Ψυχοπλακωτικόοοο! (Θα μου πείτε, ποιο έργο το Ουίλλιαμς δεν είναι, με πιθανή εξαίρεση το "Τριαντάφυλλο στο στήθος"). Το είχα δει στο Εθνικό σε σκηνοθεσία Κακογιάννη με Μανωλίδου (που επέστρεψε στο θέατρο μετά από μακρόχρονη απουσία, οπότε ήταν η μοναδική ευκαιρία να τη δω και θα πήγαινα ακόμη κι αν διάβαζε τον τηλεφωνικό κατάλογο), Οικονομίδου, Χηνά, Κατρανίδη και ήταν πολύ καλή παράσταση, τόσο που ξέχασα ότι η Λάουρα ήταν η Πιπινέζα της Λιλιπούπολης. Αλλά ψυχοπλακωτικόοοοο!