Ένα σχόλιο μόνο: Οι Maiden δεν είναι νεκρό συγκρότημα για να μην εστιάζουν συναυλιακά στα νέα τους κομμάτια. Η παγκόσμια απήχηση που έχουν το αποδεικνύει εξάλλου καθημερινά. To ότι έμειναν για 4 εβδομάδες στην κορυφή των ελληνικών charts εν έτει 2006 επίσης κάτι πρέπει να σημαίνει...
Δεν έχω χάσει καμμία συναυλία τους σε ελληνικό έδαφος και επομένως έχω χορτάσει όλα τους τα παλιά (*) και με το παραπάνω σε όλες τις πιθανές τους εκδοχές. Με περισσότερο ενδιαφέρον λοιπόν περιμένω να ακούσω πως θα αποδώσουν τα καινούργια, παρά να υποστώ ένα ακόμη αναμάσημα-ομφαλοσκόπηση.
Ειλικρινά χίλιες φορές μακάρι να παίξουν 10 κομμάτια από το AMOLAD παρά να ακούσω για 10η φορά το Trooper (το οποίο για να μην παρεξηγούμαι το υπεραγαπώ) ή να υποστώ τα εκνευριστικά γρατζουνίσματα πολύ κατώτερων μιμητών τους που δεν τους φτάνουν ούτε στο ένα τους δαχτυλάκι.
Τα παραπάνω τα λέω χωρίς ίχνος αντικειμενισμού, ως οπαδός που τους ακούει σταθερά και αδιάλειπτα από το '85 ως σήμερα. Και στα εύκολα και στα δύσκολα... Και φυσικά για άλλη μια φορά θα δώσω το παρόν εκεί, όπως πάντα.
* Αν εξαιρέσω 22 Αcacia Avenue και Children of the Damned (σνιφ σνιφ)