Το Ρετιρέ - η δική σας πλοκή [fanfic]
- Έναρξη μίζας exetlaios
- Ημερομηνία έναρξης
)
DianaTheSuperstar91
RetroMaNiaC
- Joined
- 2 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 755
- Αντιδράσεις
- 226
Αν το Ρετιρέ έπαιζε Τετάρτες τότε, 10 Απριλίου του 1991, μέρα Τετάρτη τότε γεννήθηκα εγώ και είχε την ίδια μέρα Ρετιρέ, χα χα
Καλά φέτος πρώτη φορά δεν το βάζουν.
Η σκηνή που μ'αρέσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ
Δική μου πλοκή: Η Κατερίνα στο τράμ με κόσμο να κάθεται και να λέει θα κατέβω Καλαμάκι και την 10 άτομα που πάνε στην πλάζ βγαίνουν στην στάση και η Κατερίνα χάνει την στάση επειδή περίμενε να βγεί. Και λέει ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ, ΝΤΙΡΙ ΝΤΙΡΙ ΝΤΙΡΙ... ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!
Καλά φέτος πρώτη φορά δεν το βάζουν.
Η σκηνή που μ'αρέσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ
Δική μου πλοκή: Η Κατερίνα στο τράμ με κόσμο να κάθεται και να λέει θα κατέβω Καλαμάκι και την 10 άτομα που πάνε στην πλάζ βγαίνουν στην στάση και η Κατερίνα χάνει την στάση επειδή περίμενε να βγεί. Και λέει ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ, ΝΤΙΡΙ ΝΤΙΡΙ ΝΤΙΡΙ... ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!
DianaTheSuperstar91
RetroMaNiaC
- Joined
- 2 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 755
- Αντιδράσεις
- 226
exetlaios είπε:Παίζει να είσαι το νεαρότερο μέλος μας.
Καλωσήρθες στο φόρουμ !
Πως κατάφερες να κολλήσεις με εμάς του παλιόγερους-τριαντάρηδες ;
Εγώ είμαι λάτρης του retro, το internet μου έμαθε αυτές τις εποχές αλλά και μερικά πράγματα τα βίωσα κι ας ήμουνα και βρέφος και νήπιο!!!
tsalk
RetroDB Feeder
- Joined
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 3.720
- Αντιδράσεις
- 962
Δεν είναι η μικρότερη (υπάρχει και πιό μικρός) o kaly 13.exetlaios είπε:Παίζει να είσαι το νεαρότερο μέλος μας.
Καλωσήρθες στο φόρουμ !
Πως κατάφερες να κολλήσεις με εμάς του παλιόγερους-τριαντάρηδες ;
Πάντως είναι ευχάριστο να βλέπεις και πιό μικρούς (σε ηλικία) να έχουν αγάπη για πράγματα και καταστάσεις που δεν ζήσανε. Μπράβο παιδιά.
edit by tsalk Στραβωμάρα.......τώρα είδα το πόστ του Μάνου για τον μικρότερο φίλο μας
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπα, εγώ είμαι υο μικρότερο... 1992!!! μονο σε επαναλήψεις το έχς δει αλλα τόσες φορες που το έχει δείξει.....exetlaios είπε:Παίζει να είσαι το νεαρότερο μέλος μας.
Καλωσήρθες στο φόρουμ !
Πως κατάφερες να κολλήσεις με εμάς του παλιόγερους-τριαντάρηδες ;
Danailicious
RetroActive
- Joined
- 2 Ιουλ 2010
- Μηνύματα
- 248
- Αντιδράσεις
- 66
Έι, εγώ είμαι του '93! 
Έχω λιώσει πάντως με τα σενάρια. xD /emoticons/laugh@2x.png 2x" width="20" height="20" />
Ξαναζώ μαγικές στιγμές καλοκαιριού.
Έχω λιώσει πάντως με τα σενάρια. xD /emoticons/laugh@2x.png 2x" width="20" height="20" />
Ξαναζώ μαγικές στιγμές καλοκαιριού.
dimitri10b
RetroActive
- Joined
- 26 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 311
- Αντιδράσεις
- 60
Σκηνή 01: το σπίτι της Ελένης και του Ιάσωνα.
Πρωί, χτυπάει το κουδούνι. Ο Ιάσωνας με τις πιτζάμες ανοίγει την πόρτα. Εμφανίζεται η κυρία Θάλεια με ένα τάπερ.
-Καλημέρα Ιάσων!!! Ακόμα με τις πιτζάμες είσαι παιδάκι μου??? Πήγαινε στο μαγαζί, θα στο κλείσει εκείνο το ζαβλακωμένο…Η Ελένη που είναι???
(έχει ήδη μπει και κάνει επιθεώρηση του χώρου…)
-Καλημέρα κυρία Θάλεια!!! Άρχισες ακόμα δεν ήρθες??? Η Ελένη έχει πάει στο γραφείο…
-Σήμερα μέρα που είναι??? Έλα κάθισε να φας!!! σου έχω φτιάξει τηγανίτες που σου αρέσουν…δεν κάνει να πίνεις καφέ με άδειο στομάχι, αλλά τι να κάνω που κάναμε νύφη καριερίστα... κανονικά σήμερα ειδικά έπρεπε να πάρει άδεια να κάτσει εδώ να σε περιποιηθεί…
-Κάτσε μητέρα… κάτσε πρώτα νʼ ανοίξει το μάτι μου… μην πυροβολείς… τι να κάνει??? Έχουν δουλειά σήμερα… εργάσιμη είναι… δεν ανακηρύξαν αργία την επέτειο μας ακόμα…
-Βρε άκου με που σου λέω!!! Τη σημαία έπρεπε να βγάζει στο μπαλκόνι τέτοιος θυσαυρ(ρρρ)ός που της έτυχε!!!
Ο Ιάσωνας αναστενάζει και φεύγει προς τα μέσα να ντυθεί…η κυρία Θάλεια συνεχίζει ακάθεκτη…
-Δε μου λες… θα έχετε πάλι δώρα και τέτοια και φέτος??? Τι πράγμα και αυτό το δικό σας!!! Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, Αγίου Βαλεντίνου, γενέθλια όλο δώρα ανταλλάσετε… δεν πιστεύω να ξοδεύτηκες πάλι...
Ο Ιάσωνας επιστρέφει ντυμένος…
-Επέτειο γάμου έχουμε μάνα…τι θες να κάνω
-Δε χρειάζεται κάθε χρόνο…ένα και καλό στα 25 χρόνια, στην αργυρή επέτειο...
-Ναι και μετά στα 50 χρόνια στη χρυσή επέτειο…τι λες κυρά Θάλεια???
-Καλά παιδάκι μου μη φωνάζεις… αλλά μετά μη λες πως δε βγαίνει το μαγαζί…εγώ για εσένα το λέω… τι…τι της πήρες??? Χρυσαφικό πάλι??? Χρυσή την έχεις κάνει από πάνω ως κάτω… σωματοφύλακα έπρεπε να προσλάβεις να μην μας στην κλέψουνε…
-Ωχ! Όρεξη έχεις πρωί-πρωί!!! Όχι δεν της πήρα χρυσαφικό…
-Ε και τι της πήρες??? Με σταύρωσες πια!!!
-Μια γούνα…
-Γουυυυυυύνα??? Αληθινή???
-Αμ τι μουσαντένια???
(η κυρία Θάλεια ορμάει προς τα μέσα ο Ιάσων βάζει τις φωνές, αλλά είναι αργά η κυρία Θάλεια εμφανίζεται με ένα τεράστιο λευκό κουτί παραμάσχαλα)
-Καλά τι καμώματα είναι αυτά τωρα???
-Αν δε θες να τα βρίσκω να αλλάξεις κρυψώνα!!! Για να δούμε…
- Μη θα χαλάσεις το φιόγκο!!!
(εννοείται πως είναι αργά…η γούνα είναι ήδη στα χέρια της Θάλειας,την ανοίγει και τη φοράει)
-Κοίτα πράγμα!!!(την τρίβει πάνω της και κάνει γύρους στο σαλόνι)Τι θα την κάνει βρε η μικρή κοπέλα τη γούνα??? Αυτά είναι της εποχής μου!!!
-Έλα άστα λόγια!!! Βγάλʼτην!!!
-Τα ζωάκια δεν τα σκέφτηκες??? Έτσι σε μεγάλωσα εγώ???
-Άμα σου την χαρίζανε εσένα να μην την έπερνες!!!
(Αρχίζει να κλαίει, ενώ της τραβάει τη γούνα)
-Να μου τη χαρίζανε…ποιος να μου τη χάριζε??? εγώ με ένα παλτό είμαι από τη Χούντα… ούτε σκώρος δε μου το τρώει πια…αυτό είναι όμως το ευχαριστώ για τις θυσίες μου!!! εμένα ούτε ένα κασκόλ δε μου πήρες ποτέ…
(Ο Ιάσων κλείνει τη γούνα στο κουτί και πάει να βάλει το μπουφάν του να φύγει)
-Ναι φύγε!!! Τώρα θυμήθηκες το μαγαζί!!! Εσύ πληρώνεις και αυτή θα σου φέρει κανένα άφτερ σέιβ πάλι…
(Χτυπάει το τηλέφωνο και ο Ιάσωνας το σηκώνει)
-Ναι??? Τώρα έρχομαι μη με ζαλίζεις και συ πρωί-πρωί!!!
(η Θάλεια συνεχίζει το παραλήρημα…ο Ιάσων λέει στο τηλέφωνο)
-Να σου πω??? Πόσα χρόνια θα πάω φυλακή??? Για τι πράγμα??? Για μητροκτόνος Άλκη…Για μητροκτόνος!!!
...συνεχίζεται...
Πρωί, χτυπάει το κουδούνι. Ο Ιάσωνας με τις πιτζάμες ανοίγει την πόρτα. Εμφανίζεται η κυρία Θάλεια με ένα τάπερ.
-Καλημέρα Ιάσων!!! Ακόμα με τις πιτζάμες είσαι παιδάκι μου??? Πήγαινε στο μαγαζί, θα στο κλείσει εκείνο το ζαβλακωμένο…Η Ελένη που είναι???
(έχει ήδη μπει και κάνει επιθεώρηση του χώρου…)
-Καλημέρα κυρία Θάλεια!!! Άρχισες ακόμα δεν ήρθες??? Η Ελένη έχει πάει στο γραφείο…
-Σήμερα μέρα που είναι??? Έλα κάθισε να φας!!! σου έχω φτιάξει τηγανίτες που σου αρέσουν…δεν κάνει να πίνεις καφέ με άδειο στομάχι, αλλά τι να κάνω που κάναμε νύφη καριερίστα... κανονικά σήμερα ειδικά έπρεπε να πάρει άδεια να κάτσει εδώ να σε περιποιηθεί…
-Κάτσε μητέρα… κάτσε πρώτα νʼ ανοίξει το μάτι μου… μην πυροβολείς… τι να κάνει??? Έχουν δουλειά σήμερα… εργάσιμη είναι… δεν ανακηρύξαν αργία την επέτειο μας ακόμα…
-Βρε άκου με που σου λέω!!! Τη σημαία έπρεπε να βγάζει στο μπαλκόνι τέτοιος θυσαυρ(ρρρ)ός που της έτυχε!!!
Ο Ιάσωνας αναστενάζει και φεύγει προς τα μέσα να ντυθεί…η κυρία Θάλεια συνεχίζει ακάθεκτη…
-Δε μου λες… θα έχετε πάλι δώρα και τέτοια και φέτος??? Τι πράγμα και αυτό το δικό σας!!! Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, Αγίου Βαλεντίνου, γενέθλια όλο δώρα ανταλλάσετε… δεν πιστεύω να ξοδεύτηκες πάλι...
Ο Ιάσωνας επιστρέφει ντυμένος…
-Επέτειο γάμου έχουμε μάνα…τι θες να κάνω
-Δε χρειάζεται κάθε χρόνο…ένα και καλό στα 25 χρόνια, στην αργυρή επέτειο...
-Ναι και μετά στα 50 χρόνια στη χρυσή επέτειο…τι λες κυρά Θάλεια???
-Καλά παιδάκι μου μη φωνάζεις… αλλά μετά μη λες πως δε βγαίνει το μαγαζί…εγώ για εσένα το λέω… τι…τι της πήρες??? Χρυσαφικό πάλι??? Χρυσή την έχεις κάνει από πάνω ως κάτω… σωματοφύλακα έπρεπε να προσλάβεις να μην μας στην κλέψουνε…
-Ωχ! Όρεξη έχεις πρωί-πρωί!!! Όχι δεν της πήρα χρυσαφικό…
-Ε και τι της πήρες??? Με σταύρωσες πια!!!
-Μια γούνα…
-Γουυυυυυύνα??? Αληθινή???
-Αμ τι μουσαντένια???
(η κυρία Θάλεια ορμάει προς τα μέσα ο Ιάσων βάζει τις φωνές, αλλά είναι αργά η κυρία Θάλεια εμφανίζεται με ένα τεράστιο λευκό κουτί παραμάσχαλα)
-Καλά τι καμώματα είναι αυτά τωρα???
-Αν δε θες να τα βρίσκω να αλλάξεις κρυψώνα!!! Για να δούμε…
- Μη θα χαλάσεις το φιόγκο!!!
(εννοείται πως είναι αργά…η γούνα είναι ήδη στα χέρια της Θάλειας,την ανοίγει και τη φοράει)
-Κοίτα πράγμα!!!(την τρίβει πάνω της και κάνει γύρους στο σαλόνι)Τι θα την κάνει βρε η μικρή κοπέλα τη γούνα??? Αυτά είναι της εποχής μου!!!
-Έλα άστα λόγια!!! Βγάλʼτην!!!
-Τα ζωάκια δεν τα σκέφτηκες??? Έτσι σε μεγάλωσα εγώ???
-Άμα σου την χαρίζανε εσένα να μην την έπερνες!!!
(Αρχίζει να κλαίει, ενώ της τραβάει τη γούνα)
-Να μου τη χαρίζανε…ποιος να μου τη χάριζε??? εγώ με ένα παλτό είμαι από τη Χούντα… ούτε σκώρος δε μου το τρώει πια…αυτό είναι όμως το ευχαριστώ για τις θυσίες μου!!! εμένα ούτε ένα κασκόλ δε μου πήρες ποτέ…
(Ο Ιάσων κλείνει τη γούνα στο κουτί και πάει να βάλει το μπουφάν του να φύγει)
-Ναι φύγε!!! Τώρα θυμήθηκες το μαγαζί!!! Εσύ πληρώνεις και αυτή θα σου φέρει κανένα άφτερ σέιβ πάλι…
(Χτυπάει το τηλέφωνο και ο Ιάσωνας το σηκώνει)
-Ναι??? Τώρα έρχομαι μη με ζαλίζεις και συ πρωί-πρωί!!!
(η Θάλεια συνεχίζει το παραλήρημα…ο Ιάσων λέει στο τηλέφωνο)
-Να σου πω??? Πόσα χρόνια θα πάω φυλακή??? Για τι πράγμα??? Για μητροκτόνος Άλκη…Για μητροκτόνος!!!
...συνεχίζεται...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
dimitri10b
RetroActive
- Joined
- 26 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 311
- Αντιδράσεις
- 60
ευχαριστώ!!!δεν φανταζόμουν πως θα ήταν τόσο διασκεδαστικό να γράψω μια σκηνή για το ρετιρέ,αλλά μπήκα στη διαδικασία να το κάνω γιατί το αγαπώ πολύ!!! 
μάλλον έπεται και συνέχεια...
μάλλον έπεται και συνέχεια...
dimitri10b
RetroActive
- Joined
- 26 Δεκ 2010
- Μηνύματα
- 311
- Αντιδράσεις
- 60
Σκηνή 02: στο γραφείο
(την ίδια ώρα)
Ελένη: Κατερίνα, σήμερα έχουμε επέτειο με τον Ιάσωνα και ήθελα να σου πω αν δεν έχετε τίποτε καλύτερο να κάνετε να έρθετε από το σπίτι για ένα ποτό…
Κατερίνα: Ελενάκι μου να ζήσετε!!!
Ελένη: Σιγά-σιγά μη φωνάζεις!!! Δε θα το πω σε όλους…λίγοι και καλοί…
Κατερίνα: Ποιοι θα είμαστε???
Ελένη: Εσύ με το Χρήστο, η Χαρούλα, ο Φοίβος η μαμά του Ιάσωνα, ο Άλκης και η θεία μου.
Κατερίνα: Εννοείται πως θα έρθουμε!!! Θα πάρω τηλέφωνο το Χρήστο να του το πω…
Ελένη: Ωραία!!! Σας περιμένουμε
(εν τω μεταξύ ακούγονται οι φωνές τις Χαρούλας)
-Τι είναι εδώ??? Γραφείο συνοικεσίων κύριε!!! Αι σιχτίρ πια!!!
Ελένη: Τι έπαθες πάλι βρε Χαρούλα μου???
Χαρούλα: Δε με παρατάτε με τον κάθε βλάκα!!!
Ελένη: Καλά, άλλο ήθελα να σου πω… σήμερα έχουμε επέτειο με τον Ιάσωνα...
Χαρούλα: Τι νόμιζες δηλαδή πως θα το ξεχνούσαμε??? Μια είναι η φίλη μας η Ελένη!!!
Ελένη: Θα έρθεις για ένα ποτάκι???
(μπαίνει ο Φοίβος με το δίσκο…)
Φοίβος: Το τοστάκι της κυρίας Πεπονάκη… Τι ακούω??? Τι ποτάκια κανονίζετε???
Χαρούλα: Έχουν επέτειο σήμερα τα παιδιά…
Φοίβος: Να ζήσετε!!!
Ελένη: Θα περάσεις και εσύ Φοίβο???
Χαρούλα: Τα ρωτάνε αυτά??? Όπου γάμος και χαρά…
Φοίβος: Φυσικά θα έρθω…
Χαρούλα: Τι σου έλεγα???
(ο Φοίβος φεύγει, αφήνει έναν καφέ στης Κατερίνας και μπαίνει στης Ζαχαροπούλου)
Φοίβος:…και ο κύριος Παπάρας εδώ??? Ο καφές σας κυρία Ζαχαροπούλου…
Μίλτος: Έλα, άστα πολλά-πολλά!!!
Φοίβος: Δεν απαντώ γιατί σήμερα γιορτάζουμε…
Ζαχαροπούλου: Τι γιορτάζουμε παρακαλώ???
Φοίβος: Έχουν επέτειο ο Ιάσωνας με την Ελένη, το βραδάκι θα μαζευτούμε στο σπίτι τους…
Ζαχαροπούλου: Ποιοι θα μαζευτείτε???
Φοίβος:…όλοι…υποθέτω
( η Ζαχαροπούλου σηκώνεται και ανοίγει την πόρτα…)
Ζαχαροπούλου: Να ζήσετε Ελένη μου…
Ελένη: Ευχαριστώ κυρία Ζαχαροπούλου…
Ζαχαροπούλου: Καλά να περάσετε απόψε…
Ελένη: Ότι έλεγα να έρθω να σας καλέσω…
Μίλτος: Πολύ ευγενικό ωραία Ελένη!!! Εννοείται πως θα σε τιμήσουμε!!!
Ζαχαροπούλου: Τα λέμε το βραδάκι λοιπόν…
(στο μεταξύ μπαίνουν η κυρία Σοφία με την Ειρήνη)
Ειρήνη: Που θα τα πούμε δικοί μου??? Έχουμε μάζωξη???
Μίλτος: Ναι, είμαστε όλοι καλεσμένοι στην επέτειο των παιδιών!!!
Κ. Σοφία: Υπέροχα!!! Καιρό έχουμε να μαζευτούμε όλοι μαζί!!!
(η Ελένη απελπισμένη αρχίζει να μετράει κεφάλια…)
Χαρούλα: Φοίβο, δεν μπορείς να κρατάς το στοματάκι σου κλειστό ε??? Είσαι πολύ βλάκας αδερφάκι μου!!! Πάρα πολύ!!!
Λίγο αργότερα στο φαρμακείο…
Χρήστος: Σήμερα το απόγευμα δε θα είμαι εδώ…
Αμαλία: Πάλι θα παρατήσεις το μαγαζί??? Που σε τρέχει πάλι???
Χρήστος: Θα πάμε στης Ελένης από το γραφείο…έχει επέτειο γάμου…
Αμαλία: Και μου το λες τελευταία στιγμή??? Πότε θα προλάβω να πάω να πάρω κάτι να τους πάμε???
Χρήστος: Ποιοι Αμαλία???
Αμαλία: Δε θα έρθω εγώ να ευχηθώ στα παιδιά??? Ξένη είμαι εγώ??? Πετάξτε με λοιπόν τελείως από τον κύκλο σας, αποξενώστε με!!! Στο τέλος θα γίνουμε απλοί συνεργάτες!!! Αλλά δε θα σας ρωτήσω κιόλα!!! Δεν το κάνω για εσάς!!! Για τα παιδιά θα έρθω!!!
Χρήστος: Και το μαγαζί???
Αμαλία: Στο μαγαζί θα κάτσει η μικρή!!!
Σκηνή 03: Η κουζίνα της Ελένης
(νωρίς το ίδιο απόγευμα)
Θεία: Αυτό που σου λέω Ελένη!!! Αν έρθει πάλι η πεθερά σου και προσπαθήσει να μου κάνει μάθημα μαγειρικής δεν πρόκειται να κρατηθώ
Ελένη: Έλα τώρα βρε θεία!!! Μην τσακωθείτε μέρα που είναι σήμερα… θα έχουμε και κόσμο…
Θεία: Κόσμο???
Ελένη: Που να στα λέω τώρα… ο Φοίβος από το γραφείο μου τα ʽκανε θάλασσα…
Θεία: Παιδάκι μου δε θα μας φτάσουν τα φαγητά
Ελένη: Θα μας φέρει και η κυρία Θάλεια κάτι…δεν μπορεί…
(ακούγεται το κουδούνι και η φωνή του Ιάσωνα)
-Καλησπέρα μητέρα!!!
Θεία: Κατά φωνή!!! Δε μελετούσες τίποτε άλλο???
(μπαίνει η Θάλεια με μια αγκαλιά πυρέξ, τάπερ, δίσκους και σκεπασμένα μπολ
Θάλεια: Βοήθα με λίγο παιδί μου… Α! είναι και η συμπεθέρα εδώ???
Θεία: Καλησπέρα.
Ελένη: Καλά τι φέρατε εδώ???
Θάλεια: Δεν είναι τίποτα Ελένη μου!!! Ίσα να τσιμπήσουμε λιγάκι
Θεία: Ε δε θα έρθει και ο στόλος…
(η Ελένη την αγριοκοιτάζει)
Ελένη: Ευχαριστούμε πολύ, δεν έπρεπε να μπεις σε τόσο κόπο…
Θάλεια: Δεν είναι τίποτα σου λέω… αν είναι προκομμένος ο άνθρωπος όλα τα προλαβαίνει… Άλλωστε καλύτερα να μας περισσέψουν παρά να μη φτάσουν…
(τα τελευταία είναι σπόντες για τη θεια, την κοιτάζει πλαγίως ενώ εκείνη κάνει την αδιάφορη…
Σιγά-σιγά στρώνουν την τραπεζαρία σαν μπουφέ και μετά από λίγο αρχίζουν να φτάνουν οι καλεσμένοι…Όλοι φέρνουν από ένα κουτί με πάστες τις οποίες η Ελένη στοιβάζει στο τραπέζι της κουζίνας…
Όλοι σερβίρονται, αρχίζει να γίνεται χαβαλές, η Χαρούλα πειράζει το Φοίβο, η κα Σοφία τσακώνεται με την ξινή, οι συμπεθέρες Θάλεια και η θεία κοιτάζουν τι τρώει ποιος για να δουν ποιανής τα φαγητά έχουν πέραση, η Ειρήνη ʽʼπαίζειʼʼ με τον Άλκη, ο Μίλτος κομπλιμεντάρει ασταμάτητα ότι βρίσκει γύρω του σε θηλυκό… Σε κάποια στιγμή ο Ιάσωνας ζητάει την προσοχή όλων…)
Ιάσωνας: Πάνε τώρα κάποια χρόνια που η ζωή μου έδωσε ότι ζήτησα…(η γνωστή συναισθηματική μουσική, ο Ιάσωνας αγκαλιάζει σφιχτά την Ελένη, οι συμπεθέρες συγκινούνται)…και μπορώ να πω πως είμαστε ευτυχισμένοι…ελπίζω την ευτυχία αυτή να συμπληρώσει σύντομα ο ερχομός ενός μπόμπιρα που θα αλωνίζει εδώ μέσα… σας ευχαριστούμε όλους που ήρθατε απόψε να χαρείτε μαζί μας και ευχόμαστε να ακολουθήσουν πολλές τέτοιες γιορτές…( ο Ιάσων φιλάει την Ελένη και όλοι μαζί οι υπόλοιποι τους εύχονται…ο Ιάσων συνεχίζει)
Σήμερα μετά από μια μικρή ανατροπή που είχα το πρωί έψαξα όλα τα μαγαζιά να βρω κάτι αντάξιο της ομορφιάς της Ελένης, αλλά επειδή δε βρήκα τίποτα περιορίστηκα σε αυτό...(δίνει ένα κουτάκι στην Ελένη που κλαίει, εκείνη το ανοίγει και βγάζει μια καρφίτσα…η Θάλεια παραξενεύεται…)
Ιάσωνας: Και επειδή σε λίγες μέρες έρχονται τα γενέθλια της κυρίας Θάλειας μας…(πάει μέσα και φέρνει το κουτί…) Αυτό είναι για εσένα μητέρα…να μας χαίρεσαι και να σε χαιρόμαστε…
(η Θάλεια έκπληκτη κλαίει και δεν μπορεί να το πιστέψει ανοίγοντας το κουτί…)
Ειρήνη: Για μισό δικοί μου!!! δεν ήξερα πως θα έχουμε και πτώματα!!!
Θάλεια: (κοιτάζοντας τη συμπεθέρα…) εμ…θεία της είναι παιδάκι μου…έπρεπε να το φανταστείς ότι θα ερχότανε…
Θεία: Για άκουσε να σου πω συμπεθέρα…
(η Ειρήνη αρπάζει τη γούνα ανοίγει τον παράθυρο και την πετάει…η Θάλεια βάζει τις φωνές και κλαίει στην αγκαλιά του γιού της…η Κατερίνα βρίζει την Ειρήνη…η σχετική αναμπουμπούλα…ακούγεται η φωνή του Ιάσωνα…
-Τι να σου κάνω κυρά Θάλεια…δεν ήτανε τυχερό να έχεις γούνα…δεν ήτανε τυχερό…
Τούρου τούρου τούρου τούρουυυυυυυυ
Τούρου τούρου τούρου τούρουυυυυυυυ
(την ίδια ώρα)
Ελένη: Κατερίνα, σήμερα έχουμε επέτειο με τον Ιάσωνα και ήθελα να σου πω αν δεν έχετε τίποτε καλύτερο να κάνετε να έρθετε από το σπίτι για ένα ποτό…
Κατερίνα: Ελενάκι μου να ζήσετε!!!
Ελένη: Σιγά-σιγά μη φωνάζεις!!! Δε θα το πω σε όλους…λίγοι και καλοί…
Κατερίνα: Ποιοι θα είμαστε???
Ελένη: Εσύ με το Χρήστο, η Χαρούλα, ο Φοίβος η μαμά του Ιάσωνα, ο Άλκης και η θεία μου.
Κατερίνα: Εννοείται πως θα έρθουμε!!! Θα πάρω τηλέφωνο το Χρήστο να του το πω…
Ελένη: Ωραία!!! Σας περιμένουμε
(εν τω μεταξύ ακούγονται οι φωνές τις Χαρούλας)
-Τι είναι εδώ??? Γραφείο συνοικεσίων κύριε!!! Αι σιχτίρ πια!!!
Ελένη: Τι έπαθες πάλι βρε Χαρούλα μου???
Χαρούλα: Δε με παρατάτε με τον κάθε βλάκα!!!
Ελένη: Καλά, άλλο ήθελα να σου πω… σήμερα έχουμε επέτειο με τον Ιάσωνα...
Χαρούλα: Τι νόμιζες δηλαδή πως θα το ξεχνούσαμε??? Μια είναι η φίλη μας η Ελένη!!!
Ελένη: Θα έρθεις για ένα ποτάκι???
(μπαίνει ο Φοίβος με το δίσκο…)
Φοίβος: Το τοστάκι της κυρίας Πεπονάκη… Τι ακούω??? Τι ποτάκια κανονίζετε???
Χαρούλα: Έχουν επέτειο σήμερα τα παιδιά…
Φοίβος: Να ζήσετε!!!
Ελένη: Θα περάσεις και εσύ Φοίβο???
Χαρούλα: Τα ρωτάνε αυτά??? Όπου γάμος και χαρά…
Φοίβος: Φυσικά θα έρθω…
Χαρούλα: Τι σου έλεγα???
(ο Φοίβος φεύγει, αφήνει έναν καφέ στης Κατερίνας και μπαίνει στης Ζαχαροπούλου)
Φοίβος:…και ο κύριος Παπάρας εδώ??? Ο καφές σας κυρία Ζαχαροπούλου…
Μίλτος: Έλα, άστα πολλά-πολλά!!!
Φοίβος: Δεν απαντώ γιατί σήμερα γιορτάζουμε…
Ζαχαροπούλου: Τι γιορτάζουμε παρακαλώ???
Φοίβος: Έχουν επέτειο ο Ιάσωνας με την Ελένη, το βραδάκι θα μαζευτούμε στο σπίτι τους…
Ζαχαροπούλου: Ποιοι θα μαζευτείτε???
Φοίβος:…όλοι…υποθέτω
( η Ζαχαροπούλου σηκώνεται και ανοίγει την πόρτα…)
Ζαχαροπούλου: Να ζήσετε Ελένη μου…
Ελένη: Ευχαριστώ κυρία Ζαχαροπούλου…
Ζαχαροπούλου: Καλά να περάσετε απόψε…
Ελένη: Ότι έλεγα να έρθω να σας καλέσω…
Μίλτος: Πολύ ευγενικό ωραία Ελένη!!! Εννοείται πως θα σε τιμήσουμε!!!
Ζαχαροπούλου: Τα λέμε το βραδάκι λοιπόν…
(στο μεταξύ μπαίνουν η κυρία Σοφία με την Ειρήνη)
Ειρήνη: Που θα τα πούμε δικοί μου??? Έχουμε μάζωξη???
Μίλτος: Ναι, είμαστε όλοι καλεσμένοι στην επέτειο των παιδιών!!!
Κ. Σοφία: Υπέροχα!!! Καιρό έχουμε να μαζευτούμε όλοι μαζί!!!
(η Ελένη απελπισμένη αρχίζει να μετράει κεφάλια…)
Χαρούλα: Φοίβο, δεν μπορείς να κρατάς το στοματάκι σου κλειστό ε??? Είσαι πολύ βλάκας αδερφάκι μου!!! Πάρα πολύ!!!
Λίγο αργότερα στο φαρμακείο…
Χρήστος: Σήμερα το απόγευμα δε θα είμαι εδώ…
Αμαλία: Πάλι θα παρατήσεις το μαγαζί??? Που σε τρέχει πάλι???
Χρήστος: Θα πάμε στης Ελένης από το γραφείο…έχει επέτειο γάμου…
Αμαλία: Και μου το λες τελευταία στιγμή??? Πότε θα προλάβω να πάω να πάρω κάτι να τους πάμε???
Χρήστος: Ποιοι Αμαλία???
Αμαλία: Δε θα έρθω εγώ να ευχηθώ στα παιδιά??? Ξένη είμαι εγώ??? Πετάξτε με λοιπόν τελείως από τον κύκλο σας, αποξενώστε με!!! Στο τέλος θα γίνουμε απλοί συνεργάτες!!! Αλλά δε θα σας ρωτήσω κιόλα!!! Δεν το κάνω για εσάς!!! Για τα παιδιά θα έρθω!!!
Χρήστος: Και το μαγαζί???
Αμαλία: Στο μαγαζί θα κάτσει η μικρή!!!
Σκηνή 03: Η κουζίνα της Ελένης
(νωρίς το ίδιο απόγευμα)
Θεία: Αυτό που σου λέω Ελένη!!! Αν έρθει πάλι η πεθερά σου και προσπαθήσει να μου κάνει μάθημα μαγειρικής δεν πρόκειται να κρατηθώ
Ελένη: Έλα τώρα βρε θεία!!! Μην τσακωθείτε μέρα που είναι σήμερα… θα έχουμε και κόσμο…
Θεία: Κόσμο???
Ελένη: Που να στα λέω τώρα… ο Φοίβος από το γραφείο μου τα ʽκανε θάλασσα…
Θεία: Παιδάκι μου δε θα μας φτάσουν τα φαγητά
Ελένη: Θα μας φέρει και η κυρία Θάλεια κάτι…δεν μπορεί…
(ακούγεται το κουδούνι και η φωνή του Ιάσωνα)
-Καλησπέρα μητέρα!!!
Θεία: Κατά φωνή!!! Δε μελετούσες τίποτε άλλο???
(μπαίνει η Θάλεια με μια αγκαλιά πυρέξ, τάπερ, δίσκους και σκεπασμένα μπολ
Θάλεια: Βοήθα με λίγο παιδί μου… Α! είναι και η συμπεθέρα εδώ???
Θεία: Καλησπέρα.
Ελένη: Καλά τι φέρατε εδώ???
Θάλεια: Δεν είναι τίποτα Ελένη μου!!! Ίσα να τσιμπήσουμε λιγάκι
Θεία: Ε δε θα έρθει και ο στόλος…
(η Ελένη την αγριοκοιτάζει)
Ελένη: Ευχαριστούμε πολύ, δεν έπρεπε να μπεις σε τόσο κόπο…
Θάλεια: Δεν είναι τίποτα σου λέω… αν είναι προκομμένος ο άνθρωπος όλα τα προλαβαίνει… Άλλωστε καλύτερα να μας περισσέψουν παρά να μη φτάσουν…
(τα τελευταία είναι σπόντες για τη θεια, την κοιτάζει πλαγίως ενώ εκείνη κάνει την αδιάφορη…
Σιγά-σιγά στρώνουν την τραπεζαρία σαν μπουφέ και μετά από λίγο αρχίζουν να φτάνουν οι καλεσμένοι…Όλοι φέρνουν από ένα κουτί με πάστες τις οποίες η Ελένη στοιβάζει στο τραπέζι της κουζίνας…
Όλοι σερβίρονται, αρχίζει να γίνεται χαβαλές, η Χαρούλα πειράζει το Φοίβο, η κα Σοφία τσακώνεται με την ξινή, οι συμπεθέρες Θάλεια και η θεία κοιτάζουν τι τρώει ποιος για να δουν ποιανής τα φαγητά έχουν πέραση, η Ειρήνη ʽʼπαίζειʼʼ με τον Άλκη, ο Μίλτος κομπλιμεντάρει ασταμάτητα ότι βρίσκει γύρω του σε θηλυκό… Σε κάποια στιγμή ο Ιάσωνας ζητάει την προσοχή όλων…)
Ιάσωνας: Πάνε τώρα κάποια χρόνια που η ζωή μου έδωσε ότι ζήτησα…(η γνωστή συναισθηματική μουσική, ο Ιάσωνας αγκαλιάζει σφιχτά την Ελένη, οι συμπεθέρες συγκινούνται)…και μπορώ να πω πως είμαστε ευτυχισμένοι…ελπίζω την ευτυχία αυτή να συμπληρώσει σύντομα ο ερχομός ενός μπόμπιρα που θα αλωνίζει εδώ μέσα… σας ευχαριστούμε όλους που ήρθατε απόψε να χαρείτε μαζί μας και ευχόμαστε να ακολουθήσουν πολλές τέτοιες γιορτές…( ο Ιάσων φιλάει την Ελένη και όλοι μαζί οι υπόλοιποι τους εύχονται…ο Ιάσων συνεχίζει)
Σήμερα μετά από μια μικρή ανατροπή που είχα το πρωί έψαξα όλα τα μαγαζιά να βρω κάτι αντάξιο της ομορφιάς της Ελένης, αλλά επειδή δε βρήκα τίποτα περιορίστηκα σε αυτό...(δίνει ένα κουτάκι στην Ελένη που κλαίει, εκείνη το ανοίγει και βγάζει μια καρφίτσα…η Θάλεια παραξενεύεται…)
Ιάσωνας: Και επειδή σε λίγες μέρες έρχονται τα γενέθλια της κυρίας Θάλειας μας…(πάει μέσα και φέρνει το κουτί…) Αυτό είναι για εσένα μητέρα…να μας χαίρεσαι και να σε χαιρόμαστε…
(η Θάλεια έκπληκτη κλαίει και δεν μπορεί να το πιστέψει ανοίγοντας το κουτί…)
Ειρήνη: Για μισό δικοί μου!!! δεν ήξερα πως θα έχουμε και πτώματα!!!
Θάλεια: (κοιτάζοντας τη συμπεθέρα…) εμ…θεία της είναι παιδάκι μου…έπρεπε να το φανταστείς ότι θα ερχότανε…
Θεία: Για άκουσε να σου πω συμπεθέρα…
(η Ειρήνη αρπάζει τη γούνα ανοίγει τον παράθυρο και την πετάει…η Θάλεια βάζει τις φωνές και κλαίει στην αγκαλιά του γιού της…η Κατερίνα βρίζει την Ειρήνη…η σχετική αναμπουμπούλα…ακούγεται η φωνή του Ιάσωνα…
-Τι να σου κάνω κυρά Θάλεια…δεν ήτανε τυχερό να έχεις γούνα…δεν ήτανε τυχερό…
Τούρου τούρου τούρου τούρουυυυυυυυ
Τούρου τούρου τούρου τούρουυυυυυυυ
bernard.c
RetroDB Feeder
- Joined
- 26 Νοέ 2007
- Μηνύματα
- 3.259
- Αντιδράσεις
- 996
Είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό το γεγονός ότι ο ίδιος ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της σειράς, Γιάννης Δαλιανίδης (ο οποίος δεν βρίσκεται πια κοντά μας) είχε διασκεδάσει και απολαύσει τα κείμενά σας! Μπράβο παιδιά!!ChristosM είπε: