθηκαν...και πρωτα πρωτα ο εαυτος μας του τοτε χαθηκε. Επισης η αισθηση οτι τα καλυτερα ειναι μπροστα μας, πως δεν μπορει να μην ερθουν. στιγμες εφηβικης ονειροπολησης, μια εκδρομη με το δημοτικο οπου ειχα ορκιστει στον εαυτο μου πως ηταν αδυνατον να διαρκουσε μονο μια μερα. το πρωτο γευμα σε γκουντυζ, το πρωτο καμακι που μου εκαναν ως νεαρο κοριτσι και καταλαβα οτι μαλλον το σωμα μου ειχε αλλαξει. Πεζοποριες κι αναβασεις στο βουνο το κατακαλοκαιρο. η μυρωδια απο το πρωτο μικρο μου πονυ ζωακι. Η αγαπημενη μου γατα. Καλοκαιρινες βραδιες κι εγω ξαπλωμενη στην ταρατσα του πατρικου σπιτιου να ρουφαω τον ουρανο μαζι με την ζεστη του τσιμεντου. Τα καλοκαιρινα μπαρακια κι η ατελειωτη προετοιμασια λες και θα εβγαινε η ντιβα. Κι αλλα πολλα.
 
Θα ήθελα να ξαναδώ τους γονείς μου νέους ...
 
....τους αστερίες που έβλεπα στη θάλασσα μικρή όταν πήγαινα για μπάνιο.
 
Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά όποτε διαβάζω αυτό το thread μελαγχολώ απίστευτα... Αρχίζω και σκέφτομαι πόσα και πόσα θα 'θελα να ξαναδώ μέχρι που τελικά δεν ξέρω τι να πρωτογράψω, ώσπου τελικά το αφήνω... sorry...
 
Πίσω
Μπλουζα