WolfBack
RetroWannaBe
- Joined
- 19 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 60
- Αντιδράσεις
- 23
Μια ακόμη εκδοχή (παρόμοια με κάποια άλλη ανακατασκευασμένη...)
Η Χαρούλα, τελικά, βρήκε το σπίτι των ονείρων της στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής και οι συχνές μετακινήσεις της στον Cosmos και στο μπαράκι την ανάγκασαν να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο αμαξάκι (ξέρετε, σ'αυτή την εκδοχή θα μπορούσε να ήταν ένα Toyota Starlet του '87 ή κάποιο Golf I)
Το μισό επεισόδιο έχει να κάνει με τα συγχαρήκια και τα καλορίζικα όλων των γνωστών αγνώστων που περνούν απ'την εταιρία Cosmos εκείνο το πρωινό και οι σπόντες της επικινδυνότητας της γυναικείας οδήγησης απ'τον Φοίβο (με τις γνωστές πτυχές και καταλήξεις οι οποίες θέλουν την Χαρούλα να βρύχεται και να ξεφυσά!).
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, η Χαρούλα με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνει πως το αυτοκίνητο δεν παίρνει μπροστά... (Τι καινούριο...)
Και ως δια μαγείας, από κάποιο στενό εμφανίζεται ο Άλκης (μη ρωτήσετε τι δουλειά είχε στην εταιρία... αλλά κολλάει στο σενάριο...)
Άλκης: Καινούριο αμάξι, Χαρούλα; Καλορίζικο!
Χαρούλα: Κακορίζικο να λες!
Άλκης: Τι; Δεν παίρνει μπρος;
Χαρούλα: Αν έπερνε θα καθόμουν τώρα εδώ για να το κουβεντιάζουμε;
Άλκης: Μην ανησυχείς για τίποτε! Ήρθα στην κατάλληλη ώρα! Είμαι ο άνθρωπος σου! Άνοιξε το καπώ και δώσε μου τα εργαλεία απ'το πορτ-μπαγκάζ!
Χαρούλα: Άλκη, είσαι σίγορος πως ξέρεις απ'αυτά; Δεν είναι τηλεοράσεις με ρόδες, ξέρεις. Την έβαλες στην πρίζα και άναψε!
Άκλης: Έλα τώρα, Χαρούλα! Άσε τις κουβέντες και κάνε αυτό που σου λέω!
Ο Άλκης πέφτει με τα μούτρα πάνω απ'την μηχανή και γρήγορα κάνει την διάγνωση.
Άλκης: Ορίστε τι φταίει! Θα χτυπήσω με το κλειδί την μίζα και θα γυρίσει.
Χαρούλα: Άντε, χτύπα την, να δούμε που θα μας βγάλει η σημερινή μέρα.
Όπως ήταν αναμενώμενο, το αμάξι δεν πήρε μπροστά, αλλά απ'την ίδια γωνία που εμφανίστηκε ο Άλκης, σκάει μύτη τώρα ο Ιάσωνας.
Ιάσωνας: Χαίρετεεεε!
Χαρούλα: Βλέπεις κανέναν να χαίρεται εδώ, Ιάσωνα; Μόνο ο Άλκης χαίρεται που θέλει να μου κάνει τα νεύρα κουρέλια σήμερα.
Άλκης: Σε παρακαλώ, Χαρούλα. Το αμάξι δεν είναι τηλεόραση με ρόδες για να την βάλουμε στη πρίζα και να δουλέψει...
Ο Ιάσωνας σηκώνει τα ήδη σηκωμένα μανίκια του σακακιού του πιο ψηλά και πηγαίνει μπροστά στο ανοικτό καπώ.
Ιάσωνας: Δεν σου'χω πει να μην ασχολείσαι μ'αυτά, Άλκη; Μου έχεις κάνει άνω κάτω το εργαστήριο σήμερα, θέλεις να μου παραστήσεις και τον μηχανικό; Δώσε μου τα εργαλεία και κοίτα να μαθαίνεις.
Άλκης: Ορίστε, αφεντικό. Για να σε δούμε και σένα. (και του δίνει τα εργαλεία με δυσαρέσκεια.)
Ιάσωνας: Κάνε μας την χάρη, ρε Άλκη! Θα μας πεις τώρα πως δεν ξέρουμε και από αυτοκίνητα! Εγώ πήγαινα την κυρά Θάλεια στη δουλειά της όταν ήμουν 15 χρονών!
Άλκης: Για να σε δούμε...
Ιάσωνας: Ορίστε! Το σωληνάκι της βενζίνας είναι χαλασμένο. Θα το κόψουμε και θα το ενώσουμε και όλα θα δουλέψουν...
Πέρνει τον κόφτη και κόβει το σωληνάκι της βενζίνας.
Το αμάξι άφησε μερικούς ξερούς ήχους και δεν πήρε, πάλι, μπρος....
Νέα εμφάνιση! Ο φαρμακοτρίφτης σκάει μύτη απ'την ίδια γωνία με τους άλλους (πιθανότατα για να πάρει την Κατερίνα απ'την δουλειά).
Χρήστος: Χαίρεται!!!
Χαρούλα: Όλο χαρά είμαστε, δεν βλέπεις;
Χρήστος: Τι βλέπω Χαρούλα; Καινούριο αμάξι; Καλορίζικο.
Χαρούλα: Τώρα θα σου έλεγα κάτι κύρ Χρήστο, αλλά δεν μου το επιτρέπει η σχέση μου με την Κατερίνα.
Ο Χρήστος βλέπει το ανοικτό καπώ και το δίδυμο να παιδεύεται πάνω απ'την μηχανή.
Χρήστος: Τι κάνουν αυτοί εκεί;
Χαρούλα: Δεν βλέπεις; Ταϊζουν τις πάπιες στο Ζάππειο! Τι άλλο να κάνουν κυρ Χρήστο! Προσπαθούν να το βάλουν μπροστά μπας και πάω στο σπίτι μου κάποια στιγμή!
Χρήστος: Μη μου ανησυχείς για τίποτε, Χαρούλα! Εγώ είμαι εδώ!
Χαρούλα: Αμ, ανησυχώ κυρ Χρήστο, ανησυχώ. Δεν θα ανησυχούσα αν ήσουν μηχανικός και δεν πουλούσες ασπιρίνες!
Χρήστος: (γελώντας) Έλα τώρα, Χαρούλα. Ξέρεις πόσα χρόνια οδηγώ;
Χαρούλα: Πες μας ότι πήγαινες κι εσύ την μητέρα σου στη δουλειά με το αμάξι για να κλείσει το καρέ!
Ο Χρήστος του κάνει όλους πέρα και παίρνει τα εργαλεία στα χέρια του.
Χρήστος: Ορίστε τι φταίει! Τα καλώδια των μπουζί είναι σε λάθος θέση. Θα τα βάλουμε στη σωστή θέση και θα πάρει μπρος...
...και ακόμη μια λάθος διάγνωση...
Και ως εκ θαύματως και καλής τύχης των σεναριογράφων, περνάει (απ'την ίδια γωνία) ένας μηχανικός με την φορμούλα του.
Μηχανικός: Γεια σας! Έχετε κάποιο πρόβλημα;
Χαρούλα: Αναλόγως. Τηλεωράσεις φτιάχνεις;
Μηχανικός: Όχι, βέβαια. Μηχανικός είμαι.
Χαρούλα: Αν δεν πουλάς και ασπιρίνες, τότε είσαι ο άνθρωπος που χρειαζόμαστε.
Ο μηχανικός ρίχνει μια γρήγορη ματιά στην μηχανή και δίχως να πειράξει τίποτε λέει:
Μηχανικός: Τον πόλο της μπαταρίας τον είδατε που είναι λασκαρισμένος; Γι'αυτό δεν έπαιρνε μπροστά το αμάξι. Αλλά βλέπω πως κάποιος χτύπησε τη μίζα και έχει σπάσει το καπάκι της. Και το σωληνάκι της βενζίνας έχει κοπεί και στάζει. Μπορεί να πάρετε και καμιά φωτιά απ'αυτό. Και τα καλώδια των μπουζί είναι τοποθετημένα ανάποδα. Αν προσπαθήσατε να το βάλετε έτσι μπροστά, ίσως να κάνατε ανεπανόρθωτη βλάβη στη μηχανή. Το αμάξι πρέπει οποσδήποτε να μπει στο συνεργείο.
Όλοι στέκονται μαραζωμένοι....
Χαρούλα: Και για να έχουμε το σωστό ερώτημα, πόσα θα μας στοιχήσει όλη αυτή η δουλειά;
Μηχανικός: Γύρω στις 50.000 δραχμές... Μπορεί και περισσότερο.
Η Χαρούλα πηγαίνει στους άλλου τρεις και τους δίνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Χαρούλα: Ορίστε, Ιάσωνα. Πάρε τα κλειδιά εσύ, να πηγαίνεις βόλτα την κυρά Θάλεια. Κι εσύ, Άλκη, για να πηγαίνεις στο μαγαζί να φτιάχνεις τηλεοράσεις. Όσο για σένα, Χρήστο, να βγάζεις βόλτα την Κατερίνα και την πεθερά σου και να πηγαίνετε στην Πάρνηθα. Δώστε στον άνθρωπο 50 χιλιάρικα για να το φτιάξετε και δώστε μου και εμένα άλλα 200 χιλιάρικα που έδωσα για να το αγοράσω και όσο για μένα, θα αρκεστώ στην συγκοινωνία.
Όλοι μαζί: Μα, Χαρούλα...
Χαρούλα: Συγκοινωνία! Να έχω το κεφαλάκι μου ήσυχο! Γιατί, με τέτοιους φίλους πολυτεχνίτες, μόνο η συγκοινωνία θα με πηγαίνει στο σπίτι μου στα σίγουρα! Μόνο η συγκοινωνία!
Τι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι.... κ.λ.π. κ.λ.π. (Τίτλοι Τέλους...)
Ευχαριστίες: Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όποιον/α έκατσε να διαβάσει όλο αυτό το κατεβατό (και δεν με καταριέται που του/της έφαγα πολύτιμο χρόνο απ'την ζωή του/της).
:thanx2:
Η Χαρούλα, τελικά, βρήκε το σπίτι των ονείρων της στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής και οι συχνές μετακινήσεις της στον Cosmos και στο μπαράκι την ανάγκασαν να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο αμαξάκι (ξέρετε, σ'αυτή την εκδοχή θα μπορούσε να ήταν ένα Toyota Starlet του '87 ή κάποιο Golf I)
Το μισό επεισόδιο έχει να κάνει με τα συγχαρήκια και τα καλορίζικα όλων των γνωστών αγνώστων που περνούν απ'την εταιρία Cosmos εκείνο το πρωινό και οι σπόντες της επικινδυνότητας της γυναικείας οδήγησης απ'τον Φοίβο (με τις γνωστές πτυχές και καταλήξεις οι οποίες θέλουν την Χαρούλα να βρύχεται και να ξεφυσά!).
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, η Χαρούλα με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνει πως το αυτοκίνητο δεν παίρνει μπροστά... (Τι καινούριο...)
Και ως δια μαγείας, από κάποιο στενό εμφανίζεται ο Άλκης (μη ρωτήσετε τι δουλειά είχε στην εταιρία... αλλά κολλάει στο σενάριο...)
Άλκης: Καινούριο αμάξι, Χαρούλα; Καλορίζικο!
Χαρούλα: Κακορίζικο να λες!
Άλκης: Τι; Δεν παίρνει μπρος;
Χαρούλα: Αν έπερνε θα καθόμουν τώρα εδώ για να το κουβεντιάζουμε;
Άλκης: Μην ανησυχείς για τίποτε! Ήρθα στην κατάλληλη ώρα! Είμαι ο άνθρωπος σου! Άνοιξε το καπώ και δώσε μου τα εργαλεία απ'το πορτ-μπαγκάζ!
Χαρούλα: Άλκη, είσαι σίγορος πως ξέρεις απ'αυτά; Δεν είναι τηλεοράσεις με ρόδες, ξέρεις. Την έβαλες στην πρίζα και άναψε!
Άκλης: Έλα τώρα, Χαρούλα! Άσε τις κουβέντες και κάνε αυτό που σου λέω!
Ο Άλκης πέφτει με τα μούτρα πάνω απ'την μηχανή και γρήγορα κάνει την διάγνωση.
Άλκης: Ορίστε τι φταίει! Θα χτυπήσω με το κλειδί την μίζα και θα γυρίσει.
Χαρούλα: Άντε, χτύπα την, να δούμε που θα μας βγάλει η σημερινή μέρα.
Όπως ήταν αναμενώμενο, το αμάξι δεν πήρε μπροστά, αλλά απ'την ίδια γωνία που εμφανίστηκε ο Άλκης, σκάει μύτη τώρα ο Ιάσωνας.
Ιάσωνας: Χαίρετεεεε!
Χαρούλα: Βλέπεις κανέναν να χαίρεται εδώ, Ιάσωνα; Μόνο ο Άλκης χαίρεται που θέλει να μου κάνει τα νεύρα κουρέλια σήμερα.
Άλκης: Σε παρακαλώ, Χαρούλα. Το αμάξι δεν είναι τηλεόραση με ρόδες για να την βάλουμε στη πρίζα και να δουλέψει...
Ο Ιάσωνας σηκώνει τα ήδη σηκωμένα μανίκια του σακακιού του πιο ψηλά και πηγαίνει μπροστά στο ανοικτό καπώ.
Ιάσωνας: Δεν σου'χω πει να μην ασχολείσαι μ'αυτά, Άλκη; Μου έχεις κάνει άνω κάτω το εργαστήριο σήμερα, θέλεις να μου παραστήσεις και τον μηχανικό; Δώσε μου τα εργαλεία και κοίτα να μαθαίνεις.
Άλκης: Ορίστε, αφεντικό. Για να σε δούμε και σένα. (και του δίνει τα εργαλεία με δυσαρέσκεια.)
Ιάσωνας: Κάνε μας την χάρη, ρε Άλκη! Θα μας πεις τώρα πως δεν ξέρουμε και από αυτοκίνητα! Εγώ πήγαινα την κυρά Θάλεια στη δουλειά της όταν ήμουν 15 χρονών!
Άλκης: Για να σε δούμε...
Ιάσωνας: Ορίστε! Το σωληνάκι της βενζίνας είναι χαλασμένο. Θα το κόψουμε και θα το ενώσουμε και όλα θα δουλέψουν...
Πέρνει τον κόφτη και κόβει το σωληνάκι της βενζίνας.
Το αμάξι άφησε μερικούς ξερούς ήχους και δεν πήρε, πάλι, μπρος....
Νέα εμφάνιση! Ο φαρμακοτρίφτης σκάει μύτη απ'την ίδια γωνία με τους άλλους (πιθανότατα για να πάρει την Κατερίνα απ'την δουλειά).
Χρήστος: Χαίρεται!!!
Χαρούλα: Όλο χαρά είμαστε, δεν βλέπεις;
Χρήστος: Τι βλέπω Χαρούλα; Καινούριο αμάξι; Καλορίζικο.
Χαρούλα: Τώρα θα σου έλεγα κάτι κύρ Χρήστο, αλλά δεν μου το επιτρέπει η σχέση μου με την Κατερίνα.
Ο Χρήστος βλέπει το ανοικτό καπώ και το δίδυμο να παιδεύεται πάνω απ'την μηχανή.
Χρήστος: Τι κάνουν αυτοί εκεί;
Χαρούλα: Δεν βλέπεις; Ταϊζουν τις πάπιες στο Ζάππειο! Τι άλλο να κάνουν κυρ Χρήστο! Προσπαθούν να το βάλουν μπροστά μπας και πάω στο σπίτι μου κάποια στιγμή!
Χρήστος: Μη μου ανησυχείς για τίποτε, Χαρούλα! Εγώ είμαι εδώ!
Χαρούλα: Αμ, ανησυχώ κυρ Χρήστο, ανησυχώ. Δεν θα ανησυχούσα αν ήσουν μηχανικός και δεν πουλούσες ασπιρίνες!
Χρήστος: (γελώντας) Έλα τώρα, Χαρούλα. Ξέρεις πόσα χρόνια οδηγώ;
Χαρούλα: Πες μας ότι πήγαινες κι εσύ την μητέρα σου στη δουλειά με το αμάξι για να κλείσει το καρέ!
Ο Χρήστος του κάνει όλους πέρα και παίρνει τα εργαλεία στα χέρια του.
Χρήστος: Ορίστε τι φταίει! Τα καλώδια των μπουζί είναι σε λάθος θέση. Θα τα βάλουμε στη σωστή θέση και θα πάρει μπρος...
...και ακόμη μια λάθος διάγνωση...
Και ως εκ θαύματως και καλής τύχης των σεναριογράφων, περνάει (απ'την ίδια γωνία) ένας μηχανικός με την φορμούλα του.
Μηχανικός: Γεια σας! Έχετε κάποιο πρόβλημα;
Χαρούλα: Αναλόγως. Τηλεωράσεις φτιάχνεις;
Μηχανικός: Όχι, βέβαια. Μηχανικός είμαι.
Χαρούλα: Αν δεν πουλάς και ασπιρίνες, τότε είσαι ο άνθρωπος που χρειαζόμαστε.
Ο μηχανικός ρίχνει μια γρήγορη ματιά στην μηχανή και δίχως να πειράξει τίποτε λέει:
Μηχανικός: Τον πόλο της μπαταρίας τον είδατε που είναι λασκαρισμένος; Γι'αυτό δεν έπαιρνε μπροστά το αμάξι. Αλλά βλέπω πως κάποιος χτύπησε τη μίζα και έχει σπάσει το καπάκι της. Και το σωληνάκι της βενζίνας έχει κοπεί και στάζει. Μπορεί να πάρετε και καμιά φωτιά απ'αυτό. Και τα καλώδια των μπουζί είναι τοποθετημένα ανάποδα. Αν προσπαθήσατε να το βάλετε έτσι μπροστά, ίσως να κάνατε ανεπανόρθωτη βλάβη στη μηχανή. Το αμάξι πρέπει οποσδήποτε να μπει στο συνεργείο.
Όλοι στέκονται μαραζωμένοι....
Χαρούλα: Και για να έχουμε το σωστό ερώτημα, πόσα θα μας στοιχήσει όλη αυτή η δουλειά;
Μηχανικός: Γύρω στις 50.000 δραχμές... Μπορεί και περισσότερο.
Η Χαρούλα πηγαίνει στους άλλου τρεις και τους δίνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Χαρούλα: Ορίστε, Ιάσωνα. Πάρε τα κλειδιά εσύ, να πηγαίνεις βόλτα την κυρά Θάλεια. Κι εσύ, Άλκη, για να πηγαίνεις στο μαγαζί να φτιάχνεις τηλεοράσεις. Όσο για σένα, Χρήστο, να βγάζεις βόλτα την Κατερίνα και την πεθερά σου και να πηγαίνετε στην Πάρνηθα. Δώστε στον άνθρωπο 50 χιλιάρικα για να το φτιάξετε και δώστε μου και εμένα άλλα 200 χιλιάρικα που έδωσα για να το αγοράσω και όσο για μένα, θα αρκεστώ στην συγκοινωνία.
Όλοι μαζί: Μα, Χαρούλα...
Χαρούλα: Συγκοινωνία! Να έχω το κεφαλάκι μου ήσυχο! Γιατί, με τέτοιους φίλους πολυτεχνίτες, μόνο η συγκοινωνία θα με πηγαίνει στο σπίτι μου στα σίγουρα! Μόνο η συγκοινωνία!
Τι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι, ρι.... κ.λ.π. κ.λ.π. (Τίτλοι Τέλους...)
Ευχαριστίες: Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όποιον/α έκατσε να διαβάσει όλο αυτό το κατεβατό (και δεν με καταριέται που του/της έφαγα πολύτιμο χρόνο απ'την ζωή του/της).
:thanx2: